Դեկտեմբերի 21-ին Լեհաստանի Կոտովիցա քաղաքի NOSPR համերգասրահում Լեհաստանի ազգային ռադիոյի սիմֆոնիկ նվագախումբը հանդես կգա Հայաստանի պետական երիտասարդական նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Սերգեյ Սմբատյանի ղեկավարությամբ։
Անչափ հաճելի է համագործակցել «Տաշիր» բարեգործական հիմնադրամի հետ, որը միշտ ողջունում և սատարում է մշակույթի զարգացմանն ուղղված մեր նախաձեռնությունները:
«Իմ տարիքում, երբ հասցրել եմ այսքան բան անել, շատ երևալ պետք չէ: Կարծում եմ պետք է, որ ամեն անգամ մեկ քայլ առաջ մտածես, որպեսզի որակ լինի և ժողովուրդն էլ կարոտի քեզ` մտածելով, թե այս անգամ ինչ ես ներկայացնելու»,- ասում է նա:
«Ես հասկացել եմ, որ իմն ավելի շատ պրոդյուսերական աշխատանքն է, քան նվագելը: Ես այդպես զգացի և շատ սիրելով երաժշտությունը` որոշեցի՝ մնալով երաժշտության մեջ, ստեղծել երաժշտական նախագծեր, դուետներ, նվագախմբեր…»,- ասում է Արթուր Ասատրյանը:
Երբեմն դու պետք է վազես, որպեսզի հասկանաս, թե ով կվազի քո ետևից: Երբեմն դու պետք է մեղմ խոսես, որպեսզի հասկանաս, թե իրականում ով է լսում քեզ: Երբեմն դու պետք է հետքայլ անես, որպեսզի հասկանաս, թե ով է կանգնած քո կողքին: Երբեմն դու պետք է սխալ որոշումներ կայացնես, որպեսզի հասկանաս, թե ով է քեզ հետ, երբ ամեն ինչ քանդվում է:
Պահպանվել է հեքիաթի հիմնական լեյտմոտիվը` համբերատար ու բանիմաց գեղեցկուհի Անահիտը Վաչագան թագավորին արհեստ գնահատել է սովորեցնում: Ի վերջո, արքան միայն այն մարդը չէ, որը թագավորում է, այլ այն մարդն է, որը արարել ու կառուցել գիտի: Ու նաև սիրել:
Delos ստուդիայի թողարկած Virtuoso Rossini Arias ձայնասկավառակն առաջադրվել է «Գրեմմի» մրցանակաբաշխությանը «Լավագույն դասական մեներգեցողության ալբոմ» (Best Classical Solo Vocal Album) անվանակարգում:
Մշակույթի ոլորտում իրականացրած բարեգործական գործունեության համար՝ Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր բժիշկ Սառա Եսայանը պարգևատրվել է Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի նախարարության Ոսկե մեդալով:
Ձեռնարկները նախատեսված են մասնագետների, երաժշտական բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների ուսանողների, ինչպես նաև համապատասխան հետաքրքրություններով ընթերցողների լայն շրջանակի համար:
1904թ. Ֆերդինանդ Բլոխ-Բաուերը` սուլելով ինչ-որ երաժշտություն, քայլում էր ճանապարհով: Երբեմն կանգ էր առնում և հարգալից գլուխ տալիս հանդիպած պարոններին:
«Ազատությունն այսօր, այսպես ասած, սահմանները կորցրել է: Ես գռեհկությունը և ազատությունը տարբերում եմ իրարից: Օրինակ` ես, մեկ տարուց ավելի է, չեմ նկարում քաղաքական երգիծանկարներ. նախ` շահագործեցին իմ նկարները, և դա ինձ դուր չեկավ, քանի որ առանց իմ թույլտվության էին անում»,- ասում է նա:
Մարոկկոյի թագավորության մայրաքաղաք Ռաբաթում անցկացվող իշխանուհի Լալա Մերյեմի անունը կրող և նրա հովանավորությամբ անցկացվող դաշնամուրի միջազգային մրցույթի ժամանակ (Concours International de Piano Son Altesse Royale la Princesse Lalla Meryem) հայ դաշնակահար Արեգ Դաղլյանը «Մեծ վարպետություն և բարձր որակ» անվանակարգում գրավել է 3-րդ տեղը:
Անուշ Ասլիբեկյանի «Մոյրաների նոթատետրից» ժողովածուն հեղինակի երկրորդ գիրքն է, որտեղ ընդգրկված են 11 պատմվածք և մեկ վիպակ: Ինչպես նախորդ՝ «Բարի գալուստ իմ հեքիաթ» ժողովածուում, այնպես էլ այս նոր ժողովածուում հեղինակն առաջադրում է իր ուրույն ձեռագիրն ու գեղագիտությունը: Գիրքն արդեն իսկ մեծ հետաքրքրություն և սպասում է առաջացրել Ասլիբեկյանի ընթերցողների շրջանակում, հատկապես այն ընթերցողների, որոնք պարբերաբար ներկա են եղել այս տարվա ընթացքում գրականագետ Անի Փաշայանի կողմից նախաձեռնված՝ գրողի հետ մի շարք հանդիպումների և ժողովածուում ընդգրկված մի քանի ստեղծագործությունների ընթերցում-քննարկումներին:
Խ. Ազիզյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ յուրաքանչյուր նկարիչ միշտ հետաձգում է իր ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը՝ մտածելով, որ դեռ շուտ է, բայց այս անգամ վերջապես որոշում կայացվեց նման ցուցահանդեսի բացման. «Նկարիչը պետք է այնպիսի աշխատանքներ ներկայացնի, որ մարդկանց թվա, թե դրանց հեղինակները տարբեր մարդիկ են: Նկարիչը չի կարող ամեն ինչ նույն ձևով, նույն գույնով, նույն տրամադրություններով ներկայացնել: Հենց դա է պատճառը, որ ամեն նկար յուրովի ու տարբեր ոճերի մեջ եմ ներկայացրել»:
«Քութաիսսկի՝ արվեստը փակ տարածքում» ցուցահանդեսը նոյեմբերի առաջին կեսին անցկացվել է Քութաիսի քաղաքի նախկին բանտի տարածքում։ Բանտը չի գործում 2005 թվականից. տեղացիներն այն անվանում են ռուսերեն «Քութաիսսկի» բառով։ Գարիկ Ենգիբարյանը նախկին բանտի պատուհաններին տեղադրել է վերջին տարիներին տարբեր երկրներում բերանը կարելու միջոցով իրենց բողոքն արտահայտած մարդկանց լուսանկարները։
Պատասխանելով հարցին, թե այդքան սիրելով թատրոնը՝ ինչո՞ւ, ի վերջո, չի վերադառնում Հայաստան՝ դերասանուհին պատասխանեց, որ իրեն պարզապես չեն կանչում այստեղից, իսկ այնտեղ թոշակ է ստանում և իր համար ապրում:
System of a Down խմբի պաշտոնական կայքը տեղեկացրել է, որ աշխարհահռչակ խումբը սկսում է իր «Wake Up The Souls Tour» համերգային շրջագայությունը՝ նվիրված Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին։
«Մարդն ինչ ընտրություն էլ կատարում է իր կյանքում՝ պետք է գիտակցված անի: Եվ եթե ինչ-որ բանից հրաժարվում է, պետք է նժարի մյուս կողմում դրվի համարժեք մի այլ ընտրություն: Կարևոր է հասկանալ՝ հանուն ինչի կատարեցինք այս կամ այն ընտրությունը մեր կյանքում»,- ասում է Հրաչուհին:
Որքան խոշոր է արվեստագետը, հարցն ավելի է մեծանում: Արվեստը չի պատասխանում: Արվեստը հարց է բարձրացնում: Ո՞վ է Մալևիչը… Նա լուծում է իր ժամանակի խնդիրը: Նա մեծ նկարիչ է, սակայն չնչին խնդիր է լուծել, որովհետև այդ ժամանակ ակտուալ էր չնչին խնդիրը՝ ֆորմայի ջախջախման խնդիրը:
Սերժ Սարգսյանը կարևորել է նման ձևաչափով համագործակցությանը պարբերական բնույթ հաղորդելը և լսել ֆորումի նպատակների իրագործման ուղղությամբ հանդիպման մասնակիցների ծրագրերն ու առաջարկությունները:
Չէինք ցանկանա մտածել, որ երկարամյա մանկավարժ Անահիտ Բախշյանը չի տարբերում Երեւանի Ժամանակակից արվեստի թանգարանը Գեղագիտության ազգային կենտրոնից, որին էլ պատկանում է խնդրո առարկա արհեստանոցը: Համենայն դեպս, եւս մեկ անգամ հատուկ տիկին Բախշյանի համար ընդգծենք, որ Երեւանի ժամանակակից արվեստի թանգարանի որեւէ սրահում որեւէ խմբակ չի գործում: Երեւանի ժամանակակից արվեստի թանգարանը եւ Գեղագիտության ազգային կենտրոնը տարբեր կառույցներ են, տարբեր գործառույթներով եւ գտնվում են տարբեր հասցեներում:
Ֆիլմը պատմում է ԱՄՆ-ից Հայաստան վերադարձած պլաստիկ վիրաբույժ Արսենի մասին (Սոս Ջանիբեկյան), ով անկախ իր կամքից հայտնվում է իրեն «բռնել» փորձող երեք կերպարի ձեռքում: Ժիրայր Տարունցը (Հովհաննես Ազոյան) ընկած է նրա հետեւից, որպեսզի համոզի իր «ընկերոջ» համար անօրինական պլաստիկ վիրահատություն կատարել, լրագրողուհի Տաթեւը (Թամարա Պետրոսյան) Արսենին հետևում է՝ հոդված պատրաստելու նպատակով, իսկ ԱՄՆ գործակալ Ժասմինը (Սաթի Ջանիբեկյան) հասարակ աղջկա կերպարով վերահսկում է Արսենին, որպեսզի նա ոչ մի անօրինական քայլ չկատարի:
«Մեր ուսումնասիրությունները մեզ թույլ են տալիս բարձրաձայն և պաշտոնապես հայտարարել, որ վերջին 40 տարիների ընթացքում Գեղագիտության ազգային կենտրոնում ստեղծված դպրոցն այսօր հավասարը չունի աշխարհում, և մենք համոզվեցինք, որ դա ո՛չ ռեժիմից է, ո՛չ սոցիալական պայմաններից և ո՛չ էլ մութ ու ցուրտ տարիների հետևանք է, այլ պարզապես այս դպրոցի մանկավարժներն անսահման նվիրյալներ են»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Գեղագիտության ազգային կենտրոնի գլխավոր տնօրեն Լևոն Իգիթյանը:
«Մենք պիտի ընտրություն կատարեինք կովկասյան երկրներից Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև, բայց ցանկանում էինք գնալ այնտեղ, որտեղ կա խոսքի ազատություն: Մենք այժմ այն երկրում ենք, որտեղ հենց սկզբից էլ մեզ ասացին՝ այստեղ կարող եք ասել այն, ինչ կամենում եք: Դրա համար շատ հպարտ ենք և շատ շնորհակալ, այսինքն՝ մենք չգնացինք փողի հետևից, այլ եկանք այնտեղ, որտեղ թատրոնի մեջ սիրտ կա»:
Ձեր ստեղծագործական ժառանգությունը նոր շունչ ու նոր որակ է հաղորդել հայ երաժշտարվեստին՝ առանձնանալով իր ինքնատիպ մեղեդայնությամբ և խորն ու հարուստ բովանդակությամբ:
Աշխարհում գործող միակ հայկական պետական թատրոնը 160 տարեկան է: Դարեր ապրած թատրոնը հարուստ է իր պատմությամբ ու խաղացանկերով: Ժամանակին այս թատրոնի բեմն իրենց խաղով զարդարել են Վահրամ Փափազյանը, Սիրանույշըգ Այստեղ թիֆլիսահայ հանդիսատեսը վայելել է Վարդան Աճեմյանի բեմադրած ներկայացումները, նոր դարի հանդիսատեսին են մատուցվել նաև Հայաստանի առաջատար բեմադրիչների` Վահե Շահվերդյանի և Հակոբ Ղազանչյանի ներկայացումները:
Հայրենիքը… ես այստեղ ծնած եմ, մարդ իր ծնած տեղը կուզե մեռնել, գիտես: Բան մըն էլ կա. տես ես փողոցով կը քայլեմ, պատուհանեն գեղեցիկ աղջիկ մը նայեցավ ես սիրահարվեցա, ադ աղջիկը իմ հայրենիքս է:
Դուք անցել եք ստեղծագործական մեծ ճանապարհ, հարստացրել հայ կերպարվեստը Ձեր ինքնատիպ կտավներով, որոնք հավաքականորեն ձևավորում են Ձեր ստեղծագործական յուրօրինակ աշխարհը՝ իրականի և երևակայականի սահմանագծին:
«Դեմ եմ, երբ աղավաղում են երգը: Ընդհանրապես վատ երգ չկա, պետք է մեկնաբանությունը ճիշտ լինի: Յուրաքանչյուր ազգ ունի իր հոգու կերտվածքը, ըստ դրա էլ՝ ստեղծվում է նրա արտահայտչամիջոցը, այսինքն՝ ձայնախաղերը: Մենք՝ հայերս, հաճախ երգում ենք՝ վերցնելով ուրիշների (հիմնականում` թուրքերի) ձայնախաղերը»:
Սարդոստայնը երկու ապակու մեջտեղում է, հերմետիկ փակված: Այսօրվա իմ ուսումնասիրություններով դա երկար կյանք ունի: Մեկ-մեկ լինում է, չէ՞, որ երկար ժամանակ չես մտնում նկուղ, հետո մտնում ու տեսնում ես, որ սարդոստայնը կա, ընդամենը փոշի կարող է նստած լինել վրան, որի ծանրությունից գուցե այն պոկվի: Բայց այս պարագայում, եթե դա էլ չկա, եթե հերմետիկ փակված է, իսկ սարդի թելն էլ նույն մետաքսն է, օդի, ջրի հետ շփում չկա, ու ոչինչ չի լինի:
