Կան դատապարտյալներ, ովքեր ցանկանում են որևէ մասնագիտություն ձեռք բերել և իրենց պատիժը կրելուց հետո քաղաքացիական կյանքում աշխատել այդ մասնագիտությամբ: Հիմնադրամը գումարներ է տրամադրել ուսումնական հաստատություններին, որպեսզի համապատասխան մասնագետի ղեկավարությամբ դատապարտյալները ձեռք բերեն որևէ մասնագիտություն:
ԱԱԾ-ն հիմա փորձում է այս գործը տանել այն ուղղությամբ, որ Վ. Օսկանյանն իբր առանց խորհրդի անդամներին հարցնելու, գումարը պահել է անձնական հաշվին եւ այն տնօրինել այնպես, ինչպես ինքն է կամեցել: Այդպիսի բան հնարավոր չէ: Աղվան Հովսեփյանը խորհրդարանի ամբիոնից հայտարարում էր, որ առանց խորհրդի անդամների որոշման կամ խորհրդի անդամներին շրջանցելով, ինչ-որ «մութ» գործեր են արվել: Ես ուզում եմ ասել, որ դատախազի պնդումները հիմնազուրկ են եւ նման բան գոյություն չունի:
Ն. Փաշինյանին մենք ընդունում ենք որպես նորմալ թեկնածու` բոլոր պարամետրերը բավարարող: Խնդիրը հետևյալն է. առաջին հերթին` ՀԱԿ-ը, այնուհետև` ամբողջ ընդդիմադիր դաշտն այս պահին Ն. Փաշինյանի շուրջ համախմբելու հնարավորությունը որքա՞ն է:
Իհարկե, սա այն գումարը չէ, որ ասենք` ամեն ինչ արդեն լավ է, և երիտասարդ գիտնականների բոլոր հարցերը լուծվում են: Սակայն սա խթան է, քանի որ երիտասարդ գիտնականն ինչ-որ ձևով պետության, նախագահի կողմից աջակցություն է ստանում և կարողանում է թե՛ մասնակցել գիտաժողովների, թե՛ տեղում կազմակերպել միջազգային բնույթի և հանրապետական բնույթի գիտաժողովներ, ինչպես նաև իր գիտական աշխատանքի համար կարողանում է ֆինանսավորում ստանալ` դրամաշնորհի տեսքով:
Ուղղակիորեն պաշտպանել այսօրվա իշխանությանը` նշանակում է` կորցնել քաղաքական դեմքը, առավել ևս, երբ գործընթացը նաև Օսկանյանի մուտքով սկսվում էր բավականաչափ հակասական դաշտերում ձևավորվել: Չմտնել կոալիցիա և պաշտպանել Սերժ Սարգսյանին` նշանակում է առևտուր:
Մարդիկ չեն ցանկանա ապրել հին օրենքներով, հին մոտեցումներով: Վերջին մի քանի տարում Վրաստանում 2 հազար ավտոկայանատեղի է փակվել, և 4 հազար մարդ անգործ է մնացել, քանի որ այն ժամանակ մարդիկ իրենց մեքենան չէին կարող իրենց բակում կայանել, որովհետև գիտեին, որ կգողանան, ստիպված վճարովի ավտոկանգառում էին կանգնեցնում: Հիմա նման խնդիր չկա. ամեն մարդ ապահով է իր ունեցվածքի համար: Մի՞թե մարդիկ կհանդուրժեն հնի վերադարձը, չեն հանդուրժի, որ ապրեն նախկին վախերով և սարսափներով:
Երբ քո պետությունը փոքր է, ցանկացած մարդ խառնվում է քո պետության գործերին:
Մենք պետք է կրթության և նորարարության վրա լուրջ ուշադրություն դարձնենք և մրցակցենք ոչ թե մասսայական արտադրություն ունեցող ոլորտներում, այլ նորարարության ոլորտում` տեսնելով այն ուղղությունները, որոնք հետագայում կարող են մեծ գումարներ բերել դեպի մեր երկիր:
168.am-ի հարցին, թե ինչո՞ւ է ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության Սոցիալական ապահովության պետական ծառայության նախկին պետ Վազգեն Խաչիկյանի փաստաբան Տիգրան Աթանեսյանը հրաժարվել Վազգեն Խաչիկյանի շահերը պաշտպանելու լիազորությունից (hիշեցնենք, որ Տիգրան Աթանեսյանը Վ. Խաչիկյանի համակուրսեցին է), Ախթալայի ՀՀԿ-ական քաղաքապետ, Վ. Խաչիկյանի եղբայր Հայկազ Խաչիկյանը նախ՝ պատասխանեց, թե տեղյակ չէ, ապա ավելացրեց.
Օրինակ, եթե մեզ մոտ հերոսացնում են Ռամիլ Սաֆարովին, ատելություն են սերմանում հայերի նկատմամբ, ուրեմն դա ինչ-որ մեկին պետք է: Ինչ-որ մեկին պետք է, չէ՞, որ դրան ի պատասխան՝ հայերը թշնամանքով լցվեն ադրբեջանցիների նկատմամբ: Մի՞թե սա չի խոսում այն մասին, որ հաշտեցման և խաղաղության ուղիների որոնումը ձեռնտու չէ ինչ-որ ուժերի:
ՀՀ նախագահական ընտրություններում վճռորոշ դերը պատկանելու է դրսի ուժին` կա՛մ Ռուսաստանին, կա՛մ Արևմուտքին: Բառացիորեն ասած` իրենք են նշանակելու նախագահ:
Ռամիլ Սաֆարովի գործն Ադրբեջանում ցույց տվեց հասարակական արձագանքը քաղաքական քայլերին: Այսինքն` այնտեղ կային մարդիկ, ովքեր անհամաձայնություն հայտնեցին այդպիսի քաղաքականությանը և ցանկանում են շարունակել խաղաղ երկխոսությունը հայերի հետ:
Հարցազրույց իրանագետ, ԵՊՀ արևելագիտության ֆակուլտետի փոխդեկան, դոցենտ Վարդան Ոսկանյանի հետ
Համոն հրաշալի հայր է, խելագարվում է Էլմիի համար, չափից շատ է սիրում: Մեր հարաբերությունների մեջ գրեթե ոչինչ չփոխվեց, ուղղակի ավելացավ պատասխանատվության զգացումը: Բացի այդ, սերն ամբողջացավ, լիարժեք դարձավ:
Ասում են՝ հեռուստաընկերությունները մասնավոր բիզնես են: Փակ շրջան է ստացվում, քանի որ մի կողմից` ասում են` դա մասնավոր բիզնես է, և սեփականատերն ինքն է որոշում` ինչ արտադրել, բայց մյուս կողմից` հեռարձակման արտոնագիրը շահած սեփականատերը որոշակի պարտավորություններ է ստանձնել:
Գրեթե երկու տարի է, ինչ «Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիր» ՓԲԸ-ի բաժնետոմսերի 75 տոկոսը գտնվում է ՀՀ պաշտպանության նախարարության ենթակայության տակ: Ըստ շրջանառվող լուրերի` ընկերության սեփականատերերը` եղբայրներ Հովհաննես, Հակոբ և Մուրադ Մուրադյանները, ՀՀ կառավարությունից իրենց մեկ այլ ընկերության անունով 20 միլիոն դոլարի վարկ էին վերցրել, որի դիմաց գրավադրել էին Մարզահամերգային համալիրի բաժնետոմսերի 75 տոկոսը: Լուրեր […]
Մենք ունեցել ենք դեպքեր, երբ քաղաքական գործիչները որոշ ժամանակ անց վերադարձել են քաղաքականություն, ինչպես` Կարեն Դեմիրճյանը, Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Դրանք անհավանական կամ անհավատալի երևույթներ չեն, հնարավոր է, որ էլի կլինի:
Մենք չենք կարող մեկնաբանել, որովհետև, եթե գործը լինում է նախաքննության կամ դատաքննության փուլում, և պատգամավորն իրավունք ունի անձեռնմխելիության վերաբերյալ ինչ-որ ձևով դիրքորոշում հայտնել, Մարդու իրավունքների պաշտպանին կոնկրետ արգելված է միջամտել: Դրա համար, շատ դեպքերում, ցավոք, մենք զերծ ենք մնում այդ փուլում գործի ընթացքին միջամտելուց:
Մեր երկրում բոլոր հարցերի լուծումը վերապահված է նախագահին, ինչը հանգեցնում է կառավարման անհավասարակշռության: Մեր համակարգը միանձնյա է և անձնավորված: Փորձեմ պատկերավոր ասել` նախագահն այդ ամբողջ մեխանիզմի մի պտուտակն է, որը հանելու դեպքում մեխանիզմը չպետք է խափանվի:
Հայաստանի ինքնիշխանությանը սպառնացող ամենալուրջ վտանգն այսօրվա անօրինակարգ իշխանությունների գոյությունն ու գործունեությունն է, և ոչ մի արձանագրություն ավելի չի վտանգում մեր ինքնիշխանությունն այնքան, որքան չընտրված իշխանությունը:
Արևմուտքը հանդուրժում և անգամ հովանավորում է այս ռեժիմին, որովհետև ռեժիմի ազդեցիկ անդամների վրա իրենք ունեն հսկայածավալ կոմպրոմատ, ինչն էլ թույլ է տալիս իրենց ուզած որոշումները կորզել հայ-թուրքական հարաբերություններին առնչվող հարցերում, կամ իրենց կողմից ֆինանսավորվող միջազգային կորպորացիաների միջոցով տիրանալ մեր երկրի ընդերքի բնական պաշարներին` հակառակ Հայաստանի ազգային շահերի:
– Բալետը իմ կյանքն է, բալետը և պարը ինձ համար հնարավորություն է փոխանցել երաժշտության էներգիան, հուզականությունը պարի միջոցով: Դա մարմնի պլաստիկայի, կեցվածքի, միևնույն ժամանակ զգացմունքերի փոխանցումն է հանդիսատեսին, որովհետև առանց զգացմունքի և սիրո պարը անհնար է պատկերացնել, ինչպես անհնար է պատկերացնել ոչ միայն կյանքը, այլև ցանկացած տեսակի հարաբերություն:
Յուլիան Անգելովը բուլղարացի լուսանկարիչ, պատմաբան, ֆոտոլրագրող և ճանապարհորդ է: Ավարտել է Սոֆիայի համալսարանի պատմության ֆակուլտետը: Սովորել է նաև Բուլղարիայի Թատրոնի և կինոյի ազգային ակադեմիային կից գեղարվեստական լուսանկարչության դպրոցում: Վերջին տարիներին Յուլիանն իր ճամփորդությունների ընթացքում լուսանկարում է հայկական մշակութային կոթողները, տարբեր երկրներում բնակվող հայերին: Նա 2004թ. Թուրքիայի կողմից Արարատ սարն է բարձրացել և երազում է այցելել Հայաստան և Լեռնային Ղարաբաղ:
Այդ արձանագրությունը սահմանափակում է Հայաստանի ինքնիշխանությունը, և դա ամենամեծ վտանգն է:
Սահակաշվիլին անպայման կենթարկվի իր շրջապատի ճնշմանն՝ այն առումով, որ նրան կհորդորեն չզիջել իշխանության լծակները:
Կարծում եմ, որ նախագահական ընտրություններում, բնականաբար, ճիշտ չի լինի, որ մեր ազգը մեկ թեկնածուով հանդես գա:
Որքա՞ն կարելի է մայրաքաղաքի կենտրոնը խեղդել եկեղեցիներով, երբ ունենք գյուղեր, ուր եկեղեցի չկա:
«Ես չեմ ուզում ոչինչ ասել: Քանի որ, ամերիկյան ոստիկանների ասածի պես, ես գիտեմ, որ իմ ամեն մի ասածը հետո ուղղվելու է իմ դեմ»:
Ես չեմ ուզում հայ կինեմատոգրաֆիստների պրոֆեսիոնալիզմը կասկածի ենթարկել: Մենք նույն մակարդակի վրա ենք, բայց այնտեղ ավելի շատ ֆիլմեր են նկարահանվում: Կինոթատրոններում ցուցադրվում են միայն իրենց ֆիլմերը, դրսից ֆիլմեր այնտեղ չեն ցուցադրվում: Դա նշանակում է, որ այնտեղ կինոարտադրությունը զարգացած է, մարդիկ կարողանում են ամսվա մեջ 2-3 անգամ ֆիլմի պրեմիերա ունենալ: Մեզ մոտ միակ խնդիրն այն է, որ ներկայիս մշակութային դադարը շատ արագ անցնի, կարողանանք լցնել մեր ֆիլմերի բացը:
Հեռուստատեսությունը բոլորովին այլ մարդ է ստեղծում, մշակույթն այլ մարդ է դաստիարակում, կրթությունն՝ այլ: Մենք այսօր, մեր իսկ հասարակության շերտերի մեջ ունենք շատ բացեր: Պետք է լինի ընդհանուր ճանապարհ, որով պետք է անցնեն բոլորը: Կարևոր չէ լինել լավ գիտնական, լավ երաժիշտ, պետք է բոլորը լինեն լավ քաղաքացի: Մենք հաճախ կոչ ենք անում՝ գնալ Եվրոպա: Բայց նա անհաստատ, անկայուն «մարդ» է, նա ապացուցեց, որ կացնով մարդ է: Մենք պետք է հստակ իմանանք՝ ի՞նչ ենք անում և ինչի՞ համար:
