Հարցին, թե ի՞նչ սև կատու է անցել Սերժ Սարգսյանի ու Ռոբերտ Քոչարյանի միջև, Շարմազանովը պատասխանեց, թե ոչ մի սև կատու ինքը չի տեսել, պարզապես գնահատականներ է հնչեցնում: Ըստ նրա՝ Քոչարյանի իրավունքն է մասնակցել 2017 թ. խորհրդարանական ընտրություններին, իրենք ո՛չ միջամտելու են, ո՛չ էլ ողջունելու: Շարմազանովն «անհեթեթություն» անվանեց Քոչարյանի դիտարկումը, որ նոր Սահմանադրությամբ միակուսակցական համակարգ է ձևավորվելու՝ որպես ապացույց բերելով երեկվա քվեարկությունը:
Ես այդպիսի ապագա իմ երկրին չեմ ցանկանում, դրա համար էլ միանշանակ դեմ եմ արտահայտվում այս փոփոխություններին: Կատարվում է մի մեծ սխալ, որի հետևանքները ծայրահեղ վտանգավոր են Հայաստանի ապագայի համար:
Ստացվում է անհեթեթ իրավիճակ՝ իշխանությունն իրականացնում է այն նախընտրական խոստումը, որով ընդդիմությունը հանդես է եկել նախորդ ընտրություններում: Իսկապես, Հայաստանում ամեն ինչ «թարս է բուսնում»:
Որքան էլ սահմանադրական փոփոխությունների ընդդիմախոսները հայտարարեն իշխանության վերարտադրության ու քաղաքական մենաշնորհի հաստատման մասին, իրականում այս փոփոխությունները՝ գոնե դրանց, այսպես ասած, տեքստային առումով, բավական մեծ հնարավորություններ են ընձեռում իշխանության ապակենտրոնացման, որոշումների կայացման կոլեգիալության սկզբունքի ամրագրման, ընդդիմության դերի որոշակի բարձրացման և մի շարք այլ կարևոր առումներով, որոնք հանրագումարում հանգեցնելու են Հայաստանի ժողովրդավարացմանը ու քաղաքական մշակույթի կատարելագործմանը:
Այո, եվրոպացիների մեղքը շատ մեծ է նույն Հայաստանի՝ Ասոցացման համաձայնագրից հրաժարվելու և Եվրասիական միությանն անդամակցելու հարցում, թեկուզ միայն այն պատճառով, որ Հայաստանին որևէ առարկայական երաշխիք չտրամադրեցին անվտանգության ոլորտում՝ առաջին հերթին՝ Ռուսաստանի հակազդեցության ու Ռուսաստանի դրդմամբ ադրբեջանաթուրքական սպառնալիքների առումով:
Նախագահ Սարգսյանը հիանալի տեքստ կազմող օգնականներ ունի, և թիմը, որ պատրաստել էր 14-րոպեանոց ելույթը, գերազանց էր աշխատել: Հատկապես կարևոր էր ՄԱԿ-ի ԳԱ բարձր ամբիոնից նախագահի այն հայտարարությունը, որ Ադրբեջանի կողմից հերթական խախտումից հետո միջնորդ երկրների՝ զինադադարը պահպանելու հերթապահ կոչերը հակամարտող կողմերին, ոչ այլ ինչ է, քան ագրեսորի հրահրում՝ զինադադարը կրկին խախտելու համար:
«Լինելով ԵՏՄ անդամ՝ մենք որոշակի արտոնություններ ունենք, և այս առումով, իհարկե, արդարացված էր Եվրասիական տնտեսական միության մեջ ներգրավվելը»,- ասում է Գագիկ Մինասյանը:
Այն, որ Հայաստանի նկատմամբ նույնքան հետաքրքրություն չի ցուցաբերվել, որքան Վրաստանի դեպքում, իհարկե, պայմանավորված է ամերիկյան քաղաքականության առաջնահերթություններով, սակայն դրանում իր մեղքի բաժինն ունի նաև հայկական դիվանագիտությունը, որը նույն 2013թ. սեպտեմբերի 3-ից հետո վերածվել է ռուսական քաղաքականության քարոզչամիջոցի:
Կրեմլի համար Նալբանդյանն իդեալական արտգործնախարար է: Նրան հետագայում կարող են անգամ ՌԴ արտգործնախարարի պաշտոնում նշանակել: Վստահաբար, այդ պաշտոնում նա շատ ավելի ջանասիրաբար Ադրբեջանին կհամոզի ռուսական զենք գնել, քան դա անում է հայազգի Սերգեյ Լավրովը: Ինչպես փողը, այնպես էլ արտգործնախարարի պաշտոնը, ազգություն չի ճանաչում:
Գլոբալ մրցունակության զեկույցում կարելի է գտնել մեր տնտեսության թույլ կողմերը, որոնք բավականին շատ են։ Սակայն մեր պատասխանատուները, բնականաբար, սրանք չնկատելու են տալիս և կենտրոնանում մեկի վրա։ Իհարկե, նախարարն իր զբաղվածության պատճառով` հնարավոր է` մանրամասն չի ուսումնասիրել զեկույցը (թեպետ Հայաստանի մասն ընդամենը 2 էջ է)։
Սուրիկ Խաչատրյանի համեմատ՝ Գալուստ Սահակյանն իսկական մարդասիրության փարոս է: Նրա որդիները ոչ միայն մարդ չեն սպանում, այլ նույնիսկ աչք չեն հանում: Իսկ Սուրիկ Խաչատրյանի սուբյեկտիվիզմը՝ երևի պայմանավորված լեռնային բնավորությամբ, այլ դրսևորումներ ունի: Նրա որդին ոչ միայն «ապահովված է», ինչպես մյուս բոլոր իշխանական որդիները, այլև մարդկանց կյանքին ու առողջությանը վնասելու սովորություններ ունի:
Հայաստանը երազանք չունի և, եթե աշխարհի հետ ինչ-որ բան կիսում է, ապա՝ միայն դժբախտությունները, մնացած ամեն ինչը ոչ թե՝ կիսելով, այլ՝ ամբողջությամբ տված լինելով Ռուսաստանին: Կյանքը ցույց է տալիս, որ դրա արդյունքում բազմապատկվում է ոչ թե մեր ուժը, այլ դժբախտությունները:
Վերջ: Պատմությունը փակված է: Մարդիկ, ովքեր կորցնելու ոչինչ չունեին, ըստ ամենայնի, ստացան այն, ինչը կարող են կորցնել կամ հանուն ինչի արժեր կորցնել առողջությունը: Նրանք ստացան կորցնելիքը, Տիգրան Խաչատրյանն էլ՝ ազատությունը՝ նորանոր «կորուստների» հաղթարշավը շարունակելու համար:
Սամվել Կարապետյանը տնտեսության ամենատարբեր ոլորտներում իր դիվերսիֆիկացված բիզնեսներով ապացուցել է, որ կարողանում է արդյունավետ կառավարել խոշոր տնտեսական համակարգեր ու ենթակառուցվածքներ, ինչպիսին էներգահամակարգն է: ՀԷՑ-ի վաճառքն իսկապես քայլ առաջ է, ինչպես՝ տնտեսական, այնպես էլ՝ քաղաքական առումով:
ՀԷՑ-ի վաճառքը քայլ առաջ է, քանի որ ձեռքբերողը մասնավոր ընկերություն է, իսկ մասնավորը չի թողնի, որ իրենից գողանան: Նման տեսակետ հայտնեց ԱԺ պատգամավոր, ՀՀ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը՝ պատասխանելով 168.am-ի հարցին, թե ինչպե՞ս է գնահատում գործարքը:
Ինչո՞ւ է Ռուսաստանը խրախուսում Ադրբեջանին, կամ գուցե դրդում անել քայլեր, որոնք վերջնականապես կապացուցեն, որ Ռուսաստանն ու ՀԱՊԿ-ն Հայաստանի առջև ստանձնած որևէ պարտավորություն չեն կատարելու: Գուցե այսպիսով Ադրբեջանի միջոցով Ռուսաստանն է Հայաստանին ինչ-որ բան հասկացնում: Գյումրիում գտնվող ռուսական զորքերի «ականջը կանչի»:
Նախագահը ներկայացրել է ԼՂ հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորման բանակցային գործընթացի ներկա փուլում առկա խնդիրներն ու իրավիճակը տարածաշրջանում:
Հայ հեռուստադիտողը հարկավ գիտի, որ վերնագիրը հեռուստագովազդից է։ Գովազդում այդ նախադասությունը հեռախոսով ասում է «տատիկը» ու հետո գոռում` «ջան, ջան»։ Բայց ամեն ինչ ավելի վաղ էր սկսվել։ Գովազդից վաղ։ 1990-ականների երկրորդ կեսին ինչ-որ հասարակական կազմակերպություններ ու միջազգային կառույցներ մեր երկրում սկսեցին զբաղվել ընտանիքի պլանավորման խնդիրներով։ Վիրավորական էր, կամ պարզապես մենք իզուր վիրավորվեցինք։
«Հունվարի 1-ից մենք անդամակցեցինք ԵՏՄ-ին և ճիշտ արեցինք։ Դեռ 2 տարի առաջ, երբ սկսվեցին քննարկումներն անդամակցության շուրջ, ես ասել եմ, որ մրցակցային տեսանկյունից ՀՀ-ի համար դեռևս վտանգավոր է ինտեգրվել եվրոպական կառույցներին, և դա է ապացուցում Հունաստանի օրինակը, որը չկարողացավ դիմակայել ավելի արդյունավետ գերմանական և միջին եվրոպական տնտեսություններին»:
Ժամանակն է, որ Հայաստանի իշխանությունը սկսի ուղիներ մտածել Եվրասիական միությունից դուրս գալու մասին, այլապես ինչ-որ պահի Հայաստանին դուրս կհրավիրեն այնտեղից, և ԵՏՄ-ին ՀՀ-ի անդամակցության պայմանագիրն իրենց հետ Երևան կբերեն ՀԱՊԿ խաղաղապահները: Լեռնային Ղարաբաղ ուղևորվելու ճանապարհին, բնականաբար:
«Դելոյթ և Տուշ ԱՊՀ»-ն հիշեցնում է, որ երբ 2014թ. սկզբին Ընկերության վարկային պորտֆելը գերազանցեց նրա ակտիվների 60%-ը, այն ստիպված էր կասեցնել էլեկտրաէներգիա արտադրող ընկերություններին (հատկապես` պետական հսկողության ներքո գտնվող) վճարումները։ Եթե պարզ ասենք` սա նշանակում է` վերջ։ Ճիշտ է` առջևում դեռ 2 փուլ էլ կա, սակայն գլխավոր հարցերի պատասխանները տրված են։
Արևմուտքը պետք է Հայաստանին ռազմաքաղաքական երաշխիքներ տա առ այն, որ ՆԱՏՕ-ի հետ հարաբերությունների էլ ավելի սերտացման դեպքում, ինչին ձգտում է նույն Արևմուտքը, կապահովի ոչ միայն՝ Հայաստանի, այլ նաև՝ Լեռնային Ղարաբաղի անվտանգությունը: Ոչ միայն Ադրբեջանի ու Թուրքիայի, այլ առաջին հերթին՝ Ռուսաստանի անուղղակի ոտնձգություններից:
Այսօր կառավարության նիստի սկզբում ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանն անդրադարձավ «Դելոյթ և Տուշ ԱՊՀ» ՓԲԸ-ի ներկայացրած հաշվետվությանը:
Նախագահ Սերժ Սարգսյանը ելույթ է ունեցել ԱՄՆ Կոնգրեսում կազմակերպված ընդունելության ժամանակ:
Թեև պաշտոնապես հայտարարվում է, որ այդ զորավարժությունները նախատեսված են եղել դեռ նախորդ տարվանից, սակայն, անկախ դրանից, հատկապես այս օրերին, ղարաբաղյան հակամարտության գոտում ու հատկապես հայ-ադրբեջանական սահմանին տեղի ունեցող իրադարձությունների ֆոնին՝ ՀԱՊԿ խաղաղարար ուժերի որևէ միջոցառման անցկացումը Հայաստանում, մեղմ ասած, ծաղրի է նման:
Հարցը՝ ո՞ւմ կողմից են կառավարվում հայ պաշտոնյաները, ամենևին հռետորական չէ: Հաշվի առնելով այն խայտառակ վիճակը, որում թե՛ արտաքին քաղաքական, թե՛ տնտեսական, թե՛ մնացած առումներով՝ հայտնվել է Հայաստանը, այդ հարցն առավել քան արդիական է, և հայ հասարակությունն իրավունք ունի ստանալ այդ հարցի պատասխանը, որը, հնարավոր է, գիտի նաև ԱՄՆ-ի դեսպանը:
«Տաշիր» ընկերությունների խումբը և «Ինտեռ ՌԱՕ» ընկերությունը համաձայնագիր են ստորագրել՝ Հայաստանի Հանրապետությունում էլեկտրաէներգետիկ ակտիվների առքուվաճառքի վերաբերյալ։
Այս պայմաններում որքան էլ վատ է հնչում՝ երկրորդական է դառնում նաև հարցը՝ կհաղթե՞նք Ադրբեջանին հնարավոր պատերազմի դեպքում, թե՞ ոչ, քանի որ այսպիսի որոշումներով պարտվում ենք ավելի կարևոր՝ «ներքին պատերազմում»: Փաստորեն, Հայաստանը կարող է հաղթել Ալիևին, սակայն չի կարողանում հաղթել Լիսկային, որի մարսած լկտիությունների ու դրանց արդյունքում սպանված քաղաքացիների հաշիվը հասարակությունն արդեն կորցրել է:
Սակագնի բարձրացման վերաբերյալ կարգավորող մարմնի որոշումը մեր տեսանկյունից համարվում է հիմնավորված…
Հաշվի առնելով իրավիճակի լրջությունը, հազիվ թե նման հայտարարություններն արվում են՝ առանց հետագա քայլերը հաշվարկելու:
