Երկու օր առաջ հայտնաբերեցինք, որ շախմատի աշխարհի չեմպիոն Տիգրան Պետրոսյանի` Երևանում Մաշտոցի պողոտայում տեղադրված կավե արձանը վնասված է, մասնավորապես, կոտրված էին արձանի աջ ձեռքի մատները, որոնք անփույթ կերպով, կարելի է ասել` «տնավարի» ձևով փաթաթված էին կպչուն ժապավենով:
Այսօր Ազատության հրապարակում Երեխաների պաշտպանության օրվա կապակցությամբ կազմակերպված միջոցառման ժամանակ տեղի ունեցած միջադեպի վերաբերյալ փորձեցինք մանրամասներ պարզել տեղում` ականատեսներից
Ունեմ 7 երեխաներ, որոնցից ամենափոքրը 2 տարեկան է… Արդեն մոտենում եմ 70-ի, բայց չգիտեմ` 70 եմ, թե 40, թե 50, որովհետև երկու տարեկան երեխա ունեմ, 7 երեխաներ, քնելու տեղ չունեմ, չեմ բողոքում, միայն ուզում եմ` երկիրը ծաղկի, հզորանա և բարգավաճի ձեզնով, հարգելի ժողովուրդ:
Բնականաբար, մենք այսօր ևեթ մերժում ենք արտագաղթը, արտագաղթի այս ալիքը և կոչ ենք անում մեր ժողովրդին մնալ տեղում և պայքարել այս ռեժիմի դեմ, քանի որ հենց ռեժիմի նպատակն է դատարկելով Հայաստանը կոտրել դիմադրությունը: Այսինքն` մենք նախևառաջ մեզնից պետք է սկսենք…
Քիչ առաջ Ազատության հրապարակում մեկնարկած Նախախորհրդարանի հանրահավաքի ժամանակ պահեստազորի գնդապետ Վարուժան Ավետիսյանը կարդաց Նախախորհրդարանի հաղորդագրությունը՝ հայտարարելով, որ Նախախորհրդարանի անդամների նկատմամբ սկսվել են հետապնդումներ:
Ցավոք սրտի, Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ազդեցությունն աշխարհաքաղաքական գործընթացների վրա շատ փոքր ու չնչին է:
«Ես տեսնում եմ, որ այս ամենի արդյունքում Սերժ Սարգսյանն էլ ավելի է խճճվում»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն այսպիսի կարծիք հայտնեց «Նոր ժամանակներ» կուսակցության նախագահ Արամ Կարապետյանը` խոսելով ՀՀ իշխանության վարած արտաքին քաղաքականության մասին:
Այսօր Երևանում տեղացած հորդառատ անձրևի հետևանքով անձրևաջրերը ողողել էին քաղաքի Լենինգրադյան, Ա. Խաչատրյան, Վ. Փափազյան, Այգեկցի, Տիչինա, Լուկաշին, Պարոնյան, Սարկավագ, Հալաբյան, Կիևյան փողոցները և լցվել էին տների նկուղները, ավտոտնակները և խանութները:
Ո՞վ է ընդհանրապես Հայաստանին դրել Արևմուտքի և Հյուսիսի միջև պարտադիր երկընտրանքի առաջ, արդյո՞ք սա բխում է հայ ժողովրդի շահերից: Միգուցե Հայաստանի արտաքին գերատեսչությունը ա’յս հարցի մասին պետք է առաջին հերթին մտահոգվի:
Այսօր առավոտյան Սարդարապատ հուշահամալիրում` 1918թ. մայիսի 28-ին Հայաստանի Առաջին Հանրապետության հռչակման 95-ամյակի կապակցությամբ, տեղի ունեցավ մեծ միջոցառում և զորահանդես, որին մասնակցում էին Հայաստանի պետական այրերը` ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ:
Եկեք տեսնենք, թե ինչ է այժմ տեղի ունենում: Արդյոք այստեղ ամբողջովին գիտակցո՞ւմ են, որ մոտակա 3-4 տարիներին մի շարք եվրոպական, պիոներական եվրոպական երկրներ կընդունեն օրենք, որը կհանի ինցեստի արգելքը, այսինքն արգելքը հոր և դստեր մերձեցման վրա:
ՀՀ Ազգային ժողովի և Եվրամիության պատվիրակությունների միջխորհրդարանական հանդիպման ժամանակ ընդունվել է փաստաթուղթ, որտեղ նույնպես խոսք է գնում Լեռնային Ղարաբաղի հիմնահարցի ստատուս-քվոյի մասին: Այսինքն` դա ոչ թե Լավրովն է ասում, այլ նաև մեր խորհրդարանականները:
Այսօր Երևանում անցկացվեց «Եվրոպայի օրը» (Europe Day), որի շրջանակներում Հյուսիսային պողոտայում տեղի ունեցան մի շարք միջոցառումներ:
Կարող է մի օր իմ թիկունքում կանգնած ոստիկաններն էլ ըմբոստանան, իրենց երեխեքն էլ են ուտում նույն ուտելիքը, ինչ մենք…մի օր իրենք կատաղելու են, մի օր ոստիկանը, մի օր դատավորը…չգիտեմ, դատավորը` կարող ա չէ, զինվորականը…սրանք էլ են քաղաքացի:
Այժմ այնպիսի իրավիճակ է, որ տարածված մի լուրը կարող է բերել բռնկման: Եթե այն օրը զոհված երիտասարդի դին հասցնեին քաղաք, ապա շատ հավանական է, որ այդ բունտի սկիզբը լիներ: Հայաստանն այդ վիճակում է, հիմա իշխանավորն ի վիճակի չէ որևէ բան անել:
Կա մի կազմակերպություն, կարծեմ «Կյանք» կոչվածն է, որը հավատարմագրել էր ավելի քան 1000 դիտորդ 464 տեղամասի համար: Եվ պատկերացրեք` ինչ աստիճանի պետք է լինի այդ դիտորդական կազմակերպության կապը կուսակցության հետ, օրենքով արգելված կապերը, որ գրանցամատյաններում դիտորդի անվան դիմաց գրում են` «դիտորդ ՀՀԿ-ից», հետո գրում են` «Կյանք», հետո գրում են` «դիտորդ` ԲՀԿ-ից, Համահայկական երիտասարդական ասոցիացիա:
Այս շաբաթ բավական ակտիվացան Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման հարցի շուրջ զարգացումները: Հայաստանում հատկապես բուռն արձագանք ստացավ Ռուսաստանի Դաշնության արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի հայտարարությունը, ով Մոսկվայում ադրբեջանցի իր գործընկերոջ` Էլմար Մամեդյարովի հետ, հանդիպումից հետո, հանդես եկավ մամուլի ասուլիսով, որում Սերգեյ Լավրովը մասնավորապես նշեց ղարաբաղյան հարցի ստատուս-քվոյի փոփոխման անհրաժեշտության մասին` խոսելով «ադրբեջանական տարածքների» վերադարձի մասին:
Եթե ընդհանրական բունտ լինի, դրան տեր, ծառա չկա, դա սրբելու և տանելու է ամեն ինչ: Իր մեջ ունի դրական կողմ, որ նոր կյանք է սկսվելու, բայց լինելու են հսկայական կորուստներ, և անհասկանալի է` ինչ ենք մենք կորցնելու:
ԼՂՀ անկախությանը, այսինքն՝ ժողովրդի ինքնորոշմանն այլընտրանք չկա, որևէ տարբերակ չի կարող քննարկվել, առավել ևս ԼՂՀ-ն որևէ պարագայում (բացառում եմ ցանկացած «եթե»), չի կարող մաս կազմել Ադրբեջանի նման երկրին:
Այն, որ ասում ենք ռեֆորմ, ռեֆորմը սա է: Այսպիսի առաջարկ Սերժ Սարգսյանը երևի ի վիճակը չի լինի անել, որովհետև դա շատ ծանր հարց է իր համար` նախևառաջ այն պատճառով, որ նա էլ այդ նույն փիլիսոփայության դաշտում է, և երկրորդը` այդ դաշտը կարող է հսկայական դիմադրություն դրսևորել:
Կա մի տարածված կարծիք, թե ժամանակակից աշխարհը, մարդկային միտքն այնքան է զարգացել, որ համացանցի և գիտատեխնիկական այլ նվաճումների տված անսահման հնարավորությունների շնորհիվ կամ, միգուցե, պատճառով այսօր շատ քիչ երևույթներ կարող են ընդհանրապես զարմացնել մարդուն:
Եթե իշխանություն փոխելն այդքան հեշտ լիներ, մինչև հիմա հաստատ որևէ մեկը փոխած կլիներ և չէր սպասի միամիտ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, որ ինքը գար և հեշտու հանգիստ իշխանությունը վերցներ:
Հասարակությունն ընդամենը ունի լավ ինքնակազմակերպման անհրաժեշտություն, քանի որ ամենափոքրիկ իրադարձությունը կարող է լուրջ զարգացումների առիթ դառնալ:
88-ի շարժումը շատ զիլ պոռթկում էր, իսկապես շարժում էր: Այն շատ լավ սկսվեց և շատ լավ բաների հասավ, և նրա պտուղները մինչ օրս քաղում ենք` լավ իմաստով: Բայց հետո մենք ռելսերից ընկանք և կա՛մ հետ ենք գնում, կա՛մ էլ մխրճվում ճահճի մեջ, ու այդ «պտուղները» կորցնելու եզրին ենք:
Նման լուր լսելիս` առաջին հերթին մտածում ես, թե զինվորը սպանվել է հակառակորդի գնդակից` սահմանին: Բայց ոչ, սպանությունն իրականացրել էր ծառայակիցը` մեկ այլ ժամկետային զինծառայող, այսինքն՝ հայ զինվոր, ինչպես սպանված Լյուքս Ստեփանյանը: Պատկերն արդեն սովորական է…
Ի՞նչ ցույց տվեցին հերթական անգամ այս փառապանծ չընտրությունները, գցում ես ինչ-որ թուղթ, երեկոյան քեզ թիվ են հայտարարում ու ասում են` «լյոխ լավա»:
Բոլոր գյուղերը, ամբողջ Հայաստանը շուտով դառնալու է թեժ, վառվող բոց` մեր չընտրված իշխանության համար, և իրենք չեն հասցնելու վազվզել հայ ժողովրդի, հայ գյուղացու վառած բոցը հանգցնելու համար:
Մինչ օրս այս ռեժիմը կարողացել է իր դիրքերում այսքան երկար տարիներ շարունակ պահպանվել ոչ այն պատճառով, որ հզոր է եղել, այլ այն պատճառով, որ մինչ այժմ գործող ընդդիմադիր ուժերը, մեղմ ասած, գործել են սխալ և անկազմակերպ:
Հնարավոր է` եղել են ինչ-որ այլ շահեր, որի արդյունքում տեղի ունեցավ նմանատիպ, այսպես ասեմ, ապակողմնորոշող գործունեություն ՀԱԿ-ի կողմից, ես դա չեմ կարող այլևս բացառել:
Երբ այն ժամանակ ես դա ստեղծեցի, արեցի Հայոց համազգային շարժման համար… Եվ հենց շարժումը գնաց դեպի կուսակցություն, այնտեղից դուրս եկա և հասկացա, որ սա լավ բանով չի վերջանա, այսինքն` այն, ինչ մենք հիմա տեսնում ենք:
