Արարատի մարզի Արարատ քաղաքի երաժշտական դպրոցի հին շենքում բնակվող 5 ընտանիքները՝ ընդհանուր 12 բնակչով, անելանելի վիճակում են, շենքում ո՛չ ջուր կա, ո՛չ գազ, ո՛չ կենցաղային տարրական պայմաններ:
Մինչև կարանտին հայտարարելը աշխատում էի որպես մատուցող` օրավարձով։
4, 5, 6, 8 և 1,5 տարեկան երեխաների ծնողներն օգնության կարիք ունեն։ «Աշխատում էի կթվոր, սակայն գլխի վիրահատությունից հետո չեմ կարողանում այդ աշխատանքը կատարել։ Ամուսինս էլ անասնապահ է, ստանում է 70․000 դրամ։ Մեծ տղաս դպրոցական է, սակայն հագուստ և կոշիկ չունենալու պատճառով դպրոց չեմ ուղարկել՝ մոտավորապես 40 ժամ բացակա ուներ նախքան արտակարգ դրություն հայտարարելը։ Մյուս տղաներիս էլ մանկապարտեզ չեմ ուղարկում գումարի պատճառով»:
Զովունիի 24-ամյա բնակիչը դիմել էր 168.am-ի խմբագրություն, որպեսզի բարձրաձայնենք իր խնդիրը, և այն լուծում ստանա։
67-ամյա Անահիտ Իսպիրյանը, ով պահում է 17-ամյա զույգ թոռնուհիներին՝ օգնության կարիք ունի: Ասում է՝ որդին ու հարսը տարիներ առաջ հեռացել են տնից, ամեն մեկը՝ իր ճանապարհով, ինքն ու ամուսինը պահել են աղջիկներին ու նրանց եղբորը, ով այս պահին ծառայում է ՀՀ Զինված ուժերում:
Արցախյան հերոսամարտի ու Ապրիլյան պատերազմի մասնակից, ազատամարտիկ Վարդան Զարիֆյանի տունն է:
Գայանե Ղուկասյանը, ով անչափահաս երեք երեխաների հետ վարձով է բնակվում, օգնության կարիք ունի: Ասում է՝ չի կարողանում վճարել տան վարձը, որը 70.000 դրամ է, երեխաներից երկուսն ունեն առողջական խնդիրներ, դեղեր չի կարողանում գնել: «Մեծ տղաս ունի առողջական խնդիր, աղջիկս ու ես՝ նույնպես: Տղաս 9-րդ դասարանում է սովորում, միջնեկ աղջիկս՝ 10, փոքր աղջիկս էլ՝ 7 տարեկան […]
90-ամյա Համասփյուռ տատն 88 թվականի աղետից հետո տնակում էր ապրում:
Գեղարքունիքի մարզի 239 նպաստառու ընտանիքներ նախորդ տարվա ընթացքում օգտվել են ՀՀ կառավարության կողմից հաստատված «Աշխատաշուկայում անմրցունակ անձանց անասնապահությամբ զբաղվելու համար աջակցության տրամադրման» ծրագրից:
Վահան Թումասյանը վստահ է՝ աղետի գոտին վերացնելու համար շատ մեծ գումար է պետք, սակայն միայն ֆինանսով հարցը չի կարող լուծվել, անհրաժեշտ էքաղաքական կամք՝ համայն հայության ուժերն ու ջանքերը կոորդինացնելու համար: «Դա հսկայական պրոբլեմ է, հիվանդության պես բարդություններ է տվել: Պետք չէ ընկնել թվերի ու հաշվարկների հետևից, պետք է սկսելգործողությունը, աշխատանքը»,- եզրափակեց Վահան Թումասյանը:
Գյումրու թիվ 19 դպրոցում այսօր հանդիսավորությամբ բացվել է «Արմաթ» լաբորատորիա։
Սպիտակի ավերիչ երկրաշարժից 31 տարի անց, Գյումրիում դեռ կան տնակային ավաններ: Ըստ վերջին հաշվառման՝ Շիրակի մարզում առկա է 3500 ժամանակավոր կացարան, որից 2854-ը Գյումրիում: Չնայած տնակների առկայությանը, այս պահին չկա աղետի հետևանքով շահառու ճանաչված ոչ մի ընտանիք, որի հանդեպ պետությունը պարտավորություն ունենա:
Արեգնադեմում կապույտ վառելիքը երազանք է գյուղի հիմնադրման առաջին իսկ օրից:
Տարիներ անց Գյումրիում կլուծվի վթարային բնակելի շենքերի խնդիրը:
չէ: Գյումրու հարեւանությամբ գտնվող գյուղի բնակիչներն այս խնդիրը մշտապես բարձրացրել են: Գազ անցկացնելու պահանջ կա, սակայն դեռեւս այդ ուղղությամբ ծրագիր մշակված չէ:
Հոկտեմբերի 11-ին, ժամը 19:38-ին ԱԻՆ ՓԾ մարզային փրկարարական վարչության հրշեջ-փրկարարական ջոկատի մարտական հաշվարկն այլ կանչից վերադարձի ճանապարհին նկատել է, որ Մարտունի-Վարդենիս ավտոճանապարհի մոտ 13-րդ կմ-ին տեղի է ունեցել ՃՏՊ:
«Բոլորը գիտեն, թե ես ինչ տանջանքով եմ աշխատում իմ երեխեքի համար, զուգարան էլ եմ մաքրում, որ երկու կոպեկ փող առնեմ: Գնում եմ աբլիպիխա եմ քաշքաշ բերում, որ հաց առնենք»:
Խրիմյան Հայրիկի 119/210 Ա տնակում Մարտիրոսյանների ընտանիքն ապրում է 1990 թվականից:
Աղետից 31 տարի անց անօթեւանության խնդիրը Շիրակի մարզում դեռ լուծված չէ:
Գյումրիից 5 կմ հեռավորությամբ գտնվող Շիրակ գյուղական բնակավայրը գազաֆիկացված չէ:
Տիկին Շուշանը երկաթ հավաքելով ու վաճառելով է ընտանիքը պահում արդեն 20 տարի: Երկրաշարժին բնակարան կորցրել է:
Բազմաբնակարան վթարային շենքերի թիվը Շիրակի մարզում հասնում է 114-ի, դրանցից 20-ը 3-րդ կամ 4-րդ աստիճանի վթարայնություն ունեն:
8 անչափահաս` մեկ փոքրիկ տնակում: Սիմոնյանների ընտանիքը փողոցում հայտնվելու եզրին է:
Սուքիասյանների ընտանիքը երկար տարիներ ապրում է տնակում, որը զուրկ է կոմունալ բոլոր հարմարություններից:
Գյումրու քաղաքապետարանի և «ԱՌԴԱ» բարեգործական հիմնադրամի համագործակցության արդյունքում Գյումրիում շարունակվում է սոցիալական բնակարանների կառուցման աշխատանքները:
Կենցաղային պայմաններից զուրկ, քայքայված տնակը որպես կացարան մոտ 20 տարի է ծառայել:
10 ամյա Վիգենը գտնվում է Գյումրու «Թռչունյանց տանը»՝ ընտանիքի ֆինանսական ծանր վիճակի եւ բնակության վայրի անմխիթար պայմանների պատճառով:
Խաչատրյանների ընտանիքը 2005 թ-ից ապրում է փայտե տնակում, որը գտնվում է անմխիթար վիճակում:
Գյումրու Լևոն Մադոյան փողոցի թիվ 53 տան բնակիչ Արևիկ Ասատրյանն անտանելի պայմաններում է ապրում:
Սահակյանների ընտանիքը փողոցում հայտնվելու եզին է:
