Հարց է առաջանում, թե ո՞րն էր այդ այցելության անհրաժեշտությունը: Եթե նկատի ունենանք պաշտոնական հանդիպումների իմաստով, ապա այդ նույն ասամբլեայի շրջանակներում արդեն մի քանի օր է՝ Նյու Յորքում գտնվում է ԱԳ նախարարը, որն ըստ պաշտոնական հաղորդագրությունների՝ ինտենսիվ հանդիպումներ է ունենում տարբեր երկրների գործընկերների հետ, այդ թվում՝ ԱՄՆ պետքարտուղարի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարարի»:
«Մեղրին միայն ճանապարհ չէ՝ աշխարհաքաղաքական հանգույց է, որը մեծ հետաքրքրություն է ներկայացնում աշխարհի բազմաթիվ խաղացողների համար՝ ԱՄՆ, ՌԴ, Իրան, Չինաստան, Հնդկաստան, ԵՄ, Թուրքիա և այլն: Միայն այս ամենը հերիք է, որպեսզի մենք հասկանանք, թե ինչ կարևորություն ունի Մեղրին, Սյունիքի մարզը և ընդհանրապես՝ Հայաստանը: Սա մենք պետք է օգտագործենք: Թեպետ սա մարտահրավեր է մեզ համար, բայց մյուս կողմից՝ սա նաև հնարավորություններ է առաջ բերում: Ճիշտ կողմնորոշվելու դեպքում՝ կկարողանանք այս թնջուկից շահած դուրս գալ»,- ի պատասխան՝ ասաց իրանագետը:
«Եթե անգամ ռազմական գործողությունների ժամանակ Հայաստանն իր օդը չի պաշտպանում Ադրբեջան թռչող թուրքական ինքնաթիռներից, եթե Հայաստանն ինքն իրեն չի պաշտպանում, ինչո՞ւ պետք է ՌԴ-ն կամ ԱՄՆ-ը մեզ գան և պաշտպանեն»,- ասաց Տիգրան Թորոսյանը՝ ընդգծելով ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու կոչեր անողները պետք է դրա այլընտրանքը ցույց տան և ասեն, թե ՀԱՊԿ-ին մերժելով՝ ի՞նչ են առաջարկում և իրենց առաջարկն ինչպե՞ս է իրականություն դառնալու։
«Հայաստանը և Ադրբեջանն օգտագործվելու են՝ որպես «расходный материал» մի շարք արևմտյան խաղացողների աշխարհաքաղաքական հավակնությունների բավարարման համար»,- այս մասին 168TV-ի «Ռեվյու» հաղարդաշարին տված հարցազրույցում ասաց ռուս քաղաքագետ, Հարավային Կովկասի հարցերով վերլուծաբան Անդրեյ Արեշևը՝ անդրադառնալով սեպտեմբերի 12-ին բռնկված հայ-ադրբեջանական պատերազմին ու դրա աշխարհաքաղաքական շերտերին, ՌԴ արձագանքին:
Սաթիկ Սեյրանյանի զրուցակիցներն են՝ 44-օրյա պատերազմում նահատակված զինծառայողներ Հայկազ Մկրտչյանի մայրը՝ Աննա Մկրտչյանը, Հակոբ Ռոստոմյանի (Ռոստ) հայրը՝ Արա Ռոստոմյանը, Մխիթար Գալեյանի հայրը՝ Գարիկ Գալեյանը:
«Ջենեսիս Արմենիա» ուղեղային կենտրոն-հիմնադրամի ղեկավար, քաղաքական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Աբրահամ Գասպարյանի կարծիքով՝ եթե Հայաստանի իշխանություններն ունեն ինֆորմացիա, որ Ադրբեջանը պատրաստվում է նոր հարձակման՝ ընդլայնելով աշխարհագրությունը, ինչո՞ւ սահմանը չեն կահավորել:
«Այն, ինչ եղավ 20-րդ դարում, նույնությամբ՝ ավելի կատարելագործված եղանակով, կարող է կատարվել 21-րդ դարում՝ հատկապես, որ ունենք հասարակություն, որը շարունակում է փրկիչների փնտրտուքը՝ մոբիլիզացվելու և կռվելու փոխարեն»,- ասաց Մելքոնյանը։
Պատերազմ, անվտանգային մարտահրավերներ և անիշխանություն. Հովհաննես Ավետիսյան և Սաթիկ Սեյրանյան. ՈՒՂԻՂ
ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու աղմուկը քաղաքական «բազառի» էլեմենտ է. Վիգեն Հակոբյան և Սաթիկ Սեյրանյան. ՈՒՂԻՂ
Նա իր համագյուղացիներին կոչ է անում խուճապի չմատնվել. «Մեր բնակավայրերը չպետք է լքվեն: Մեր պետությունը կարող է ստիպել, որ այս ամենը չկրկնվի, եթե կրկնվեց, այդ տարածքներում մարդ չի մնա: Տնից ոչ մի իր դուրս չեմ բերել, որովհետև դա մեկ ուրիշ խուճապ կառաջացնի: Ես չգիտեմ՝ վաղը ինչ կարող է լինել, բայց իրերը դուրս չեմ բերում: Եթե պետք է տունը պայթի, թող մի երկու բազմոց, աթոռ էլ հետը վնասվի»:
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում քաղաքական վերլուծաբան Արման Աբովյանը, անդրադառնալով վերը նշված զարգացումներին, նշեց՝ ցավում է, որ այս իշխանությունները իրենց ուզածն անգամ չեն կարողանում ձևակերպել՝ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատի խոսնակը շատ ուղիղ ասում է՝ ի՞նչ եք ուզում մեզանից՝ ասեք։
Նոյեմբերի 9-ի ցերեկը եղել է մեր ամենաուժեղ մերձամարտը՝ մոտ 300 մետր տարածության վրա ավտոմատի կռիվ, որտեղ թշնամին ոչնչացվեց մեր կողմից: Մեր վաշտը շատ լավ դիրքում էր, մենք զոհ չտվեցինք, տղաներից մեկը միայն ոտքից էր վիրավորվել:
Երբ ամեն առիթով ասում էինք, որ Արցախում՝ Արաքսի ափին, Հորադիզում՝ մեր պատմական Դիզակում, հայ զինվորը Կապանը, Գորիսն ու Երևանն է պաշտպանում, Քարվաճառում՝ Ջերմուկը, Սևանն ու էլի Երևանը, սթափ բանականության տեր մարդիկ հասկանում էին, էմոցիոնալ վիճակում գտնվողները՝ ոչ, բայց փաստը դա է։ Սկուտեղի վրա ստորագրությամբ մատուցվեց Քարվաճառը, հետևաբար՝ Ջերմուկն ու Գեղարքունիքը պիտի դառնային հարվածի թիրախ։
«Պատկերացրեք՝ Նիկոլ Փաշինյանը բանակցություններն ինչպես է վարում, եթե ԱԺ-ում հայտարարում է, որ եթե թուղթ լինի, կստորագրի, ինչը համաժողովրդական զայրույթի ալիք բարձրացրեց, իսկ երեկոյան ուղիղ եթերով ասաց՝ ես դա նկատի չեմ ունեցել: Նա խոսում է մի բան, դրանից հետո այդ բանակցողի հետ հո լայվով կամ հեռախոսով չի՞ խոսի ու ասի՝ դա նկատի չեմ ունեցել»:
«Մենք տեսնում ենք, որ ոչ միայն ռազմական թիրախներն է Ադրբեջանն օկուպացնում, այլ նաև քաղաքացիական ենթակառուցվածքները. կոտորվում է ոչ միայն մեր զորքը, այլ նաև խաղաղ բնակչությունը։ Ակնհայտ է, որ չեն գործում ռազմական օրենքները, և դա կոպտորեն խախտում է մի երկիր, որի ղեկավարին Նիկոլ Փաշինյանն անվանում էր կիրթ և կառուցողական»,- ասաց Մելքոնյանը։
«Պարզ էր, որ 44-օրյա պատերազմից հետո Ադրբեջանը կանգ չէր առնելու, և այն բոլոր փաստերը, որոնց մասին գրեթե 2 տարի շարունակ խոսում ենք, հնարավոր չէր ուղղակի անտեսել: Էլ չասեմ, որ իրենք նույնիսկ ԱԺ ամբիոնից ասում էին, որ տեղյակ էին ակնկալվող պատերազմի մասին: Դա մի կողմ, անզեն աչքով պարզ էր, որ պատերազմից հետո սա պետք է տեղի ունենար, որովհետև արտաքին բլոկում մենք ունեինք բացթողումներ, նորից բանակում ունեինք բացթողումներ, ոչինչ չէր արվում, իսկ Ադրբեջանի ու Թուրքիայի պլանները տարածաշրջանում չեն փոխվել, դրանք երբեք չեն փոխվում, և միամտություն էր մտածել, որ դրանք կարող են երբևէ փոխվել, կամ մենք կարող ենք երբևէ խաղաղության դարաշրջան բացել»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
Նիկոլ Փաշինյանի շուրջ չի՛ կարելի համախմբել, չէ՞ որ այդ անձն այն ֆիգուրն է, որի արարքների պատճառով մենք ունեցել ենք պատերազմ, չի կարելի, որովհետև այդ մարդու հրամանատարությամբ մենք ունեցել ենք պարտություն, մարդկային ու տարածքային կորուստներ։
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրը ադրբեջանագետ Տաթևիկ Հայրապետյանն է։
«Եթե թուրքը հասնի Երևան, հետո՝ Աշոցք, ոչ մի բան այլևս չի մնա՝ ո՛չ ընտանիք, ո՛չ զավակ, ո՛չ սրբություն»․ Գագիկ Մինասյան
ՌԴ ԱԳՆ հատուկ դեսպանը խաղաղության պայմանագրով գալիս է. Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրն ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Հայկ Մամիջանյանն է:
Սեպտեմբերի 13-ին՝ ժամը 00:05-ից, Ադրբեջանն ինտենսիվ կրակում է Վարդենիսի, Սոթքի, Իշխանասարի, Արտանիշի, Գորիսի և Կապանի ուղղություններով, կիրառելով հրետանային միջոցներ, ականանետներ, ԱԹՍ-ներ և խոշոր տրամաչափի զինատեսակներ՝ թիրախավորելով թե՛ ռազմական, թե՛ քաղաքացիական ենթակառուցվածքները:
Փետրվարին սկսված ռուս-ուկրաինական պատերազմը, որն ի սկզբանե Ռուսաստան-Արևմուտք պատերազմ էր, Ադրբեջանի և Թուրքիայի համար հիանալի հնարավորություն ստեղծեց հարձակվելու Հայաստանի վրա՝ ինչպես իրենց երազած Սյունիքով միջանցքը վերցնելու, այնպես էլ՝ Արցախի հարցն առհասարակ փակելու համար, ուստի սպասելի էր, որ հիմա, երբ Ռուսաստանը խիստ ծանր օրեր է ապրում, Ադրբեջանը պետք է հարձակվեր Հայաստանի վրա. ի դեպ, սպասելի էր, որովհետև այդ մասին ահազանգում էինք դեռևս այս տարվա սկզբին՝ փետրվարին։
168.am-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում միջազգային իրավունքի մասնագետ, իրավաբանական գիտությունների թեկնածու, «Կոնցեռն Դիալոգ» փաստաբանական գրասենյակի գործընկեր-կառավարիչ Արամ Օրբելյանը խոսել է ադրբեջանական ագրեսիային ի պատասխան՝ միջազգային իրավունքի գործիքակազմից օգտվելու հնարավորությունների մասին, անդրադարձել Ազգային ժողովի՝ այսօր ընդունած հայտարարությանը, ագրեսիայի եզրույթի ձևակերպմանը, այլ կարևոր թեմաների ևս:
«Եթե Ռուսաստանի գործերն Ուկրաինայում հաջող ընթանան, մենք այստեղ պատերազմ չենք տեսնի: Ցավով եմ ասում, որ մեր ամբողջ հույսը՝ մեր անվտանգության հետ կապված, թող որ՝ դաշնակից, թող որ՝ բարեկամ, բայց Ռուսաստանի ԶՈւ հաջողությամբ է պայմանավորված, որովհետև օրվա կապիտուլյանտական ռեժիմն այնպիսի ողորմելի վիճակի է հասցրել Հայաստանի անվտանգային համակարգը, որ ինքնուրույն դիմակայել անվտանգային սպառնալիքներին Հայաստանն ունակ չէ»:
«Նման դեպքերում ուրիշներին մեղադրելով, թաքնվելով և ամենաարդարը ձևանալով՝ հաշտության չենք հասնի երբեք։ Հաշտություն ասելով, սակայն, պետք է հիշենք, որ դա չի ենթադրում, որ պետք է ոչ ասել արդարադատությանը. հաշտությունն առաջին հերթին արդարադատություն է ենթադրում. սա չափազանց մեծ կարևորություն ունեցող հանգամանք է»,- ասաց Բագրատ Սրբազանը՝ ընդգծելով՝ աղետի մեջ հայտնված մեր երկրում ցավալիորեն որևէ համակարգ ըստ նպատակի չի գործում և, առհասարակ, մեր երկիրը նպատակ չունի՝ ապրում ենք անորոշության մեջ։
«Իրանի քաղաքական համակարգն այնպիսին է, որ եթե երկրի առաջնորդն ինչ-որ հայտարարություն է անում, դա պետական խնդիր է, այդ պետության կարմիր գծերն է ցույց տալիս: Թեհրանում Խամենեին թե՛ Էրդողանի, թե՛ Պուտինի հետ հանդիպմանը մատնանշեց, որ Հայաստանի հետ սահմանը հազարամյակների սահման է և պետական կարմիր գիծ է համարվում»:
Թեև Փաշինյանը ժամանակին հայտարարել է, թե արցախյան բանակցությունների մասին մշտապես որոշակի հանրայնություն կապահովի, իրականությունը ճիշտ հակառակն է՝ մենք բացարձակ պատկերացում չունենք, թե ինչ է տեղի ունենում այդ բանակցությունների ժամանակ։ Դատելով բանակցություններից հետո Փաշինյանի, Ալիևի և Շառլ Միշելի արած հայտարարություններից՝ դրանք մասնակիորեն փակուղում են։
«ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետի դեկանին ռեկտորը տեղեկացրել է, որ նպատակահարմար չի համարում ինձ հետ աշխատանքային պայմանագիր կնքել, դեկանն ու ամբիոնի վարիչը պնդել են, որ այն պետք է կնքվի՝ նկատի ունենալով և՛ իմ աշխատանքային կենսափորձը, և՛ այն, որ ամբիոնն այսօր հարմար փոխարինող՝ գրականության պատմության այդ շրջանը դասավանդող, չունի: Նրանք կարողացել են փաստել, ինչն էլ ստիպել է ռեկտորին, որը մեծ սիրով կուզենար ազատվել ինձնից, թողնել ինձ իմ աշխատանքային տեղում: Ընդ որում՝ այդ աշխատանքային տեղը քառորդ դրույք է»:
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում տնտեսագիտության թեկնածու, դոցենտ Հայկ Ֆարմանյանը նշեց՝ արձանագրված 13 տոկոս աճը ոչ թե Կառավարության վարած տնտեսական քաղաքականության, այլ ինքնաբերաբար՝ ռուս-ուկրաինական պատերազմի հետևանքով Հայաստան եկած Ռուսաստանի քաղաքացիների՝ մեր երկիր բերած գումարներով ու դրանց ծախսով է պայմանավորված։
