Սոցիալական

Վեց երեխաների մայր Սվետլանա Անտոնյանն ամիսներ առաջ Սիսիանից Երևան է տեղափոխվել՝ հույս ունենալով, որ գոնե մայրաքաղաքում աշխատանք կգտնի: Ավելի ճիշտ՝ ոչ թե տեղափոխվել է, այլ, ինչպես ինքն է ասում՝ «Երեխեքիս առել, փախել եմ քաղաք, որ սովամահ չլինենք»:

4-ամյա Շանթի մոտ 2013թ. հուլիսին հայտնաբերվել է արյան քաղցկեղ՝ սուր լիմֆոբլաստային լեյկոզ: Երեխան այժմ բուժվում է Երևանի Ռ. Յոլյանի անվան արյունաբանական կենտրոնում:

Վայոց Ձորի մարզի Մալիշկա գյուղի բնակիչներ Արմեն և Շողիկ Սարգսյաններն ունեն 11 դուստր: Տոնական օրերին ծնողների սիրտն ուրախությամբ է լսվում. մի ողջ երգչախումբ է ձայնակցում նրանց: Ամեն ինչ լավ էր մինչև այն օրը, երբ բժիշկները հայտնեցին, որ Շողիկը երիկամների վիրահատության կարիք ունի:

Հարցին՝ կառավարության իրականացրած ծրագրերը որքանո՞վ են նպաստում աղքատության կրճատմանը, Հ. Հակոբյանը պատասխանեց, թե աղքատության կրճատման համար հիմնական ծրագրերը կառավարության ծրագրերն են, բայց պետք է չմոռանալ մարդկանց, որոնք պետք է «հոգով իրենց աղքատ չզգան» և իրենք պայքարեն իրենց աղքատ վիճակից հանելու համար:

Ա.Ասատրյանը չհամաձայնեց, որ կառավարության ծրագրերն անհեռանկարային են, և աղքատությունը չի նվազում. «Դա Ձեր կարծիքն է»,- հակադարձեց նա լրագրողին:

Այս անգամ ամերիկահայ բարերարը մեծաքանակ բժշկական խալաթներ, անկողնային պարագաներ, հագուստներ և կոշիկներ է ուղարկել:

Տաթևիկն ու Վանիկն ուզում են իրենց երեխաներին պաշտպանել: Տատիկները նույնպես ուզում են իրենց երեխաներին պաշտպանել: Միայն թե նման պաշտպանությունը խեղաթյուրում, խելագարության է հասցնում նաև այս մանկահասակ երեխաներին, ովքեր այս դարում քիչ է ապրում են անլույս ու անհաց, դեռ մի բան էլ՝ ականատես են լինում անհավանական տեսարանների:

Տնակատերերն ապրում են սոցիալական ծայրահեղ վիճակում, բացի այն, որ կիսախարխուլ տնակում բացակայում են ամենատարրական պայմաններն անգամ, Ոսկանյան տարեց ամուսիններին մտահոգում է իրենց հաշմանդամ որդու առողջական վիճակը, որին շտապ վիրահատություն է հարկավոր, սակայն գումարներ չկան:

Ծայրահեղ աղքատության ճիրաններում հայտնված ընտանիքի 1-ին դասարան հաճախող երեխաներն անգամ ծննդյան վկայական չունեն:

Աննայի երեխաներից յուրաքանչյուրի աչքերում խեղված մի ճակատագիր է դաջված: 3 ամիս Երևանյան լճի տարածքում ապրած, այնուհետև՝ մուտքերում, օբյեկտների աստիճաններին գիշերած այս երեխաների հոգեբանությունը խաթարված, ջարդված է:

Ձևավորվել է համալիր սոցիալական ծառայությունների 19 տարածքային կենտրոն, որից 6-ն արդեն գործարկվել է: Մնացած կենտրոններում ընթացքի մեջ են համակարգչային ցանցի անցկացման, համակարգչային տեխնիկայի և կահույքի տրամադրման աշխատանքները

Ընտանիքի բոլոր անդամներին համասեփականության իրավունքով, 30 տարի առանց օտարման իրավունքի կհատկացվի Մրգաշատ համայնքի 3-րդ փողոցի 2-րդ փակուղու թիվ 3 հասցեում գտնվող անշարժ գույքը, այդ թվում երկհարկանի առանձնատունը:

«Նվիրիր ինձ կյանք» նախաձեռնությունն ահազանգում է, որ 2.5 տարեկան Արտյոմ Հովհաննիսյանն ունի սրտի արատ, նրա կյանքին վտանգ է սպառնում: Այս՝ մեծ սրտով փոքրիկ մարդուկը բոլորիս աջակցության կարիքն ունի:

Մեր հարցին՝ արդյոք գյուղացին որևէ օգնություն ստացե՞լ է Արմավիրի մարզում կարկտահարության հասցրած վնասներից հետո, Արմավիրի մարզի Ալաշկերտ գյուղի բնակիչը պատասխանեց. «Օգնությո՞ւն: Էդ ի՞նչ գույն ա»

«Այս ծրագիրը շարունակվելու է, որպեսզի բնական գազը սոցիալապես անապահով ընտանիքների համար չթանկանա», – ասել է վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը։

168.am-ը պաշտպանի անձնակազմի արձանագրած խախտումների վերաբերյալ զրուցեց դպրոցի տնօրեն Լյովա Հովհաննիսյանի հետ:

Երեք մանկահասակ երեխաներին միայնակ մեծացնող այս կնոջ անձնական կյանքում ամեն ինչ շրջադարձային փոխվել է, երբ ամուսինն իմացել է, որ սպասում են երրորդ երեխային: Կարինեն պատմում է, որ ամուսինն իմանալով, որ, ամենայն հավանականությամբ, ծնվելու է երրորդ աղջիկը՝ առաջարկել է հղիության արհեստական ընդհատում անել:

Գյումրու քաղաքապետարանի և հայ-ամերիկյան «Կամրջակ» հասարակական կազմակերպության համագործակցության շրջանակներում բազմաթիվ միայնակ ծերեր և սոցիալապես անապահով ընտանիքներ սննդի ծանրոցներ են ստացել:

Գյումրու տնակային ավանները, դեպի ուր անգամ ճանապարհներն են անանցանելի, օր օրի մեկուսանում են քաղաքից: Համատարած աղքատության ճիրաններում հայտնված այդ բնակտարածքներում յուրաքանչյուր քայլի հանդիպում ես դժբախտ ճակատագրերի տեր մարդկանց, միայնակ ու անօգնական տարեցների:

Երեկ մարդու իրավուքների պաշտպանի աշխատակազմը ահազանգ է ստացել, որ Մաշտոցի պողոտայի վրա մի կին փոքր երեխայի հետ նստած փող է մուրում:

«Նվիրիր ինձ կյանք» նախաձեռնությանն է դիմել Երևանի բնակչուհի Դիանա Կարապետյանը՝ հայտնելով, որ իր 6 երեխաներից երկուսը տառապում են ռետինապլաստոմայով /աչքի չարորակ ուռուցք/:

Անդրանիկի ընտանիքում չորս երեխա են, փոքրն ինքն է: Ընտանիքը ապրում է սոցալապես ծայրահեղ ծանր վիճակում, գյուղում աշխատանք չկա, իսկ գյուղատնտեսությամբ զբաղվելու համար միջոցներ չունեն:

Երկու օր առաջ Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանի Դրոյի 62 տան բնակչուհի Նարինե Հարությունյանի տան բացման արարողությունն էր: Երկու տարեկան Ալենի պատմությունը մեզ ստիպեց բացել հարբեցողների, անբարոյականների հանգրվանն հանդիսացող դուռը և վերանայել ոչ միայն ինքներս մեզ, այլև այն իրականությունն ու արժեքները, համաձայն որոնց՝ մենք ապրում ենք:

Աբրահամը 29 տարեկան է, բայց արդեն հասցրել է ինքնավնասման, ինքնասպանության բազմաթիվ փորձեր կատարել: Վերջին անգամ հարազատները հրաշքով կյանքը փրկել են: Նրան պատահաբար գտել են առաստաղից կախված այն պահին, երբ փորձել է ոտքերի տակի աթոռը հրել:

Անի Սուքիասյանն, արդեն քանի ամիս է, գտնվելով Հայաստանի առողջապահական հաստատություններում, վստահեցնում է, որ մեր հանրապետությունում անհավանական մեծ թիվ են կազմում հիդրոցեֆալիա հիվանդությամբ նորածինները:

Յոթ տարեկան Սահակը, ով միանգամայն առողջ երեխա է եղել, ՀՀ ոստիկանության կողմից իրենց տանն իրականացված խուզարկությունից հետո սկսել է կակազել:

«Օր ա լինում, հացը բաժանում եմ մասերի` մի կտոր, եթե ուտեմ, հաջորդ օրը չեմ ունենա: Այ էդ ձևով եմ ապրում: Օր ա լինում` արցունքներս եմ ուտում»,- ասում է Սիլվան

Ալենի մոր՝ Նարինեի կյանքում շրջադարձային փոփոխություն է եղել: Նա հիմա նույնիսկ կարողանում է խելամիտ խորհուրդներ տալ այն կանանց, ովքեր չեն կարողանում ձերբազատվել ալկոհոլի և անբարոյական կյանքի ճահճից:

Էմման իր երեք երեխաների հետ ամեն գիշեր աղոթելով` Աստծուց ներելու կարողություն է խնդրում: Իր կյանքը դժոխք դարձրած ամուսնուն ներել է, բայց երեխաների համար անզոր է ներել: 10 տարեկան Նարեկն արտաքուստ անվախ ու քաջ տղայի տպավորություն է թողնում, բայց վախենում է կյանքից, մարդկանցից, մթից, հասակակիցներից:

«Մեր սոցիալական քաղաքականությունն այս տարիներին էապես փոխվում է։ Այսինքն` մենք ոչ թե ավելացնում ենք սոցիալական նպաստները, այլ գումար ենք հատկացնում, որպեսզի հնարավորություն ընձեռենք այդ մարդկանց կրթություն ստանալ, աշխատանք ստանալ»,- ասել է Տիգրան Սարգսյանը