«Եթե տարածքներ ենք տալիս ու դիմացը ոչինչ չենք ստանում՝ Հայաստանին սպասվում է կործանում։ Իսկ եթե Հայաստանը տարածքներ է տալիս, Ադրբեջանն էլ Հայաստանին է վերադարձնում տարածքներ՝ ստանում ենք հավասարակշռություն։ Լավ, թող Ադրբեջանին տանք այն, ինչն ադրբեջանական է, բայց ինչը որ հայկական է, դրանք էլ Ադրբեջանը պետք է վերադարձնի։ Հենց նույն Տավուշում, Բերքաբեր գյուղում հողեր կան, որոնք Ադրբեջանի հսկողության տակ են, այդ հողը թող վերադարձնեն, եթե փոխզիջում է, թող գնան մաքուր փոխիզումների, ոչ թե զուտ զիջումների։
«Ես Բաղանիսում անվտանգ եմ ապրել, ունեմ 3 անչափահաս երեխա, իմ նպատակն է, որ իմ երեխաներն էլ Բաղանիսում անվտանգ ապրեն, մենք այլ նկրտումներ չունենք»,- ընդգծեց Ն. Սահակյանը։
«Հայաստանն այնքան է մեկուսացել, որ ում մտքով անցնի, կարող է Հայաստանի դեմ պատերազմ սկսել: Սա սրանց 6 տարիների դիլետանտ և դավաճան քաղաքականության հետևանքն է, որ հեռացել են ազգայինից, դարձել կախյալ»,- ասել է Արտակ Զաքարյանը:
«Տավուշ. Արտաքի՞ն, թե՞ ներքին դիմադրության շարժում» թեմայով քննարկմանը «Այլընտրանքային նախագծեր» խմբի համահիմնադիր Վահե Հովհաննիսյանն արձանագրել է պետականության լուրջ ճգնաժամ, որի դրսևորումները և լուծումը Տավուշում չեն:
Ամենատարբեր սոցիոլոգիական հարցումներով՝ Հայաստանի իշխանությունը, Նիկոլ Փաշինյանն ունի 20 տոկոսից ցածր վարկանիշ։ Նրա անվերապահ աջակցության ցուցանիշը տատանվում է 7-8 տոկոսի սահմաններում, ինչը հարաբերականորեն նույնական է պետական համակարգում աշխատողների, նրա իշխանության անմիջական շահառուների հետ։ Այսինքն, քաղաքական իմաստով Նիկոլ Փաշինյանը զուրկ է լեգիտիմությունից և ունի դասական պառլամենտական լաչառությանը բավարարող վարկանիշ։
Երեկ նախ ադրբեջանական լրատվամիջոցները հայտնեցին, որ Արցախի Հանրապետությունում գտնվող ռուս խաղաղապահների զորակազմը դուրս է գալիս Արցախից: Ադրբեջանի նախագահի օգնական Հիքմեթ Հաջիևն ասել էր, որ ռուս խաղաղապահներին դուրս բերելու որոշումը կայացրել են ՌԴ-ի և Ադրբեջանի բարձրագույն ղեկավարությունները:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը պետական կառավարման մասնագետ, տնտեսագետ Հովհաննես Ավետիսյանն է։
Հարց է առաջանում՝ տեղի հրամանատարն ինքնագործունեությո՞ւն է թույլ տվել, թե՞ ՊՆ ղեկավարությունը տեղյակ է եղել և թույլ է տվել, և եթե թույլ է տվել, ստացվում է՝ ՈՄԱ-ի հետ այս առումով կա համագործակցությո՞ւն:
Շուրջ 10 օր առաջ՝ ապրիլի 9-ին, Մայր աթոռը Տավուշից տարածքներ հանձնելու վերաբերյալ հայտարարություն տարածեց՝ ՀՀ իշխանություններին կոչ անելով հրաժարվել պարտվողական գործելաոճից:
ՀՀ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանն արձանագրում է՝ թեև Փաշինյանն արտաքին ճակատում ունի միայն պարտություններ, բայց նաև ստացել է Արևմուտքի քարտ-բլանշը՝ Հայաստանում ամենաայլանդակ բաներն անելու համար: Հենց սրանով է նախկին վարչապետը պայմանավորում նաև օրերս 44-օրյա պատերազմի մասնակից Սամվել Վարդանյանի խոշտանգման դրվագը:
Երևան քաղաքի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի Ավան նստավայրում` նախագահությամբ դատավոր Մանվել Շահվերդյանի, այսօր շարունակվեց «Միասին» շարժման անդամ, ՀՀ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանի գործով վկաների հարցաքննությունը։ Գործով անցնող երկրորդ վկա ոստիկանը ոստիկանության ավագ տեսուչ Արթուր Սակունցն էր, որը, սակայն, իրեն ուղղված բոլոր հարցերին մեկ ընդհանրական պատասխան էր տալիս՝ «չեմ հիշում»:
Այս իրականության խտացված աբսուրդն այն է, որ հիմա, իշխանությունից բացի, Հայաստանում գրեթե բոլորը նույն իշխանության դեմ մղում են ճիշտ նույն պայքարը, ինչ տասնամյակներ շարունակ մղել են Ադրբեջանի ու Թուրքիայի քաղաքական, հանրային, դիվանագիտական ներկայացուցիչների դեմ։ Դա մի կողմից՝ առաջացնում է այն, ինչն անվանում են կոգնիտիվ դիսոնանս, մյուս կողմից՝ անհեթեթ է դարձնում քաղաքական, ինտելեկտուալ պայքարն ինքնին, որովհետև իշխանությունը ընդդիմախոսներին մղում է հայաստանյան իսկ օրակարգում ապացուցել այն, ինչի մասին խոսակցությունն անգամ ծառայում է թշնամական օրակարգերին։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտի նախկին տնօրեն, ակադեմիկոս, թուրքագետ Ռուբեն Սաֆրաստյանն է։
168 TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրը քաղաքագետ, «Ժողովրդավարական համախմբում» կուսակցության նախագահ Սուրեն Պետրոսյանն է։
Թե ո՞ր քաղաքացու տոնն է այս տարի նշելու իշխանությունը, հարցի պատասխանը դեռ պարզ չէ. գուցե այն քաղաքացիների, որոնք հետպատերազմական իրողություններում ապրում են թշնամու նշանառության տա՞կ, կամ ոսկեպարցիների, որոնց համոզում են, թե իրենց հայրենիքը չեն հանձնում, դատարանի դահլիճում մահացած պրոդյուսեր Արմեն Գրիգորյանի՞, «Եռաբլուր»-ում «ժողովրդավարության» շահառու որդեկորույս ծնողների՞, որոնց կարմիր բերետավորները քարշ էին տալիս, Կասկադում ԱԺ նախագահի թքին արժանացած հայրենադարձ Կարեն Մկրտչյանի՞, թե՞ ընդամենն օրեր առաջ ոստիկանական մեքենայից դուրս բերված ու դիմակավորված անձանց կողմից խոշտանգված՝ 44-օրյա պատերազմի մասնակից Սամվել Վարդանյանի ու ՀՀ այլ քաղաքացիների, որոնք ամենևին չեն հավատում երջանիկ անհատի, հզոր պետության և հոգատար հանրության մասին իշխանական միֆին:
Փաստաբանությունը վճարովի ծառայություն է։ Ինչպես որ վճարովի զբաղմունք է լոբբիզմը՝ այլոց շահերի առաջմղումը։ Միջազգային փաստաբանությունն ու լոբբիզմը վճարովի են առավել ևս ու արժեն աստղաբաշխական գումարներ։ Այդ ծառայություններից օգտվում են կա՛մ համաշխարհային մասշտաբի մեծահարուստներն ու խոշոր կորպորացիաները, կա՛մ պետությունները՝ իրենց քաղաքական ու տնտեսական շահերը պաշտպանելու, առաջ մղելու համար։
Ապրիլի 14-ին «Ազատության» հետ կիրակնօրյա զրույցում Ազգային ժողովի պաշտպանության հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանը հայտարարել էր, որ Նիկոլ Փաշինյանը նպատակ ունի նաև Հայոց ցեղասպանության հետ կապված իրական հիմքեր կառուցել՝ ավելի առարկայական դարձնել ցեղասպանության ենթարկված հայրենակիցների ամբողջ ցանկը:
«Թուրքիայի նպատակն է՝ նման հանձնաժողովներով ժամանակ ձգել, տասնյակ տարիներով քննել արդեն ապացուցված փաստերը, և այդքան ժամանակ Թուրքիան ազատված կլինի «գլխացավանքից»:
Այսօր Երևանում ԻԻՀ դեսպան Մեհդի Սոբհանին, ներկայացնելով Իրանի օրինական «պատասխանն» Իսրայելին, խոսեց ՀՀ-ում ԵՄ որոշ երկրների դեսպանատների գործունեության մասին։
«Ժողովրդավարություն և անվտանգություն» ՀԿ-ի նախագահ, ԱԺ նախկին պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանն այսօր, ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանի գործով դատական նիստից առաջ, լրագրողների հետ զրույցում ասաց՝ դատավորի աթոռին նստած է ոչ թե նիստը ղեկավարող դատավոր Վահե Դոլմազյանը, այլ Նիկոլ Փաշինյանը, որը նախորդ նիստի ժամանակ ևս 3 ամսով երկարաձգեց Արմեն Աշոտյանի կալանքը։
Հայաստանի «հպարտ» քաղաքացուն ժամանակին հզոր ու բարգավաճ երկիր խոստացող Նիկոլ Փաշինյանը վեց տարում հասցրեց եղածն էլ քանդել, երկիրն ու ժողովրդին կանգնեցնել լինել-չլինելու խնդրի առաջ։
«Թույլ տալ մեծ թվով ներգաղթյալների մուտքը Հայաստան՝ անկախ հանգամանքից՝ դրա դիմաց վճարելու են, կամ՝ ոչ, խնդրահարույց է ՀՀ-ի պես պետության համար՝ նախ բնակչության առումով։ Մենք փոքր բնակչությամբ երկիր ենք, և ներգաղթյալների թվի ավելացումը՝ մանավանդ արդեն իսկ Հայաստան եկած մեծաթիվ հնդիկ ներգաղթյալների ֆոնի վրա, լուրջ ռիսկեր է ստեղծում»:
Նույնիսկ նախկին «թալանչի» և «ոչ ժողովրդավար» ղեկավարները երբևէ այդպիսի ցածր ռեյտինգ ու վստահություն չեն ունեցել, ինչպիսին, այս հարցման արդյունքներով, ունի Նիկոլ Փաշինյանը։
«Այս իշխանությունը հրեշ է, որը եկել է ժողովրդի արյունը խմելու, լավ, մի լավ բան արե՞լ են այս ազգի համար, մի լուցկու հատիկի չափ լավ բան արե՞լ են, մենակ հարստանալուց, Արցախը ու Հայաստանի տարածքները հանձնելուց բացի։ Կրկնում եմ՝ մեր երկրի փրկությունը Նիկոլ Փաշինյանի հեռացումն է։ Ես պայքարի հնարավորություններ չունեմ, միայն կարող եմ կանգնել պայքարողների կողքին։ 2018 թվականից Հայաստանի ու հայ ազգի գլխին սև է եկել։ Անասունը որ անասուն է, իր զավակին, իր տարածքը պաշտպանում է»,- ընդգծեց Մադլեն Ասրյանը։
Հայաստանում ներդրվում է բժիշկների լիցենզավորման ինստիտուտ, և հնարավոր է՝ արդեն հաջորդ տարվա հունվարի 1-ից բոլոր բժիշկներից պահանջվի անհատական լիցենզիա։
Այն, որ եթե բանակին չխանգարեին, պատերազմում առնվազն այս արդյունքով չէինք պարտվելու, ինչով պարտվեցինք՝ անվիճելի է:
Կոնկրետ Հանրապետականը մշտապես մոտեցել է պայքարին «0 ամբիցիա» և «0 հանդուրժողականություն նիկոլիզմի հանդեպ» սկզբունքներով։ Միայն Նիկոլին հեռացնելու օրակարգը շատ հայրենակիցների համար սպառիչ չէ․ նրանք ուզում են հասկանալ նաև, թե ինչ է լինելու Նիկոլից հետո (իմ տեսակները, օրինակ, շարադրված են «Postnikol» հոդվածաշարում)։
Համաշխարհային մասշտաբով Փաշինյանն ամենատոքսիկ ղեկավարների եռյակում է, որոնց պաշտոնավարման և քաղաքական կարիերայի ավարտն ընդամենը ժամանակի հարց է։ Հայաստանի ապագան կտնօրինեն նրանք, ովքեր ավելի շուտ հեռացնեն Նիկոլին։ Եվ պարզապես կենսական է, որ սա անի հենց հայ ժողովուրդը»:
Հայաստանում գործում է կեղծ, իմիտացիոն ժողովրդավարություն, որը դեմոկրատական սկզբունքով վարվող արտաքին քաղաքականությամբ փորձում է չեզոքացնել իրական ավտոկրատական ռեժիմներից բխող ավելի քան իրական մարտահրավերները։
Օրերս հայտնի դարձավ, որ Նիկոլ Փաշինյան-Օլաֆ Շոլց հեռախոսազրույց է տեղի ունեցել: ՀՀ կառավարության հաղորդագրության համաձայն, քննարկվել են Հայաստան-Գերմանիա համագործակցությանը, ՀՀ-ԵՄ հարաբերությունների հետագա զարգացմանը վերաբերող հարցեր: Հաղորդագրության համաձայն՝ անդրադարձ է կատարվել Հայաստան-Ադրբեջան խաղաղության գործընթացին, և Փաշինյանը նշել է, որ Հայաստանը պատրաստ է գնալ լուծումների 2022 թվականի հոկտեմբերի 6-ին՝ Պրահայում, 2023 թվականի մայիսի 14-ին և հուլիսի 15-ին՝ Բրյուսելում, ինչպես նաև՝ 2023 թվականի հոկտեմբերի 5-ին Գրանադայում համաձայնեցված սկզբունքների հիման վրա:
