Շուրջ կես ամիս առաջ Հայաստանի Կանաչների միությունը նամակ էր ուղարկել նորանշանակ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանին՝ ներկայացնելով հանքարդյունաբերության ոլորտում առկա խնդիրները: Սակայն, ինչպես «168 Ժամին» հայտնեց միության նախագահ Հակոբ Սանասարյանը, նամակն այդպես էլ չի հասել վարչապետին: Հ.Սանասարյանին մի հեռախոսահամար են տվել, որով նա, իբրև թե, պետք է կարողանար տեղեկանալ նամակի ճակատագրի մասին, բայց հեռախոսազանգերին պատասխանող չի եղել: Վերջապես, մայիսի 12-ին Հ.Սանասարյանին հաջողվել է կապ հաստատել, և պարզվել է, որ նամակը դարակում դրված է, վարչապետին ցույց չեն տվել:
Ամբաստանյալ Արտակ Ղուկասյանը տուժողից հետաքրքրվեց, թե որքան է պատկերացրել իր տված գումարի դիմաց իր եկամուտի չափը: Ի պատասխան` Ա. Ղազարյանն ասաց, որ Արտակ Ղուկասյանն էր առանձնացնելու այդ մասը, իսկ ինքը չէր պարզելու՝ արդյոք Ա. Ղուկասյանի նշած չափը ճիշտ է, թե ոչ. ինքը վստահել է Ա. Ղուկասյանին:
«Եթե միջնորդները հիմա ուզում են վերականգնել Խորհրդային Միությունը, ապա այդ դեպքում ինչո՞ւ է Արևմուտքը հակադարձում Ռուսաստանի նախագահի քայլերին: Թողեք` Ռուսաստանի նախագահը վերականգնի Խորհրդային Միությունը, ամեն ինչ վերադառնա 1991 թ. ստատուս-քվոյին, որից հետո բոլոր հարցերը հնարավոր կլինի կարգավորել միջուկային գերտերության և աշխարհի մեկ վեցերորդ մասը զբաղեցնող Խորհրդային Միության հետ: Անտրամաբանական է, չէ՞: Ես կողմնակից չեմ, որ ԽՍՀՄ-ը վերականգնվի, պարզապես ուզում եմ ցույց տալ միջնորդների ձևակերպման անհեթեթությունը, երբ ասում են` ներկա ստատուս-քվոն անընդունելի է: Ո՞ր ստատուս-քվոն է ընդունելի, 1988 թվականի՞»,- ասում է Վահրամ Աթանեսյանը:
Էրդողանը երբեք թույլ չի տալու, որ այն երկրորդ ճեղքն առաջացնի մեղմ իսլամ հարթակով գործող իր կուսակցության մեջ (նկատի ունեմ այն, ինչ պատահեց Ֆաթուլլահ Գյուլենի հետ): Այս իմաստով Գյուլն արդեն չի կարող նոր կուսակցություն ստեղծել, իսկ եթե ստեղծեց, ապա շատ փոքր թվով մարդ կարող է ներգրավել իշխանությունից: Ի վերջո, բոլորն էլ գիտեն, որ վազող ձիու ետևից են գնում և ոչ թե նրա, ով արդեն սպառել է իր դրամագլուխը:
Ինչպես Սահմանադրական դատարանի որոշումը տեղիք տվեց տարբեր մեկնաբանությունների, այնպես էլ Ազգային ժողովում երկրորդ ընթերցմանը սպասող «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխություն կատարելու մասին օրինագիծն է կարծիքները կիսել: Ոմանք պնդում են, որ պարտադիրը վերացված է, իսկ ոմանց կարծիքով` այն շարունակում է գործել:
Պարզվում է, որ չնայած տարածված կարծիքին` մենք խմելու առումով զիջում ենք աշխարհի և մեր տարածաշրջանի երկրների մեծ մասին։ Ավելի ճիշտ կլինի ասել` ետնապահների թվում ենք։
Միակ խմբակցությունը, որ կտրականապես դեմ էր արտահայտվում օրենքի այս փոփոխությանը, ՀԱԿ-ն է: Խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանը հայտարարեց. «Դեմ ենք և դեմ ենք հիմնավորապես, որովհետև այս օրենքը հակասահմանադրական է»: Այսօր տեղի ունենալիք քվեարկության ժամանակ իրավիճակը գրեթե նույնը կլինի, ինչպես առաջին ընթերցման ժամանակ. չնայած հնարավոր են մասնակի և քվարկության արդյունքի վրա չազդող փոփոխություններ:
Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության զեկույցի համաձայն՝ Հայաստանում 15 տարեկանից բարձր բնակիչների 36%-ը ալկոհոլ չի օգտագործում։
«Գիծ քաշվում է» ոչ թե որևէ մեկի ցանկությամբ կամ կամքով, եթե անգամ այդ մեկը «լավ ախպեր» է, այլ օրենքով: Մինչդեռ Հովիկ Աբրահամյանը, փաստորեն, իրեն հավասարեցրել է օրենքին: Սա քաղաքացիակա՞ն, քրեակա՞ն, թե՞ Սահմանադրական դատարանի ընդդատության խնդիր է՝ թող պարզեն իրավաբանները:
«Մենք պետք է հիշենք, որ խոսել է ոչ միայն Ուորլիքը, այլև Հայաստանում ԱՄՆ-ի դեսպանը, ով շատ ավելի էական հայտարարություն է արել: Նա ասել է, որ հակամարտության մեջ գտնվող երկրներում ԼՂՀ-ի վերահսկողության տակ գտնվող տարածքը դիտվում է` որպես մեկ երևույթ, բայց, ըստ իրեն, իրականում դրանք լրիվ տարբեր երևույթներ են, և «ԼՂ տարածքները պետք է տարբերակել»: Այսինքն` կան զբաղեցրած տարածքներ, և կա Լեռնային Ղարաբաղ»,- ասում է Մանվել Սարգսյանը:
Ես կուզեի իմանալ՝ այդ քննիչը, դատախազն ու դատավորը… եթե ես գնամ՝ ասեմ, որ կաշառք են վերցրել, մի ամիս նստեցնե՞նք այդ դատավորին, քննիչին, մինչև պարզի, որ ես սո՞ւտ եմ ասել, կամ, որ իմ միակ ցուցմունքը բավարար չէ՞: Ինչպե՞ս եք գնահատում: Ինչպե՞ս կգնահատեն այդ նույն դատավորները, քննիչները, այդ օրենքի նախագիծը մշակողները: Չէ՞ որ գոյություն ունի այդ ինստիտուտը՝ ցուցմունքներ կորզելը, հատկապես նախաքննության սկզբնական փուլերում: Բայց մենք այս երկրում ենք ապրում, գիտենք, որ դա կա և համատարած բնույթ է կրում: Չեմ խոսում այն մասին, որ քննիչներն այսօր բացարձակապես որակ չունեն: Խոսքը վերաբերում է քննիչների 90 տոկոսին:
Մենք չունենք բավարար քանակությամբ որակյալ աշխատուժ, մեր իշխանություններն օլիգարխական են, մենաշնորհը շատ ուժեղ է, մեր տնտեսական ու քաղաքական իրավիճակը շատ ընկճող է, շուկան շատ փոքր է և աղքատ, երկիրը պարփակված է, և այլն:
Ցավեր որովայնում, նյարդային անհանգստություն, անքնություն. Մեկ-երկու րոպե բովեք ռազիանի սերմը, խառնեք նարդոսի տերևի հետ (1։2)։ 2 գ հումքը լցրեք 200 մլ եռացող ջրի մեջ, 1 րոպե եփեք փակ կափարիչի տակ, 15 րոպե թրմեք, քամեք։ Խմեք 50-ական մլ` օրը 4 անգամ, ուտելուց և քնելուց առաջ, գոլ կամ սառը վիճակում։
Քառյակը հիմնավորապես մասնատվել է: Սա են վկայում երեկ Ազգային ժողովի արտահերթ նիստում «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» ՀՀ օրենքում լրացում կատարելու մասին օրինագծի շուրջ քննարկումների արդյունքները: Կառավարության նոր առաջարկները, մասամբ, բայց ընդունելի են ՀՅԴ-ի համար, ՀԱԿ-ը շարունակում է դեմ լինել, ԲՀԿ-ն դեռ չի կողմնորոշվել, իսկ «Ժառանգությունը» գերադասեց լռել և տեսակետ չարտահայտել:
ՀԱԿ-ում հասկանում են, որ ԲՀԿ-ի հետ համագործակցությունը որքան էլ օգտակար և հաճելի է կարճաժամկետ հեռանկարում, նույնքան վտանգավոր և կործանարար կարող է լինել առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին նախապատրաստվելու իմաստով: Այդ պատճառով պետք է սպասել, որ շուտով ՀԱԿ-ը ավելի կկոշտացնի իր դիրքորոշումն իշխանության նկատմամբ, մասնավոապես` դնելով Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի պահանջը, այդպիսով դիրքավորվելով` որպես ամենաարմատական ընդդիմություն:
Մայիսի 9-ին Ստեփանակերտում տեղի ունեցած պաշտոնական միջոցառումներից հետո ՀՀ և Լեռնային Ղարաբաղի իշխանական վերնախավի ներկայացուցիչները տոնական արարողությունը շարունակել են խնջույքի սեղանների շուրջ: Բոլորի համար հետաքրքրական է եղել այն, որ միջոցառմանը մասնակցել է նաև նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը:
Խորհրդարանական քառյակը չի կարողանում համատեղ նիստ գումարել և ընդհանուր դիրքորոշում արտահայտել կառավարության կողմից ներկայացված «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքի նախագծի նկատմամբ:
Իրականում մեր կռիվը, մեր պատերազմը պետք է լինի ոչ թե Ռուսաստանի կամ Արևմուտքի, Եվրամիության կամ Մաքսային միության, այլ մեր պարտվողականության դեմ: Կկարողանա՞նք հաղթանակ արձանագրել այդ պատերազմում` Մայիսի 9-ը կնշենք` արդեն որպես քառատոն:
Շագանակագեղձի արտազատուկը, սերմնաբշտերի հեղուկի հետ միասին, նպաստում է սերմնաբջիջների տեղափոխմանը: Պրոստատի սպեցիֆիկ անտիգենը (PSA) արտադրվում է շագանակագեղձի կողմից և նպաստում է սերմնահեղուկի ջրիկացմանը:
Որոշ օլիգարխներ արդեն մուտք են գործել տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտ: Կարող եք ինքներդ դիտարկել` այն կազմակերպությունները, որ պետական գնումների ոլորտում շահում են կառավարական մրցույթները, նայեք, թե ովքեր են դրանց տերերը, և կհասկանաք, որ, եթե դուք կապ չունեք իշխանության հետ, դուք չեք կարող մրցույթներ շահել Հայաստանում: Բայց դեռ ժամանակ ունենք, օլիգարխները դեռ շատ չեն տարածվել: Գլոբալ առումով` օլիգարխներն այս ոլորտում այնքան էլ մեծ խնդիր չեն ընկերությունների զարգացման համար: Նրանք ոլորտը չեն փչացնի, ուրիշ բիզնեսներում կարող են, ՏՏ-ում` ոչ:
Անաստաս Միկոյան: Այս անունը հիշում ենք, կրկնում, իսկ զոհերի՞ անունները: Գոնե մեկի անունը: Հիշե՛ք. դա այնքան կարևոր է մեզ համար: Դե՞… Անաստաս Միկոյանի անունը հարմար է. նա հանդես էր գալիս իր անունից ու ստորագրում էր իր անունով:
Չեք հավատա, բայց համարյա 60-ամյա ճարտարապետը Միկոյանի մասին իմացել է նրա թոռնիկից: Թոռնիկը` Վլադիմիր Սերգեևիչ Միկոյանը (հայրանունը ռուսական ձևով նշել է ճարտարապետը) եկել է Երևան: Եկել, հանդիպել է պարոն Բարսեղյանի հետ, պատմել իր պապի մասին ու առաջարկել դնել նրա արձանը: Թոռնիկը, ըստ Բարսեղյանի, «Իր պապի մասին շատ հետաքրքիր գիրք» է նվիրել:
Եվրասիական միություն գնալու գաղափարը նույնպիսի ցնորամտություն է, ինչպիսին Մաքսայինն էր: Այդ մասին բազմիցս ասվել է, երկրորդ սթափ կարծիք ուղղակի չի կարող լինել, և կրկին դրան անդրադառնալ իմաստ չունի:
Եթե ստորագրումը տեղի չունենա, դա շատ մեծ հարված կլինի Պուտինին, դա ինքնին հասկանալի է: Բայց ես դրա մասին չեմ ուզում խոսել: Այնուամենայնիվ, ես կարծում եմ, որ պայմանագիրը կստորագրվի: Լուկաշենկոյի կողմից նման հայտարարությունների նպատակը ոչ թե նախագիծը տապալելն է, այլ ռուսական կողմի բանակցողներին աշխուժացնելը: Այսինքն` նա բարձրացնում է խաղադրույքները և ակնկալում է, որ Մոսկվան իրեն ընդառաջ գնա:
Աղվան Վարդանյանի բանաստեղծությունը հազվադեպ պատահողներից է: Ունենք նաև այն իմացումը, թե բանաստեղծը մի քանի ուրիշ բանաստեղծների ջանքի «արդյունքն» է: Ժառանգորդությունը` ժառանգորդություն, բայց բառ առ բառ, տող առ տող ղողանջող մի «աննմանություն» անընդհատ հուշում է, որ այն աղբյուրը, որից ջուր են խմել այս տաղերը, Կաթնաղբյուր է եղել. տվյալ դեպքում դա ոչ թե արդեն բանաստեղծված, այլ դեռևս աշխարհի անվանումով զբաղ` աշխարհը փաղաքշող Լեզուն է. արարման ջանքի գոլորշին չափազանց է զգալի…
ՓԱստաբան Տիգրան Հայրապետյանի խոսքով, հնարավոր է` որոշ ժամանակ գիշերօթիկի երեխաները շարունակեն պնդել, որ ծեծ չի եղել, քանի որ, ըստ փաստաբանի և հասարակական կազմակերպությունների, երեխաները «գործիք են դարձել Սոցապ նախարարության աշխատակիցների ձեռքին»:
Հովիկ Աբրահամյանն այնքան էլ նախանձելի վիճակում չէ, ինչպես կարող է թվալ առաջին հայացքից` Ռեսուրսների սղության խնդիրը լուծելու համար նա կարող է գնալ ոչ պակաս պոպուլյար քայլերի, քան նախորդ կառավարությունը։
Իրականում Գրիգոր Գրիգորյանը մեծ հաճույքով մինչև ներկա խորհրդարանի լիազորությունների ավարտը կմնար պատգամավոր, եթե դա թույլ տար ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը: Մեր տեղեկություններով` հենց նա է պարտադրել Գրիգորյանին մանդատից հրաժարվելու դիմում գրել: Ծառուկյանի և Գրիգորյանի հարաբերությունները լարված են եղել նրա պատգամավոր դառնալուց անմիջապես հետո:
Երաժշտագետ, հրապարակախոս Նամի Միկոյանը՝ Անաստաս Միկոյանի հարսը (Միկոյանի հինգ որդիներից Ալեքսեյի կինը) եղել է 1937-53 թվականներին Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղար Գրիգոր Հարությունյանի (Արութինով) որդեգրված դուստրը: Հարությունյանը Նամիի հորաքրոջ ամուսինն էր:
«Ցանկացած խոշոր ինտեգրացիոն միավոր, որն ունի պատմական հիմքեր, երկրների առջև ծառացած քաղաքական մարտահրավերների նմանություն և էլիտաների միջև սերտ կապեր, անխուսափելիորեն պետք է ծնի ինչ-որ քաղաքական գործընթաց: Դժվար է ասել, թե այն ինչ տեսք կունենա, բայց սկզբում նրանք կարող են սկսել հասարակ բաներից, օրինակ` միջխորհրդարանական վեհաժողովներից: Սակայն ներկա փուլում էլ երեք երկրների` Ռուսաստանի, Բելառուսի և Ղազախստանի նախագահների հանդիպումները, մեծ հաշվով, իրականացնում են քաղաքական կարգավորման գործառույթը, որովհետև ակնհայտ է, որ որևէ ներքին մարտահրավերի, վտանգի, օրինակ` հեղափոխության դեպքում, Բելառուսի և Ղազախստանի ղեկավարների համար միակ հենակետը լինելու է Ռուսաստանը: Դա պարզ է և ընկալվում է որպես բնական երևույթ»,- մեզ հետ զրույցում ասաց Կարավաևը: