Երևանում վերջերս հաճախ կարելի է նոր ցուցապաստառներ տեսնել: Այն տարածքներում, որտեղ կառուցապատում է իրականացվում, փակցված են «Ավելի բարեկարգ Երևան» արտահայտությամբ պաստառները:
Քացախի պատրաստման գործընթացն ունի մի կարևոր առանձնահատկություն, դրա պատրաստման համար պիտանի են գերհասունացած, ծառի տակ թափված պտուղները։ Քացախ կարելի է պատրաստել ցանկացած պտղից, հատապտղից կամ դրանց վերամշակման արդյունքում առաջացած չեչից։
Եկան տնտեսական թեմաներով գրող լրագրողների ոսկե ժամանակները: ՀՀ կառավարությունը եկող տարվա բյուջեի նախագիծ է գրել: Գրել ու ներկայացրել է խորհրդարանական քննարկման:
Հիմա ես ուղղակի գիտեմ, որ ունեմ լավ կրթություն, օտար լեզվի եմ տիրապետում, և աշխարհի ցանկացած երկրում ես իմ մի կտոր հացը կվաստակեմ, ու այդ առումով ապահով եմ, սակայն ես ինձ այս երկրում ապահով չեմ զգում, որովհետև կարող է մի լկտի «լավ պապայի լակոտ» իր թանկարժեք մեքենայով ուղղակի վաղը գա և արբած քշի ինձ վրա ու պատիժ չստանա դրա համար, այդքան պետական գումարներ, մեր վճարած հարկերից, գնում են դատարկ միջոցառումների վրա կամ փոշիանում են, սակայն, նույնիսկ բացահայտումների դեպքում, հազարից մեկն է պատժվում…
Մենք մտնում ենք մի նոր ռեժիմի մեջ, որտեղ կարող են լինել հակասություններ մեզանում ներկայումս գործող մաքսային սակագների և ՄՄ ներսում գործող սակագների միջև: Այս տեսանկյունից մենք մեծ աշխատանք պետք է անենք: Եթե կառավարությանը հաջողվի, իսկ ես կասկածում եմ, որ այս կառավարությանը կհաջողվի, բանակցությունների արդյունքում հասնել այնպիսի սակագների, որոնք ի վնաս չեն լինի մեզ, և որոշակի այլ մոտեցումներ ՀՀ-ի նկատմամբ կկիրառվեն, քան ներկայումս գործող, ապա կկարողանանք չեզոքացնել ռիսկերը:
1950-ականներից, իսկ ավելի ստույգ` Ստալինի մահից և անհատի պաշտամունքը դատապարտող կուսակցության համագումարից հետո Խորհրդային Միությունում վրա հասավ, այսպես կոչված, ձնհալի շրջանը, որն իր սահմանափակ դրսևորումներով հանդերձ` էական անդրադարձ ունեցավ հատկապես երկրի մշակութային միջավայրի վրա, ինչպես նաև պատեհություն ստեղծեց փոքր-ինչ ճեղքելու Արևմուտքից տարանջատող «երկաթե վարագույրը»:
Չեմ հասկանում: Մենք այն ժամանակ վիճում էինք, թե պայմանագիրը երբ է ստորագրվել` ընտրություններից առա՞ջ, թե՞ ընտրություններից հետո, որ ապացուցենք, որ թաքցնում են մինչև ընտրությունները:
Գաղտնիք չէ, որ արվեստագետը դադարում է գոյություն ունենալ, երբ նրան չեն նկատում, չեն տեսնում ու չեն խոսում իր մասին: Նկարիչ Վազգեն Բաժբեուկ-Մելիքյանի հետ ժամանակը գուցե այդպես էլ վարվել է, որի արդյունքում` ժամանակակից արվեստի պատմության մեջ նման մասշտաբի արվեստագետը չի էլ հիշատակվում:
Գիտաժողովին ներկա էր «Ցեղասպանագետների միջազգային ընկերակցության» անդամ, Ալեքսանդր ֆոն Հումբոլդտի անվան հիմնադրամի մրցանակակիր, ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող, պատմական գիտությունների թեկնածու Տիգրան Սարուխանյանը, ում հետ հարցազրույցի արդյունքում ստացանք հետաքրքրող շատ հարցերի պատասխաններ։
Եթե վաղը Սերժ Սարգսյանը հայտարարի, որ Հայաստանի դիրքորոշումը փոխվել է, և պետք է միանալ Խորը և համապարփակ ազատ առևտրի պայմանագրին, բոլոր այն պաշտոնյաները, ովքեր այսօր զբաղված են Մաքսային միությանը միանալու օգտակարության գովքն անելով, միանգամից կհայտարարեն, որ վերջապես Հայաստանը կարողացավ ազատվել իրեն պարտադրված ՄՄ ճիրաններից, և իրենց երջանկությունը կարտահայտեն այն առիթով, որ կմիանանք այնպիսի մի ինտեգրացիոն գործընթացի, որը կապահովի մեր երկրի առաջանցիկ զարգացումը:
Բոլորն ուզում են` իրենց հավատան, ես հավատացնելու խնդիր չունեմ: Մեզ որևէ մեկը մեղադրել չի կարող, որևէ մեկը չի կարող նաև փակ գաղտնի քվեարկության իրական պատկերն արծարծել: Փակ գաղտնի քվեարկությունը որևէ մեկին` պատգամավորներին, լրագրողներին, հնարավորություն չի տալիս հայտարարել ճշգրիտ պատկերը, իրականությունը վերականգնել հնարավոր չէ:
Ես չեմ կարծում, որ Զարուհի Փոստանջյանի նման հայտարարությունը հակահայրենասիրական է, կամ, եթե Զարուհի Փոստանջյանը նման բան չասեր, ուրիշները չէին իմանալու: Դա չի խնդիրը: Խնդիրն այն է, որ նման վարքագիծն անընդունելի է այդ տեսակ ինստիտուտներում, նման տեսակ հայտարարությունները լավ տպավորություն չեն թողնում, և ընդհանրապես ընդդիմության լրջության վերաբերյալ կասկածներ են հարուցում:
Արտասահմանցի վիրաբույժները Հայաստանում վիրահատություններ կանեն Հայաստանի պլաստիկ վիրաբուժության ասոցիացիայի նախաձեռնությամբ Երևանում հոկտեմբերի 24-26-ը կանցկացվի միջազգային կոնֆերանս:
Օրերս Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիայի «Առնո Բաբաջանյան» համերգասրահում տեղի ունեցավ Մանուշակ Շիրինյանի «Պոեզիայի արահետներով» գրական-երաժշտական երեկոն, որը մի նոր ու գեղեցիկ էջ բացեց մեր ասմունքի պատմության մեջ: Երեկոն սկսվեց «Մեր մեծերը» տեսաֆիլմով:
«Մենք մասնակցելու ենք Վիլնյուսի գագաթաժողովին, և մեր ակնկալիքն է` մինչ այդ որոշակի փոփոխություններ մտցնել բանակցված փաստաթղթում և ամբողջովին պատրաստել ստորագրման Ասոցացման համաձայնագիրը»,- ի պատասխան` ասաց Սերժ Սարգսյանը:
Մաքսային միությանը Հայաստանի անդամակցության որոշումը քաղաքական էր, որը ես 2 ձեռքով պաշտպանում եմ, և սա շատ պարզ է, նույնիսկ երկար ու շատ խոսելը շահեկան չէ մեզ համար: Ամեն հայ խորությամբ պատկերացնում է, որ մեր ազգային անվտանգությունը, 22 տարիների ընթացքում ձևավորված համակարգն այսօր խարխլել չի կարելի: Դա շատ վտանգավոր է, և հետևանքները կարող են լինել ուղղակի սարսափելի: Մենք այլընտրանք չունեինք:
Մի՞թե Արփինե Հովհաննիսյանն այնքան միամիտ է, որ չէր կարող ենթադրել, թե ինչ բնույթի հարց կարող է հնչեցնել Զարուհի Փոստանջյանը. մեղմ ասած` դժվար է հավատալ:
168.am-ը փոքրիկ հարցախույզ անցկացրեց՝ պարզելու, թե ՀՀ քաղաքացիները որքանո՞վ են տեղյակ և արդյո՞ք համաձայն են անցնել պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային համակարգին: Արդյունքները «տխրեցնող» են
Երեկ ԵԽԽՎ-ում նախագահ Սերժ Սարգսյանի ունեցած ելույթը և եվրոպացի պատգամավորների մի շարք կարևոր հարցեր ու դրանց պատասխանները ստվերվեցին ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր, ԵԽ ԽՎ-ում հայկական պատվիրակության ոչ մշտական անդամ Զարուհի Փոստանջյանի՝ Ս. Սարգսյանին ուղղված հարցով՝ կազինոյում խաղալու ու մեծ գումարներ պարտվելու վերաբերյալ:
Եթե «Հետքն» իրոք խնդիր է դրել զբաղվել իր աշխատանքով, սակայն ֆինանսական խնդիրները թույլ չեն տալիս, դա ևս լուծում ունի: Կարելի է բացել ֆոնդ: Վստահ եմ, անկախ լրատվամիջոց ունենալու ցանկությունը մեծ է: «Հետքը» կարող է դառնալ հանրային մեդիայի նախադեպ, երբ հասարակությունը պատրաստ է վճարել անկողմնակալ, գրագետ տեղեկատվության համար:
Ի՞նչ է ստացվում, գնում ենք շուկան սպանելո՞ւ, ներքին արտադրողին դուրս մղելո՞ւ ուղղությամբ, և թողնելու, որպեսզի լինեն դրսից ներկրվող դեղե՞րը միայն: Սա կնշանակի` 100% կախվածություն դրսից: Ես միայն այսպես կարող եմ ենթադրել:
Եվրոպան արժանի է նրան, ինչ ստացել է: Այլ վերաբերմունք չէր կարող լինել Եվրոպայի նկատմամբ` իր կեցվածքից, իր իրականացրած գործունեությունից ելնելով: Եվրոպան պարզապես տապալեց այն բոլոր երազանքները, որ մենք ակնկալում էինք:
Հայաստանում նոր սոցիալական մարտավարություն է որդեգրվել՝ մարդկանց խոստումներով կերակրելը: Մարդիկ միշտ լավատեսական սպասման մեջ են. անընդհատ սպասում են, որ շուտով իրենց աշխատավարձերը և թոշակները կավելանան, իրենց վիճակը կբարելավվի: Պայծառ ապագայի սպասումը հնարավորություն կտա մարդկանց ավելի հեշտ հաղթահարել դժգույն ու գաղջ ներկայի դժվարությունները:
Արդեն ավանդույթ է դարձել, որ յուրաքանչյուր տարվա բյուջեին որևէ ածական է կպցվում։ Օրինակ` նախորդ տարվա բյուջեն կոչվում էր սոցիալական` իշխանության վարկածով, և գոյատևման կամ տեղում դոփելու` ընդդիմության վարկածով։
Ըստ հնէաբանների` թանթրվենին ծանոթ է եղել մարդկանց դեռևս քարե դարում։ Հնագույն ժամանակներում կարծել են, որ տան մոտ աճող թանթրվենու բույսը վանում է չարքերը և ապահովում է բարի աստվածների հովանավորությունը, իսկ բույսից ստացված պատրաստուկները պայծառատեսություն և առողջ երկարակեցություն են պարգևում:
Ինչպես հայտնի է, Սերժ Սարգսյանը կարգադրություն է ստորագրել՝ Միասնական քննչական մարմնի կազմավորման իրավական ապահովման հանձնաժողով ստեղծելու մասին:
Սա ուղերձ է այն մասին, որ Դատախազությունն ու, ընդհանուր առմամբ, արդարադատության համակարգը կշարունակի գործել «բարի ավանդույթներով», բայց մի քանի տարին մեկ համաներում կհայտարարվի, ինչի համար ազատության մեջ հայտնվածներն ու նրանց հարազատները պետք է շնորհակալ լինեն, առաջին հերթին, երկրի նախագահին:
Ռոբերտ Ամիրխանյանն` ի պաշտպանություն իր գործունեության, հայտարարում է, որ նա այս տարիների ընթացքին չի թողել, որ անգամ մի ծառ պակասի Կոմպոզիտորների միությանը պատկանող Դիլիջանի հանգստյան տնից… Այսինքն` ի՞նչ… Ռոբերտ Ամիրխանյանը նշանակվել էր Կոմպոզիտորների միության ղեկավա՞ր, թե՞ կանաչ տարածքի պաշտպանության «պահակ» կամ «անտառապահ»…
Մասրենու ծաղկաթերթերից ստացված պատրաստուկները հանգստացնում են նյարդերը, բերանի, ստամոքսի և աղիների լորձաթաղանթը, մաքրում են արյունը, ամրացնում են սիրտը.
Իշխանությունները եթե իրենց վերաբերմունքը չփոխեն, անընդհատ այսպես իներցիայով կգնանք. իշխանություններից այսօր բացարձակապես հույս չկա, օֆշորից ու Մաքսային միությունից են մենակ խոսում, ի՞նչ գիտություն, ի՞նչ բան… Մաքսային միություն են մտնում, քնում-զարթնում ենք, ու պարզում ենք, որ Ռուսաստանում ենք ծնվել արդեն:
