Շատ բաներ կան, որոնք ինձ այսօր դուր չեն գալիս և անգամ անհանգստացնում են: Բայց խոսելիս նախընտրում եմ խոսել այն բաների մասին, որոնք ինձ դուր են գալիս: Բողոքելը հեշտ է, և դրա համար բողոքողները շատ են: Ես ավելի գնահատում եմ այն մարդկանց, ովքեր լուռ իրենց գործն են անում. դա բողոքի ու անհամաձայնության ամենաարդյունավետ ձևն է:
Հիմա այս իրավիճակում, երբ ամեն ինչ հեղհեղուկ է, բոբիկանալը և մեջ ընկնելը բավական անլուրջ խաղ է անգամ այն խաղացողների համար, ովքեր կանոնները պահպանելով են խաղում, առավել ևս նրանց համար, ովքեր չեն ուզում պահպանել այդ կանոնները: Կրկնում եմ` այսօր շատ ճակատագրական պահ է մեզ համար:
Ինչքան էլ այդպիսի անբարոյական երևույթների հանդիպում ենք քաղաքականության մեջ, բայց, միևնույն է` շատ արտառոց կլինի, եթե ՀԱԿ-ը պաշտպանի Ծառուկյանի թեկնածությունը: Իսկ եթե Ծառուկյանը պաշտպանի ՀԱԿ-ի ներկայացուցչի թեկնածությունը, նույնպես արտառոց կլինի, որովհետև կստացվի, որ Կոնգրեսի թեկնածուն օլիգարխիայի թեկնածու է դառնում:
Նանոտեխնոլոգիաները հնարավորություն են տալիս ռազմի դաշտում տարբեր խնդիրների լուծումներ գտնել:
Վատն այն է, որ այդ ամբողջ թոհուբոհի մեջ քննարկվեց իմ վառ կերպարը: Մարդիկ խոսում էին այն մասին, որ, եթե ես գնամ` լավ երաժշտություն եմ նվագելու պատգամավորների համար, ոմանք ասում էին, թե նորություն, գույն կմտնի Ազգային ժողով: Բայց ինչ վերաբերում է իմ` ԱԺ-ում ինձ պատկերացնելուն, ապա ես հաստատ չեմ պատրաստվում լինել ստանդարտ, բոլոր կին պատգամավորների նման:
Հայաստանում չկա շոու-բիզնես: Հայաստանի «հայտնիների» 90 տոկոսի ներկայացրածի մեջ ոչ մի հայկականություն չկա: Չունեն շոու, քանի որ 98 տոկոսը թույլ է արվեստի տեսակետից, և չունեն բիզնես, քանի որ աշխարհի ոչ մի կենտրոնում ռեստորանում երգելը չի համարվում բիզնես: Անցյալ 20 տարիների ընթացքում հայկական շոու-բիզնեսն ամեն բան արել է հայ հանդիսատեսին հայկականից և իր մշակույթից հեռացնելու համար:
Եթե Սերժ Սարգսյանն ասում է` «ես դնում եմ», էլ Ռոբերտ Քոչարյանը դնում է` ի՞նչ անի, իմաստը ո՞րն է:
Թե ես ինչպիսին եմ պատկերացնում միասնական թեկնածուին, պատասխանեմ` առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի տեսքով ու նմանությամբ:
«Լավ արվեստագետները շատ են: Եվ ես ազատ ժամանակ գտնելուն պես նախընտրում եմ հաճախել համերգներ»:
Անպայման, համարում եմ ինձ կայացած մարդ: Ես ինձ այդպիսին ուզում եմ տեսնել: Այն աշխատանքը, այն միջավայրը, որում ես ապրում եմ, ինձ թվում է, որ այս ամենն ունենալով հանդերձ` ես չպետք է անշնորհակալ լինեմ:
Դրանք ուղղակի խոսակցություններ են, որ ուզում են որևէ բանով սևացնել: Չկա ապացույց, որ մեզ ինչ-որ բանի մեջ են դրել: Ամենասկզբում ամեն մասնակից իր երգն էր ընտրում, և, իհարկե, մենք պահանջում էինք, որ բացի պատրաստածից՝ մեկ այլ երգ ևս երգեր: Որոշ փուլեր անցնելուց հետո եկավ ծրագրային տարբերակը:
Հարցազրույց իրանագետ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Վարդան Ոսկանյանի հետ – Պարոն Ոսկանյան, նախ` ինչպե՞ս եք գնահատում Իրանի նախագահ Մ.Ահմադինեջադի սեպտեմբերի 23-ի ելույթը ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայում, որում նա կրկին սուր քննադատության ենթարկեց Իսրայելի և ԱՄՆ-ի քաղաքականությունը` վերջինիս մեղադրելով երկակի ստանդարտներ կիրառելու մեջ: – Գիտեք, սովորաբար ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայում ունեցած ելույթները հիմնականում դեկլարատիվ բնույթ են կրում: Այս […]
«Վախենում եմ», շատ այլանդակ «վախենում եմ»: Ես ի՞նչ ունեմ` ես մի հատ կյանք չունե՞մ, կամ իմ էրեխեքին պիտի կպնեն: Ինչի՞ց վախենամ: Ես վախենալու բան չունեմ: Իմ վախը 88 թվից ա կոտրվել` պատերազմի ժամանակ ա իմ վախը կոտրվել:
Կոմպոզիտոր անվանվելու համար այնքան բան պետք է սովորես, այնքան երկար ճանապարհ պետք է անցնես: Ով քիչ բան գիտի, նրան թվում է, որ շատ բան գիտի: Բայց դա այդպես չէ: Այնքան առարկաներ կան, որոնք անցնելուց հետո միայն դու կհասկանաս, թե ինչ է կոմպոզիտոր ասվածը, ինչ է երգը: Իհարկե, լինում են նաև բացառություններ, որ առանց մասնագիտական կրթության կարողանում են գրել մեկ պրոֆեսիոնալ երգ:
Մենք փորձելու ենք աշխատել թե բանկային կառույցների, թե ֆոնդերի հետ, ինչը կօգնի նորաստեղծ ընկերություններին փոքր չափերի վարկ վերցնել` բիզնես սկսելու համար:
Կան տաղանդավոր շատ երաժիշտներ, ովքեր ոչինչ էլ չեն ունեցել, բայց բարձունքների են հասել` «Dorians»-ը: Մենք ավելի մեծ խնդիրներ ունենք, մենք շատ ենք փակված, մեզ չեն ճանաչում: Ես ուզում եմ` մեզ ճանաչեն, որովհետև մենք արժանի ենք: Ինգա և Անուշ Արշակյանները կամ «Dorians»-ը լինելու են առաջինը, որ կոտրելու են այդ սառույցը, քանի որ իրենց արվեստը համամարդկային է:
«Ես ասում եմ` եթե ես Գագիկ Ծառուկյանը լինեի, ես կկանխեի, որովհետև դա առաջին հերթին իմ պատիվն է, եթե իմ ազգականներից մեկն ինչ-որ վատ արարք է անում, առաջին հերթին դա իմ պատիվն է: Ինձ թվում է` պարոն Ծառուկյանը շատ բաներից տեղյակ չէ»:
«Քոչարյանի վերադարձի կանխումն ամեն հայի համար նույնքան կարևոր խնդիր է, որքան Ղարաբաղյան հարցի վավերացմանը հասնելը: Այդ մարդու տված վնասը Հայաստանին որևէ կերպ չափել հնարավոր չէ, ու մենք դեռ տասնամյակներ պետք է տանջվենք` այդ բոլորը վերականգնելու համար»:
Ռոբերտ Քոչարյանը կարող է շատ բան համարել և համարվել, ես համարում եմ այն՝ ինչ ասացի: «Բարգավաճ Հայաստանի» հետ կապված իմ դիրքորոշումները ես հրապարակային արտահայտել եմ, և այս պահին ավելացնելու որևէ բան չունեմ:
Անհնար է ակնկալել երկարաժամկետ զարգացում` չունենալով համակարգային փոփոխություններ, և մենք ուրախությամբ կարող ենք փաստել, որ վերջին տարիներին դիտարկվում է մասնավոր և պետական սեկտորների մերձեցում: Տաթևի վանքի վերածննդի նախագիծը դրա վառ ապացույցն է:
Գնալով արտաքին ազդեցությունները Հայաստանի ներքաղաքական կյանքի վրա ուժեղանում են: 94-95-ին, երբ մենք Ղարաբաղում հաղթանակներ էինք արձանագրում, այդ ժամանակ միջազգային հանրությունը մեզ ավելի շատ էր աջակցում, քան հիմա: Այն ժամանակ մենք ավելի անկախ էինք, ավելի ինքնիշխան էինք, ավելի ինքնուրույն քայլեր անող երկիր էինք: Այսօր Հայաստանը շատ քիչ ազդեցություն ունի իր քաղաքականության վրա, Հայաստանի վրա ժողովուրդն այսօր շատ քիչ բան է որոշում իր երկրի ճակատագրում:
Ես երազում էի ձի քշել սովորել, զենքի տիրապետել, ինչո՞ւ չէ` նաև սուսերամարտին կամ կասկադյորական արվեստին տիրապետել: Այդ բոլորը դերասանին անհրաժեշտ են: Դերասանը պետք է գիտակցի, որ ցանկացած ասպարեզում պետք է լուծում գտնի, կարողանա ստեղծված խնդրի տակից պատվով դուրս գալ:
Գյումրիում տեսա երիտասարդ ուսանողների, աշխարհի ամենալավ երիտասարդությունն է: Աշխարհի առաջադեմ, լավ կրթություն ստացած ուսանողների հետ շատ եմ շփվել, բայց նրանք անտարբեր մարդիկ են, իսկ Գյումրիի երիտասարդության մեջ էդ ի՜նչ կյանք կա:
ՄԱԿ-ն ակտիվորեն աջակցել է հայ հասարակության լիակատար սոցիալական վերափոխմանը` առաջ մղելով ազգային զարգացման օրակարգը և նպաստելով Հազարամյակի զարգացման ազգայնացված նպատակների իրականացմանը:
Իմ ընկերները նրանք են, ովքեր ինձ հարազատ են, ում հետ կարելի է անմիջական շփվել, կատակներ անել: Ես սիրում եմ անմիջական մարդկանց, ազատ շփումները: Դա ինձ համար կարևոր է:
Իմ սիրտն ազատ է, և կարծում եմ` դեռ երկար ժամանակ ազատ կլինի: Փորձում եմ ինձ նվիրել միայն կարիերայիս: Ես տեսակով այնպիսի մարդ եմ, որ եթե մեկը կա տվյալ պահին իմ կյանքում, ես այլ բաներով զբաղվել չեմ կարող:
«ԱԺ քննարկումը և հայտարարության ընդունումն ընդհանուր առմամբ հիշեցրեց խորհրդային ժամանակները` հոխորտանք, անհասցե ցասում և դիմում աշխարհի խորհրդարաններին, թեև ակնհայտ է, որ որևէ մեկը դրան չի արձագանքելու: Մինչդեռ դա լավ առիթ էր ղարաբաղյան խնդրի կարգավորմանն անդրադառնալու, գործնական քննարկումներ անելու և առաջարկություններ մշակելու համար»:
«Էդ թատրոնն էլ էդ մասսայի համար են անում, հակառակ դեպքում ի՞նչ է նշանակում` գնալ կառավարության նիստին զանգվածային լրատվամիջոցների ներկայությամբ` «Տիկո՛, դու էսպես չես արել, Գագո՛, դու էս չես արել…»: Բոլորին էլ հայտնի է այդ ամեն ինչը, ու ոչ մի բան էլ ասել պետք չէր, գործ ա, արե՛ք: Ասում եմ, եթե հիմա մեր հասարակության մի մասը գնում է Վրաստան` մեկ շաբաթով հանգստանալու, այդ մի շաբաթվա ընթացքում զգում է պետության, օրենքի շնչառությունը, գերակայությունը»:
Երբ ավարտում էի ինստիտուտը, Սոս Սարգսյանն անձամբ ինձ պարգևատրեց «տարվա լավագույն դերասանուհի» կոչմամբ, բայց, չգիտես ինչու` ես այսօր տանը նստած սպասում եմ, որ ինձ զանգեն, կանչեն: Ինքս երբեք չեմ գնա, չեմ առաջարկի, բայց գիտեմ, որ իմ երկրպագուներն ինձ սպասում են: Կգա օրը, որ կներկայանամ:
«Ռուսաստանի արտգործնախարարության և որոշակի ուժերի շատ գործուն մասնակցությամբ հաջողվեց այդ իրավիճակը չհասցնել պատերազմի, որովհետև այն մարդիկ, ովքեր գծել էին Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձման սցենարը, նրանք դա արել էին պատերազմ հրահրելու համար: Հարցրե´ք արտգործնախարարությանը` այդ ընթացքում Էդվարդ.Նալբանդյանը քանի՞ հեռախոսազրույց է ունեցել, ու՞մ հետ և ի՞նչ հաճախականությամբ, և ամեն ինչ կիմանաք»:
