«Հարավային Կովկասում Մոսկվան հակված կլինի համագործակցել Արևմուտքի հետ ԼՂ-ի հարցում, հատկապես ճնշում գործադրելով Ադրբեջանի նկատմամբ սահմանային ներխուժումները կանխելու համար»,- այս մասին 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Jane’s Intelligence պաշտպանության և անվտանգության հարցերով հեղինակավոր վերլուծական կենտրոնի ԱՊՀ-ի և Ռուսաստանի հարցերով առաջատար վերլուծաբան Լիլիթ Գևորգյանը:
«Եթե մարդն ասում է՝ «ես չեմ ուզում՝ փոփոխվի, քանի որ իշխանություններն են առաջարկում», ես համարում եմ ոչ ճիշտ ու հիմնավորումից դուրս, որովհետև ամեն պահի էլ այդ փոփոխությունների նախագծով պետք է հանդես գան տվյալ պահի իշխանությունները: Այսքան դրական փոփոխություններն ինչո՞վ են արժանանում մեր հասարակության այն հատվածի առարկությանը, որոնց ես գիտակից եմ համարում: Կյանքը ցույց է տվել, որ իշխանափոխությունը ոչ թե՝ անձի, այլ՝ համակարգի խնդիր է»:
«Տարիներ շարունակ մենք համոզում ենք, ապացուցում ենք իրանական կողմին, որ Հայաստանը շատ լավ բիզնես հարթակ է թե՛ ԱՊՀ տարածք, թե՛ այսօր արդեն Եվրոպա ապրանքներ ու ծառայություններ անցկացնելու համար»:
«Լիահույս եմ՝ այս համաժողովը կօգնի բացահայտել Հայաստանը որպես հնարավորությունների երկիր՝ ժանակակից, կրթված, աշխատասեր մարդկային կապիտալով»,- ասաց Հ.Աբրահամյանը:
Հայերի մեծ մասը երազում ու այդ երազանքն իրականացված չտեսնելով՝ բողոքում է անարդարությունից, ճակատագրից, որովհետև յուրաքանչյուրն իրեն ամենաքիչը փոխնախարար կամ պատգամավոր է պատկերացնում: Սա մեր արժեքային համակարգի ամենալուրջ խեղումներից մեկն է, որի մասին չի մտածում ոչ մեկը: Որովհետև բոլորը սպասում են իրենց հերթին: Առնվազն փոխնախարար նշանակվելու հերթին:
«ՀՀ-ԵՄ ապագա համաձայնագիրը հաջող բանակցելու և ստորագրելու համար ՀՀ-ն պետք է աշխատի ոչ միայն եվրոպացիների, այլև ռուսների հետ»,- 168.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց «Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար Ստեփան Գրիգորյանը` անդրադառնալով ՀՀ-ԵՄ բանակցվելիք նոր համաձայնագրի ճակատագրին: Հիշեցնենք, որ օրերս Եվրամիության արտաքին հարաբերությունների խորհուրդը Եվրոպական հանձնաժողովին և Եվրամիության բարձր ներկայացուցչին լիազորեց Հայաստանի հետ բանակցություններ […]
Արա Աբրահամյանը, ի թիվս այլ «առաքինություների», նաև ազնիվ է, անսահման ու անթույլատրելիության աստիճանի ազնիվ: «Պուտինն ինձ հանձնարարություններ ա տալիս, ես կատարում եմ», «Պուտինը միշտ ճիշտ ա»,- սրանք մեջբերումներ են Արա Աբրահամյանի ասուլիսից:
Ա.Աբրահամյանը նաև նշեց, որ լավ ծանոթ է Գագիկ Ծառուկյանի փորձին: Իսկ թե ինչո՞վ է տարբերվում Ծառուկյանից, Ա.Աբրահամյանն այդպես էլ հստակ չպատասխանեց:
Թոմաս դը Վաալը հիշեցնում է, որ վերջին տարիներին Իլհամ Ալիևն Ադրբեջանը դարձրել է Եվրոպայի ամենաբռնատիրական երկիրը` մեծացնելով իր ռազմատենչ հռետորաբանությունն ու անվանելով հայերին «ֆաշիստներ» ու «ահաբեկիչներ», իսկ սեպտեմբերի 26-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը սրեց իր սեփական քաղաքական հռետորաբանությունը`թողնելով հասարակական անորոշության իր նախկին դիրքերը և Ղարաբաղը կատեգորիկ կերպով Հայաստանի անքակտելի մաս հռչակելով:
«Չեմ բացառում, որ այդ տարաձայնությունները բոլոր գոտիներում գլուխ բարձրացնեն, այդ թվում` Հարավային Կովկասում, բայց, թե ինչ ուղղությամբ` դժվար է ասել, քանի որ Կովկասը խնդրահարույց տարածաշրջան է, իսկ Թուրքիան ընկղմված է խնդիրների մեջ»,- ասաց Աքթարը։
«Մենք այսօր էլ ունենք լավ օրենքներ, բայց մենք խնդիր ունենք դրանց կիրառության մեջ դեֆորմացիայի հետ, երբ կամայականություն է ցուցաբերվում տվյալ հոդվածի կիրառության ժամանակ»,- ասում է ՓՄՁ համագործակցության ասոցիացիայի նախագահ Հակոբ Ավագյանը:
«Եթե նախագահ Սարգսյանի ելույթի էությունն իրապես այն էր, ինչ ես վերևում ասացի, ապա նախագահը տեղեկացրել է, որ Հայաստանը նոր լայն քայլ է դրել. ԼՂ ինքնիշխանության ճանաչում` որպես անկախ երկիր»:
Մեր դիտարկած 20 կայքերի ընդհանուր ամսական այցելությունների թիվը սեպտեմբերին կազմել է 36,7 միլիոն։ Դրանցից միայն 23,2%-ն են ուղղակի այցելություններ (8,5 միլիոնը)։ Առյուծի բաժինը` 59,1%-ը, բաժին է ընկնում սոցիալական ցանցերին։
«Ղարաբաղյան ստատուս քվոն անհնար կլինի պահպանել»,- այս մասին այսօր լրագրողների հետ զրույցում ասաց քաղաքագիտության դոկտոր (Նյու Յորք) Հայկ Ա. Մարտիրոսյանը: Նա ցավով նշեց, որ ստատուս քվոն հնարավոր չի լինի պահպանել, քանի որ Ադրբեջանն ամեն ինչ անում է, որպեսզի ստատուս քվոն չպահպանվի և դա բխում է գոնե իրենց պատկերացմամբ իրենց շահերից:
Նրա գնահատմամբ՝ այս նախագծով իշխանությունը բաժանվում է, այնինչ գործող Սահմանադրությամբ ամբողջ իշխանությունը կենտրոնացած է մեկ մարդու ձեռքում:
Նպատակները միանգամայն ազնիվ են, մղումներն էլ՝ հայրենանվեր: Սակայն դրանք իրագործվելու կամ տապալվելու են ներկայիս քաղաքական իրողությունների պայմաններում, ինչը պահանջում է պատասխանել հարցադրմանը՝ իսկ ո՞վ կարող է ամենաշատը շահել «Նոր Հայաստանի» հաղթանակից և տուժել նրա պարտությունից:
«Տեխնոլոգիական ձեռներեցությունը կարող է և պետք է դառնա մեր տնտեսության կարևոր մաս, մեր տնտեսական զարգացման կարևոր խթան: Մենք, որպես հասարակություն, պետք է գիտակցենք, որ այս ոլորտում մասնագետների մեծ քանակն ինքնանպատակ չէ»:
«Այժմ, այնուամենայնիվ, նորությունը վատն է, քանի որ համանախագահները ստիպված են կենտրոնանալ մեղմվող ռազմական լարվածության և սադրիչ հայտարարությունների հակազդման վրա, քան ԼՂ հակամարտության հիմնական սկզբունքների շուրջ բանակցությունների խթանման վրա»,- ասում է Մեթյու Բրայզան:
Իրականում Հայաստանը պետք է դարձնել ոչ թե նոր, այլ նորմալ պետություն: Նոր Հայաստան, մեծ հաշվով, մենք ստանում ենք ամեն օր, գոնե այնքանով, որքանով, ինչպես հայտնի արտահայտություններից մեկում է ասվում, ամեն օրը նոր կյանք է: Հայաստանում, սակայն, ամեն նոր օրվա հետ կյանքն ավելի է հեռանում նորմալ լինելուց:
«Հայաստանի համար մարտահրավերները բավականին շատ են։ ՀՀ-ն ֆորմալ խնդիր չունի մասնակցելու ԻՊ-ի դեմ գործողություններին, Արևմուտքն էլ թիրախների հարցում համակարծիք է ՌԴ-ի հետ, այլ բան է, թե կողմերից յուրաքանչյուրն այդ թիրախների ներքո ինչ թիրախներ ունի»։
Հայտնի ներդրումային բանկիր Ռուբեն Վարդանյանը պատրաստվում է բիզնես վարել միլիարդատերերի ժառանգների հետ: Ի՞նչ է նա նրանց առաջարկում, փորձել է պարզել Forbes-ը:
Օրերս Գյոթեի ինստիտուտը «Թումո» ստեղծարար տեխնոլոգիաների կենտրոնի հետ համատեղ կազմակերպեց և անցկացրեց եռօրյա սեմինար, որը վարում էր ֆիլմագետ, ռեժիսոր և գրող Թոմաս Թոդը, ով բնակվում է Համբուրգում։
Խնդիրը հանրաքվեի անցկացման համար անհրաժեշտ 600 հազար կողմ ձայները չեն: Իրականում այդ 600 հազար ձայնն իշխանությունը կարող է ապահովել առանց որևէ կեղծիքի ու ընտրակաշառքի. միայն պետական կառավարման, տեղական ինքնակառավարման համակարգի աշխատակիցները՝ իրենց ընտանիքի անդամներով, բավարար են պահանջվող կողմ ձայներն ապահովելու համար:
«Գուցե սխալվում եմ, բայց շատ կասկածում եմ, որ Հայաստանում կարող էին գտնվել իսկապես անաչառ մարդիկ, որոնք կկազմեին երդվյալ ատենակալների ինստիտուտը»,- ասում է Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանը:
Մեծ հաշվով Կարեն Ճշմարիտյանը վրդովվելու պատճառ չունի։ Նախարարներն իրականում իր կամ իր ներկայացրած տեքստի վրա չէին ծիծաղում։ Նրանք ծիծաղում էին ժողովրդի վրա, որին կարելի է խաբել նման հայեցակարգերով ու կերակրել նկարված ցուցանիշներով։
«Ցավոք սրտի, երբ մեր երկրում ասում ես՝ կառավարություն, շատերին թվում է՝ դա հենց միայն վարչապետն է, ու իրենք ինչ էլ անեն, վարչապետը վերջում պատասխան կտա: Իրականում այդպես էլ ստացվում է, երբ գալիս է զոհաբերության պահը, հաճախ հենց վարչապետներն են զոհաբերվում Հայաստանի իրականության մեջ: Բայց ես կարծում եմ, որ վարչապետը պետք է նախօրոք զոհաբերի այն նախարարներին, որոնք լավ չեն աշխատում, որպեսզի և՛ կառավարության գործունեությունն արդարացված լինի, և՛ իր գործունեությունը:
Խոսելով ՌԴ շահերից, նա նշեց, թեր Արևմուտքում կամ մեկ այլ տեղում շատ քչերն են, որ պատրաստ են փորձել «այլ մեկի կոշիկը»։ Սոնդերսը նշեց, որ Արևմուտքում շատերն են հասկանում, որ Ռուսաստանն ունի սեփական հետաքրքրությունները, բայց չեն հասկանում, թե ինչու է Մոսկվան իրացնում իր շահերն այնպես, ինչպես նա դա ներկայումս է անում։
Սահմանադրական փոփոխությունների ընդունման դեպքում քաղաքացիների մեծամասնությունը զրկվելու է եկամտի հերթական աղբյուրից: Նախագահին այլևս ընտրելու է Ազգային ժողովը, այսինքն՝ նախագահական ընտրություններ այլևս չեն լինելու ու այդ ընտրություններում այլևս ընտրակաշառք չի բաժանվելու: Իսկ դա քաղաքացիներից շատերի համար Սահմանադրությունից ունեցած միակ «քյարն էր»:
«Պուտինը, ինձ թվում է, փորձում է բալանսավորել Ռուսաստանի շահերը՝ լավ հարաբերություններ ունենալով Հայաստանի ու Ադրբեջանի հետ, ու վերահսկել նրանց երկուսին էլ ու փակել Ադրբեջանում Արևմուտքի դուռը»,- այս մասին հայտարարել է Մաքքեյնի միջազգային ինստիտուտի մարդու իրավունքների ու ժողովրդավարության հարցերով տնօրեն Դևիդ Կրամերը:
«ՌԴ ներկայիս իշխանությունները չեն հասկանում, թե ինչպիսի վտանգավոր ավանտյուրայի մեջ են ներքաշվել»,- 168.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց ռուս հրապարակախոս, ընդդիմադիր գործիչ, «Էխո Մոսկվի» կայքէջի սյունակագիր Անդրեյ Պիոնտկովսկին` անդրադառնալով Սիրիայում ռուսական ռազմական գործողությունների նպատակահարմարությանը:
