168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրն է մեդիափորձագետ Տիգրան Քոչարյանը։
«Պատերազմ, այսպես թե այնպես, լինելու է, այլ հարց է, թե ինչպես ես մտնելու այդ պատերազմի մեջ, ինչ դիրքերից: Պատերազմից խուսափելու տարբերակը Հայաստանը լուծարելու տարբերակն է: Պատերազմ լինելու է՝ անկախ խաղաղության պայմանագրի ստորագրումից: Ադրբեջանին պետք չի այստեղ Հայաստան, պետք չեն այստեղ հայեր: Հիմա հարց՝ եթե այդ պատերազմը լինելու է, մենք ի՞նչ դիրքերով ենք մտնելու այդ պատերազմ՝ մերկ ու անզե՞ն, թե՞ հակառակը՝ զինված և պատրաստված»:
«Այս նվիրաբերությունը պայմանավորված չէ պատերազմով, սա խաղաղության խնդիր չէ, սա գաղտնի ներքին պայմանավորվածությունների հետևանք է։ Չեմ բացառում, որ Ալիևը Փաշինյանին ասի՝ չեմ սկսում ռազմական գործողություններ, որ դրանք չբերեն Հայաստանում իշխանափոխության, բայց դու էլ փոխարենը տալիս ես այն, ինչ ուզում եմ»,- ասաց պատմական գիտությունների թեկնածուն։
«Ակնհայտ է, որ արևմտյան թևի ներքո տարվող բանակցությունները և հռետորաբանությունը որևէ լավ բանի մասին չեն հուշում: Այնպես չէ, որ ռուսականը երկնքից նվերներ է մեզ ուղարկելու, բայց հարմարավետությունը կապում եմ հենց այդ փաստի հետ, որ Հայաստանն այսօր հայտնվել է խիստ ճնշված վիճակում: Թե ինչու է հայտնվել, ում սկսած զրոյական կետից և ում վարած զիջողական քաղաքականության արդյունքում, բոլորս տեղյակ ենք, բայց Ռուսաստանը՝ որպես գերտերություն, աշխարհաքաղաքական այս մեծ դասավորումներում կարևորելով Հարավային Կովկասի դերը՝ փորձում է փրկօղակ նետել Հայաստանին»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
«Հայաստանի գործող իշխանությունը մերժում է ռուսական որևէ առաջարկ, հայ-ադրբեջանական հարցի կարգավորման համար հարթակի տրամադրումը, փոխարենը՝ Ադրբեջանն արձագանքում է անմիջապես և շատ լավ գիտակցում է աշխարհաքաղաքական գլոբալ զարգացումներում Ռուսաստանի դերակատարումը և առիթը բաց չի թողնում, եթե ոչ՝ Ռուսաստան սիրաշահել, ապա՝ գոնե ցույց տալ, որ շարժվում է Ռուսաստանի հետ նույն ուղով»,- 168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում ասաց Հարությունյանը։
«Վիզաների ազատականացման գործընթացը վաղուց պետք է սկսված լիներ, ոչ թե նոր. 2015 թվականից հետո անընդհատ անդրադարձել ենք դրան: Դա քաղաքական որոշում է, որը հասունանում է, երբ երկիրդ բարեփոխումներ է կատարում, բայց այսօրվա դրությամբ, չգիտեմ՝ բացի ԵՄ-ի հետ ցուցադրական «լավ լինելուց», ուրիշ որևէ բան արե՞լ ենք, թե՞ ոչ: Հիմա ԵՄ-ն չուներ ավելի լավ բան ասելու, թե ոնց պետք է նպաստեր, որպեսզի Արցախը մնար Արցախ, ցեղասպանության չենթարկվեր, էթնիկ զտումներ չլինեին, այսպես ինչ-որ հերթական կոնֆետի նման մեր առջև են շպրտել, որ՝ կմտածենք, կանենք»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի ղեկավար, քաղաքագետ Թևան Պողոսյանը:
«Եթե լիներ ԱՄՆ բանակի ներկայացուցիչ, նրան կֆինանսավորեր Պենտագոնը, եթե լիներ Կենտրոնական հետախուզական վարչության ներկայացուցիչ, ապա կֆինանսավորվեր այդ կառույցից։ Ֆինանսավորվում է ԱՄՆ Պետքարտուղարությունից, իսկ Պետքարտուղարությունը մի կառույց է, որն իրականացնում է ԱՄՆ-ի կողմից գրավված պետությունների շահագործումով և կառավարումով»,- ասաց Նահապետյանը՝ շեշտելով, որ արդյունքում մենք ունենալու ենք առճակատումներ ՀԱՊԿ-ի հետ, թեև խորքում ոչ թե Հայաստանի Զինված ուժերի կարողությունների բարձրացում ենք ունենալու, այլ Զինված ուժերին Հայաստանում բողոքի ցույցերի ժամանակ օգտագործելու համար։
«Պատերազմը թևակոխել է մեկ այլ փուլ: Ադրբեջանի պահանջները շարունակվեցին և Ադրբեջանի ամեն փոքր պահանջը կատարելուց հետո ավելի մեծ պահանջներ դրվեցին: Այդպես էլ պետք է լիներ, Ադրբեջանը բավականին երկար էր սպասել նման հնարավորության, և, բնականաբար, բաց չէր թողնելու դա»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
«Դա այս իշխանության համար ծանր փոխզիջում չէ: Դա Հայաստանի այս իշխանության համար թեթև զիջում է՝ ասելու են, որ տվեցին ոչ թե ռուսին, այլ երրորդ կողմին։ Արևմուտքն արդեն հոգնել է՝ Հայաստանին ասել, որ Արևմուտք գնալու ճանապարհն անցնում է Թուրքիայի դռնով»,- ասաց Արման Աբովյանը։
«Ադրբեջանում ապրած 350 հազար հայերից 200-250 հազարը ապրել է Բաքվում, այսինքն՝ նրանք քաղաքային մշակույթ կրող են, բարձրագույն կրթությամբ, լավ տներով: Հայերը հիմնականում ապրել են խոշոր քաղաքներում: Ադրբեջանցիները Հայաստանում հիմնականում ապրել են գյուղերում՝ Ամասիայի, Աշոցքի տարածաշրջանում, նրանց տները նույնիսկ հատակ չունեն, հողի վրա են ապրել»:
«Ադրբեջանի նպատակն է՝ ադրբեջանցիներին բերել Սյունիքում բնակեցնել, ինչը կամաց-կամաց բերելու է Սյունիքի վերացման, իսկ վերջնարդյունքում՝ Հայաստանի վերացման, որպեսզի Թուրքիան և Ադրբեջանը դառնան մեկ պետություն»,- ասաց Խաչիկյանը՝ ցավով ընդգծելով՝ Հայաստանում կա հասարակության մի հատված, որ այս ամենից չի վախենում, փոխարենը՝ վախենում է, օրինակ, նախկինների վերադարձից։
Ռեժիսոր, մուլտիպլիկատոր Դավիթ Սահակյանցը մասնակցել է Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության դեմ բոլոր շարժումներին և այն կարծիքին է, որ մինչ օրս եղած բոլոր շարժումները հայրենիք ունենալու և ինքնության համար գլոբալ պայքարի մասնիկներն են:
Չի կարող հայապատկանությունն ապահովել, թող որ՝ դաշնակից, բայց այլ պետություն: Կարելի էր օգտագործել ՀՀ, Արցախի և ՌԴ եղած ռեսուրսը, Իրանի ռեսուրսը՝ Արցախը պահելու համար: Չմոռանանք, որ այդ օրերին Շոյգուն գտնվել է Թեհրանում: Թեհրանի ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետը երկու անգամ կապվել է Պապիկյանի հետ, առաջարկել են դելեգացիա ուղարկել Իրան, որպեսզի քննարկեն, իրավիճակը կայունացնելու վերաբերյալ սցենարներ քննարկեն, սրանք մերժել են:
«Իսկ ի՞նչ է պահանջում Ալիևը Հայաստանից. Սահմանադրության փոփոխություն, Սյունիքով միջանցքի բացում և անկլավների հանձնում»,- ասաց Բալասանյանը՝ շեշտելով՝ «Զանգեզուրի միջանցքի» բացումը Բայդենի վարչակազմի համար ձեռնտու է, որովհետև հենց ԱՄՆ-ն է դրա շահառուն, ուստի դրանով են պայմանավորված ամերիկացի բարձրաստիճան պաշտոնյաների՝ մեկը մյուսին հաջորդող այցերը Հայաստան։
Իրավաբան, քաղաքագետ Ռոբերտ Մարգարյանն այն կարծիքին է, որ ԱՄՆ Պետդեպի խոսնակի նշած ծանր փոխզիջումներն իրականում միակողմանի զիջումներ են, որոնք պետք է դարձյալ հայկական կողմը կատարի:
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցն անդրադառնալով Լոնդոնում Փաշինյան-Ալիև չկայացած հանդիպման փաստին և կողմերի ներկայացրած հակասական մեկնաբանություններին՝ դա համարեց Փաշինյանի կողմից փախուստ, որովհետև, ըստ քաղաքագետի, Հայաստանը ներկայացնողը շատ լավ գիտակցում է, թե ինչ ծանր վիճակում է իր ղեկավարած երկիրը։
«Փաշինյանը ժամանակին ասում էր՝ Արցախի հարցում նշաձող են իջեցնում, որպեսզի բացառիկ կոնսոլիդացիա ապահովեն իրավունքների և անվտանգության շուրջ. 2 տարի հետո Արցախում հայ չի ապրում: Ինքն առհասարակ այդ թեմայով չի խոսում: Այնպես որ, դա նրա քաղաքական գիծն է՝ ասել կիսաճշմարտություններ և դրանից հետո մարդկանց կանգնեցնել փաստի առաջ, որից այն կողմ մարդիկ այլևս ոչինչ չեն կարողանա անել»։
«Սյունիքի մարզը մինչ այս պահը Հայաստանի վերահսկողության ներքո է Իրանի և ռուսական զորքի շնորհիվ։ Ֆունդամենտալ մեծ աղետ է լինելու, եթե ռուսական զորքը դուրս գա Սյունիքից՝ Հայաստանի իշխանության խնդրանքով, կամ ստեղծված այնպիսի պայմանների պատճառով, որի պարագայում ռուսական զորքը չի կարող մնալ Սյունիքում։ Ռուսական զորքը եթե դուրս եկավ Սյունիքից, այն մնալու է անպաշտպան»,- եզրափակեց քաղաքագետը:
Հարավային Կովկասում իրավիճակն այնպիսին է, որ Ադրբեջանը հաղթել է պատերազմում, և այս պահին խաղաքարտերը նրա օգտին են: Ադրբեջանը կգնա խաղաղության, բայց իր պայմաններով: 50-50 է՝ խաղաղություն կլինի, թե ոչ, բայց այս պահին ոչ ոքի պատերազմ պետք չէ Հարավային Կովկասում: Դիտարկելով այն, ինչ կատարվում է, ապա այո, կարող է խաղաղություն լինել»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց […]
«ԱՄՆ Պետքարտուղարության ասած ծանր փոխզիջումները տարածքներ տալու համար է, որ Հայաստանի իշխանությունը ժողովրդին վախեցնում է պատերազմով։ ՀՀ ԱԳՆ-ն, որը բանակցում է, հայ ժողովրդին վախեցնում է պատերազով։ Ինչո՞ւ, որովհետև, եթե պատերազմով վախեցնելը չլինի, իրենց նոր զիջումներն ինչպե՞ս են արդարացնելու։ Հիշեք՝ զիջումները չեն սահմանափակվում միայն տարածքային զիջումներով։ Ադրբեջանը ցանկանում է վերջնականորեն փակել հայկական հարցը, որպեսզի այն չվտանգի Մեծ Թուրանի ծրագրին»,- ասաց Մարտիրոսյանը։
ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Մանուկյանը խելագարության աստիճանի մանրախնդիր քինախնդրություն է համարում Հայաստանում քաղբանտարկյալների առկայությունը.
«Այդ բառը շատ կարևոր բառ է, բայց ԱՄՆ-ը 2018 թվականից հետո աջակցում է ոչ թե ժողովրդավարությանը, այլ այդ բառն օգտագործում է որպես աշխարհաքաղաքական գործիք՝ իրենց շահերը սպասարկելու համար»,- ասաց Նիկոյանը։
«Ադրբեջանի համար շատ բարենպաստ պայմաններ են, որ այս պարտության սիմվոլներն են իշխանության Հայաստանում: Նրանք նվեր են Ադրբեջանի իշխանություններին: Մենք տեսնում ենք, որ երբ Փաշինյանի դիրքերը թուլանում են, թուրք-ադրբեջանական տանդեմից աջակցություն են հայտնում՝ ընդհուպ ֆիզիկապես անվտանգություն ապահովելու: Մենք տեսնում ենք, որ պարտության սիմվոլ հանդիսացող իշխանություննը՝ հող հանձնելով՝ իրենց պաշտոնավարման ժամկետը երկարացնելով, կարողանում են հասարակությանը քնեցնել և կատարել իրենց սև գործը»:
«Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում քաղաքական գործիչ, «Ազգային միաբանություն» կուսակցության նախագահ Արտաշես Գեղամյանն է:
«72 պատգամավոր ունի, վերից վար իրար հետ երևի 10 հոգին են երևում այդ խորհրդարանում, բա էն 60-ն ո՞ւր են: Իսկ այդ 60-ի մեջ շատ հետաքրքիր շերտեր կան: Կան մարդիկ, որոնք նույնիսկ ողբերգություն են ապրում: Բայց միևնույն է, դա ինձ մոտ իրենց չի արդարացնում, կարող է պատժի մեղմացուցիչ հանգամանք լինել ընդամենը»:
«Այո՛, կա խարիզմատիկ լեգիտիմություն ունեցող լիդեր, նա անկուսակցական է, ազգային-պետականամետ հոգևորական, հոգևոր հովիվ, բայց մենք իրենից պահանջում ենք, որ փլուզված քաղաքական համակարգի պայմաններում հրաշք գործի։ Այդպես չի՛ լինում, որովհետև երկրում չկան վստահություն վայելող մասսայական կուսակցություններ, որոնց վրա հենվելով՝ այս մարդը կկարողանա այդ հրաշքը գործել»,- ասաց Արբրահամ Գասպարյանը՝ որպես լուծում՝ ընդդիմադիր գործիչներին առաջարկելով փոխել պայքարի մեթոդաբանությունն ու հրաժարվել գրասենյակներում քննարկումներ անելու գործելաոճից։
«Հայաստանում սխալ տպավորություն կա, թե Ամերիկան իսկապես հետաքրքրված է Հայաստանով, Հայաստանի անկախությամբ, խաղաղությամբ կամ անվտանգությամբ: Այդպես չէ, Ամերիկան ոչ մի հետաքրքրություն չունի Հայաստանում: Ամերիկան ունի ավելի կարևոր հետաքրքրություն, որն իր շահերից է բխում, ոչ թե՝ Հայաստանի: Քանի որ կա Ուկրաինայի պատերազմը, որը ոչ միայն Ռուսաստանն ընդդեմ Ուկրաինայի է, այլև Ռուսաստանը՝ ընդդեմ ամբողջ Եվրոպայի և Ամերիկայի, այսինքն՝ ՆԱՏՕ-ի դեմ պատերազմ է, Ամերիկան անում է ամեն ինչ՝ ոչ միայն Կովկասում, այլև՝ այլ հատվածներում, որպեսզի Ռուսաստանին հեռացնի այդ շրջաններից, և ԱՄՆ-ը ինքը փոխարինի ՌԴ-ին այդ շրջաններում»,- ի պատասխան՝ ասաց նա:
«Այո՛, դիմադրողականությունն ուզում են բարձրացնել, բայց ընդդեմ Ռուսաստանի և ոչ թե՝ Ադրբեջանի։ ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալությունն աջակցում է ոչ թե պետությանը, այլ այդ պետությունում տեղակայված ամերիկյան շահը սպասարկողներին. Աջակցելու են ԱՄՆ-ի շահը սպասարկող քաղաքական գործիչներին, հասարակական գործիչներին, լրատվամիջոցներին։ ԱՄՆ-ի ներկայացուցիչները չեն գալիս Հայաստանի հարցերը լուծելու, նրանք մտածում են, թե տարբեր երկրներում ինչպես կարող են իրենց հարցերը լուծել»։
«Յուրաքանչյուր տված դրամաշնորհի հետևում ես տեսնում եմ այդ կապերը, որոնք առերևույթ վկայում են այն մասին, որ Կինոկենտրոնը շահ ունի այդտեղ: Ես կարող եմ կասկածներ հայտնել, որ հասկանալով՝ իրենք այլևս չեն տնօրինելու պետական ֆինանսները, իրենք այդ գումարները տվել են այն արտադրողներին, որոնց հետ երկարատև փոխհամագործակցության խնդիր ունեն:
«Ես որևէ խնդիր չէի տեսնի, եթե Հայաստանի անվտանգությունն ապահովելու երաշխիք տրվեր Արևմուտքի կողմից, մինչդեռ, մենք տեսնում ենք, որ չկա նման երաշխիք, իսկ այդ երաշխիքի բացակայության ֆոնին Հայաստանը կտրուկ վատացնում է իր հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ»,- ասաց Խալաթյանը՝ ընդգծելով, որ անիմաստ է նման երաշխիք սպասել նաև այսօր Վաշինգտոնում Միրզոյան-Բայրամով-Բլինքեն հանդիպումից։
