«Մեր ամենատաղանդաշատ մարդիկ հենց մարզերից են, եթե մեր սերունդը չենք կրթում մեր վաղվա օրը վտանգի տակ է»,- դիլիջանցիների հետ հանդիպման ժամանակ այս մասին ասաց ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը։
«Եթե դուք սպասում էիք, որ ես ասեմ՝ վաղը բոլոր հարցերը կլուծվեն և վաղը ձեր աշխատավարձը կբարձրանա՝ ոչ։ Ես չեմ ուզում որևէ մեկին հուսախաբ անել, ամեն ինչ կախված է մեր աշխատանքից»։
Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք՝ «Սասնա ծռեր» խմբավորման անդամ Մարտիրոս Հակոբյանը` «Դեդը», մարտի 16-ին պատժախցից տեղափոխվել է ընդհանուր խուց եւ շարունակում է հացադուլը:
«Ժողովուրդ, արդեն դիմել են «Հաց բերողին» եռաբլուրում հուղարկավորելու համար, բայց պատասխանը եղել է, որ հնարավոր չէ»,- կառավարության դիմաց, դիմելով ցուցարարներին, հայտարարեց Շահեն Հարությունյանը։
«Հաց բերող» Արթուր Սարգսյանին սատարող ակցիայի մասնակիցները երթի ընթացքում նստեցին Մաշտոց-Ամիրյան խաչմերուկում։ Երևանի փոխոստիկանապետ Վալերի Օսիպյանը զգուշացրեց՝ խաղաղ երթը շարունակել, այլապես ստիպված կլինեն ցրել հավաքը: Ցուցարարներն ի պատասխան բղավում են՝ «Օսիպյան, հեռացիր»։
ՕՐՕ դաշինքի անդամ Վարդան Օսկանյանը, որն այսօր նույնպես մասնակցում է «Հաց բերող» Արթուր Սարգսյանին սատարողների երթին, «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում ասաց, որ, եթե իշխանությունները նրան երկրորդ անգամ բերման չենթարկեին, այսօր նա մեզ հետ կլիներ։
Չկա տենց ուսանող։ Եթե ես քարոզարշավի չեմ մասնակցում, եթե ես աշխատում եմ իմ աշխատանքի վայրում, էդ քարոզարշավը որտե՞ղ եմ ես տանում իմ ուսանողին։ Պետք է ես ինքս մասնակցեմ, որ ուսանողին էլ իմ հետ տանեմ, չէ՞։ Դե, բա վերջ, ինչո՞ւմն է հարցը։
Ինչ վերաբերում է «Հաց բերող» Արթուր Սարգսյանի կատարած քայլին, իրավապաշտպանն ասաց, որ նա առաջին անգամ ՀՀ-ի ներսում մարդասիրական միջազգային իրավունքի նորմը ցույց տվեց. «Սա այն ուղերձն էր, որից իրականում շատ էին վախենում իշխանությունները»։
Նրա խոսքով՝ Արթուր Սարգսյանի մահը պետք է առիթ հանդիսանա, որ մեր հասարակությունը շատ խոսի, իսկ լրագրողները շատ գրեն խափանման միջոց հասկացության մասին.
«Հանձին Արթուր Սարգսյանի՝ մենք ունենք նոր առասպել. առասպել է դառնում այդ անձը, որովհետև մեզ համար, որովհետև նաև՝ իշխանության համար պարզ էր այդ անձի էությունը։ Նա չուներ որևէ հավակնություն, չէր ներկայացնում ուղղակի վտանգ։ Կար անուղղակի վտանգ, կար այդրկ պատկերը, այդ կամքը, այն, ինչ ծնում է առասպելներ»,- այսօր կազմակերպված քննաման ժամանակ այս մասին ասաց ՀՀ առաջին օմբուդսմեն, իրավապաշտպան Լարիսա Ալավերդյանը։
«Նա հանրությանն անհայտ մարդ էր, և հայտնի դարձավ այդ օրերին: Նա քաղաքական հավակնություններ չունեցող մարդ էր, բայց ուղղակի հոգու կանչը ստիպեց նրան՝ իր կյանքը վտանգի ենթարկելով՝ սնունդ հասցնել «Սասնա ծռերի» անդամներին: Մեր հասարակության մեջ անհասկանալի է այդպիսի կերպարը. ո՞նց կարող ես քո կյանքը վտանգի ենթարկելով՝ գնալ՝ մարդկանց սնունդ հասցնել: Ես նրան չեմ ճանաչել, բայց նրա կատարած քայլը հիացմունքի է արժանի»:
«Պետք է ուղղակի աշխատատեղ ստեղծենք, տնտեսությունը զարգացնենք, որպեսզի մարդիկ գործ ունենան, աշխատավարձ ստանան, մի քիչ էլ պակաս լինի, քան այնտեղ է, բայց իրենց տնից-տեղից չկտրվեն։ Սա է։ Պետք է հավելյալ արժեք ստեղծել, տնտեսություն զարգացնել, աշխատել»։
«Տեղ կա՝ իրավունք ունենք, պարտականություն չունեն, տեղ կա՝ հակառակը։ Տարածքային կառավարման մեջ մեր բարեփոխումները հետևյալն են. յուրաքանչյուր համայնք, մարզ պետք է ունենա զարգացման ծրագիր։ Որևէ մի անգամ զարգացման ծրագիր չենք ունեցել, այլ ունեցել ենք մեթոդաբանություն։ Այդ ծրագիրը գրելու համար պետք է թվայնացնենք ամբողջը։ Թվայնացման դեպքում՝ մենք կգտնենք բոլոր սխալները, թերհաշվարկները»։
«Անկախ նրանից՝ համակրո՞ւմ են ՀՀԿ-ին, թե՞ ոչ, մեր քաղաքացիներից շատերը կարող են համոզված լինել, որ Արցախի վերաբերյալ, մեր արժանապատվության վերաբերյալ մենք շատ հստակ ենք ձևակերպել մեր նպատակները, քաղաքականությունը։ Խնդիրը շատ պարզ է. մենք պետք է ունենանք մարտունակ, ուժեղ և խելոք բանակ, որպեսզի ցանկություն չլինի՝ զինված տարբերակով այդ խնդիրը լուծել։ Եթե հասնենք բանակցային փուլին, պետք է դրսևորենք այնպիսի ռազմավարություն, որի ժամանակ մեր արժանապատվությունը, մեր ինքնասիրությունը, մեր վաղվա օրը չտուժի։ Եթե նման հնարավորություն լինի, կարո՞ղ ենք ռացիոնալ բանակցել, որպեսզի շրջանցենք ռազմական տարբերակով լուծումը, կարծում եմ՝ այո»։
Բաղդասարյանը նկատեց՝ որպեսզի ազգը լավ տրամադրություն ունենա, մարդիկ պետք է բարեկեցիկ կյանքով ապրեն, ապա ներկաներից հետաքրքրվեց, թե ովքե՞ր են փոփոխություններ ուզում իրենց կյանքում. ներկաներից բոլորը ձեռք բարձրացրին՝ ի նշան այն բանի, որ ցանկանում են փոփոխություններ։
Բաղդասարյանի խոսքով՝ այսօր 9 կուսակցություն պայքարում է իշխանություն դառնալու համար. «Հո չե՞ն պայքարում, որ մնան ընդդիմություն: Որ մնան ընդդիմություն՝ կկարողանա՞ն իրենց ծրագրերն իրականացնել, իհա՛րկե ոչ»:
Ես իմ ընտրողներին երբեք հուսախաբ չեմ արել ու չեմ էլ անելու: Այսօր Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի բնակիչների հետ հանդիպման ժամանակ այս մասին ասաց թիվ 3 ընտրական տարածքում ՀՎԿ-ի թեկնածու, ՕԵԿ խմբակցության ղեկավար Հեղինե Բիշարյանը:
«Իշխանությունը ներկայացրել է տնտեսական ծրագրային դրույթներ, ըստ էության՝ զերծ քանակական որոշակիությունից. թվեր, փաստեր չկան: Դա իր պատճառն ունի, հասկանալի է. իշխանությունը լավ հասկանում է, որ մարդիկ դատելու են ոչ այնքան՝ այդ թվերից ու խոստումներից ելնելով, այլ՝ իրենց արած-չարածից ելնելով»:
Նա նշեց, որ ՀՀԿ-ն այլ քաղաքական ուժերից տարբերվում է նրանով, որ համարձակ ասում է՝ մենք սխալվել ենք. «Գուցե մեկ ուրիշն էլ է ասել, ես չեմ լսել: Գոնե մեր փորձը՝ այդ օբյեկտիվ սխալների մեջ ընկնելու, ավելի մեծ է, որ հերթական անգամ այդ թակարդը չընկնենք: Առանձին քննարկումների ժամանակ ՀՀԿ-ի ներքին քննադատությունը կարող է շատ ավելի սուր լինել, քան արտաքինը: Մենք ասել ենք, որ փոխվելու ենք ու փոխելու ենք, և ընդ որում՝ քայլեր ենք արել, որոնք հուշում են, որ գնում ենք այդ ուղղությամբ»:
«Պետք է յուրաքանչյուրս հավատա, որ կարող ենք ուղղակի ֆանտաստիկ լավ երկիր լինել: Մենք մեզ պետք է թասիբի գցենք՝ ինչո՞ւ ուրիշները կարող են, մենք չենք կարող: Կարողացա՞ ձևակերպել: Ասենք՝ հողն այնքան չոր է, որ եսիմինչքան դեռ պետք է ջրենք, որ սերմ կարողանանք ցանել: Մինչև հագեցման տեղին չհասնենք, այդ սերմը բերք չի տալու,- ասաց նա՝ հավելելով,- Այս մեկը ոնց որ ավելի լավ ստացվեց մոտս»:
«Չեմ ուզում մանրամասնել, բայց շատ մեծ բարեփոխումներ են լինելու այդ ոլորտներում, ինչը հնարավորություն է տալու նույն բյուջեի պարագայում ավելի որակյալ ծառայություն մատուցել և դաշտը 20-30%-ով մեծացնել»:
«Ձեզ տալու են մեծ խոստումներ, խոստանալու են պայծառ ապագա, բայց ուզում եմ հորդորել, որ, ժողովրդական լեզվով ասած՝ հայի վերջին խելքով մենք կարողանանք ծանրութեթև անենքաև զանազանենք իրականը՝ անիրականից: Մեր թշնամին կացին չունի, եկեք չվախենանք, եկեք միասնաբար կարողանանք կառուցել մեր անվտանգ հայրենիքը: Մենք մեր հայրենիքը թողած՝ գնում ենք մեր բախտի հետևից: Մեր ֆանտաստիկ կառուցելու ունակությամբ պետք է կարողանանք կառուցել մեր անվտանգ և դեպի առաջ գնացող հայրենիքը»:
«Մեր հարևան երկրում այդ կտրուկ փոփոխությունները բերեցին նրան, որ գրեթե իսպառ վերացավ կոռուպցիան, վերացան կիսագողական բարքերը, պետական համակարգը նոր չափանիշների վրա դրվեց: Դրականի վրա հիմնվելով՝ երկիրը հեղեղվեց արտերկրյա ներդրումներով, տնտեսությունը սկսեց զարգանալ: Մենք մի մեծ քայլ հետ ենք մնում այդ երկրից՝ մեր հարևան Վրաստանից»:
«Անընդունելի է, երբ հանրահավաքների ժամանակ փորձում են մարդկանց չթողնել կամ վիրավորել, որպեսզի գան-մասնակցեն հանրահավաքի: Դրանից ելնելով՝ իմ թիմակիցների հետ միջադեպ է եղել, այդ կռվից հետո նաև փորձել են զենք կիրառել, բայց իմ թիմակիցների հմուտ գործողություններով այդ զենքը ձեռքից վերցվել է, հանձնվել իրավապահ մարմիններին: Հիմա իրավապահ մարմիններն օրենքի շրջանակներում աշխատում են, և ես հորդորել եմ, որ այդպես չի կարելի. երբ տեղի է ունենում միջադեպ, միայն մեկ կողմի մարդկանց են ձերբակալում, ասել եմ՝ հավասարաչափ բոլորին կտանեք, թե չէ՝ մենք այլ միջոցների կդիմենք: Օրինական միջոցների մասին է խոսքը»:
«Լինելով ՊՆ-ի ներսում, ես զգացի, որ այն ռեսուրսները, որ գոյություն ունեն արդեն բանակի ներսում, դեռևս բավարար չեն, որպեսզի մենք մեր բանակի զարգացումն էլ ավելի բարձր մակարդակի վրա դնենք, կատարելագործենք և ավելացնենք նրա մարտական կարողությունները: Պետք է ամուր թիկունք, իսկ ամուր թիկունք ձևավորելու համար պետք է ամուր տնտեսություն: Եթե զինվորի ձեռքին հիմնական գործոնը, որը հաղթական ելք է բերում, զենքն է, ապա ժողովրդի ձեռքին հաղթական ելք բերող զենքը տնտեսությունն է: Առանց տնտեսության համապատասխան զարգացման տեմպերի՝ ժողովուրդը չի կարող ստեղծել բարեկեցիկ պայմաններ, չի կարող լուծել առօրյա խնդիրներ»:
«Ռիսկերը պետք է գնահատել, ու մեր ոտքերը մեր վերմակի չափով մեկնել: Ներդրումներ-աշխատատեղեր-եկամուտներ-կենսամակարդակ շղթան մեզ մոտ խզված է: Եթե չկան ներդրումներ, աշխատատեղեր չեն կարող լինել»:
Մենք բոլոր պետք է գիտակցենք, որ ոչ թե թաղի տղերք ենք ընտրում, այլ ընտրում ենք երկրի բարձրագույն քաղաքական իշխանությունը: Մենք ունենք պատգամավորներ, որոնք 25 տարի է՝ ԱԺ-ում են, բայց 25 բառ չեն խոսել: Նրանք որդեգրել են հետևյալ գործելաոճը. Ցուցակագրել, փողը տալ, գնալ՝ այնտեղ նստել: Իսկ ազգի խնդիրները բարեգործությամբ, ցուցակագրել-փող բաժանելով չեն լուծվում»:
«Բանկերի վարկերի տոկոսները պետք է կտրուկ նվազեն, հատկապես գյուղատնտեսության ոլորտում: Կարկուտը գալիս է՝ գյուղացին մնում է անտեր, մենք պետք է ապահովագրենք գյուղատնտեսությունը: Բանկը պետք է նպաստի երկրում տնտեսության աշխուժացմանը, պետությունը պետք է աջակցի գյուղատնտեսության, արդյունաբերության ոլրտին տրվող վարկերին»
«Մեր երկրի ներսում մենք կաղում ենք, տարածաշրջանում կաղում ենք, աշխարհում կաղում ենք: Մեզ պետք է ամուր կանգնել մեր ոտքերի վրա, որի համար երկրի քաղաքական դաշտ պետք է մուտք գործեն մեր թեկնածուները, որոնք գրագետ և պատրաստված մարդիկ են: Գրագետ և անգրագետ մարդու միջև տարբերություն պետք է դնենք: Մարդ կա, 25 տարի է՝ պատգամավոր է, 5 նախադասություն չի ասել ԱԺ-ում, պատգամավորներ ունենք, որոնք ամիսներով նիստերին չեն գալիս, պատգամավորներ ունենք, որոնք ո՛չ լսում են, ո՛չ տեսնում են: Նրանք հիշում, լսում և տեսնում են ժողովրդին միայն ընտրություններից մի ամիս առաջ»:
«Եթե մեզ մոտ չկարգավորվեն այն խնդիրները, որոնք պարզապես խանգարում են տնտեսական դիվանագիտության զարգացմանը, ինտեգրացիային, ապա այս բոլորը կմնան պարզապես լավ խոսքեր և բարի ցանկություններ»:
