Ինչպես այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ տեղեկացրել է Սոցիալական ապահովության պետական ծառայության պետի առաջին տեղակալ Սմբատ Սաիյանը, Հայաստանում կենսաթոշակների չափը 2015 թվականի հունվարի 1-ից կբարձրանա միջինը 15 տոկոսով:
Ըստ ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության սոցիալական ապահովության ծառայության ամփոփ տեղեկատվության, 2014թ. հուլիսի 1-ի դրությամբ կենսաթոշակառուների թվաքանակը կազմել է 463 331 մարդ, որոնցից աշխատանքային կենսաթոշակառուների թվաքանակը կազմել է 458 497, զինծառայության հետ կապված կենսաթոշակառուների թվաքանակը` 4 834 մարդ:
Կառավարությունը 5 մլն դրամ է տրամադրել «ՀՀ վետերանների միավորում» ՀԿ աշխատանքի վետերանների կոմիտեին՝ վետերաններին հասցեական սոցիալական աջակցություն ցուցաբերելու, ևս 6 մլն դրամ՝ նրանց արտոնյալ պայմաններով առողջարանային բուժման ուղեգրեր հատկացնելու նպատակով:
Ըստ նախարարի՝ ընտանիքը միջինում ամսական 200 կվտ էլեկտրաէներգիա է ծախսում, և դրա հիման վրա է իրականացվել կառավարության քայլը՝ 1000 դրամով ավելացնել ամսական նպաստի չափը, ինչը շուրջ 100 մլն դրամի ծախս է ենթադրում:
Թեպետ Ամուլսարի հանքավայրը դեռ գործող հանքավայր չէ, և ընկերությունը չունի եկամուտ, ընկերությունը ներդրումներ է իրականացրել ենթակառուցվածքներում և համայնքների սոցիալ-տնտեսական զարգացման ծրագրերում՝ կայուն զարգացմանը և կենսապայմանների բարելավմանը նպաստելու նպատակով:
Սիրելի հայրենակիցներ, Ձեզ է դիմում 4-ամյա Հայկ Ներսեսյանի մայրը՝ Պայծառ Ներսեսյանը: Որդիս ի ծնե ունի խնդիր՝ մանկական ուղեղի կաթված ախտորոշմամբ, ինչի պատճառով չի կարողանում քայլել և ինքնուրույն նստել: Բժիշկների ցուցումով ապաքինման ելքը Գերմանիայում է, իսկ ֆինանսական միջոցների հայթայթման գործում յուրաքանչյուրը կարող Է ներդրում ունենալ. վիրահատության համար անհրաժեշտ գումարի 60,000 Եվրոյից 25,000-ը մեծ դժվարությամբ կարողացել ենք հավաքել:
«Ես միակ հույսս կապել եմ Աստծու հետ ու ամեն գիշեր Աստծուց դա եմ խնդրում, որ մի հատ հրաշք անի, ու ես ոտքի կանգնեմ»,- 168.am-հետ զրույցում ասաց կրծքագեղձի քաղցկեղ ունեցող Լուսինե Դարբինյանը, որն իր 16-ամյա աղջկա հետ ապրում է սկեսուրի տան նախկին հավաբնում:
«Նպաստը չեն տալի էս 5 ամիս ա, երեխանցը մթամ երկու կոպեկ նպաստ առնեինք` կտրել են: Ասենք դժվար ա, ի՞նչ կարանք անենք: Օդից կարա՞նք կախվենք: Իրոք, շատ դժվար ա, ոչ հագնել կա, ոչ ուտել կա, ոչ խմիլ կա: Մի ազիզ բան եմ ուզում` առևտուրը գալիս ա անց կենում, ոչ էլ կարում եմ առնեմ: Ինչո՞վ ապրեմ»:
10-ամյա Ազատուհին եւ նրա քույրը` 13-ամյա Միլենան մոր մահից հետո երկար ժամանակ չէին ուզում դպրոց գնալ, ամաչում ու մտատանջվում էին` ի՞նչ կասեն դասընկերները`հայրը սպանել է մորը: Երեխաներին տատը մի կերպ է համոզել է, որ պետք է դպրոց գնալ, ուսուցչուհին էլ դասընկերներին է նախապատրաստել, որ Միլենայի ու Ազատուհու հետ զգույշ խոսեն, նրանք շատ խոցելի են:
13-ամյա Ռաֆիկը երկու քույրերի հետ ողջ մանկության ընթացքում ականատես է եղել սարսափելի տեսարանների: Հարբեցող հոր վիճաբանությունները, մոր նկատմամբ ծեծ ու ջարդն այս տղայի հիշողության մեջ դաջվել են` որպես անվերջանալի տեսարաններ:
«Գոքորը, որ դաժե մի բաժակ խմում էր, ոնց որ 10 շիշ խմած լիներ, էնքան էր խմում, որ մոտն արդեն «գարյաչկա էր» լինում: Մի բաժակ պիվայից անջատվում էր»,-օրերս Գյումրիում դանակի բազմաթիվ հարվածներից սպանված Լիանա Մանուկյանի եղբայրը մեզ հետ զրույցում այսպես է նկարագրում փեսային, որը դաժանաբար սպանել է քրոջը:
Տիկին Ալվարդի տան մռայլությունն ու թաց, խեղդող անդուր օդն ապտակելով դուրս է հրում տարածք ոտք դնող ցանկացած մեկին: Ներսում սառն է, մութ, ու մեծերն այնքան տխուր են, որ անգամ փոքրերի չարաճճի շարժը նրանց չի կտրում մտովի «եսիմ ուր» լինելուց:
Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 30.01.2014թ. 64-Ն որոշման համաձայն, բնական գազ սպառող՝ ընտանեկան կամ սոցիալական նպաստի իրավունք ունեցող ընտանիքները (անապահով ընտանիքներ) կարող են օգտվել բնական գազի սակագնի մասնակի փոխհատուցումից:
Սամվել Անդրեասյանն առավոտից մինչև անկողին մտնելը գազի սարքի մոտ կանգնած «տաքանում» է: Իրեն թվում է, թե տաքանում է, որովհետև տևական ժամանակ գազը չի միացվում…
Նրանց կիսադատարկ տան դուռը միշտ բաց է` անկախ օրվա ժամից, անկախ նրանից տանը մարդ կա՞, թե՞ ոչ: Ինչպես տիկին Գայանեն է ասում` սնվում են խանութից ապառիկ ուտելիք վերցնելով։
Արմավիրի մարզի Տարոնիկ գյուղի կիսկառույց տանն է ապրում Կիրակոսյանների ընտանիքը։ 4 պատի մեջ, բառի բուն իմաստով՝ 10 քառակուսի մետր տարածքում անգամ պատուհան չկա։ Քնում, ուտում են՝ որտեղ պատահի։ Տարածքը զուրկ է սանիտարահիգիենիկ տարրական պայմաններից։
Ազատամարտիկ Արթուրենց տունը շնանոցում է: Տարածքն այդպես են կոչում, քանի որ շինության մեջ նախկինում ոստիկանական շներ են պահել, ու 1990 թվականից Արթուրը մոր հետ եկել է շների տեղը զբաղեցնելու: Շնանոցն իսկական շնանոց է, ու թեև ինչպես` աշխարհում, այնպես էլ՝ Հայաստանում 21-րդ դար է, բայց կառուցվող շենքերը մնում են դատարկ, իսկ շնանոցներում «ապրելու» համար մարդկանց հերթեր են գոյանում:
«Անցած երկու տարիների ընթացքում գազի գինը, որ մատակարարվում էր այդ ընտանիքներին, կազմում էր 132 դրամ 1 խորանարդ մետրի համար, և 32 դրամը մենք հատուցում էինք…
Գիտե՞ք` որքան դժվար է այցելել տարիներով մոմի լույսով ապրող տարեց ամուսիններին, ականատես լինել, թե ինչպես են սովամահ լինում, որովհետև թոշակով անգամ հաց չեն կարողանում գնել, այնուհետև մեջդ ուժ գտնել` տեսածդ վերարտադրելու, իսկ ամիսներ անց կրկին այցելել և տեսնել, որ երկուսն էլ մահացել են:
Հիմա ասեք՝ 52.000 դրամով ես ո՞նց երեք երեխա պահեմ, ո՞նց ապրենք էս թանկ պայմաններում, ուտելիքը` թանկ, հոսանքը` թանկ, լավ ա՝ գազ չենք վառում, ինչքան փետ-մետ, զիբիլ կա, լցնում-վառում ենք, որ երեխեքը չցրտահարվեն…
12-ամյա Էրիկը երազում է ամուրի ոստիկան դառնալ: Արդեն քանի օր դպրոց չհաճախող տղան բոլոր հանգամանքները վերլուծում է՝ իրականությանը բաց աչքերով նայելով:
Ինչպես այսօր լրագրողների հետ ճեպազրույցում տեղեկացրեց, աշխատանքի և սոցիալական զբաղվածության նախարար Արտեմ Ասատրյանը, զբաղվածության նոր մոդել է ներդրվելու, այս տարի 1 տասնյակից ավելի զբաղվածության ծրագրեր են իրականացվելու, շարունակվելու է ինտեգրված սոցիալական ծառայությունների համակարգի ներդրումը, նաև ներդրվելու է հաշմանդամության սահմանման նոր մոդելը:
Երկու տարին դեռ չլրացած Համլետը ծնված օրից ուղիղ մեկ տարի ապրելով «դոմիկի» անտանելի պայմաններում՝ ցրտից թոքաբորբով հիվանդացել է: Մայրը՝ Անահիտը, վստահեցնում է, որ երեխային անմիջապես տեղափոխել են հիվանդանոց, որտեղ պարզվել է` «դոմիկի» պայմանները երեխայի առողջության վրա մեծ հետք են թողել:
Ողջ մանկության ընթացքում Ձմեռ պապ տեսնել երազող Տիգրանն, անցյալ տարվանից սկսած, ծնողներից պահանջում է այլևս իր և Ձմեռ պապի հանդիպումից խուսափել:
Փոխանցված գումարի շնորհիվ փոքրիկն արդեն ստացել է քիմիաթերապիայի 5-րդ կուրսը, իսկ մասնագետները նրա վիճակի դրական փոփոխություն են արձանագրում՝ վստահեցնելով, որ գլխուղեղի քաղցկեղը բավականին նահանջել է:
Բժիշկ Արմեն Մկրտչյանի կյանքը հրաշքով փրկվել է, բայց բազում վիրատահությունների, վերականգնողական երկարատև բուժման արդյունքում էլ այսօր նա գտնվում է ծանր վիճակում:
Ամանորյա տոները 4 մանկահասակ երեխաների հայր Վարդանին ստիպում են երեխաների աչքերին չնայել, նրանց բազում հարցերին չպատասխանել, անհետանալ սենյակի մի անկյունում, որտեղ կմոռացվի «տոնը», երեխաների չարդարացված սպասումները, չգնված նվերները, չհնչած երգ ու երաժշտությունն ու երեխաների չիրականացած ուրախությունը:
7-րդ դասարանցի Էրիկը տխուր է… այնքան տխուր, որ անգամ խեցեգործության մեջ մխրճվելով` չի մոռանում իր ու մոր վերջին հանդիպման ակնթարթները: Ինձ նվիրում է իր ամենահաջողված գործը՝ կավե խաչն, ու ասում. «Չէ, չեմ կարոտում մամայիս: Էս խաչը նվիրում եմ, որ ձեզ հաջողություն բերի: Ճիշտ եմ ասում՝ մամայիս չեմ կարոտում»:
Երեխաները հագնում են հարևանների տված հին հագուստը և հաճախ քաղցած են գիշերում: Այն «տանը», որտեղ այս ընտանիքն ապրում է տարածքը սպասարկող տեսուչը հավանաբար 1 ժամ չի կարող մնալ:
Բժիշկ դառնամ, մամայիս բուժեմ: Մամաս չի ուզում ապրել, ինքը դժբախտ ա, իրա համար դժվար ա էս կյանքը: Բոլորը ասում են՝ հրաշք ա, որ ես իր որդին լինելով` առողջ եմ ծնվել, բայց ինքը էնքան ներվային ա, էնքան չարացած ա, որ չի գիտակցում: Մենակ տատիկիս ա մեղադրում, որ ինքը տենց ա ծնվել, ու իր հայրիկին:
