Հայաստանում հուսահատությունը շարժիչ ուժ է. հուսահատությունից կորանում ենք, ընկճվում, խեղճանում, նվաստանում, ինքնահրկիզվում: Դա էլ կարելի է հասկանալ. ինքնահրկիզվելու, ինքնասպանության փորձից հետո ապրելու հավանականությունն ավելի մեծ է, քան Սուրեն Խաչատրյանի դեմ դուրս գալուց հետո:
Ես կարծում եմ, որ Պուտինը միանգամայն կանխատեսելի է: Բոլորին հայտնի են այն դրակոնային մեթոդները, որոնք նա օգտագործում է` իր նպատակներին հասնելու համար:
Այն, ինչով զբաղվում են ՀԱԿ-ի՝ բոլոր, և «Ժառանգության»՝ առայժմ որոշ անդամներ, ոչ այլ ինչ է, քան մի գործընթացին նպաստելը, որի հաջողության դեպքում՝ կարճաժամկետ կտրվածքով, Ծառուկյանը կարող է դառնալ վարչապետ, իսկ երկարաժամկետ հեռանկարում՝ 2017-18 թվականներին, ընտրական ցիկլում իշխանության հակակշիռ բևեռի առաջնորդ:
Ասել, որ սեպտեմբերի 3-ից հետո Եվրոպան ընդհանրապես կորցրել է հետաքրքրությունը ՀՀ-ի նկատմամբ, թերևս, շատ պարզունակ կհնչի և չի արտահայտի իրականությունը:
Արտաքին քաղաքականությունն առաջնահերթությունների դասակարգման արվեստ է:
Տեսակետ կա, որ իշխանությունը իդեալական է համարում այն տարբերակը, որ քաղաքական դաշտում լինի երկու կուսակցություն. իշխանություն և ընդդիմություն: Մյուս կուսակցությունները պետք է տարրալուծվեն դրանց մեջ:
Դոլարի պաշտոնական փոխարժեքը ռեկորդային է` ոչ միայն ընթացիկ տարվա, այլև նախորդ 9 ամսվա կտրվածքով։ 414 դրամից ավելի դոլարն արժեցել է միայն 2013 թվականի հունիսի սկզբին։
Տիկին Ալվարդի տան մռայլությունն ու թաց, խեղդող անդուր օդն ապտակելով դուրս է հրում տարածք ոտք դնող ցանկացած մեկին: Ներսում սառն է, մութ, ու մեծերն այնքան տխուր են, որ անգամ փոքրերի չարաճճի շարժը նրանց չի կտրում մտովի «եսիմ ուր» լինելուց:
Արտաքուստ քաղաքական ուժերի միջև ոչ միայն մրցակցություն կա, այլ այն երբեմն կատաղի մրցակցության աստիճանի է հասնում: Իրականում սակայն դա ընդամենը մրցակցության պատրանք է:
Ռուսաստանն անձեռնմխելի է: Նրան պաշտպանում են ՀՀ իշխանությունները: Ինչպես աշխարհում՝ այլ երկրների դեմ ագրեսիա իրականացնելու հարցում, այնպես էլ երկրի ներսում՝ սեփական քաղաքացիների դեմ ագրեսիա իրականացնելու միջոցով:
Մենք` հայերս, որ սովորաբար ուշադրություն չենք դարձնում արտերկրի անցուդարձով, այսօր ստիպված ենք լրջորեն անհանգստանալ ՌԴ տնտեսության մեջ կատարվող իրադարձություններով։
Հասկացել են, որ ԲՀԿ-ն ու ՀՅԴ-ն դեմ են Սերժ Սարգսյանի հրաժարականին, բայց կողմ են Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականին: Ու, որ հանկարծ չստացվի, որ ՀԱԿ-ի ու ԲՀԿ, ՀՅԴ-ի միջև քաղաքական տարաձայնություն առաջանա, իրենք էլ պետք է պահանջեն Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականը:
«Ամեն դեպքում, այսօր ոչ ոք չի կարող կանխատեսել, թե վերջնականապես ինչ բնույթի սանկցիաներ կընդունվեն, և դրա հետևանքներն ինչպիսին կլինեն: Եկեք չշտապենք, առաջ չընկնենք մի պայքարից, որը մերը չէ»:
Փաստորեն, սեփական փրկության համար «թռնելն» արդարացված է, սակայն, երբ խոսքը պետության մասին է, կարելի է թողնել, որ այն խորտակվի մինչև վերջ: Մինչև իսկական անշրջելիություն:
Քաղաքական ուժերի միասնական հանրահավաքը պետք է, որ ՌԴ իշխանությանը ցույց տան, որ Տիգրան Սարգսյանից դժգոհ է ոչ միայն ԲՀԿ-ն, այլ բոլոր ոչ իշխանական ուժերը՝ գումարած նրանց հետևում կանգնած մարդիկ, ովքեր պահանջում են վարչապետի հրաժարականը: Նման մասսայական բողոքի ակցիան կստիպի Պուտինին փոխել իր դրիքորոշումը ՀՀ վարչապետի նկատմամբ:
Հայաստանը՝ որպես քաղաքական սուբյեկտ, որպես ինքնիշխան պետություն, գոյություն չունի: Այլ կերպ հնարավոր չէ գնահատել Հայաստանի լռությունը համաշխարհային աղմուկի մեջ:
Հայաստանում գործում է իշխանական և քաղաքական համակարգ, որի դեմ պայքարելը ֆինանսապես ձեռնտու է այդ պայքարի «առաջամարտիկների» համար:
Հասարակութունը ո՞նց կարող է վստահել որևէ իշխանության, որն ամիսը մեկ շրջադարձներ է կատարում իր արտաքին քաղաքական կուրսում. այսինքն` անկանխատեսելիին վստահել հնարավոր չէ:
Այնպես է ստացվում, որ որքան շատ են որևէ իրադարձության վկաները, ականատեսները, այնքան դժվար կամ, ավելի ստույգ, գրեթե անհնար է պարզել՝ ինչ է տեղի ունեցել իրականում:
Որտե՞ղ է իշխանությունն այսօր՝ 2014 թվականի մարտի 1-ին, երբ Հայաստանում նշվում է Հայաստանի Հանրապետության 10 քաղաքացիների մահվան տարելիցը:
Լևոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր հայտարարեց, թե չի ասում՝ երբ է տեղի ունենալու հաջորդ հանրահավաքը: Հասկանալի է, որ պետք է սպասել պատասխանին:
Այսպիսով, ակամայից ՀԱԿ-ը Մարտի 1-ի «իրավահաջորդից» դառնում է նաև Մարտի մեկի մեղսակից: Համենայնդես, այնքան ժամանակ, քանի դեռ ՀԱԿ-ը պաշտոնապես չի հրաժարվել Մարտի 1-ի վերաբերյալ իր փաստացի՝ փաստաթղթավորված գնահատականից:
Ազատության հրապարակում մեկնարկել է Հայ Ազգային Կոնգրես կուսակցության հրավիրած հանրահավաքը, որին կարող եք հետևել «Ազատություն» ռադիոկայանի ուղիղ հեռարձակմամբ:
«Բազմիցս հայտարարել եմ, որ ԲՀԿ ղեկավարությունը մեղսակից է Մարտի 1-ի համար՝ սկսած այն ժամանակվա ԱԳ նախարար Վարդան Օսկանյանից: Ավելին՝ ԱԺ-ում նաև հնչեց կարծիք, ինչին ես համաձայն եմ, որ՝ ԱԺ մեծամասնությունը ամեն ինչ անում է, որ Մարտի 1-ը կոծկեն»:
Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կարող է այսօր հակառակն ապացուցել՝ ցույց տալով, որ վերադառնում է 2008 թվականի համաժողովրդական շարժման ակունքներին: Իհարկե, դա քիչ հավանական է:
2013 թվականի տարեվերջի դրությամբ Հայաստանի իշխանությունները դեռ ոչ ոքի չեն ենթարկել պատասխանատվության՝ 2008 թվականի նախագահական ընտրություններից հետո գրանցված բախումների հետևանքով 10 մարդու զոհվելու համար:
Դատելով ամեն ինչից` ՌԴ իշխանությունները Հայաստանին, Ուկրաինային ու էլի մի քանի երկրի հակառակվել չհաջորդող տոնով «հրավիրում» են Մաքսային միություն: Երկրներին հրավիրում են, բայց ամեն կերպ բարդացնում են այդ երկրների բնակչության մուտքը Ռուսաստան:
Վերագնահատելու և դասեր քաղելու շատ բան կա, ինչը շատ տարբեր չափումներ ունի: Տվյալ դեպքում տեղ ունեին մարդկային, հասարակական գործոններ այնպես, որ կային բավականաչափ մարդիկ, որոնք պատրաստ էին իրենց կյանքը զոհել դրված նպատակներին հասնելու համար:
«Քանի դեռ դուք կաք, դուք չեք թույլ տալու բացահայտվի ձեր օրոք տեղի ունեցած սպանդը. սա քաղաքական այբուբեն է, մեղադրանք չէ»,- նշեց նա:
«Նաիրիտը» նմանվում է առասպելական փյունիկին, որը ժամանակ առ ժամանակ վերածնվում է մաքուր, առողջացած և առանց պարտքերի։ Պարզապես այս դեպքում փյունիկն իր ետևից թողնում է կեղտ` պարտքի տեսքով, և հասկանալի չէ, թե ով և ինչպես է մաքրելու այդ կեղտը։
