«Հիմի էս նեղ մաջալին դրել Սահմանադրություն են քննարկում, եսիմ ինչ մեյմունություններ են անում։ Այ մարդ, էս պետության ամբողջ ուշադրությունը հիմա պետք է բևեռել երկրի անվտանգության վրա, ի՞նչ Սահմանադրություն։ Էդ նույնն է, որ ես տունս վերանորոգեմ, բայց առանց կտուր կապելու, պլինտուսների գույնի մասին մտածեմ։ Ա՛յ, պլինտուսի մակարդակի բաներ են անում»:
Հանրահավաքների առնվազն առաջին երեք օրերին արձանագրված ռեսուրսով հնարավոր չէ տապալել սահմանադրական հանրաքվեն՝ անգամ առանձին վերցրած մեկ ընտրատեղամասում, իսկ այդ ռեսուրսով հանրային փորկության ճակատը կարող է հասնել առավելագույնը՝ Ոստիկանության որևէ գումարտակի հրամանատարի հրաժարականին:
«Ես չեմ կարծում, որ նման գործողություններով, եթե դա չունի հանրային լայն աջակցություն, կարելի է իշխանություն փոխել։ Դա, միանշանակորեն, կհանգեցնի բախումների, հավաքը ցրելուն, որը կազմակերպիչները հստակ հասկանում են»։
«Ես ծանոթ եմ նրանց դիրքորոշմանը և դրդապատճառներին: Հասկանում եմ, բայց չեմ ընդունում: Ինձ համար ընդունելի չեն մերկապարանոց մեղադրանքները: Ամբողջ հարգանքով հանդերձ հակառակ տեսակետներին, ես չեմ կարող ուղղակի զուտ մեղադրանք ընդունել: Երբ փաստարկներ կլինեն, փաստարկը կարող են հերքել»:
Ես աշխատելու եմ միջև 2018 թվականը՝ ուղիղ մինչև այն օրը, երբ պետք է իշխանությունը փոխանցեմ ուրիշին, կլինի դա Վարչապետ, Նախագահ և այլն: Ամենայն հավանականությամբ, բոլոր դեպքերում, մենք Նախագահ ունենալու ենք՝ համաժողովրդական ընտրությամբ, թե՞ խորհրդարանի կողմից:
Եվ Աստված մի արասցե, եթե գործող Սահմանադրությունը մնա, և հետո դժվարին պայմաններում, մեր երկրում խժդժություններ սկսվեն, անկայունություն սկսվի, այն ժամանակ, գոնե կասեմ՝ ես ժամանակին առաջարկել եմ՝ տեսնելով այս վտանգը:
«Իմ կարծիքով, Հայաստանի քաղաքացիական հասարակությունը նախկին ԽՄ տարածքում ամենաակտիվն ու ամենակենսունակն է, եթե մի կողմ թողնենք Բալթյան երկրները։ Դրա հետ մեկտեղ` նշեմ, որ քաղաքացիական հասարակությունը չի կարող երկիրը միայնակ փոխել»,- «168 Ժամ» թերթին տված բացառիկ հարցազրույցում ասում է դեսպանը:
Նա նշեց, որ թեև առաջարկվող պայքարի գործիքները նման են Մայդանի գործողություններին, այնուամենայնիվ Ազատության հրապարակը Մայդան չէ և չի դառնա, ավելին այդ մեթոդները Հայաստանում չեն աշխատի, ինչպես չեն աշխատել նախկինում:
«Մեր ԱԳՆ-ն ճիշտ է վարվում, որ որևէ հայտարարություն չի անում: Մենք ներքաշված չենք այս կոնֆլիկտում: Ինչ կարող է լինել՝ մենք գիտենք. մեր դարավոր փորձը ցույց է տալիս, որ ռուս-թուրքական պատերազմներից մենք միայն ահավոր մեծ կորուստներով ենք դուրս գալիս, նույնը լինում է ռուս-թուրքական եղբայրությունից»:
«Սիրիայում թուրքական օդուժի կողմից ռուսական ինքնաթիռի ոչնչացումը համարվում է ոչ բարեկամական քայլ: Ռուսաստանի նախագահը դա գնահատեց՝ որպես հարված թիկունքից: Սրան հետևեց այն, ինչ որ մենք հիմա տեսնում ենք` Ռուսաստանի կողմից տնտեսական սանկցիաներ, Սիրիայում օդուժի բազայի ուժեղացում և ընդհանրապես բոլոր ուղղություններով ռուս-թուրքական հարաբերությունների սառեցում»,- այսօր «Ռուսաստան-Թուրքիա հարաբերությունների սրացման ազդեցությունը Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի վրա» թեմայով քննարկման ժամանակ նման տեսակետ հայտնեց ՀՀ Պաշտպանութան նախկին նախարար Վաղարշակ Հարությունյանը:
«յնտեղ մարդ-կուսակցություններ, մարդ-կազմակերպություններ են, անհասկանալի նախաձեռնություն, որ չգիտես՝ այդ նախաձեռնությունում քանի հոգի կա: Կ կազմակերպություն, որը խոստանում է, որ 100-ամյակն առանց ռեժիմի պետք է լինի, բայց 100-ամյակն անցավ, իսկ ռեժիմը մնաց, կուսակցություն, որը Հայաստանում խոստանում է իշխանափոխություն անել, բայց նույնիսկ խմբակցություն չի կարողանում կազմակերպել և հասկանալ` ով ում բարեկամն է»:
Գիշերն Ազատության հրապարակում խաղաղ է անցել՝ առանց միջադեպերի: Այս մասին 168.am-ի հետ զրույցում հայտնեց «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:
Հայաստանի Հանրապետության արտաքին առևտրաշրջանառությունը շարունակում է կրճատվել։ Պաշտոնական վիճակագրությունն ամփոփել է տարվա առաջին 10 ամիսների ցուցանիշները։ Այդ ամփոփ ցուցանիշներին արդեն հասցրել ենք անդրադառնալ, ամեն դեպքում, մինչև առաջ անցնելը, մեկ անգամ ևս հիշեցնենք։
«Նոր Հայաստան»-ի և «Ընդդիմության միասնական շտաբի» հանրահավաքը Ազատության հրապարակում:
«Հայաստանը չի կարող Ռուսաստանի ռազմավարական գործընկերը լինել ՌԴ ներկայիս քաղաքականության դեպքում: Հայաստանը վերջին տասնամյակում դարձել է ռուսական պրոպագանդայի զոհը, և, ցավոք սրտի, ինքն իրեն միացրել է Ռուսաստանի տնտեսական գոտուն»:
Ռուբեն Բաբայանը՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հայտարարության, Սահմանադրության, հանրահավաքների և Երկրին տեր լինելու մասին:
Մինչ Հայաստանում բոլորը զբաղված են սահմանադրական փոփոխություններով, «այո»-ի ու «ոչ»-ի քարոզչությամբ, Հայաստանի շուրջ տեղի են ունենում իրադարձություններ, որոնք իրենց մեջ բավական մեծ վտանգներ են պարունակում երկրի համար:
«Հայաստանը երբեք, իմ կարծիքով, չի համաձայնի, որ Ղարաբաղն անցնի Ադրբեջանին, իսկ Ադրբեջանը չի համաձայնի, որպեսզի Ղարաբաղը մնա Հայաստանի հետ։ Այս իրավիճակում խնդիրը միայն պատերազմ թույլ չտալն է»,- ասում է ՌԴ Մերձավոր Արևելքի անկախ գիտական կենտրոնի տնօրեն, վերլուծաբան Եվգենի Սատանովսկին:
Տարածաշրջանային բուռն զարգացումների` հատկապես ռուս-թուրքական դիմակայության ֆոնին` դեկտեմբերի 1-ին Փարիզում նախատեսված է Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահներ Սերժ Սարգսյանի և Իլհամ Ալիևի հանդիպումը Ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացի շրջանակում։
Այս օրերին Ռուսաստանը զբաղված է Հայաստանը պատերազմի «պլացդարմի» վերածելու նախապատրաստական աշխատանքներով: Համաշխարհային ու տարածաշրջանային զարգացումները հասցրել են նրան, որ Ռուսաստանն այսօր կարող է «ֆորպոստն» օգտագործել՝ ըստ նշանակության: Թե ինչ կմնա դրանից հետո Հայաստանում, Ռուսաստանին, բնականաբար, քիչ է հետաքրքրում կամ չի հետաքրքրում ընդհանրապես:
«Եզրակացությունը մեկն է. հաշվի առնելով վնասազերծված խմբի մոտ հայտնաբերված զենքի, սպառազինությունների ոչ միայն քանակը, այլև որակը, ապա միարժեք է այն եզրակացությունը, որ սա զուտ քրեական զինված ավազակախումբ չէ, որն իր առջև դնում է զուտ քրեական խնդիրներ»,- կիրակի օրը «Արմենիա» հեռուստաընկերության «Ռ-Էվոլյուցիա» հողորդաշարի ընթացքում ասել է ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայության նախկին ղեկավար Դավիթ Շահնազարյանը:
«Իսկապես խնդիր կա, սահմանադրական բարեփոխումների հանրային քննարկումները բավարար չեն, ու դա բոլորիս խնդիրն է, ոչ միայն նախաձեռնող ուժի»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր Արծվիկ Մինասյանը:
«Չեմ կարծում, որ ներկա դրությամբ ռուսական ռազմական օդուժն անհրաժեշտություն ունի Ստեփանակերտի օդանավակայանը որպես թռիչքադաշտ օգտագործել: Սակայն պատերազմի հարցերում կա երկաթյա կանոն` երբեք մի ասա` երբեք»,- ասում է բանակցային գործի մասնագետ, CM&Partners ընկերության ավագ խորհրդատու, բոստոնաբնակ Արթուր Մարտիրոսյանը:
«Մեր սաներից շատերն արդեն գիտությունների թեկնածու են, դոկտոր, պրոֆեսոր, ֆիզիկայից ՀՀ նախագահի և պետական մրցանակների դափնեկիրներ են։ Նկատելի արդյունքներ, ի դեպ, մեր գործունեության հենց սկզբից եղան, երբ մենք գնում էինք համամիութենական մրցույթների մեր մշակած նախագծերով և առաջին տեղ էինք գրավում Միությունում»:
Այս թակարդից դուրս գալու մի միջոց, ասում են, ամեն դեպքում կա։ Օրինակ, «Իզի փեյ» վճարային համակարգը, որի տերմինալների միջոցով կարելի է կոմունալ և այլ վճարումներ կատարել, այդ խնդրին լուծում է գտել։ Պատուհանի վրա պետք է ընտրել ԴԱՀԿ-ի նշանը, հավաքել սոցիալական քարտի համարը, և համակարգը ձեզ միանգամից կասի` որքան գումար եք պարտավոր վճարել ԴԱՀԿ-ին։
«Ես Հայաստանը թույլ օղակ չեմ կարծում, նույնը ձեզ եմ խորհուրդ տալիս։ Ռուսաստանը Հայաստանում զորքեր է պահում, Ռուսաստանը տրամադրում է Հայաստանին պաշտպանական զինտեխնիկա, նույնը` S-400-ը, որը Սիրիա է տեղափոխվել, կա նաև Հայաստանում»,- ասում է նա:
Իրավիճակի ողջ նրբությունն այն է, որ Տիգրան Խաչատրյանը նշանակվել է ոչ թե որևէ «հարազատ ՀՀԿ-ականի», այլ «սկզբունքային ընդդիմադիր» ՀՅԴ-ականի օգնականի պաշտոնում: Սա շատ խորհրդանշական քայլ է, որը ցույց է տալիս ՀՅԴ-ի «հարազատացումը» Հանրապետականի հետ:
«Այլանդակություն է տիրում, փողերը չեն տալիս, իսկ երբ դատի ենք տալիս, պարզվում է՝ սնանկ են»,- ասաց Ղ.Բունիաթյանը՝ նշելով, որ այդպես է եղել «Մոսկվիչկա», «Սթար», «Խաչքենդ», «Էլո» խանութների դեպքում:
Պարզ է, որ հայ հասարակության մեծամասնությունը՝ առանց խորանալու աշխարհաքաղաքական նրբությունների մեջ, նման հրապարակումներն ընդունելու է՝ որպես Ռուսաստանի միջոցով «պատմական արդարությունը վերականգնելու», «մեր հողերը գրավելու» ուղերձ ու լցվելու է Ռուսաստանի հանդեպ անհագուրդ սիրով:
Նրա խոսքով՝ ովքեր քաղաքականության հետ են կապում այս ամենը, հենց իրենք են անվստահելի. «Նշանակություն չունի, թե տեռորիստը որտեղ ա տեռոր անում, կարող ա Ռուսաստանում աներ, ռուսն ավելի վատ կպատժեր: Մեզ համար ի՞նչ նշանակություն ունի՝ որտեղ են ահաբեկչություն անում»:
