Նրա դիտարկմամբ՝ հայ-իրանական հարաբերությունները նախկինում էլ ընթացել են վերընթաց կորագծով, հետևաբար՝ այդ հարաբերությունները հատուկ փոխելու անհրաժեշտություն չկա, պարզապես պետք է դրանք զարգանան անխտիր բոլոր ուղղություններով։
Ազգային ժողովի աշխատակազմում կրքեր են հասունանում։ Մեր աղբյուրների հավաստմամբ՝ ԱԺ-ում դե ֆակտո աշխատակազմի ղեկավարի գործառույթներն իրականացնում են «Իմ քայլը» դաշինքի պատգամավոր Աննա Կարապետյանը և Արարատ Միրզոյանի նախկին խորհրդական Քրիստինե Գրիգորյանը։
ՀՀ կառավարության 2018թ. դեկտեմբերի 27-ի որոշման արդյունքում Երևանի պետական համալսարանի (ԵՊՀ) թվով 450 աշխատակիցներ կկորցնեն իրենց աշխատանքը։
«ԼՂ հակամարտության կարգավորման գործընթացը հետզհետե վերադառնում է նախկին տրամաբանությանը, որը ոչ մի տեղ չէր անհետացել, պարզապես «լռեցվել» էր նոր իրավիճակում առկա հնարավորությունները հասկանալու նպատակով»:
«Մոռացե՞լ եք, թե ոնց էր վարչապետը Երևանի ընտրություներին քարոզչական հարթակից ի պաշտոնե հանձնարարականներ տալիս ուժային կառույցների ղեկավարներին՝ ասֆալտների պառկեցնելու, մարդկանց պատերին ծեփելու և այլն…»:
Հետագա իրադարձություններն ավելի հետաքրքիր են լինելու, քանի որ գործողությունների այն հաջորդականության մեջ, երբ վարչապետը «գցեց» Արդարադատության նախարարին, ու ստացվում է, որ երկուսով էլ՝ Սորոսին, ակնկալվում են համարժեք արձագանքներ։
«Ունենք ակադեմիական համակարգ, որտեղ տարբեր ՊՈԱԿ-ներ կան, և գիտությունը կենտրոնացված է բուհերում: Բուհերի մեծամասնությունը հիմնադրամներ են դարձել, պետական ոչ առևտրային կազմակերպություն չեն, և հիմա, որպես հիմնադրամներ, այս որոշմամբ բազային ֆինանսավորում չեն ստանալու»:
«Եթե իմ անձնական կարծիքն եք հարցնում՝ ես այդ հիմնով 27 տարի ապրում եմ։ Փոխելու համար պետք է հասկանալ, թե դա ինչ է քեզ տալու։ Դեռ դրա խնդիրը չկա, հանգիստ ապրում ենք, այդ հիմնի տակ երդվելով էլ՝ մեր կյանքը շարունակում ենք տանել առաջ»,- հավելեց Թ.Պողոսյանը։
«Եթե, օրինակ՝ նոր իշխանություններից ԿԳ նախարարը և Մշակույթի նախկին նախարարը ցանկություն ունենան կարդալու իմ գրած տեքստը, ապա այն իմ համակարգչում է, կարող են ունենալ։ Չմտածեք, թե ինձ եմ գովում, բայց այդ տեքստն իր մեջ ուժ ունի և նպատակային ուղղորդված տեքստ է»։
«Դվինում ճանապարհ կա, որը կապում է մի քանի գյուղեր: 30-40 տարի առաջ են կառուցել: Անցած տարի ճանապարհի գծագիրն արեցին, որ ուղարկեն Համաշխարհային բանկ ու գումար հատկացնեն:
Փաշինյան-Ալիև պաշտոնական հանդիպման համար Զ.Մնացականյանը հորդորեց դեռ չշտապել։ Ըստ նրա՝ շատ էական է, որ շարունակենք կառուցել գործընթացն այնպես, որ հույս ունենանք արդյունքի։
«Այս որմնանկարը բարձրարժեք արվեստի գործ է, եթե այդպես չլիներ, այն պետությունը չէր ներառի պահպանության ցանկում»,- շեշտեց Արման Ավետիսյանը։
«Խոսակցություններ կան, որ Ավշարի դպրոցում մարտի 1-ին դպրոցի տնօրենի ընտրություն պետք է լինի: Չգիտես ինչու՝ թեկնածուների անունները հույժ գաղտնի են պահվում, սակայն խոսակցություններ կան, որ հնարավոր է՝ դպրոցի տնօրեն ընտրվի Արարատի մարզպես Գարիկ Սարգսյանի քեռու հարսը: Մենք չէինք ակնկալում, որ Արարատի մարզը դառնալու է հսկա ճաշաման, որից պետք է հերթական անգամ օգտվեն մարզպետի մերձավորները»,- նշեց Լուսինե Արշակյանը:»,- նշեց Լուսինե Արշակյանը:
«Ժողովուրդը կրկնակոշիկով է գալիս կանգառ: Այդպես 100 տարի առաջ է եղել: Ճանապարհի վրա մի տուն կա՝ սարքել են հանդերձարան: Կոշիկները թողնում, գնում են քաղաք աշխատանքի, հետ են գալիս, կոշիկները վերցնում են, հատկապես, եթե անձրև է: Այս կարգն է մեզ մոտ, իսկ մարզպետը չի բարեհաճում գա»:
ՀՀ հաշվեքննիչ պալատն անցած տարի նոյեմբեր-դեկտեմբերին ուսումնասիրել է Հայաստանի արտահանմանն ուղղված արդյունաբերական քաղաքականությանն ռազմավարությամբ նախատեսված միջոցառումների իրականացման պետական աջակցության դրամաշնորհային ծրագրի կատարողականը:
Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցում հայտնվել է Ռոբերտ Քոչարյանի պաշտպանների վերաքննիչ բողոքի տեքստը։
«Ի՞նչ են արել մինչ օրս. Հարկային օրենսգի՞րք են արագացված ընդունել, դրամավարկային քաղաքականությա՞նն են անդրադարձել, գլխավորը՝ սեփականության հարցը չեն լուծել, և բիզնեսը կախված վիճակում է»,- ասաց Հ.Բալանյանը:
«Լսեցի, որ վարչապետն ասում է՝ «պադվալներից» նկարները հանենք, տանենք դպրոցներ, բայց «պադվալ» չէ, էլի։ Ազգային արժեքների պահպանության վայրին «պադվալներ» չեն ասում»։
«Հատուկ ճկունություն կպահանջվի նաև ԱՄՆ-ի հետ հարաբերություններում, քանի որ ԱՄՆ-ը տարածաշրջանում հակաիրանական դաշնակիցներ է փնտրում։ Այսինքն՝ Հայաստանը խնդիր պետք է դնի իր գործընկերներին բացատրելու, որ դրանք կարևոր հարաբերություններ են Հայաստանի համար»։
«Պետք է խնդիրը դնենք ու գնանք առաջ։ Իրենք ամեն ինչ կփորձեն անել, բայց շատ դժվար է, իրենք կորցնում են նրան, ում հետ կարելի էր խոսել տարածքների մասին։ Ո՞ւմ հետ պետք է քննարկեն այդ հարցերը»։
«Պարզապես խնդրում եմ՝ դադար տան այս գործընթացներին, ու ես սկսեմ աշխատել: Գոնե Փաշինյանը մի 30 րոպեով ընդունի՝ խոսենք: Ես 8 հոգանոց ընտանիք ունեմ, երեք անչափահաս կա տանը, ո՞նց անեմ, ասեք՝ ի՞նչ անեմ»:
«Եթե ՀՀ վարչապետն ուզում էր պատմությունը ուսումնասիրել, ապա նրան որևէ մեկը չէր խանգարում՝ Ռոբերտ Քոչարյանին ոչ թե կալանավորեր, այլ հանդիպեր նրա հետ՝ որպես Արցախի առաջին և ՀՀ երկրորդ նախագահ, և ճշտեր պատմությունը։ Որևէ մեկը չէր խանգարում հանդիպել Սերժ Սարգսյանի, Էդվարդ Նալբանդյանի և Վարդան Օսկանյանի հետ՝ որպես հիմնական բանակցողներ»։
«Նիկոլ Փաշինյանի այդ հայտարարությունը, որ այդ այցի օրակարգերից մեկը վիզաների ազատականացման հարցն է, այս ամեն ինչը կարծես բխում է նոր իշխանությունների քաղաքականությունից, որովհետև շատ կարևոր է, որպեսզի նորաստեղծ կառավարությունը ցույց տա, որ արտաքին քաղաքականության ինչ-որ ուղղությամբ արդյունքի է հասել»,- ասաց նա:
Հայաստանի պետական հիմնը, նաև՝ դրոշն ու զինանշանը փոխելու, սովետականին վերադառնալու միտքը նոր չէ: Այդ առաջարկները հնչում են դեռ 90-ականների սկզբից, և այդ տարիներից ի վեր ժամանակ առ ժամանակ բարձրացվում են այլևայլ անհատների և խմբերի կողմից:
«Հայաստանի քաղաքացիական հասարակությանն ուժեղ աջակցությունը կենսական է երկրի ժողովրդավարության ներկայի և ապագայի համար»:
Կենտրոնական բանկը կամ արձանագրել է տնտեսության անկում, կամ առնվազն ունի այդպիսի հիմնավոր սպասումներ, և վարվող քաղաքականությունը ոչ այլ ինչ է, քան հստակ ուրվագծված հակառեցեսիոն` կանխարգելիչ միջոցառումների ամբողջականություն:
Որ կառավարությունը չունի տնտեսական քաղաքականության հայեցակարգ, փաստ է։ Այդպես էլ ինն ամիսը բավական չեղավ նման փաստաթուղթ ներկայացնելու համար։ Բայց այնպես չէ, որ կառավարությունը միայն այդ հարցում է թերացել։
«Ո՞րն է հայկական կողմի դիրքորոշումը, կարևորը սա է: Այստեղ, կարծում եմ, ոչինչ չի փոխվել, պարզապես հայկական կողմը չի ցանկանում բանակցություններում ստեղծված իրավիճակը վտանգի տակ դնել հայտարարություններով»:
Տարիներ շարունակ Հայաստանում դժգոհում են դպրոցների առարկայական ծրագրերից և դասագրքերից։ Իհարկե, Հայաստանում առարկայական ծրագրեր ու դասագրքեր գրելը հեշտ գործ չէ, քանի որ խորհրդային տարիներին նման փորձ չկար։
«Խորհրդային Միության տարիներին էլ էին ասում, որ բոլոր կաբինետներում «սուրճ խմողներ» են նստած, և այլն։ Բայց մենք հետ ենք նայում և տեսնում, որ այդ երկիրը հզոր գործառույթ է իրականացրել, և այն, ինչ մենք այսօր ունենք՝ «սուրճ խմողների» աշխատանքի արդյունքն է։ Այս երկրի մեջ ինչ-որ բան ստեղծել ու թողել են»։