Անկախ նրանից, թե ինչ ավարտ կունենա այս ամենը, հնարավոր են որոշակի փոխատեղումներ, որոնք ավելի շատ ռազմավարական բնույթի են, որովհետև սա ցույց տվեց, որ Էրդողանի իշխանության դեմ կա պայքարող մի զանգված, որում գերակշռում են երիտասարդները
«Դա Կուրղինյանի անձնական կարծիքն է` պրոֆեսիոնալիզմից զուրկ, ուստի թողնենք, որ նա զբաղվի իր գործով»,- ասաց արևելագետը
Թե արդյոք այդ գիշեր քնա՞ծ էր Ս. Խաչատրյանը, որքանո՞վ է նա մեղսակից կատարված հանցագործությանը, սա իրավական խնդիր է… Սակայն կա մի հարց, որը կարևորագույն նշանակություն ունի խնդրի լուծման համար:
Երկու օր առաջ հայտնաբերեցինք, որ շախմատի աշխարհի չեմպիոն Տիգրան Պետրոսյանի` Երևանում Մաշտոցի պողոտայում տեղադրված կավե արձանը վնասված է, մասնավորապես, կոտրված էին արձանի աջ ձեռքի մատները, որոնք անփույթ կերպով, կարելի է ասել` «տնավարի» ձևով փաթաթված էին կպչուն ժապավենով:
Այսօր Ազատության հրապարակում Երեխաների պաշտպանության օրվա կապակցությամբ կազմակերպված միջոցառման ժամանակ տեղի ունեցած միջադեպի վերաբերյալ փորձեցինք մանրամասներ պարզել տեղում` ականատեսներից
Ունեմ 7 երեխաներ, որոնցից ամենափոքրը 2 տարեկան է… Արդեն մոտենում եմ 70-ի, բայց չգիտեմ` 70 եմ, թե 40, թե 50, որովհետև երկու տարեկան երեխա ունեմ, 7 երեխաներ, քնելու տեղ չունեմ, չեմ բողոքում, միայն ուզում եմ` երկիրը ծաղկի, հզորանա և բարգավաճի ձեզնով, հարգելի ժողովուրդ:
Բնականաբար, մենք այսօր ևեթ մերժում ենք արտագաղթը, արտագաղթի այս ալիքը և կոչ ենք անում մեր ժողովրդին մնալ տեղում և պայքարել այս ռեժիմի դեմ, քանի որ հենց ռեժիմի նպատակն է դատարկելով Հայաստանը կոտրել դիմադրությունը: Այսինքն` մենք նախևառաջ մեզնից պետք է սկսենք…
Քիչ առաջ Ազատության հրապարակում մեկնարկած Նախախորհրդարանի հանրահավաքի ժամանակ պահեստազորի գնդապետ Վարուժան Ավետիսյանը կարդաց Նախախորհրդարանի հաղորդագրությունը՝ հայտարարելով, որ Նախախորհրդարանի անդամների նկատմամբ սկսվել են հետապնդումներ:
Ցավոք սրտի, Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ազդեցությունն աշխարհաքաղաքական գործընթացների վրա շատ փոքր ու չնչին է:
«Ես տեսնում եմ, որ այս ամենի արդյունքում Սերժ Սարգսյանն էլ ավելի է խճճվում»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն այսպիսի կարծիք հայտնեց «Նոր ժամանակներ» կուսակցության նախագահ Արամ Կարապետյանը` խոսելով ՀՀ իշխանության վարած արտաքին քաղաքականության մասին:
Այսօր Երևանում տեղացած հորդառատ անձրևի հետևանքով անձրևաջրերը ողողել էին քաղաքի Լենինգրադյան, Ա. Խաչատրյան, Վ. Փափազյան, Այգեկցի, Տիչինա, Լուկաշին, Պարոնյան, Սարկավագ, Հալաբյան, Կիևյան փողոցները և լցվել էին տների նկուղները, ավտոտնակները և խանութները:
Ո՞վ է ընդհանրապես Հայաստանին դրել Արևմուտքի և Հյուսիսի միջև պարտադիր երկընտրանքի առաջ, արդյո՞ք սա բխում է հայ ժողովրդի շահերից: Միգուցե Հայաստանի արտաքին գերատեսչությունը ա’յս հարցի մասին պետք է առաջին հերթին մտահոգվի:
Այսօր առավոտյան Սարդարապատ հուշահամալիրում` 1918թ. մայիսի 28-ին Հայաստանի Առաջին Հանրապետության հռչակման 95-ամյակի կապակցությամբ, տեղի ունեցավ մեծ միջոցառում և զորահանդես, որին մասնակցում էին Հայաստանի պետական այրերը` ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ:
Եկեք տեսնենք, թե ինչ է այժմ տեղի ունենում: Արդյոք այստեղ ամբողջովին գիտակցո՞ւմ են, որ մոտակա 3-4 տարիներին մի շարք եվրոպական, պիոներական եվրոպական երկրներ կընդունեն օրենք, որը կհանի ինցեստի արգելքը, այսինքն արգելքը հոր և դստեր մերձեցման վրա:
ՀՀ Ազգային ժողովի և Եվրամիության պատվիրակությունների միջխորհրդարանական հանդիպման ժամանակ ընդունվել է փաստաթուղթ, որտեղ նույնպես խոսք է գնում Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի ստատուս-քվոյի մասին: Այսինքն` դա ոչ թե Լավրովն է ասում, այլ նաև մեր խորհրդարանականները:
Այսօր Երևանում անցկացվեց «Եվրոպայի օրը» (Europe Day), որի շրջանակներում Հյուսիսային պողոտայում տեղի ունեցան մի շարք միջոցառումներ:
Կարող է մի օր իմ թիկունքում կանգնած ոստիկաններն էլ ըմբոստանան, իրենց երեխեքն էլ են ուտում նույն ուտելիքը, ինչ մենք…մի օր իրենք կատաղելու են, մի օր ոստիկանը, մի օր դատավորը…չգիտեմ, դատավորը` կարող ա չէ, զինվորականը…սրանք էլ են քաղաքացի:
Այժմ այնպիսի իրավիճակ է, որ տարածված մի լուրը կարող է բերել բռնկման: Եթե այն օրը զոհված երիտասարդի դին հասցնեին քաղաք, ապա շատ հավանական է, որ այդ բունտի սկիզբը լիներ: Հայաստանն այդ վիճակում է, հիմա իշխանավորն ի վիճակի չէ որևէ բան անել:
Կա մի կազմակերպություն, կարծեմ «Կյանք» կոչվածն է, որը հավատարմագրել էր ավելի քան 1000 դիտորդ 464 տեղամասի համար: Եվ պատկերացրեք` ինչ աստիճանի պետք է լինի այդ դիտորդական կազմակերպության կապը կուսակցության հետ, օրենքով արգելված կապերը, որ գրանցամատյաններում դիտորդի անվան դիմաց գրում են` «դիտորդ ՀՀԿ-ից», հետո գրում են` «Կյանք», հետո գրում են` «դիտորդ` ԲՀԿ-ից, Համահայկական երիտասարդական ասոցիացիա:
Այս շաբաթ բավական ակտիվացան Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հարցի շուրջ զարգացումները: Հայաստանում հատկապես բուռն արձագանք ստացավ Ռուսաստանի Դաշնության արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի հայտարարությունը, ով Մոսկվայում ադրբեջանցի իր գործընկերոջ` Էլմար Մամեդյարովի հետ, հանդիպումից հետո, հանդես եկավ մամուլի ասուլիսով, որում Սերգեյ Լավրովը մասնավորապես նշեց ղարաբաղյան հարցի ստատուս-քվոյի փոփոխման անհրաժեշտության մասին` խոսելով «ադրբեջանական տարածքների» վերադարձի մասին:
Եթե ընդհանրական բունտ լինի, դրան տեր, ծառա չկա, դա սրբելու և տանելու է ամեն ինչ: Իր մեջ ունի դրական կողմ, որ նոր կյանք է սկսվելու, բայց լինելու են հսկայական կորուստներ, և անհասկանալի է` ինչ ենք մենք կորցնելու:
ԼՂՀ անկախությանը, այսինքն՝ ժողովրդի ինքնորոշմանն այլընտրանք չկա, որևէ տարբերակ չի կարող քննարկվել, առավել ևս ԼՂՀ-ն որևէ պարագայում (բացառում եմ ցանկացած «եթե»), չի կարող մաս կազմել Ադրբեջանի նման երկրին:
Այն, որ ասում ենք ռեֆորմ, ռեֆորմը սա է: Այսպիսի առաջարկ Սերժ Սարգսյանը երևի ի վիճակը չի լինի անել, որովհետև դա շատ ծանր հարց է իր համար` նախևառաջ այն պատճառով, որ նա էլ այդ նույն փիլիսոփայության դաշտում է, և երկրորդը` այդ դաշտը կարող է հսկայական դիմադրություն դրսևորել:
Կա մի տարածված կարծիք, թե ժամանակակից աշխարհը, մարդկային միտքն այնքան է զարգացել, որ համացանցի և գիտատեխնիկական այլ նվաճումների տված անսահման հնարավորությունների շնորհիվ կամ, միգուցե, պատճառով այսօր շատ քիչ երևույթներ կարող են ընդհանրապես զարմացնել մարդուն:
Եթե իշխանություն փոխելն այդքան հեշտ լիներ, մինչև հիմա հաստատ որևէ մեկը փոխած կլիներ և չէր սպասի միամիտ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, որ ինքը գար և հեշտու հանգիստ իշխանությունը վերցներ:
Հասարակությունն ընդամենը ունի լավ ինքնակազմակերպման անհրաժեշտություն, քանի որ ամենափոքրիկ իրադարձությունը կարող է լուրջ զարգացումների առիթ դառնալ:
88-ի շարժումը շատ զիլ պոռթկում էր, իսկապես շարժում էր: Այն շատ լավ սկսվեց և շատ լավ բաների հասավ, և նրա պտուղները մինչ օրս քաղում ենք` լավ իմաստով: Բայց հետո մենք ռելսերից ընկանք և կա՛մ հետ ենք գնում, կա՛մ էլ մխրճվում ճահճի մեջ, ու այդ «պտուղները» կորցնելու եզրին ենք:
Նման լուր լսելիս` առաջին հերթին մտածում ես, թե զինվորը սպանվել է հակառակորդի գնդակից` սահմանին: Բայց ոչ, սպանությունն իրականացրել էր ծառայակիցը` մեկ այլ ժամկետային զինծառայող, այսինքն՝ հայ զինվոր, ինչպես սպանված Լյուքս Ստեփանյանը: Պատկերն արդեն սովորական է…
Ի՞նչ ցույց տվեցին հերթական անգամ այս փառապանծ չընտրությունները, գցում ես ինչ-որ թուղթ, երեկոյան քեզ թիվ են հայտարարում ու ասում են` «լյոխ լավա»:
Բոլոր գյուղերը, ամբողջ Հայաստանը շուտով դառնալու է թեժ, վառվող բոց` մեր չընտրված իշխանության համար, և իրենք չեն հասցնելու վազվզել հայ ժողովրդի, հայ գյուղացու վառած բոցը հանգցնելու համար:
