Էդգար Ղազարյանն ու Դավիթ Սարգսյանը «Երկու ճակատ» պոդկաստի հերթական թողարկմանն անդրադառնում են Նիկոլ Փաշինյանի իշխանավարման յոթ տարիներին, Արցախի կորստին, Հայաստանից տարածքների զիջմանը, հազարավոր զոհերին, Հայոց ցեղասպանության ուրացմանը և հայրենուրացության ու ազգադավության մյուս դրվագներին։
«Դուք գիտեք, որ թուրքական երկրորդ և յոթերորդ բանակները ՀՀ սահմանին էին, և Ստալինգրադից հետո հապաղեցին ու միայն Կուրսկի ճակատամարտից հետո թուրքերը հետ քաշեցին բանակները, որովհետև հասկացան՝ հիմնական ռազմաճակատում Գերմանիան առավելություն չունի»,- Հաղթանակի զբոսայգում 168.am-ի հետ զրույցում օրվա խորհրդին անդրադառնալով՝ նշեց ՀՀ առաջին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը։
«Խաղաղությունն էլ մանանա չէ, որ վերևից մեզ պիտի տրվի․ խաղաղությունը վաստակում են։ Հիշե՛ք Վազգեն Սարգսյանի խոսքերը, որ խաղաղությունը պետք է լինի արժանապատիվ և պարտադրված, և նա մի բան էլ էր ասում՝ գոնե մի անգամ մենք չհոգնենք մեր կռվից, պատերազմից։ Ցավոք սրտի, այդպես չեղավ»,- «Հաղթանակ» զբոսայգում լրագրողների հետ զրույցում ասաց Երևանի նախկին քաղաքապետ, ՆԳ նախկին նախարար Սուրեն Աբրահամյանը։
Այսօր, առավել քան երբևէ, կենսականորեն կարևոր է հաղթանակի ու պարտության համարժեք գիտակցումը։ Հայաստանի իշխանությունը, ի թիվս ամենայնի, խեղաթյուրում է նաև այդ հասկացությունները՝ հատկապես երիտասարդ սերնդին ներշնչելով իրական հաղթանակների անկարևորությունը և արժևորելով նյութական «հաղթանակներն» ամենօրյա սպառողականության մրցավազքում։ Եվ պատահական չէ, որ այդ այլասերված քաղաքականությունն իրականացվում է հիշողության դեմ պայքարի տեսքով։
«Եթե դու զգում ես վտանգ, ուժերդ հավաքում ես. տեսակի վերածնունդ էլ է լինում: Հայերիս դա է պետք: Հայտնի բան է, որ երբ վտանգ ես զգում, ուժերդ բազմապատկվում են, դու կարող է սովորական ժամանակ ընկնես, բայց երբ վտանգ կա, հավաքում ես ուժերդ, ցատկ ես կատարում և թռնում ես անդունդի վրայով: Ես ուզում եմ, որ մտավոր դաշտում մենք ստեղծենք այդ վերելքը»:
«Որ Նիկոլ Փաշինյանը ջղաձգվում է, դա փաստ է, որովհետև իրենք շատ լավ հասկանում են՝ իրենց ոտքի տակից հողը գնում է, ու նաև՝ հնչածին չի կարողանում հակադարձել, քանի որ բովանդակային որևէ պատասխան չունի։ Ու թեև անընդհատ ժողովուրդ-ժողովուրդ են ասում, բայց իրենք արդեն հո շատ լավ գիտեն ժողովրդի վերաբերմունքն իրենց նկատմամբ։ Այսինքն՝ իրենք շատ լավ հասկանում են, որ իրենց սիրելի ու թանկարժեք աթոռները սկսել են ճոճվել։ Եվ բացի այդ՝ չմոռանանք, որ այս ամենը տեղի ունեցավ Փաշինյանի՝ Մոսկվա մեկնելուց առաջ»։
Ոնց նախապես պլանավորած է, էնպես է լինելու. երբ որ ասեն՝ գնա, էն ժամանակ էլ կգնա: Ընտրություններով դժվար թե չանցնի: Արցախը կորցրինք, ինչ եկավ, 5000 երեխեքին, շուտով արդեն Ամուլսարը, այսինքն՝ խաչ ենք քաշում նաև Վայոց ձորի ու Ջերմուկի՞ վրա:
«Մենք մեր ակնկալիքները չպետք է գերագնահատենք, ոչ մեկն էլ ոչինչ չի անելու, բոլորն էլ հաշվի են նստելու ռեալ իշխանության հետ, ով իշխանության է՝ իր հետ են խոսում, մնացածի հետ աշխատում են: Քաղաքական գործիչների մի ամբողջ խուրձ կա, որ երկու րոպեն մեկ ասում է՝ ես Մոսկվայից «դաբրո» ունեմ, ասես Կրեմլի դիմաց մի կրպակ կա, վրան գրված է՝ «դաբրո», գնում են, այդտեղից թուղթ են բերում, իրենց թվում է, որ իրենք Հայաստանում իշխանության կարող են գալ»:
«Ստիպված պետք է արձանագրեմ մեկ բան, որը մի կողմից՝ հանրահայտ փաստ է, մյուս կողմից՝ պաշտոնյաները մեզ տևական ժամանակ համառորեն չեն ուզել ասել, որ տրամադրություններս չընկնի։
«Բնականաբար, հանրությունը պետք է տեղեկացված լինի, թե իր երկրի ղեկավարությունն ինչ պայմանագրեր է պատրաստվում ստորագրել, առավել ևս այն պարագայում, որ օբյեկտիվորեն չկան այս իշխանությանը վստահելու հիմքեր, որովհետև բազմիցս են եղել օրինակները, երբ ձեռք են բերվել գաղտնի պայմանավորվածություններ, դրանց իրականացվելուց հետո ենք բախվել դրանց հետևանքներին»:
Հայ-ադրբեջանական բանակցություններում Հայաստանի ղեկավարության կողմից Ռուսաստանի միջնորդական օգնության դուրսբերումը հարցված քաղաքացիների մեծ մասի կարծիքով՝ բացասաբար է ազդել բանակցությունների վրա․ սա «GALLUP International Association»-ի Հայաստանում լիիրավ անդամ «Էմ Փի ՋԻ» ՍՊԸ-ի վերջին հարցման արդյունքներն են։
«ՔաղաքաՏփարան». «GALLUP International Association»-ի Հայաստանում լիիրավ անդամ «Էմ Փի ՋԻ» ՍՊԸ-ն այս խորագրով է ներկայացրել հերթական հեռախոսային հարցման արդյունքները։ Հարցումն իրականացվել է ապրիլի 29-ից մայիսի 2-ն ընկած ժամանակահատվածում:
«Տասնյակ տարիներով քարոզվում է, որ մեր թշնամին Ռուսաստանն է, Ղարաբաղի ժողովուրդն է, որ կոռուպցիայի մեղավորը Ղարաբաղի ժողովուրդն է: Դա ասում է այն պետությունը, որտեղ 150 մլն դոլարով նախագահ է ընտրվում: Նրանք մեզ սովորեցնում են, թե կոռուպցիան ինչ է: Ահաբեկչին բերում են իշխանության, հետո սովորեցնում, թե դեմոկրատիան ինչ է: Այսինքն՝ ստեղծվում է գաղտնի պետություն, և մեզ սկսում են ղեկավարել: Երբ հարցնում ենք՝ ո՞նց հասանք էս վիճակին, հենց այսպես էլ հասանք, որովհետև մեր գլուխը լվանում էին դրսից»,- շեշտեց նա:
«Դասեր» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրերը Երևանի ավագանու ընդդիմադիր անդամ Մեսրոպ Մանուկյանն ու վերլուծաբան Կարեն Վրթանեսյանն են։
Այն ժամանակ այսօրվա իրավիճակը չէր, ավելի ճիշտ միգուցե ոչ թե այսօրվա, որովհետև այսօրը շատ ցայտուն չէ, այլ մեկ տարվա, երկու տարի առաջվա իրավիճակը չէ, երբ ինչ այս իշխանությունները, կառավարիչներն անում էին, Արևմուտքն աչքերը փակ` միանշանակ բարձր էին գնահատում: Մենք անում էինք այնպես, որ չխաթարելով մեր դաշնակցային հարաբերությունները, չխաթարենք նաև մեր գործընկերային հարաբերությունները: Արևմուտքը մեր գործընկերն էր, Ռուսաստանի Դաշնությունը` մեր դաշնակիցը:
Իհարկե, Հայաստանը մեզ ամբողջովին աջակցում էր: Ոչ միայն աջակցում էր, այլև, ինչ ասեմ, եթե չլիներ Հայաստանի և ամբողջ հայ ազգի օժանդակությունը, մենք չէինք կարող հասնել այդպիսի արդյունքների: Ես սա ձևի համար չեմ ասում. սա իրականություն է:
Բայց կա շատ ավելի կաևոր հանգամանք. ասում էին չդադարեցնեինք: Լավ չէինք դադարեցնում: Ո՞րը պետք է լիներ նպատակը: Այսինքն` մենք պետք է հասնեինք Բաքու, գերի վերցնեինք Ադրբեջանի ղեկավարությանը և ասեինք` ճանաչե՞ք: Ի՞նչ եք կարծում, մենք ունեի՞նք այդպիսի հնարավորություններ:
«Մեր պայքարի էությունը պետք է տարբերվի նրանց պայքարի էությունից. Մենք չենք կարող նմանվել նրանց, չենք կարող մարդկանց ծնողներին, երեխաներին և ընտանիքներին թիրախավորել և դագաղների շոուներ անել, ինչպես իրենք են մեզ հետ արել: Մենք հենց դրանով ենք տարբերվում: Պետք է թույլ չտանք, որպեսզի այդ գծերը քաղաքական առումով անցնեն: Մեզ պետք է զսպվածություն, որը պարտադիր է Հայաստանի փրկության առումով մեր միասնականությունը վերականգնելու համար»,- շեշտեց նա:
«Սա փաստ է, որևէ մեկը չի կարող ժխտել: Ինչքան էլ իրենք փորձեն մանևրել, մեկ է՝ ձեր ճակատին դաջված է՝ ցեղասպան, դուք իրականացրել եք Արցախի ցեղասպանությունը, այդ խարանը ձեր և ձեր զավակների ճակատին է: Դուք երիտթուրքերի շարունակությունն եք. Թալեաթ, Էնվեր, Ջեմալ և կարելի է ՔՊ-ի անունները Նիկոլից սկսած՝ հերթով թվարկել: Կատարվածն ահասարսուռ բան է: Սա կնքված պատմական փաստաթուղթ է՝ իրենց ճակատին դաջված»:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ՀՀ արտակարգ դեսպանորդ և լիազոր նախարար, քաղաքական վերլուծաբան Վարդան Հակոբյանն է։
Արցախցիների իրավունքների պաշտպանության խորհուրդը որոշում է կայացրել ոչ թե միայն վրանը հեռացնել, այլ պայքարը շարունակել այլ ձևաչափով: Այս մասին 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց Արցախի ԱԺ «Արդարություն» խմբակցության ղեկավար Դավիթ Գալստյանը:
Մոսկվայում իշխող «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցության նախաձեռնությամբ տեղի ունեցած Հայրենական պատերազմի հաղթանակի 80-ամյակին նվիրված սիմպոզիումի ժամանակ ադրբեջանական պատվիրակությունը հակահայկական քարոզչություն էր իրականացրել, ինչին կտրուկ պատասխանել էին հայկական պատվիրակության ներկայացուցիչները:
«Իրանի նախագահն ուղղակի կրկնեց Արցախի Հանրապետության վերաբերյալ ՀՀ իշխանությունների դիրքորոշումը։ Իրանի նախկին դիրքորոշումներն Արցախի հարցի վերաբերյալ կապված են եղել այն իրավիճակի հետ, որը կար նախկինում։ Հետևաբար, այսօր Իրանի նախագահն ասում է այն, ինչ ասել է Նիկոլ Փաշինյանը»,- 168.am-ի հետ զրույցում շեշտեց Կարեն Իգիթյանը՝ արձագանքելով այն քննադատություններին, որոնք երեկվանից հնչում են Իրանի նախագահի հասցեին։
«Պահպանելով Արցախի պետական ինստիտուտները պարտավոր եք կանգնել Արցախի Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ Սարգիս Գալստյանի թիկունքին, ում դուք լավ գիտեք, որ դատում են միայն Արցախում մնալու և դրանով իսկ որոշների գլխացավանքը դառնալու պատճառով, հայտնի նախադասության մասին է խոսքս՝ «եթե Արցախում մնա գեթ մի հայ, դա կլինի գլխացավանք»»։
Հայ-ադրբեջանական բանակցությունները ֆարս են, խաբեություն, ինչպես և սրանց ամբողջ իշխանությունը և կեղծ ու հակահայկական բոլոր օրակարգերը։ Խաղաղություն հասկացությունը սրանց համար ավերիչ պատերազմից հետո դարձել է հանրային խաբեության և մանիպուլյացիայի գլխավոր դրույթը։ Իրենք էլ շատ լավ գիտեն, որ Ադրբեջանին խաղաղություն պետք չէ, և վերջնական խաղաղությունը բոլորովին այլ տեղերում է որոշվելու։ Այսօրվա աշխարհն առաջնորդվում է ոչ թե խաղաղության, այլ չոր շահերի տոտալ պաշտպանության սկզբունքով։ Այնտեղ, որտեղ անհրաժեշտ է ագրեսիա, այն անպայման տեղի է ունենում, իսկ որտեղ անհրաժեշտ է բանակցություն, ժամանակավոր դադար է լինում։ 168TV-ի «#ՕրաԽնդիր» հաղորդման ժամանակ նման պնդում արեց ՀՀ պաշտպանության նախկին փոխնախարար, ՀՀԿ ԳՄ անդամ Արտակ Զաքարյանը:
«Ակնհայտ է, որ իրենք ծառայում են թուրքին: Բայց իրենք արդեն գործում են իրենց խելքով: Ես նկատում եմ, որ ՔՊ-ական խաժամուժը մի տեսակ առանց իրար հերթ տալու՝ Նիկոլի համար ականջահաճո ինչ-որ բան է ուզում ասել: Տպավորություն է, որ սրանք հիմա գործում են Նիկոլի ինտելեկտով և թելադրանքով: Ընդ որում՝ այնտեղ ինտելեկտուալ հրետանի ունեն, որը նստած՝ Դաշնակցություն է վարկաբեկում, Ցեղասպանության ուրացման, այն կասկածի տակ դնելու վերաբերյալ բաներ են ասում, բայց դա ապարդյուն է: Իրենց կերպարը պարզ է: Ես հաճախ եմ ասել, որ մեր հասարակությունը զոհի է վերածվել, բայց աստիճանաբար մեր ժողովուրդը շտկում է ողնաշարը»:
Ադրբեջանցիների ու թուրքերի հետ համագործակցությունն այսպիսով ստացել է նաև նոր՝ դեռևս պաշտոնապես չհայտարարված դրսևորում, որը Հայաստանի իշխանությունը կարող է ևս մեկ դրական քայլ համարել Ադրբեջանի հետ «խաղաղության» հաստատման գործընթացում։
«Շատ բարդ է պարկեշտ գնահատել Հայաստանի շուրջ ստեղծված իրավիճակը,- հերթական դատական նիստից հետո 168․am-ի հետ ավանդական հարցուպատասխանի ժամանակ նշեց ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը՝ պարզաբանելով,- Քանի որ վերջերս էշը Սերժ Սարգսյանի թեթև ձեռքով դարձավ որպես քաղաքական տերմինաբանություն, էսպես ասենք՝ Ադրբեջանում և Թուրքիայում էշին ոչ ավանդական եղանակով են ուզում օգտագործել, Բրյուսելից էդ էշին ասում են՝ է՛շ, մի սատկի, գարուն կգա, Վաշինգտոնում էշը պահանջարկ չունի, Մոսկվայում էլ տրամադրությունից կախված՝ կամ «իշակ» են ասում, կամ «օսլիկ»»։
«Աշխարհը մեզ պարտակա՞ն է, եթե մենք ինքներս չենք ուզում մեզ պաշտպանել։ Կամ՝ ինչո՞ւ ենք մեզ ներշնչել, որ ռուսը միշտ մեր թիկունքին պետք է կանգնած լինի՝ անկախ նրանից՝ մենք նրա հետ լավ հարաբերություններ կպահպանե՞նք, թե՞ ոչ։ Հանկարծ ռուսը մեր կողքին չկանգնեց, տեսեք՝ ի՞նչ է կատարվում, տեսեք, թե ինչ խելագար ու վտանգավոր ռուսատյացություն է, բայց որևէ մեկն իրեն հարց չի տալիս՝ ինչո՞ւ չկանգնեց իր կողքին»։
«Բառ չեմ գտնում նկարագրելու այն, ինչ տեղի է ունենում Հայաստանում: Երբևէ չէինք պատկերացնի, որ Հայաստանի իշխանությունը կարող է այսպիսի լկտի դիրքորոշում ունենալ հայ ժողովրդի դեմ: Դա է պատճառը, որ ես հաճախ տպավորություն ունեմ, որ Հայաստանի վարչապետի աթոռին նստած է ոչ թե Փաշինյանը, այլ՝ Ալիևը, և ինչ ուզում՝ անում է: Եթե Ալիևը նստեր ՀՀ վարչապետի աթոռին, ավելի վատ բաներ չէր կարող անել, քան այն, ինչ Փաշինյանն արդեն անում է»:
