ՀՀ հաշվեքննիչ պալատն անցած տարի նոյեմբեր-դեկտեմբերին ուսումնասիրել է Հայաստանի արտահանմանն ուղղված արդյունաբերական քաղաքականությանն ռազմավարությամբ նախատեսված միջոցառումների իրականացման պետական աջակցության դրամաշնորհային ծրագրի կատարողականը:
Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում հայտնվել է Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտպանների վերաքննիչ բողոքի տեքստը։
«Ի՞նչ են արել մինչ օրս. Հարկային օրենսգի՞րք են արագացված ընդունել, դրամավարկային քաղաքականությա՞նն են անդրադարձել, գլխավորը՝ սեփականության հարցը չեն լուծել, և բիզնեսը կախված վիճակում է»,- ասաց Հ.Բալանյանը:
«Լսեցի, որ վարչապետն ասում է՝ «պադվալներից» նկարները հանենք, տանենք դպրոցներ, բայց «պադվալ» չէ, էլի։ Ազգային արժեքների պահպանության վայրին «պադվալներ» չեն ասում»։
«Հատուկ ճկունություն կպահանջվի նաև ԱՄՆ-ի հետ հարաբերություններում, քանի որ ԱՄՆ-ը տարածաշրջանում հակաիրանական դաշնակիցներ է փնտրում։ Այսինքն՝ Հայաստանը խնդիր պետք է դնի իր գործընկերներին բացատրելու, որ դրանք կարևոր հարաբերություններ են Հայաստանի համար»։
«Պետք է խնդիրը դնենք ու գնանք առաջ։ Իրենք ամեն ինչ կփորձեն անել, բայց շատ դժվար է, իրենք կորցնում են նրան, ում հետ կարելի էր խոսել տարածքների մասին։ Ո՞ւմ հետ պետք է քննարկեն այդ հարցերը»։
«Պարզապես խնդրում եմ՝ դադար տան այս գործընթացներին, ու ես սկսեմ աշխատել: Գոնե Փաշինյանը մի 30 րոպեով ընդունի՝ խոսենք: Ես 8 հոգանոց ընտանիք ունեմ, երեք անչափահաս կա տանը, ո՞նց անեմ, ասեք՝ ի՞նչ անեմ»:
«Եթե ՀՀ վարչապետն ուզում էր պատմությունը ուսումնասիրել, ապա նրան որևէ մեկը չէր խանգարում՝ Ռոբերտ Քոչարյանին ոչ թե կալանավորեր, այլ հանդիպեր նրա հետ՝ որպես Արցախի առաջին և ՀՀ երկրորդ նախագահ, և ճշտեր պատմությունը։ Որևէ մեկը չէր խանգարում հանդիպել Սերժ Սարգսյանի, Էդվարդ Նալբանդյանի և Վարդան Օսկանյանի հետ՝ որպես հիմնական բանակցողներ»։
«Նիկոլ Փաշինյանի այդ հայտարարությունը, որ այդ այցի օրակարգերից մեկը վիզաների ազատականացման հարցն է, այս ամեն ինչը կարծես բխում է նոր իշխանությունների քաղաքականությունից, որովհետև շատ կարևոր է, որպեսզի նորաստեղծ կառավարությունը ցույց տա, որ արտաքին քաղաքականության ինչ-որ ուղղությամբ արդյունքի է հասել»,- ասաց նա:
Հայաստանի պետական հիմնը, նաև՝ դրոշն ու զինանշանը փոխելու, սովետականին վերադառնալու միտքը նոր չէ: Այդ առաջարկները հնչում են դեռ 90-ականների սկզբից, և այդ տարիներից ի վեր ժամանակ առ ժամանակ բարձրացվում են այլևայլ անհատների և խմբերի կողմից:
«Հայաստանի քաղաքացիական հասարակությանն ուժեղ աջակցությունը կենսական է երկրի ժողովրդավարության ներկայի և ապագայի համար»:
Կենտրոնական բանկը կամ արձանագրել է տնտեսության անկում, կամ առնվազն ունի այդպիսի հիմնավոր սպասումներ, և վարվող քաղաքականությունը ոչ այլ ինչ է, քան հստակ ուրվագծված հակառեցեսիոն` կանխարգելիչ միջոցառումների ամբողջականություն:
Որ կառավարությունը չունի տնտեսական քաղաքականության հայեցակարգ, փաստ է։ Այդպես էլ ինն ամիսը բավական չեղավ նման փաստաթուղթ ներկայացնելու համար։ Բայց այնպես չէ, որ կառավարությունը միայն այդ հարցում է թերացել։
«Ո՞րն է հայկական կողմի դիրքորոշումը, կարևորը սա է: Այստեղ, կարծում եմ, ոչինչ չի փոխվել, պարզապես հայկական կողմը չի ցանկանում բանակցություններում ստեղծված իրավիճակը վտանգի տակ դնել հայտարարություններով»:
Տարիներ շարունակ Հայաստանում դժգոհում են դպրոցների առարկայական ծրագրերից և դասագրքերից։ Իհարկե, Հայաստանում առարկայական ծրագրեր ու դասագրքեր գրելը հեշտ գործ չէ, քանի որ խորհրդային տարիներին նման փորձ չկար։
«Խորհրդային Միության տարիներին էլ էին ասում, որ բոլոր կաբինետներում «սուրճ խմողներ» են նստած, և այլն։ Բայց մենք հետ ենք նայում և տեսնում, որ այդ երկիրը հզոր գործառույթ է իրականացրել, և այն, ինչ մենք այսօր ունենք՝ «սուրճ խմողների» աշխատանքի արդյունքն է։ Այս երկրի մեջ ինչ-որ բան ստեղծել ու թողել են»։
«ՀՀ իշխանությունների կողմից չեմ տեսել այնպիսի քայլ, որը կարող է Արցախին վերադարձնել բանակցությունների սեղանին։ Այս հարցում մենք կոնկրետ պետք է փոխենք բանակցությունների բովանդակությունը»։
«Այդ ինչպե՞ս է Ադրբեջանն իր ժողովրդին խաղաղության նախապատրաստում, երբ Նախիջևանում մինչև ատամները զինվում են, ամեն օր հարձակողական զորվարժություններ են իրականացնում, երկրի ներսում և դրա սահմաններից դուրս վարում հայատյաց քաղաքականություն»,- 168.am-ի հետ զրույցում նշեց ադրբեջանագետը։
Լրագրողների մուտքն ԱԺ արգելվել է, իսկ ԱԺ-ից դուրս եկող պատգամավորներն իրարամերժ հայտարարություններ են անում, ինչն առնվազն տարակուսանք է առաջացնում:
Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովի փետրվարի 6-ի նիստում նախատեսվում է նախազգուշացում տալ «Գազպրոմ Արմենիա» ՓԲ ընկերությանը:
«Հայաստանում գործող 1992 փաստաբան ինչպե՞ս է կարողանալու սպասարկել այս գործերը, եթե հարկերի չհիմնավորված բարձրացման արդյունքում քաղաքացիները չկարողանան օգտվել փաստաբանների ծառայություններից»:
«Ես այս իրավիճակում նույնիսկ, երբ խոսվում է խաղաղության նախապատրաստելու մասին, հակամարտությունը կարգավորելու հնարավորություն չեմ տեսնում, քանի որ հակամարտող կողմերը բոլորովին տարբերվող պատկերացումներ ունեն կարգավորման սկզբունքների և տարրերի վերաբերյալ, չեն պատկերացնում որևէ զիջում»:
Բեյրության մեր հավաստի աղբյուրների փոխանցմամբ՝ Ա. Սիմոնյանը, Լ. Նազարյանը և Փաշինյանի աներձագ Հ. Հակոբյանն այցի ընթացքում կոնկրետ «մեսիջ» են հասցրել Կաթողիկոսին՝ փորձելով մի հարցի շուրջ շոշափել նրա տրամադրությունները։
Տուժեցին հատկապես օտարերկրյա ներդրումները։ Իշխանափոխությանը հաջորդող շրջանում դրանք կտրուկ կրճատվեցին։ Արդեն երկրորդ եռամսյակում արտաքին կապիտալի հոսքերը պակասեցին գրեթե 11 անգամ։ Առաջին եռամսյակում օտարերկրյա ներդրումների զուտ հոսքերը կրկնակի ավելի էին, քան հաջորդող վեց ամիսներին։
«Մենք ընդհանրապես նախապես տեղյակ չէինք։ Այժմ համապատասխան մարմիններից տեղեկություններ ենք սպասում, ըստ այդմ՝ կզբաղվենք այդ խնդրով։ Եթե այդպիսի բան կա, չեմ կարող ասել մոտիվացիան, նպատակն ինչ է, բայց ամեն դեպքում ինչ-որ բան այն չէ»։
«Հարկային բեռը նրանց համար միանգամից 4 անգամ կավելանա, և բնական է, որ այդ ծառայություններ մատուցողներն իրենց գները համապատասխան չափով կբարձրացնեն, այսինքն՝ այդ ծառայությունները կթանկանան»
«Հայկական կողմը նշել է, որ Հայաստանն իր մասով է մասնակցելու բանակցություններին։ Մենք չէ, որ պետք է բանակցություններից դուրս գանք կամ հրաժարվենք։ Խնդիրները հայկական կողմը չի ստեղծում»։
«Այն «ծանրաձողը», որը բռնել է, իր «քաշով» չէ, տակը «ճկռելու» է, պետությանն էլ հետը «ճկռացնի, քանի շուտ է, պետք է հրաժարական տա, որ նորմալ մարդիկ գան աշխատեն»,- հավելեց ՀՀԿ խոսնակը։
«Պետք է բոլոր ջանքերը գործադրել՝ վերադառնալու բանակցային գործընթացի այն տրամաբանությանը, որը ձևավորվեց ապրիլյան պատերազմից հետո, և որն Ադրբեջանին պետք է պարտադրեր վճարել այդ պատերազմի քաղաքական գինը»։
«Աշխարհում ընդունված է դասավանդել ընտրովի առարկաներ, օրինակ՝ շատ երկրներում կրոնը և էթիկան դասավանդվում են ընտրովի, այսինքն՝ ծնողն ընտրում է կա՛մ կրոն, կա՛մ էթիկա։ Լավ կլիներ, որ մեզ մոտ էլ այդ տարբերակը լիներ, որի դեպքում կդադարի բանավեճն այս կամ այն առարկայի լինել-չլինելու հետ կապված»: