ՏԻՄ ընտրությունների քարոզարշավի վերջին շաբաթն է, հանրային ու քաղաքական շրջանակները սա միայն քաղաքային, համայնքային ընտրություն չեն որակում, այլ քաղաքական։ Նշում են, օրինակ, հենց Գյումրին հնարավոր է դառնա մեծ քաղաքական գործընթացի սկիզբ, և պատահական չեն համարում, որ ընտրություններին ընդառաջ դարձյալ թիրախավորվում են ընդդիմադիր այս կամ այն գործիչները, ի մասնավորի՝ ՀՀԿ-ական կարկառուն ներկայացուցիչներ։
Նիկոլ Փաշինյանը, արտաքին թշնամու հետ ստորագրվելիք նվաստացուցիչ թղթի միջոցով, փորձում է լուծել երկրի ներսում սեփական քաղաքական հակառակորդների հարցերը։ Նրան այս պահին չի հետաքրքրում, որ «Խաղաղության համաձայնագիրը» ոչ թե Հայաստանի անվտանգությունն ապահովող պայմանագիր է, այլ բարաթ, որով պարտավորված անելիքը պահանջելու են Հայաստանում անպատվության հաղթանակն արձանագրելուց հետո։
Իշխանությունը ոչինչ չի անում մեր պետականության, մեր ազգի գոյատևման համար: Հիմա էլ հայցերն են ուզում հետ վերցնել: Միայն էդ քայլերը բերում են մեր անկմանը, ոչնչացմանը, մեր ազգի նվաստացմանը:
Հայաստանում շարունակում է աճել կիբերհանցագործության թիվը․ օրերս նաև կիբերհանցանքներից տուժած անձինք բողոքի ակցիա են իրականացրել Դատախազության ու Կենտրոնական բանկի առջև՝ պահանջելով չեղյալ համարել իրենց չվերցրած վարկերը կամ գոնե սառեցնել դրանց վճարումը մինչև քրգործերի ավարտը:
«Հայաստանի ԴՕՍԱԱՖ»-ի շենքում այսօր քննչական գործողություններ էին, որով պայմանավորված՝ շենքում գործունեություն ծավալող քաղաքացիները տարհանվել էին շենքից։
Արդեն հինգ տարի ընդդիմությունների մեծ մասը միանգամայն իրավացիորեն հայտարարում է, որ Հայաստանը գտնվում է կործանման ճանապարհի վերջնակետում, և եթե օր առաջ իշխանափոխություն չլինի, կործանումը երաշխավորված է։
«Այո, իշխանությունները նախապատրաստվում են ընտրական, կամ՝ գուցե ոչ ընտրական գործընթացների (քանի որ նաև նրանք են ենթադրում, որ երկրում կարող են լինել ներքաղաքական զարգացումներ, որոնք պայմանավորված չեն զուտ ընտրական տրամաբանությամբ), իրենք էլ են փորձում պատրաստվել այդ գործընթացներին՝ հասկանալով, որ լեգիտիմ ռեսուրսների զգալի պակաս ունեն: Վերջինը ցույց են տալիս նաև սոցիոլոգիական հարցումները․ ի դեպ, հենց նախօրեին արված հարցումներից մեկով, օրինակ, հարցվածների 65,6 տոկոսը դժգոհ է Նիկոլ Փաշինյանի գործունեությունից։
2018-ի «հեղափոխություն» կոչվածից հետո Նիկոլ Փաշինյանը քաղաքական հետապնդումների է ենթարկում ընդդիմությանը, քաղաքական ընդդիմախոսներին: Քաղաքական հաշվեհարդարներ՝ ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի, ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանի, ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանի, Վանաձորի նախկին քաղաքապետ Մամիկոն Ասլանյանի և այլ քաղաքական և հանրային գործիչների դեմ:
«Ինչպես 2024, այնպես էլ 2025 թվականին հիմնական սոցիալական վճարների գծով աճ չենք ունեցել։ 2025 թվականին չեն բարձրանալու նաև նվազագույն կենսաթոշակի չափը, անապահովության նպաստների չափերը և նաև նվազագույն աշխատավարձերի չափերը»,- 168․am-ի հետ զրույցում առկա տնտեսական իրողություններին անդրադառնալով՝ այս արձանագրումներն արեց ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավոր, տնտեսագետ Թադևոս Ավետիսյանը։
Գյումրին իրենց համար քաղաքական տեսակետից, փաստացի, կյանքի-մահի կարևորություն ունի, և իրենք ամեն ինչ անելու են Գյումրիում չպարտվելու համար՝ ընտրակեղծիքներ, շանտաժի միջոցով ընտրված ավագանուն իրենց կողմ տանելու մարտավարություն, ձերբակալություններ և այլն։
Քաղտեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանն այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ անդրադարձավ Հայաստանի արտաքին ու ներքին մարտահրավերներին։
168.am-ի հետ զրույցում ռուս արևելագետ Ստանիսլավ Տարասովն ասաց, որ ալավիների հետ կապված վերջին իրադարձությունները հստակ ցույց տվեցին, որ Սիրիայի ժամանակավոր կառավարության և նրա աջակիցների համար իրավիճակն ամենևին էլ կառավարելի չէ։ Թեև, ըստ նրա, կառավարական ներկայացուցիչները հայտարարում են, թե սա սպասելի էր, այնուամենայնիվ, բախումներ նման պատկերով սպասելի չէին, ինչպես նաև սպասելի չէր նման արձագանքը, ինչը թույլ է տալիս ենթադրել, որ Թուրքիան, որը ցանկանում է լուծել Սիրիայում քրդերի հարցը, խնդիրներ ունի Սիրիայում։
168․am-ն այս համատեքստում միջազգային հարցերով փորձագետ Արմեն Մանվելյանից հետաքրքրվեց՝ այս հայտարարարությունը նոր էսկալացիայի նախերգա՞նք էր, թե՞ ուղղակի սպառնալիք՝ նոր զիջումներ պարտադրելու համար։
Միջազգային դատական հայցերը, վեճերը խաղաղ ճանապարհով լուծելու մեխանիզմ են։ Ինչո՞ւ հրաժարվենք մեր այդ իրավունքից։ Ունե՞նք այն ռեսուրսը, որ կարողանանք մարտի դաշտում պատերազմել Ադրբեջանի ու Թուրքիայի հետ միասին։ Ուրեմն ինչո՞ւ հրաժարվել միջազգային հայցերից։
Իշխանությունները ժողովրդի գլխին ինչ խաղ ասես՝ խաղում են, ասում են՝ ժողովրդի համար ենք անում։ Իրենց աշխատավարձերը բարձրացնում են, ասում են՝ ժողովրդի համար ենք անում, անում ենք, որ կաշառք չվերցնենք։ Տրանսպորտը թանկացնում են, հարկերը բարձրացնում են, ամեն ինչ թանկացնում են, ասում են՝ ժողովրդի համար ենք անում։
Անցած տարի, երբ իշխող վարչախումբը, արհամարհելով տարբեր տեղերից հնչող մտահոգությունները, բազմաթիվ ոլորտներում շըփ-թըփ անելով՝ օրենքներ էր փոխում ու ավելացնում էր բիզնեսի հարկային բեռը, մեծացնում էր քաղաքացիների ֆինանսական ծանրաբեռնվածությունը, հավանաբար չէր սպասում, որ կարող է հայտնվել հասարակական այսպիսի դժգոհությունների ալիքի տակ։ Այսօր, սակայն, դա իրողություն է։
«Միասնական Վարդենիս» դաշինքի ղեկավար Դավիթ Շահնազարյանի բնորոշմամբ՝ որքան էլ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարի, թե՝ «եթե ժողովուրդը կամենա, ապա ես իշխանությունը կտամ նրան, քանի որ նրանից եմ վերցրել», այդպես չի անի մեկ պարզ պատճառով։
Գյումրիում մարտին սպասվող ընտրություններին ընդառաջ՝ տարբեր փորձագետներ գուժում են իշխանության հնարավոր պարտությունը, անգամ հնչում են տեսակետներ, թե Գյումրիից քայլերթով Երևան եկած Նիկոլ Փաշինյանը հենց Գյումրիով էլ հեռանալու է։
Առաջին հայացքից իսկապես ծուղակային թվացող այս իրավիճակից ելքը, ի թիվս այլ նոր շեշտադրումների, կարող է լինել ոչ թե «իրական Հայաստանին» «պատմական Հայաստանը» հակադրելու մեխանիկան, այլ այնպիսի ինտելեկտուալ ու գաղափարական աշխատանքը, որը ցույց կտա, որ իրական և պատմական հայաստանները ոչ թե հակադրվում են, ինչպես ներկայացնում է իշխանությունը, այլ չեն կարող գոյություն ունենալ առանց մեկը մյուսի, առանց փոխլրացնելու ու առանց գոյակցության։ Այսինքն՝ իրական Հայաստանը, այդ թվում ու առաջին հերթին՝ պատմական Հայաստանն է՝ պատմական հիշողությամբ, հազարամյա ավանդույթներով, նախնիների պաշտամունքով։
«Ժամանակս շատ է. Մյունխենյան անվտանգության համաժողովը գրեթե ամբողջությամբ եմ նայել։ Իհարկե, Վենսի ելույթն այդ իմաստով պատմական է»,- հերթական դատական նիստից հետո 168.am-ի հետ ավանդական հարցուպատասխանի ժամանակ նշեց տնային կալանքի ռեժիմում գտնվող ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը` անդրադառնալով ԱՄՆ փոխնախագահ Ջեյ Դի Վենսի մյունխենյան աղմկահարույց ելույթի` ժողովրդավարությունից հեռացող Եվրոպայի դրվագին։
«Այս յոթ տարիներն ապացուցել են, որ Փաշինյանը ոչ թե կոռուպցիայի դեմ էր պայքարում, այլ կոռուպցիան իրենով անելու համար։ Հայաստանում նրա օրոք պաշտոնյա լինելն իր եկամտաբերությամբ համադրելի է ժամանակին Bitcoin գնելու հետ։
Մինչ Հայաստանի խորհրդարանում երկօրյա թեժ քննարկումներից հետո 64 կողմ (ՔՊ-ական), 7 դեմ ձայների հարաբերակցությամբ առաջին ընթերցմամբ ընդունվեց Եվրամիությանն անդամակցելու գործընթացի մեկնարկի մասին օրինագիծը, Եվրահանձնաժողովը հրապարակեց 2025 թվականի աշխատանքային ծրագիրը։ Եվրահանձնաժողովի տարեկան ամենակարևոր փաստաթղթում որևէ խոսք չկա Հայաստանի Հանրապետության մասին։
Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունում ՀՀ Արտաքին գործերի նախարար (ԱԳՆ)աշխատած Զոհրաբ Մնացականյանը նոր պաշտոն կստանա։
Այսօր էլ՝ այն, որ ընկերությունը հայտնվել է հարկադիր կանգառի վիճակում, մեծ ոգևորություն է առաջացրել Ադրբեջանում։ Կոմբինատի գործունեության այս դադարն առիթ է տվել ևս մի անգամ շահարկելու թեման, ինչը տեղի է ունենում, այսպես կոչված՝ «Զանգեզուրի միջանցքի» ու Սյունիքի հետ կապված ադրբեջանական նկրտումների վերջին շրջանում նկատվող ակտիվացումների պայմաններում։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը քաղբանտարկյալ, Վանաձորի ընտրված քաղաքապետ Մամիկոն Ասլանյանն է։
Այս տարվա հունվարի 28-ին Սահմանադրական դատարանի (ՍԴ) անդամ, նախկինում ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և Հայկ ազգային կոնգրես (ՀԱԿ) կուսակցության համակիր ու բազմաթիվ գործերով նրանց ներկայացուցիչ Վահե Գրիգորյանին Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովը (ԵԽԽՎ) ընտրեց Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում (ՄԻԵԴ) ՀՀ ներկայացուցիչ: Վերջինս այդ պատասխանատու պաշտոնում կփոխարինի ՄԻԵԴ-ում 9 տարի պաշտոնավարած դատավոր Արմեն Հարությունյանին:
Մինչ Երևանում շարունակում են բոյկոտել ավագանու հերթական որոշումը` ըստ որի, Երևանի հանրային տրանսպորտի օգտվողները 1 ուղևորության համար փետրվարի 1-ից կվճարեն 150 դրամ, իշխանությունը, ասում են` կոնտր-ակցիա է իրականացնում։
Եթե մինչ այս պահը հայ հասարակության մեջ բարձրացող բողոքի ալիքները հիմնականում կապված էին երկրի անվտանգային խնդիրների հետ, ապա այժմ ՀՀ շարքային յուրաքանչյուր քաղաքացի նաև ստիպված է իր «երախտիքի անկեղծ խոսքը» հղել կառավարությանը՝ իր գրպանը մտնելու ու իրենից ավելի շատ գումար պոկելու համար։ Դա կատարվում է տարաբնույթ մեխանիզմներով, սակայն դրանք բոլորն էլ իշխանությունը մատուցում է «բարեփոխումներ» կոչվող սոուսի տակ։
Պետությունում, որի ողջ տարածքի նկատմամբ հավակնություն է ներկայացնում նրա դե ֆակտո թշնամի երկիրը, իշխանությունը զբաղված է քաղաքացիներից հնարավորինս շատ փող հավաքագրելով։
Երևանում կայանատեղիների վճարը մեկ որոշմամբ բարձրացվեց մոտ 13 անգամ՝ 12 հազարից դառնալով 160 հազար դրամ, անցած տարվանից հարկային դաշտ են բերվել մի շարք ծառայություններ, անշարժ գույքի գույքահարկն արդեն այս տարվանից բարձրացել է կրկնակի անգամ, տրանսպորտի ուղեվարձը փետրվարի 1-ից կրկին եռապատկվելու է, իսկ եկամուտների համընդհանուր հայտարարագրումը քաղաքացիների կյանքը վերածելու է իսկական ֆինանսական ու բյուրոկրատական դժոխքի։
