«Եթե անգամ այս պայմաններում մարդիկ դուրս չեն գալիս փողոց ու չեն ընդվզում, դա արդեն նշանակում է, որ կանգնելու ենք մեր պետականությունը կորցնելու առաջ ու հայտնվենք թուրք-ադրբեջանական լծի տակ: Ի դեպ, եթե կան մարդիկ, որոնք մտածում են, թե «թուրքական լուծ» ասվածը մեզ հիմա չի սպառնում, ապա պետք է ուշադիր նայեն ու տեսնեն Վրաստանի թրքացումն ու հիշեն՝ թուրքական լուծը կա, պարզապես հիմա մոդեռնիզացված է, և մենք բախվելու ենք մոդեռն թրքական լծին»։
Քաղտեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանի կարծիքով՝ խաղաղության դարաշրջանն այն կոնցեպտն է, որով Նիկոլ Փաշինյանը փորձում է մնալ իշխանության:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը 44-օրյա պատերազմում նահատակված Հայկազ Մկրտչյանի հայրը՝ Զավեն Մկրտչյանն է:
Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջով փողոցում ծավալված շարժման վերաբերյալ գնահատականներ հնչեցնելուց առաջ նախ պետք է հիշել, որ ամեն ընդվզում չէ, որ կարող է ավարտվել իշխանափոխությամբ, օրինակ, 40 օրում. պետք է հիշել, որ ես, օրինակ, այս իշխանության դեմ ընդվզում եմ արդեն 4 տարի, ուստի ժամկետները պետք չէ շեշտադրել, իսկ այս պայքարին մենք աջակցել և աջակցում ենք, որովհետև որևէ բանական մարդ չի կարող անմասն մնալ դրանից։
Հունիսի 3-ին ոստիկանությունը բիրտ ուժ և հատուկ միջոցներ կիրառեց Պռոշյան փողոցում: Իշխանության ներկայացուցիչները նշում են, որ ցուցարարները քարերով հարվածել են ոստիկաններին, որի արդյունքում ոստիկանները ստացել են վնասվածքներ և ստիպված են եղել ուժ կիրառել: Ընդդիմությունն էլ պնդում է, որ եթե անգամ նման բան եղել է, ապա դրանք եղել են իշխանության ուղարկած սադրիչները, քանի որ շարժումն այս ընթացքում ապացուցել է, որ հավաքներն ու երթերը բացառապես խաղաղ են:
Հայաստանում գյուղատնտեսությունը զարգացնելու համար պետք է անցում կատարել հողակտորների խոշորացմանը, որպեսզի Հայաստանում մեծ ներդրումներ անելու ցանկություն ունեցող ներդրողները չբախվեն հողերի կտրատվածությանը, ինչը մեծ և լուրջ խնդիր է։
ՀՀԿ ԵԿ նախագահ Հենրիխ Դանիելյանն այն կարծիքին է, որ ոստիկանությունը, Նիկոլ Փաշինյանի հրահանգները կատարելով, փորձում է վախեցնել ժողովրդին և ճնշել օր օրի մեծացող շարժումը:
Հայ ժողովրդի հավաքական տգիտությունն ինձ սարսափեցնում է. դա սարսափեցնում է ոչ միայն ինձ, այլ նաև ինձ շրջապատող նորմալ ադեկվատ հայերին, ուստի պատահական չէ, որ նրանց աչքերում հաճախ տեսնում եմ խելագարության նշույլներ ու սկսում հասկանալ, թե ինչո՞ւ և ինչպե՞ս խենթացավ Կոմիտասը. խենթացավ ոչ այնքան թուրք բարբարոսների ցեղասպան գործողություններից, որքան մեր հավաքական տգիտությունից և անտարբերությունից։
Դիմադրության շարժման շարքերում բազմաթիվ են այն մարդիկ, որոնք որևէ քաղաքական կուսակցության հետևորդ չեն, նրանք ուղղակի Փաշինյանի ընտրած ճանապարհը չեն ընդունում, այդ պատճառով էլ սա լայնածավալ շարժում է։ Այն մի քանի խնդիր ունի, նախևառաջ՝ մոբիլիզացնել մարդկանց, օգտագործել այն մեթոդները, որոնցով Փաշինյանը եկավ իշխանության։ Բայց նրան կրկնելը սխալ է, քանի որ շարժումն այդպիսով դառնում է կանխատեսելի և նմանվում շախմատում մրցակցիդ քայլերը կրկնելուն։ Եթե սոցիալական կամ հանրային հակամարտությունների ժամանակ կողմերը չեն բանակցում, մնում են այլընտրանքները։
«Սփյուռքում ապրող յուրաքանչյուր անհատ պարտականություն ունի կատարելու իր հայրենիքի նկատմամբ: Այս օրերին հայրենիքում լինելը, գոնե մեկ հոգով հանրահավաքի մասնակիցների թիվը մեծացնելը յուրաքանչյուր հայի պարտականությունն է»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա՝ ընդգծելով, որ շարժման տարբեր փուլերին Սփյուռքից մեր հայրենակիցները եկել և միացել են շարժմանը:
Տնտեսության 9.4 տոկոս ակտիվության ցուցանիշը հանրությանը ներկայացնելիս Կառավարությունը նախ պետք է բացատրի, թե այդ ի՞նչ է արել տնտեսությունը զարգացնելու համար, և ոչ թե՝ սպասի Վիճակագրական կոմիտեի հրապարակած ցուցանիշներին, դրանք փռի սեղանին ու հանրությանը ներկայացնի միայն պլյուսով թվերը, որովհետև պարզ է, չէ՞, որ տնտեսությունն ունի իներցիոն բնույթ, և եթե անգամ Կառավարության շենքը փակեն՝ գնան տուն և 3 ամիս աշխատանքի չգան, միևնույն է՝ տնտեսությունն իր իներցիայով կարող է աշխատել, ինչից հետո կարող են գալ ու նորից վիճակագրական թվերից ընտրել պլոււսով թվերն ու դա հրամցնել քաղաքացիներին։
«Մենք անդունդի եզրին չենք, մենք անդունդի մեջ ենք՝ մեզ վրա հող են լցնում վերջնական: Ուղղակի այդ հողը արդեն որոշ մարդկանց է հասել, զգում են և փորձում են իրենք էլ մասնակցել փողոցային պայքարին»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց Էրեբունի վարչական շրջանի նախկին ղեկավար Դավիթ Գրիգորյանը:
«Հայաստանի և Ադրբեջանի կողմից կազմված հանձնաժողովի հաջորդ հանդիպումը Մոսկվայում է, և Մոսկվան ամեն կերպ ձգտելու է, որ իր վերահսկողության ներքո լինի ցանկացած գործընթաց, որը վերաբերում է Արցախի հիմնախնդրի կարգավորմանը և հայ-ադրբեջանական հարաբերություններին, ներառյալ՝ դելիմիտացիայի և դեմարկացիայի գործընթացը»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
«Ներկայումս կալանավորումը որպես խափանման միջոց ընտրելու՝ քննիչի միջնորդությունը մերժելու վերաբերյալ դատարանի որոշումը Վերաքննիչ քրեական դատարանում դատական ստուգման փուլում է գտնվում, քանի որ հսկող դատախազի կողմից նշված որոշման դեմ բողոք է ներկայացվել»,- ասաց Րաֆֆի Ասլանյանը՝ հավելելով, որ Սոնա Մնացականյանի հայրը դիմել է կալանքի նիստին ներկա գտնվելու հարցով, քանի որ դատավորին բացատրություններ ներկայացնելու ցանկություն ունի, այդ թվում՝ խափանման միջոցի հիմքերի վերաբերյալ:
Այսօր Արցախի ապագան կախված է նրանից, թե աշխարհաքաղաքական իրադարձությունների համատեքստում Հայաստանի իշխանությունն իրեն ինչպե՞ս կպահի, ուստի, հիմա խնդրահարույց է այն, որ ընդամենը իր իշխանության պահպանման մասին մտածող Փաշինյանի իշխանությունը Հայաստանի և Արցախի անվտանգության համար շատ կարճ ժամանակահատվածի կտրվածքով է կարողանում ինչ-որ բան անել, մինչդեռ, մենք կարիքն ունենք երկարաժամկետ ռազմավարությունների։
Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի ղեկավար Թևան Պողոսյանն ամիսը մեկ անգամ այցելում է Արցախ: Վերջին այցից օրեր առաջ է վերադարձել, և 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում նշեց, որ բարոյահոգեբանական ճգնաժամը գնալով խորանում է:
Գեղամասար խոշորացված համայնքի նախկին ղեկավար Հակոբ Ավետյանը մտահոգություններ ունի առ այն, որ հնարավոր է՝սահմանագծման անվան տակ, հերթական անգամ, Գեղարքունիքի մարզից տարածքներ հանձնվեն Արդբեջանին, այս անգամ՝ Վարդենիսից։ Ըստ Ավետյանի՝ Ադրբեջանը անցյալ տարվանից շարունակում է ոչ միայն օկուպացրած պահել Գեղարքունիքի մարզից հսկայական տարածքներ, այլ նաև ամրապնդվել է այդ տարածքներում՝ ամենուր իրականացնելով բետոնապատման և ամրաշինական աշխատանքներ։
«Մեկ ոստիկանի ցուցմունքով է կալանավորվել Իգոր Խաչատուրովը, բայց այդ գործողությունն իրականացնելիս փնթիության աստիճանն այնքան մեծ է, որ նույնիսկ իրենք իրենցով՝ քննչական մարմին, ոստիկանություն, այդ ցուցմունքները չեն կարողանում այնպես ներկայացնել, որ նախ՝ մեկը մյուսին չհակասի, և երկրորդ՝ գոնե օբյեկտիվ իրականությանը մի քիչ մոտ լինի»։
Ոստիկանությունն այսօր խաղաղ ցուցարարների նկատմամբ անհամաչափ, բիրտ ուժ կիրառելով՝ բերման ենթարկեց Կառավարության 3-րդ մասնաշենքի դիմացից: Սոցցանցերը ողողված են ագրեսիվ ոստիկանների մասնակցությամբ տեսանյութերով և լուսանկարներով:
Հայաստանում ունենք բացառիկ իրավիճակ. բացառիկ նրանով, որ ո՛չ գործող վարչապետը, ո՛չ նրա իշխանության մաս կազմող նախարարները չեն կարողանում արտաբերել «Արցախը չի լինելու Ադրբեջանի կազմում» նախադասությունը, ուստի, գործող վարչապետն իր հրաժարականի պահանջով փողոցում մեկ ամսից ավելի շարունակվող պայքարը ջլատելու նպատակ ունի, ինչի համար էլ հիմնվում է բացառապես ուժային կառույցների վրա։
Մեր երկիրն այսօր պատմական իրադարձությունների կիզակետում է։ Ցավալի է, որ պատերազմից մեկուկես տարի անց հանրությունը չունի այն հարցի պատասխանը, թե ինչո՞ւ ընկավ Շուշին, և ո՞վ է դրա պատասխանատուն։ Իրավապահ մարմինները քննություն են իրականացրել, պետք է պարզեին՝ ո՞ւմ կողմից և ինչպե՞ս է կազմակերպվել Շուշիի պաշտպանությունը, ի՞նչ բացթողումներ են եղել այդ ընթացքում, որ ունեցանք նման հետևանք։
Վերջին տարիների ընթացքում մենք անցանք ողբերգական ճանապարհ, որը հայ ժողովրդի պետականության պատմության մեջ պատմական հնարավորության դեգեներացման և այլասերման դասական օրինակ է՝ ի դեմս հայաստանյան և սփյուռքյան քաղաքական, տնտեսական, գաղափարական, գիտական վերնախավերի։ Սա համահայկական վերնախավային ճգնաժամ է։ 1988-ի շարժման խորհուրդն այն էր, որ խորհրդային կրթություն ստացած մարդիկ, որոնք ինտելեկտուալ էին, ունեին որոշակի արժեհամակարգ, ձերբազատվեցին գաղափարական կաշկանդումներից։ Այն ուներ իր նախադեպը՝ 1965-ի շարժումը, երբ հողերի վերադարձի, հիշատակման վայրի՝ Ծիծեռնակաբերդի ստեղծման պահանջներ դրվեցին, և դա տեղի ունեցավ, այսինքն՝ կուտակված էներգիան հրաբխի նման ժայթքեց
Իրանագետ, Միջին Արևելքի հարցերի փորձագետ Հարութ Արթին Առաքելյանն օրերս է ցամաքային ճանապարհով վերադարձել Իրանից, և պատմում է, որ այլընտրանքային ճանապարհը շատ վատ վիճակում է:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ՀՀ առաջին արտգործնախարար, «Ժառանգություն» կուսակցության հիմնադիր Րաֆֆի Հովհաննիսյանն է:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ՀՀ նախկին վարչապետ, «Ազատություն» կուսակցության նախագահ Հրանտ Բագրատյանն է:
«Չշարունակեմ, այսքանն էլ բավարար է: Հայաստանը համարել է իր հայրենիքը, իր ծննդավայրը, Հայաստանը հրաշալի գիտի, գիտի հայոց պատմությունը, շատ լավ գիտի, թե ումն է Արցախը, շատ լավ գիտի՝ այն սահմանները, որ հիմա ներխուժել են, Հայաստանինն է: Ես հիմա շատ կուզենայի դիմացը կանգնել, նայել աչքերի մեջ և ասել՝ Շահեն, բայց չէ՞ որ դու ես ժամանակին ասել, որ հայրենիքդ կոխոտել են վայրի ցեղերը՝ իրենց նժույգները հեծած, բայց կուռ վահան են դառնում և միևնույն է՝ պայքարում են և հաղթանակում. հաղթանակելու ենք էլի:
«Նիկոլ Փաշինյանին ու իր թիմին Արևմուտքը կարմիր քարտ է ցույց տալիս՝ ասելով՝ արագացրո՛ւ այն խնդիրների լուծումը, որոնք քո առաջ դրված են, ուստի այս իշխանությունը, մասնավորապես՝ սահմանագծման և սահմանազատման հարցում, պետք է գնա այնպիսի լուծման, որով, այսպես կոչված, անկլավները կանցնեն Ադրբեջանին։ Դրանից հետո մենք Երևանից Վայոց ձոր և Սյունիք կգնանք միայն ադրբեջանցի սահմանապահների վերահսկողության ներքո, իսկ դրանից հետո հայ բնակչությունը կամաց-կամաց կլքի իր բնակավայրը»:
Հետո հրապարակեցի տեղեկություն առ այն, որ արտգործնախարարն ուշացել է սենատոր Մենենդեսի հետ հանդիպումից, տեղեկությունը ստացել էի Վաշինգտոնից, հետո ճշտել էի ևս երկու աղբյուրից: Հիմա այն, որ իրենք Արցախի և Հայաստանի շահերի հետ կապված ընդհանրապես չեն խոսել, այդ տեղեկությունները չեն հերքում, հերքում են այն, որ 30 րոպե ուշացել են: Հասկանո՞ւմ եք՝ այդ հիմնարկության անտաղանդության բարձր մակարդակը:
Փաշինյան-Ալիև բրյուսելյան հանդիպումից հետո Երևանն ու Բաքուն գրեթե միաժամանակ հրապարակեցին սահմանազատման և սահմանային անվտանգության հարցերով զբաղվող հանձնաժողովների կազմերը: Դրանից ժամեր անց հայտարարվեց, որ սահմանին եղել է հանձնաժողովների նախագահների առաջին հանդիպումը, ինչը անմիջապես ողջունվեց Շառլ Միշելի կողմից: Ռուսաստանի արձագանքը շատ չուշացավ. ՌԴ ԱԳ փոխնախարար Անդրեյ Ռուդենկոն էլ հայտարարել է, որ Հայաստան-Ադրբեջան սահմանազատման հարցով հաջորդ հանդիպումը կկայանա Մոսկվայում։
2021 թվականի օգոստոսին հիմնադրված և հռչակագրով բոլոր կարող անհատներին ու ուժերին համախմբելու պարտավորություն ստանձնած «Ապրելու երկիր» կուսակցությունը չի համախմբվի 2022 թվականի ապրիլի կեսից մեկնարկած Փաշինյանի իշխանության հրաժարականը պահանջող շարժման շուրջ։