Փաշինյանն իր պաշտոնավարման 6 տարվա ընթացքում կուտակել է այնքան պարտք, որքան իրեն նախորդած բոլոր ղեկավարները միասին՝ 27 տարվա ընթացքում։
Նա շեշտեց՝ Ադրբեջանը մինչ այսօր չունի որևէ իրավական հիմքերով սահմաններ, մանավանդ՝ ճանաչված. «Այդ բոլոր հոխորտանքները, որ միջազգային հանրությունը ճանաչել է 1991 թվականին, խելացի ձեռքերում այդ փաստարկներն անմիջապես փլուզվում են, որովհետև երբևիցե Ադրբեջանը ո՛չ մինչև Սովետական Միություն, ո՛չ սովետական ժամանակ, ո՛չ դրանից հետո չի ունեցել ինքնիշխանություն այն տարածքների հանդեպ, որի հանդեպ ունի նկրտումներ, այդ թվում՝ Արցախը»:
«1995 թվականից Հայաստանում ռուսական ռազմաբազա կա, դրանից մի՞թե Հայաստանի սուվերենությունն անկում է ապրել, կամ, երբ Թուրքիայում ԱՄՆ ռազմաբազա է տեղակայված, Թուրքիան սուվերեն չէ՞։ Էդ որ ռուսական գազ եք ստանում 165 դոլարով, ԵԱՏՄ-ից 7.6 միլիարդ դոլար է մտնում Հայաստան, դա Հայաստանի սուվերենությունը վտանգո՞ւմ է»,- ասաց Էդուարդ Շարազամովը՝ ընդգծելով՝ Փաշինյանը ոչ թե Հայաստանի ինքնիշխանությունն է պահպանում, այլ Հայաստանը դարձրել է պալիգոն՝ մեծ տերությունների բախման կետ։
«Փաշինյանն ասում է այն, ինչ Ալիևն է իրեն ասում, նա կարծես Ալիևի բարձրախոսը լինի։ Ալիևը բավական խորամանկ է, ինքն էլ, Թուրքիան էլ հասկանում են, որ իրենց պետք չէ բացահայտ պատերազմական կոչեր անել։ Նրանք կարող են համատեղ վարժանքներ անցկացնել, այլ ձևերով հաղորդակցվել, իսկ փակ կապուղիներով այդ բանակցողները, լինելով բավական լավ դիվանագետներ, չեն ասում՝ մենք պատերազմով ենք սպառնում, ասում են՝ չենք ուզում պատերազմ լինի»։
«Հեծանիվը պայքար է, հեծանիվը զգոնություն է, հեծանիվը ցավ է, որ պետք է հաղթահարես։ Կեցցե՛ հեծանիվը»․ այս և այսպիսի այլ տողեր է վերջին ամիսների ընթացքում Նիկոլ Փաշինյանը ձոնում իր երկաթյա նժույգին՝ տպավորություն ստեղծելով, թե հենց հեծանիվն է այն գործիքը, որը կարող է զսպել Հայաստանի անվտանգային ռիսկերը։
Նիկոլը շատ է սիրում խոսել միֆական հինգերորդ շարասյունից, բայց պարզ մտավարժանք անելու դեպքում պարզվում է, որ հինգերորդ շարասյունն արդեն քանի տարի է՝ տեղակայված է կառավարական թիվ մեկ շենքում։
Ի՞նչ է, ձեր հույսը ռուսնե՞րն են․․․ Ցանկացած երկիր ունի իր խնդիրները, նույնիսկ ամենախոշորները: Ռուսաստանը չի ուզում շրջափակված վիճակում լինել կամ հայտնվել ԱՄՆ ու Չինաստանի հեգեմոնիայի տակ: Որքան չեմ ցանկանում Թուրքիայի անդամակցությունը ԵՄ-ին, այդքան ցանկանում եմ, որ Ռուսաստանը մոտ լինի դրան: Այդ դեպքում ձեզ համար էլ նպաստավոր իրավիճակ կլինի։ Եղե՛ք խաղաղության մարդ: Նոբելյան առաջին հայ մրցանակակիրը դարձեք, նա, ով այդքա՜ն տառապանքներից հետո հայերին կկոչի խաղաղության, – Սարկոզի։
Եթե ՀՀ իշխանությունների դիրքորոշումն այս հարցի շուրջ վերջին շրջանում չի փոխվել, ապա ՀՀ-ն դեմ է այն մոդելին, որն առաջարկում է Ադրբեջանը։ Սակայն ուշագրավն այն է, որ ԱՄՆ դիվանագետներն օր օրի ավելի ու ավելի շատ են խոսում ճանապարհների բացման կարևորությունից։
Եղբորս կալանավորում են այն բանի համար, որ պարեկների կողմից ենթարկվել է ծեծի. Ռոման Երիցյան
Վախկոտը ԱԺ-ում գոռում-ճչում էր. անվտանգություն է պահում, կնոջ ու դստեր համար մեքենա է գնում. Սրբազան
«Զավեշտալին գիտե՞ք՝ ո՞րն է, երբ Նիկոլ Փաշինյանն ասում է՝ մենք ընտրված ենք, որովհետև օրենքները լկտիաբար խախտում են։ Ինչ-որ նկատառումներից ելնելով՝ խախտում է Սահմանադրությունը՝ առաջնորդվելով «Նպատակն արդարացնում է միջոցները» կարգախոսով։ 6 տարի է՝ այսպես երջանիկ ապրում է, «Մերժիր Սերժին» կարգախոսով եկավ, բայց Սերժ Սարգսյանի ընդունած Սահմանադրությամբ ու օրենքներով ղեկավարում է, բա դժգո՞հ էիք օրենքներից»,- նկատեց Պարույր Հայրիկյանը։
Արտոնությունների վերացումը, որքան էլ առաջին հայացքից գուցե գայթակղիչ է թվում բյուջեի եկամուտներն ավելացնելու տեսակետից, նույնքան վտանգավոր է։ Եթե վաղը բոլոր արտոնությունները միանգամից հանվեն, կասկած չկա, որ դրանց իրական էֆեկտը շատ ավելի փոքր է լինելու բյուջեի եկամուտների վրա, քան արտոնությունների այն տպավորիչ ցուցանիշներն են, որոնք ներկայացվում են։
«4 տարվա այդ խաղաղության դարաշրջանի բլեֆը փլվել է, գոյություն չունի, և հիմա չգիտեն՝ ինչ օրակարգ ձևավորեն: Նիկոլ Փաշինյանի խաղաղության օրակարգը գոյություն չունի: Այդիսկ պատճառով, հեծանիվը դառնում է դարդ, ցավ»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
«Նորերից որևէ մեկին մեր գրասենյակի պադվալում չեմ պահում։ Եթե ամեն մեծ-մեծ խոսացող 100 մարդ կարողանար հավաքել, շատ ավելի հեշտ կլիներ։ Բազկաթոռի վրա նստած չենք, մեր գործընկերները հայտնվել են բանտում, մինչդեռ, բազմոցին նստածներն ասում են՝ հարմար ընդդիմություն ենք, պետք է փոխել։ Ասել ու նորից կրկնում եմ՝ այս խորհրդարանական ընդդիմությանը փոխելու ամենահեշտ տարբերակն այդ ընդդիմությունից ավելի արդյունավետ աշխատելն է»,- ասաց Իշխան Սաղաթելյանը։
Էդգար Ղազարյանն ու Դավիթ Սարգսյանը «Երկու ճակատ» պոդկաստի հերթական թողարկմանն անդրադառնում են կարևորագույն մի թեմայի՝ Ալիևի շարունակական պահանջներին և այս վարչախմբի կողմից դրանք բավարարելուն։
«Սրանք աշխարհաքաղաքական և ռեգիոնալ տրանսֆորմացիաների հետևանքով առաջացած հակասություններ են, որոնք, չի բացառվում, որ խորանան։ Սակայն կարծում եմ՝ ամեն դեպքում ՀՀ-ում չպետք է դրա հետ հույսեր կապեն, ոգևորվեն, քանի որ ՀՀ-ի հետ կապված հարցերում երկու երկրները գործում են տանդեմով և այդ մասին հայտարարում են անընդհատ ռեժիմով»,- նկատեց նա։
Շուրջ 10 օր առաջ 168.am-ն անդրադարձել էր Սահմանադրական դատարանի (ՍԴ)՝ հունիսի 11-ի որոշմանը, ըստ որի՝ հնարավոր է՝ «Մարտի 1»-ի գործով վարույթը վերսկսվի: Գրել էինք, որ ՍԴ-ն ու Վճռաբեկ դատարանը սինխրոն մասնակցում են Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Քոչարյանը կդատվի» նախընտրական շոուին:
«Հետ-առաջ՝ էլի պատերազմ լինելու է, խաղաղություն չի լինելու։ Էդ գյուղերը, որ տվեցին իրեն, էլի է պահանջելու, ու քանի որ նա եկել է մեր տերիտորիան՝ մեզ պիտի խփի։ Այս ղեկավարությունը ճիշտ չի. Հեն ա, թող Հայաստանը տան՝ պրծնեն»։
«Իշխանությունն ամեն ինչ «գիտի», ինձ համար ամենավտանգավոր մարդիկ նրանք են, որ ամեն ինչի պատասխանն ունեն իրենց գրպանում դրված և ամեն ինչի պատասխան կարող են ցանկացած պահի տալ։ Իշխանությունը լսելու ունակություն չունի, մոռացել է, որ Աստված տվել է երկու ականջ ու մեկ բերան, որ երկու անգամ շատ լսեն։ Սրանք գիտելիքի պահանջ չեն դնում, ՀՀ-ն դեգրադացնում են՝ ամբողջ գենոֆոնդով հանդերձ»,- եզրափակեց Թաթուլ Մանասերյանը։
Մեր քաղաքացիների մի մասը մի օր պետք է գիտակցի, թե ինչ է նշանակում աջակցել Փաշինյանի «կառավարությանը»։
«Ես չգիտեմ, արդյո՞ք հայկական կողմը կմասնակցի COP-29-ին և, եթե մասնակցի՝ արդյո՞ք կբարձրաձայնի Արցախում Ադրբեջանի կողմից հայկական ժառանգությունը ոչնչացնելու նրա քաղաքականության մասին։ Բայց մեկ բան հստակ է, որ այս ամենին պետք է արձագանքի Հայաստանը՝ պետական մակարդակով, բայց անկեղծ, այս հարցում այդքան էլ լավատես չեմ»,- եզրափակեց Լեռնիկ Հովհաննիսյանը։
Ես քաղաքականությամբ զբաղվում եմ այս իշխանություններին հեռացնելու նպատակով. Հրանտ Բագրատյան
Գերիների հարցը զգայուն է, մարդասիրական, և շատ կարևոր է, որ տարբեր ոլորտի մասնագետներ խնդիրը պահեն ուշադրության ներքո։
Նիկոլ Փաշինյանը բոլոր աշխարհաքաղաքական կենտրոնների հետ հարաբերվում է հենց այդ սկզբունքով, ինչի դիմաց ստանում է ամենահակադեմոկրատական մեթոդներով իշխանությունը պահպանելու և, միևնույն ժամանակ, «ժողովրդավարության խիզախ նվիրյալ» ներկայանալու թողտվություն։
«Հայաստանում դեպքերն այնքան արագ են զարգանում, որ մարդիկ մոռանում են ամբողջական պրոցեսը. հիշո՞ւմ եք Վալդայան ակումբում Պուտինի հայտնի ելույթը, երբ ասաց, որ սեղանին կա արևմտյան տարբերակը և ռուսականը, արևմտյան տարբերակը նշանակում է՝ Արցախի կորուստ: Ի վերջո, Վլադիմիր Պուտինի ասածը ճիշտ չեղա՞վ»:
«Այն, ինչ առաջարկում է Լուիս Օկամպոն՝ մեծամասամբ ուղղված է քաղհասարակությանը, որովհետև իրավաբանների կողմից ամեն օր էլ աշխատանքներ տարվում են։ Բնականաբար, այս իրավական գործընթացներն ուղղված չեն Բաքվում կայանալիք համաժողովին, այլ ուղղված են միջազգային տարբեր մոնիտորինգային ու դատական ատյանների։ Օկամպոյի առաջարկը դեկլարատիվ բնույթ ունի, բայց դրա գաղափարը լավն է»։
«Սակայն այդ հակասությունները հրապարակային դաշտում հայտարարություններում չեն արտացոլվում, այլ միայն քայլերից է հնարավոր զգալ, որ կան խնդիրներ, կոռեկտությունն ընդհանուր առմամբ պահպանվում է, քանի որ հարաբերությունների գինը բարձր է երկու կողմի համար էլ։ Սակայն այստեղ Երևանը լռում է, Անկարան անում է այնպես, ինչպես հարմար է։ Եվ դա կարծես չի անհանգստացնում Երևանին»,- ասաց նա։
«Ի՞նչ առևտուր։ Թուրքիայի հետ առևտուր անելուց առաջ Հայաստանը նախ պետք է վաճառելու բան ունենա։ Ի՞նչ սահմանի բացում, այդ ի՞նչ գին է վճարելու Հայաստանը սահմանի բացման դիմաց՝ Սյունիքով միջա՞նցք է տալու։ Այդ ի՞նչ ունենք առաջարկելու թուրքական շուկային, որպեսզի լինի երկկողմանի և ոչ թե միակողմանի առևտուր, չէ՞ որ, եթե առևտուրը երկկողմանի չեղավ, ապա բերելու է Թուրքիայի կողմից Հայաստանի կլանման»։
Երեկ 168.am-ը ներկայացրել էր «Գյումրու բժշկական կենտրոն» ՓԲԸ-ի նախկին կլինիկական հոգեբան Գայանե Բաղդասարյանի աշխատանքից ազատվելու պատմությունը նրա իսկ ներկայացմամբ: Վերջինս պնդում էր՝ աշխատանքից ազատվել է իր քաղաքական հայացքների պատճառով:
«Օրինակ, եթե ադրբեջանցի 50 ընտանիք բերեն բնակեցնեն Սոթքում, կտեղակայեն նաև ադրբեջանցի ոստիկանների։ Ստացվում է, որ ես իմ տնից դուրս գալիս թուրք ինչ-որ ոստիկանի պետք է ցույց տամ իմ փաստաթղթերը, արդյունքում՝ հայերն այդ իրավիճակից ելնելով՝ լքելու են իրենց բնակավայրերը։ Դրա մեղավորը ոչ թե ժողովուրդն է, այլ իշխանությունը, որովհետև սեփական երկրում իշխանությունը չի կարողանում ապահովել իր քաղաքացու անվտանգությունը»,- ասաց Հակոբ Ավետյանը։
