Եթե հավատանք պաշտոնական վիճակագրությանը, 2000 թվականից մինչև 2011 թվականը Հայաստանում սպառողական գներն աճել են ընդամենը 66%-ով։ Ցածր գնաճի այս ցուցանիշով Հայաստանը բացարձակ առաջատար է ԱՊՀ երկրների շարքում։
Սակայն, անկախ այդ բոլոր հանգամանքներից, հետաքրքիր է` ի՞նչ է լինելու, եթե Ր. Հովհաննիսյանը, ասենք, առաջադրվի նախագահական ընտրություններում, սարերի փոխարեն՝ շարժի իշխանությանն ու հաղթի….բայց ինչ-որ բանից նեղանա ու հայտարարի, որ 2013 թվականի հունիսին է որոշելու` ստանձնե՞լ նախագահի լիազորությունները, թե՞ ոչ: Անհեթեթ թվացող այս իրավիճակը միանգամայն սպասելի է Ր. Հովհաննիսյանից:
Ոչ մի կաշառք կամ ուրիշ որևէ միջոց արդյունք չէր տա, եթե ժողովուրդն իրոք ատեր այս իշխանություններին: Պարզապես մարդկանց մի խումբ, նոր տեխնոլոգիաները, համացանցն օգտագործելով, այնպիսի ուղերձներ է տարածում, որոնց նպատակը իշխանությունների դեմ ատելություն սերմանելն է: Ես չեմ ասում, որ այսօրվա իշխանության մեջ ամեն ինչ լավ է: Չէ, շատ վատ բաներ կան: Բայց դա չի նշանակում, թե նրանց հանդեպ ժողովուրդը նույնպիսի ատելություն է զգում, որպիսին ժամանակին զգում էր ԼՏՊ-ի հանդեպ: Համոզված եղեք, չկա:
168.am-ը հետաքրքրվեց Տիգրան Թորոսյանից, թե արդյոք Ռուբեն Հայրապետյանի հայտարարությունը համապատասխանո՞ւմ է իրականությանը, թե՞ ոչ: Սակայն Տ. Թորոսյանը հրաժարվեց որևէ մեկնաբանություն տալ այս առիթով` պատճառաբանելով, որ նախ ինքը պետք է կարդա այդ հարցազրույցը.
«Սեպտեմբերի 6-ի ընտրությունները ցույց տվեցին, որ վարկանիշը չափվում է ֆինանսկան առավելությամբ. որքան շատ գումար, այդքան շատ վարկանիշ: Գագիկ Ծառուկյանն էլ ի՞նչ առավել հատկանիշ ունի, միայն փողի առկայությունն է, էլի: Մեր խնդիրն ինչո՞ւմն է, որ հասարակությանը հասցել են մի մակարդակի, որ չափման միավորները գալիս են ֆինանսից»:
«Մենք Ռ. Հայրապետյանին, նրա ընտանիքին վախեցնելու միտք, նպատակ չենք ունեցել: Մենք հակամարդկային ենք համարում վախն առհասարակ: Մենք ուզեցել ենք, որ ինքը ծանր ապրումներ ունենալով շաքարի չհասնի, այլ օգնի բացահայտել իրականությունը, օբյեկտիվ կատարել արդարադատությունը՝ մասամբ, հանգստացնելով խիղճը: Բայց հարցազրույցից ես հասկացա, որ նրա խիղճը դադարել է իրեն անհանգստացնել իրեն»:
Իրենց ընտանիքներն իմ ձեռքը կրակն են ընկնելու: Իրենք բոլորը շաքարով հիվանդանալու են: Մինչև մահ վախենալու են ինձանից: Ես դա բացեիբաց ասելու եմ: Եթե նրանք ոտնձգություն են անում, ես իմ ընտանիքը, իմ շրջապատի ընտանիքները կարող եմ պահել ու պաշտպանել: Բնազդական արդեն բան են սարքել… Ես պիտի թողնեմ, որ գան երեխաներիս վրա կամ հիվանդ կինս նստի հոնգուր-հոնգուր լացի՞:
Հայաստանը, փաստորեն, երկիր է, որտեղ կայացած քաղաքական գործիչներ են համարվում ու բարձր պաշտոններ են զբաղեցնում դավաճանության տարբեր դրսևորումներով աչքի ընկած մարդիկ: Նրանք, սակայն, ծառայում են իշխանությանը ոչ թե իրենց զբաղեցրած պաշտոններով, այլ «քաղաքականության վարկաբեկման գործում» ունեցած ավանդով:
Այս հայտարարությամբ ԲՀԿ-ն արել է պատասխան «ձիով քայլը»` Սերժ Սարգսյանին դնելով անհարմար, անելանելի վիճակի մեջ: Ս. Սարգսյանը կա՛մ պետք է համարժեք պատասխանի ԲՀԿ-ին, ինչը հօդս կցնդեցնի իր իսկ կողմից առաջ քաշված «բարգավաճական հարազատության» թեզը, կա՛մ պետք է ընթացք տա ԲՀԿ-ի կողմից Տ. Սարգսյանին հասցեագրված մեղադրանքներին, նույնն է թե` պաշտոնանկ անի վերջինիս:
«Պարզապես խորհուրդ կտամ մեր կառավարությանը, որ հերթական նիստ անելու փոխարեն՝ նստեն մեքենան և մեկնեն Վրաստան ու տեսնեն՝ այնտեղ ինչ է կատարվում… Երբ անցնում ես սահմանը և հասնում մեր մաքսակետ, հասկանում ես, որ մենք քաղաքակրթությունից բավականին հեռու ենք»,- այսօր 168.am-ի հետ զրույցում ասել է ՀՀ ԿԲ նախկին նախագահ Բագրատ Ասատրյանը:
ԲՀԿ-ի պահվածքը տարօրինակ է ու «երկակի չափանիշների» դրսևորման դասական օրինակ: Նախ` նույն Տիգրան Սարգսյանի գլխավորած կառավարության կազմում ԲՀԿ-ն 4 նախարար, բազմաթիվ փոխնախարարներ, մարզպետներ ու փոխմարզպետներ է ունեցել: Այդ ընթացքում, չհաշված մանր «կսմիթները», ԲՀԿ-ն առանձնապես չի ահազանգել երկիրը կործանման տանող վարչապետի ու կառավարության մասին: Իսկ ԲՀԿ-ականների կողմից այսօր հնչող այն հայտարարությունները, թե իրենք միշտ էլ դեմ են եղել Տ. Սարգսյանի վարչապետությանը, ծիծաղելի են:
«Չգիտեմ՝ ո՞ր հոդվածի առիթով են հնչել նման մեկնաբանություններն ու ո՞վ է այս ամենի պատվիրատուն, բայց հավաստիացնում եմ, որ ես Գ. Ծառուկյանի հասցեին երբևէ վիրավորական կամ հերյուրանքի խոսքեր չեմ հնչեցնի: Նրանց նպատակը, հավանաբար, ինձ ու Գագիկ Ծառուկյանին կռվացնելն է, բայց, ուզում եմ հիասթափեցնել, ու ասել, որ դա իրենց չի հաջողվի»:
1993թ. հայ-ադրբեջանական պատերազմի ժամանակ ռմբակոծության հետևանքով Մերին կորցրեց երկու ձեռքերն ու ոտքի մի մասը: «Նախկինում մեծ ցավով էի էս ամենը պատմում, հիմա` չէ: Մարդիկ արդեն գիտեն դա: Էդ օրվա հետ կապված ամեն ինչն եմ հիշում: Գնացել էի պապայիս գարաժը, էնտեղ մի շուն կար, ուզում էի տուն բերել… Հետո հիշում եմ, որ մոտեցա աղբյուրին, որ լվացվեմ… Էդ պահին ռումբը պայթեց:
Վերջին հաշվով, տեղի ունեցածը, բացի Ադրբեջանի հակամարդկային ու հակաժողովրդավարական դեմքը ևս մեկ անգամ բացահայտելուց, բացահայտեց նաև Հայաստանի արտաքին քաղաքականության տկարությունն ու սնանկությունը:
Էներգետիկայի նախարար Արմեն Մովսիսյանն Այսօր` սեպտեմբերի 6-ին հայ-թուրքմենական միջկառավարական հանձնաժողովի նիստից հետո հայտարարել է, որ Ռուսաստանից Հայաստան ներկրվող գազի գինը չի փոխվել:
Մի քանի օր հետո Գյումրիում ընտրությունները կավարտվեն, Ս. Բալասանյանը, բնականաբար, կդառնա քաղաքապետ, ինչը, փաստորեն, կլինի ոչ միայն ու ոչ այնքան ԲՀԿ-ի կամ ՀՀԿ-ի, որքան «ՀԱԿ-ի հաղթանակը»: Առջևում նախագահական ընտրություններ են, և ՀԱԿ-ի այս մարտավարությունը կարող է բավական ծիծաղելի վիճակ ստեղծել:
Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը կառավարության այսօրվա նիստում անհասկանալի է համարել Մրցունակության համաշխարհային զեկույցում ինտերնետի հասանելիության վերաբերյալ Հայաստանին տրված գնահատականները և հանձնարարել է գտնել մեղավորներին։
Ի՞նչ են այսքանից հետո եզրակացնելու ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի ուսանողները, որոնց համար արտգործնախարարի պաշտոնը համարվում է կարիերայի գագաթնակետ: Եզրակացնելու են, որ կարելի է սեփական անգործությունը բարդել թշնամի երկրի վրա, որ կարելի է արտաքին քաղաքականությունը հասցնել այնպիսի ցածր մակարդակի, որ անգամ «ճ կլասի» որևէ երկիր իրեն թույլ տա խաբել Հայաստանին:
Հանդիպումից հետո Հայաստանի Հանրապետության նախագահը և ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարը զանգվածային լրատվամիջոցների ներկայացուցիչների առջև հանդես են եկել հայտարարությամբ և պատասխանել լրագրողների հարցերին:
«Ադրբեջանի տնտեսությունը մեծապես կախված է իր էներգետիկ պաշարներից, և հակամարտության վերսկսումը կարող է լրջորեն խաթարել այն, իսկ նրա էներգետիկ ենթակառուցվածքները կդառնան Հայաստանի զինված ուժերի գլխավոր թիրախները»,- նշում է GI կենտրոնի վերլուծաբանը
Սաֆարովի արտահանձնման դեպքը Հայաստանի` մրցունակության բացակայության մասին վկայող միակ գործոնը չէ: Դրա ավելի խոսուն վկայությունը արտագաղթի ահռելի ծավալներն են, որոնք ահռելի են անգամ պաշտոնական վիճակագրության` նվազեցված ցուցանիշներում: Հայաստանը բնակվելու համար ցանկալի երկիր չէ ՀՀ քաղաքացիների համար, ովքեր արտագաղթելու որոշումը հաստատ հեշտությամբ չեն կայացնում:
2012 թ. երկրորդ եռամսյակում Հայաստանում էլեկտրոնային առևտրի ծավալները կազմել են 1 մլրդ դրամ, որը զիջում է նախորդ եռամսյակի ցուցանիշներին։ Այս տվյալները ներկայացված են ՀՀ Կենտրոնական բանկի 2012թ. երկրորդ եռամսյակի բանբերում։
ԿԲ-ն այս պահին անհրաժեշտ չի համարում վերաֆինանսավորման տոկոսադրույքի միջոցով ազդել գների վրա։ Հիմնավորումների և մասնագիտական «խուճուճ» ձևակերպումների արանքում, սակայն, կարելի է տողատակում կարդալ մի հետաքրքիր միտք՝ աշխարհում գործերը լավ չեն, իսկ Հայաստանում լավ են։
Լևոն Տեր-Պետրոսյանի լռությունը կարելի է բնական կամ օրինաչափ համարել՝ այն իմաստով, որ Սաֆարովի գործի մասին արդեն արտահայտվել են թե՛ Ռոբերտ Քոչարյանը, թե՛ Գագիկ Ծառուկյանը, որոնցից մեկի հետ՝ քողարկված, մյուսի հետ` բացահայտ, ՀԱԿ առաջնորդը համագործակցում է «միասնական ընդդիմության» տրամաբանության շրջանակներում:
Ամեն ինչ, ըստ էության, թաքնված է Սերժ Սարգսյանի` ««Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը մեզ թշնամի կուսակցություն չէ և ոչ էլ հակառակորդ» արտահայտության մեջ: … Ս. Սարգսյանը՝ Քոչարյանի տրամաբանությամբ, հակադարձել է` «թե՛ ՀՀԿ-ն, թե՛ ԲՀԿ-ն իմ կուսակցություններն են»: Լայն իմաստով՝ այս հայտարարություններից ոչինչ չի փոխվում` թե՛ ՀՀԿ-ն, թե՛ ԲՀԿ-ն գործող նախագահի և նրա իշխանական համակարգի շահերը սպասարկող քաղաքական ուժերն են: Ե՛վ նախկինում, և՛ այսօր:
«Եթե մեկ մարդու գործ է, ապա ինչո՞ւ են էսպես խառնվել իրար: Այսինքն` մի հոգի հայտարարում ա, որ քաղաքում մթնոլորտը, իրավիճակը սրված է, և իրենք այդ պատճառով խառնվում են իրա՞ր: Իրենք միանշանակ տեսնում են, որ իրենց ուզած բրեժնևյան ժամանակների սցենարով չի ընթանում, որ իրենց ուզած թեկնածուն պետք է անցնի: Որոշակի խառնվածություն կա, և իրենք չէին սպասում, որ ժողովուրդը կարող է բողոքի ակցիա սկսել` դեմ քվեարկելով միակ թեկնածուին»:
… մեկ մարդու կամ մի կուսակցության, մի կառավարության տմարդի արարքը չպետք է հիմք դառնա, որպեսզի մենք թշնամանանք հունգարացիների հետ: Սա է իմ խնդրանքը մեր հանրությանը, մեր երիտասարդներին: Իհարկե, կարելի է բողոք արտահայտել, բայց այդ ընթացքում մենք չպետք է դավաճանենք ինքներս մեզ ու մեր արժեքները:
«Եթե հունգարական կողմի արձագանքից պարզվի, որ Ադրբեջանն իրոք խաբել է պաշտոնական Բուդապեշտին և հանցավոր համաձայնություն չի եղել, ապա հունգարացիների ամենաարժանի պատասխանը կարող է լինել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչումը»:
«Ահաբեկություն ընդհանրապես որևէ մեկի նկատմամբ չի եղել: Ինչ վերաբերում է, որ քաղաքապետին, քաղաքապետի թեկնածու Արտուր Աթայանին են ահաբեկել, ես վստահորեն ասում եմ, որ նման բան չի եղել: Եթե լուրեր են տարածվել, թե շըստոյից, ոստիկանության վեցերորդ բաժնից, յոթերորդ բաժնից են եկել, չգիտեմ, նմանն խոսակցություններ կան, ես վստահեցնում եմ, պատասխանատու հայտարարում եմ, որ նման բան չի եղել…»
ավելի ճիշտ կլիներ, եթե ԱԺ արտահերթ նիստն անցկացվեր ոչ թե բաց, այլ փակ ռեժիմով, և դրանում քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչները` իսկապես վեր կանգնելով կուսակցական շահերից, ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու կոնկրետ քայլեր առաջարկեին, արտաքին քաղաքական զարգացումներում, մասնավորապես` ղարաբաղյան խնդրի հետ կապված, այս հարցը շահեկան դիրքերից ներկայացնելու «ներքին դերաբաշխում» կատարեին: