Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատունը ՀՀ կառավարությանը և բիզնես կառույցներին ուղղված իր հայտարարությունն ուղարկել էր ՀՀ ԱԳՆ:
Ես սրտացավությամբ եմ ասում, ուզում եմ՝ փոխվի, և ինձ թվում է՝ ես կկարողանամ պայքարել, մի բան փոխել: Վերադառնալով՝ ես պայքարելու եմ: Թեկուզ իմ օրինակով, իմ ապրած կյանքով:
Ընդհանուր առմամբ խնդիրը ձևակերպվելու է հետևյալ կերպ՝ «Կամ ռուս խաղաղապահներ Լաչինում, կամ պատերազմ»: Ըստ ամենայնի՝ հենց այս երկընտրանք-պարտադրանքն է փոխանցելու Պուտինը Սարգսյանին ու Ալիևին:
Միակ ուժն այսօր, որ կարող է այս հարցում դեր խաղալ, մնում է Ռուսաստանը, իսկ ռուսական քաղաքականությունը, չեմ կարծում, թե փոխվել է: Նրա դիրքը հստակ է՝ սառեցված վիճակում պահել կոնֆլիկտը և մեկ կողմը օգտագործելով մյուսի վրա ճնծում գործադրել:
Հայաստանն այսօր կանգնած է օր առաջ պետություն ունենալու անհրաժեշտության առաջ: Պետություն՝ բառի լայն և նեղ իմաստներով:
Քիչ առաջ հայտնի դարձավ, որ Երևանում մահացել է մեր գործընկեր՝ լրագրող, տնտեսական մեկնաբան Սամվել Ավագյանը: Սամվելը հիվանդ էր քաղցկեղով, որի դեմ, դժբախտաբար, անզոր գտնվեց ոչ միայն բժշկությունը, այլև լրագրողներիս համերաշխությունը, ինչն այնքան բացառիկ երևույթ է մեր իրականության մեջ:
Հակառակորդը նույն հակառակորդն է: Ընդամենը սպառազինության որոշակի տեսակներ են փոխվել, որոշակի արդիական սպառազինություն ունեն, և ինչպես նախորդ պատերազմում, այս անգամ, այս փոքրիկ մի քանի դրվագներով, իրենք նաև մեզ որոշակի աջակցություն են ցուցաբերում՝ սպառազինելով մեզ հատուկ սպառազինությամբ:
էսքանը թող Սահմանին ապրող մարդիկ ամենաշատն ուզում են խաղաղություն: Անձամբ ես ուզում եմ, որ իմ երեք երեխաները, խաղաղ մեծանան: Բայց մի բան գիտեմ, որ այդ խաղաղությունը չպետք է լինի մեր ձեռքբերումների հաշվին, այն ձեռքբերման, որը դարերի ընթացքում հազարից մեկ գրանցել ենք` Ղարաբաղի հաշվին:
Ռուսները հիմա, ըստ էության, նպաստում են, որ Հայաստանի զենքն ավելի արագ «սպառվի», որպեսզի հանկարծ Հայաստանում որևէ մեկը չմտածի, թե կարելի է չխորտակվել Ռուսաստանի հետ միասին:
Հայաստանում ոչ մի տրամաբանություն չի գործում, այստեղ կան բիզնես շահեր, և այդ անձնական բիզնես շահն իրեն է ենթարկեցնում պետության շահը:
Օգոստոսի 1-ի լույս 2-ի գիշերը ղարաբաղա-ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հյուսիսարևելյան /Մարտակերտի/ ուղղությամբ հակառակորդը հերթական անգամ ձեռնարկել է հետախուզադիվերսիոն գործողություն:
«Եթե նույնիսկ Ադրբեջանը զինամթերքի առումով մի քանի անգամ գերազանցություն ունենա Հայաստանի նկատմամբ, միևնույն է, մեր դիրքային առավելությունը թույլ է տալիս ռազմական առավելության հասնել Ադրբեջանի նկատմամբ»:
ՀՀ ՊՆ մամուլի խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանը 168.am-ի հետ զրույցում նշել է, որ որ հայկական զինուժը անցած գիշեր կորուստներ չի ունեցել
Այդ վտանգն առավել իրատեսական դարձավ հատկապես այն բանից հետո, երբ հրապարակվեց այս տարվա առաջին կիսամյակի խոշոր հարկատուների ցանկը։
«Իհարկե, ԱՄՆ-ն հասկանում է հայ-ռուսական հարաբերությունների սերտաճած լինելը և տեղյակ է, որ ռուսական ընկերությունները լայնորեն ներգրավված են ՀՀ տնտեսության մեջ և բոլոր դեպքերում, փաստորեն, փորձում է ՀՀ-ին զգուշացնելու և, համոզված եմ՝ բարի ցանկություններից ելնելով, փրկելու»,- ասաց Հովհաննես Իգիթյանը:
«Ո՛չ Բաքվում, ո՛չ Մոսկվայում լրջորեն չեն ուզում փոխզիջում փնտրել, իսկ առանց փոխզիջման՝ ոչինչ չի փոխվի: Իսկ դա այնպիսի բան է, որ, ի վերջո, կողմերից ոչ մեկը` ո՛չ հայերը, ո՛չ ադրբեջանցիները, մինչև վերջ գոհ չեն լինելու»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասել է նա:
Հարցին, թե ինչե՞ր են ասել ՕԵԿ-ականներն իրենց հասցեին, նա այսպես պատասխանեց. «Ճիշտն ասած, չգիտեմ՝ ինչեր էին ասում, դե, Բիշարյանը՝ ինչպես միշտ, բորբոքված: Դասախոսների, ուսանողների հասցեին են ինչ-որ բաներ ասել: Ես չեմ էլ ուզում իրա բառերը կրկնել: Ինչքա՞ն կարելի է այսպես»:
«Առայժմ Ռուսաստանի նախագահը, կարծես, պարտավորվել է ոչ թե լուծել, այլ սրել իրավիճակը և նույնիսկ ստեղծել նոր հակամարտություններ, ինչպես, օրինակ, արևելյան Ուկրաինայում»,- 168.am-ին տված հարցազրույցում ասաց Մեթյու Բրայզան:
«Ամեն օր ռմբակոծում են: Չենք կարողանում մեր մշակած այգիների բերքից օգտվենք: Հեռուստացույցով ասում են՝ ռմբակոծել են Չինարին, Մովսես գյուղը, բա ինչի՞ մեր մասին էլ չեն ասում: Օր չկա, չկրակեն: Մի տասը տարի հետո մենք ենք մնալու գյուղում: Ջահելներն էլ գնացած կլինեն: Մեկը ՝ ես, ո՞նց թողնեմ տղաս մնա»:
Բացարձակ մեծությամբ՝ բյուջե վճարվող հարկերի ծավալն ամենից շատ ավելացրել են «Գազպրոմ-Արմենիան» և Սամվել Ալեքսանյանի հետ փոխկապակցված «Ալեքս Գրիգը»
«Հակամարտող երկու կողմերը սպասում են ամռան վերջին` որոշելու բանակցություններում իրենց հաջորդ քայլը և տեսնելու, թե ինչպես կզարգանան ԱՄՆ-Եվրոպա-Ռուսաստան հարաբերությունները` կապված Ուկրաինական ճգնաժամի հետ»,- ասաց Թոմաս դե Վաալը:
Որդեկորույս մոր վիշտը ոչինչ սփոփել չի կարող: Թող շատ պաթետիկ չհնչի, բայց կա մի սփոփանք՝ ներողամտությունը՝ իր զավակի կյանքը պատահաբար կամ, նույնիսկ, միտումնավոր խլած մարդու հանդեպ:
Ղարաբաղի կամ ցանկացած այլ հարց հնարավոր է լուծել հօգուտ մեզ, եթե կա ուժեղ պետություն. հիմա պետք է բոլորս մտածենք Հայաստանի ուժեղացման մասին: Դա պետք է լինի թիվ մեկ խնդիրը: Եվ եթե Հայաստանի առաջ ինչ-որ մեկը երկընտրանք է դնում, դա նույնպես մեր թուլության նշանն է:
«Երբեք չընկրկեք, քանի որ ձեր թիկունքին մշտապես զգալու եք ծառայակից ընկերների, վերադաս հրամանատարության, Հայաստանի Հանրապետության պետական կառավարման ողջ համակարգի և ամբողջ հայ ժողովրդի ֆիզիկական և հոգևոր աջակցությունը»:
«Մենք` հայերս, պիտի հասկանանք, որ ում հետույքն էլ գնանք պաչենք, դա մեզ չի փրկելու, և մեզ կոտորելու են` որտեղ էլ լինենք, թե´ Ռուսաստանում, թե´ Եվրոպայում: Այսինքն, Հայրենիքից փախչելը մեզ չի փրկում: Հայերը փրկվելու են միայն Հայրենիքում»,- ասում է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ինքնապաշտպանական ուժերի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը:
«Այնտեղ կա կուտակված պարտք, և մեզ անհրաժեշտ է 3-4 օր քննարկելու և որոշում կայացնելու համար: Մենք հետամուտ ենք լինելու, որպեսզի յուրաքանչյուր գործընթաց ունենա իր իրական պատկերը: Որևէ խոչընդոտ չեմ տեսնում, կաշկանդվածություն չկա…»:
«Պուտինն այս իրավիճակից լավ լուծում դեռևս չունի: Ըստ էության, այնպիսի իրադրություն է ստեղծվել, որ կամ պետք է ծայրահեղ քայլերի և էսկալացիայի գնա, կամ ընդունի իր մեղքը և իր երկրում իր հեղինակության մեծ կորստի գնով դուրս գա, որն առաջին հերթին` կհարվածի իր ռեժիմին ՌԴ-ի ներսում,- ասաց Իգոր Շևլյակովը:
Եթե Հայաստանի քաղաքական համակարգում կա մի բան, որով կարող ենք իրոք պարծենալ, դա կուսակցությունների քանակն է։ 3 միլիոն բնակչություն ունեցող Հայաստանի Հանրապետությունում գրանցված է 70 կուսակցություն։
Հայաստանը ոչ միայն նորմալ դիվանագիտություն չունի, այլ, ըստ էության, չունի դիվանագիտություն ընդհանրապես: Քանի որ այն, ինչ ներկայանում է որպես դիվանագիտություն, ղեկավարում է մարդ, ով հպարտանում է ՄԳԻՄՕ-ի պատվավոր դոկտորի կոչմամբ:
Գյուղապետի խոսքով՝ շատ գյուղացիներ վարկերը փակելու խնդիր ունեն. «Հիմա Արամուսի բնակիչների 70 տոկոսը վարկի տակ է: Դա շատ ծանր է գյուղացու համար: Եթե պայման կապեն Աստծու հետ, որ հանկարծ կարկուտ չլինի, կարող է ինչ-որ մի ձև վերցնեն ու կարողանան տակից դուրս գալ: Բայց Արամուսի 70 տոկոսը վարկի տակ է»:
