Մշակույթ

«Գիտեի, որ հայ եմ, բայց ոչ լեզու գիտեինք, ոչ հայկական մշակույթ ունեինք, ոչ էլ հայի հոգեբանություն ունեինք: Հայաստանում ինձ շատ լավ եմ զգում: Գիտեմ, որ ինձ վտանգ չի սպառնում, ազատ ու հանգիստ եմ: Քնում եմ և վստահ եմ քնում, չեմ վախենում, որ պատուհանս կբացեն, կհարձակվեն ինձ վրա, ու ես ո՞ւր փախնեմ: Հայաստանում ես վախ չունեմ, ապահով եմ ապրում: Բացի դա` հայի հոգեբանություն մեջս արթնացավ, ճանաչեցի, կապվեցի արմատներիս»:

Կան տաղանդավոր շատ երաժիշտներ, ովքեր ոչինչ էլ չեն ունեցել, բայց բարձունքների են հասել` «Dorians»-ը: Մենք ավելի մեծ խնդիրներ ունենք, մենք շատ ենք փակված, մեզ չեն ճանաչում: Ես ուզում եմ` մեզ ճանաչեն, որովհետև մենք արժանի ենք: Ինգա և Անուշ Արշակյանները կամ «Dorians»-ը լինելու են առաջինը, որ կոտրելու են այդ սառույցը, քանի որ իրենց արվեստը համամարդկային է:

«Այն որոնել է կյանքի չերևացող երակները, թույլ է տվել մոտենալ այրող հարցերին և չշտապել բոլոր հարցերին համար պատասխաններ մշակելուց»,- ասում է «Գարուն» ամսագրի մատենագիտության հեղինակ Լևոն Անանյանը:

Հայաստանի անկախության օրը՝ սեպտեմբերի 21-ին, առավոտյան ժ. 11.00-ին, Հյուսիսային պողոտայի անցորդներն ականատեսը եղան մի յուրօրինակ ֆլեշմոբի: Անցորդների զարմացած հայացքների առաջ Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը (գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր՝ Էդուարդ Թոփչյան) և Հովհաննես Չեքիջյանի պետական ակադեմիական երգչախումբը կատարում էին Հայաստանի հիմնը:

Սամվել Կարապետյանը նկատեց, որ Ռուսաստանի Դաշնության հետ հարաբերությունում պետք է բարձրաձայնել հայկական հուշարձանների պահպանության խնդիրը:

«Եթե բոլորը» Բելյաուսկենեի լիամետրաժ դեբյուտն է, մինչ այդ նա աշխատել է միայն հեռուստաֆիլմերում ու սերիալներում:

Երեկ, համատարած տոնակատարությունների ֆոնին, թերևս, ամենաանկեղծ իրադարձությունը տեղի ունեցավ Ժամանակակից արվեստի թանգարանում:

Բելգիայում բնակվող հայ ջութակահար Հրաչյա Ավանեսյանն իր հաղթանակներին ավելացրեց ևս մեկը: Նա ամերիկացի ջութակահարուհի Էնն Ակիկո Մեյերսի հայտարարած համացանցային մրցույթում զբաղեցրել է առաջին հորիզոնականը:

Քանդակն ունենալու է գրքեր տեղադրելու համար նախատեսված պահոցներ, որտեղ քաղաքացիները կարող են դնել իրենց կարդացած գրքերը կամ վերցնել ընթերցելու համար: Հեղինակը ցանկանում է, որ իր արձանի միջոցով, հայ հասարակությունը վերագտնի գիրք կարդալու բարի ավանդույթը:

Այդպիսով, Ռուսաստանն արդեն երկրորդ տարին է՝ Հայրենական մեծ պատերազմի մասին ֆիլմ է առաջադրում «Օսկարի»։ Հանձնաժողովի կազմում ընդգրկվել են «Օսկարի» դափնեկիրներ եւ հավակնորդներ, պրոդյուսերներ եւ ռեժիսորներ: Օրինակ` Նիկիտա Միխալկով, Վլադիմիր Նաումով, Կարեն Շահնազարով, Պյոտր Տոդորովսկի, Ալեքսանդր Սոկուրով, Ալեքսեյ Ուչիտել, Պավել Չուխրայ, Սերգեյ Բոդրով, Գեորգի Դանիելիա, Անդրեյ Կոնչալովսկի, Անդրեյ Զվյագինցեւ եւ այլոք, գրում է NEWSru.com-ը:

Գյումրիում տեսա երիտասարդ ուսանողների, աշխարհի ամենալավ երիտասարդությունն է: Աշխարհի առաջադեմ, լավ կրթություն ստացած ուսանողների հետ շատ եմ շփվել, բայց նրանք անտարբեր մարդիկ են, իսկ Գյումրիի երիտասարդության մեջ էդ ի՜նչ կյանք կա:

Ձայներ նմանակողը
(մանրապատումների գրքից)

Ծովախեցգետինները` պահածոյատուփում

Նախատեսվում է 360 քառակուսի մետրի վրա կառուցել երկհարկ շինություն, որտեղ հավուր պատշաճի կհավերժացվի Հրանտ Մաթևոսյանի հիշատակը և նրա մշակութային ու հասարակական ժառանգությունը կներկայացվի հանրությանը։

Կարեն և Սամվել Կարապետյանների նախաձեռնությամբ և ֆինանսավորմամբ լույս է տեսել հայ մեծանուն բանաստեղծ Վահան Տերյանի երկերի ընտրանին:

Նորվեգացի իմպրեսիոնիստ նկարիչ Էդվարդ Մունկի «Ճիչը» կտավի անանուն սեփականատերն առաջին անգամ ստեղծագործությունը ցույց կտա հանրությանը: Անանուն սեփականատերն աշխատանքը գնել է աճուրդի ընթացքում: Գնորդի ինքնությունը մինչ այժմ գաղտնի է մնում:

«Գաֆէսճեան» արվեստի կենտրոնը Եվրոպական ժառանգության օրերի շրջանակներում անցկացնում է միջոցառումների շարք: Սեպտեմբերի 27-30-ն ընկած ժամանակահատվածում կենտրոնը կազմակերպում է «Հանդիպում արվեստի հետ», «Կարին» խորագրերով միջոցառումները:

Երիտասարդությունն ի՞նչ է` հեղափոխական, իր դոշը տալիս է, ինքը գնում է մեռնելու: Երիտասարդությունն իր դոշը տալիս է, որ ասի` հերիք ա, արա, էսպես ապրել հնարավոր չի: Հիմա քաղաքակրթության հարցն է մեյդան եկել: Ամեն տեղ ինձ բլանկ են տալիս, որ լրացնեմ: Պիտի գրես սև՞ ես, թե՞ սպիտակ: Չես պատկերացնում` ինձ համար ինչ մեծ հարված էր, որ պիտի լրացնեի` սպիտակ: Այ, ազատ երկիր, ի՞նչ ա նշանակում` ռասա, մաշկի գույնի տակ պտիչկա դնել:

Սեպտեմբերի 13-ին Լեռնային Ղարաբաղի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում տեղի ունեցավ «Dorians» ռոք խմբի համերգը, որին նվագակցում էր աշխարհահռչակ երաժիշտ, մեր հայրենակից, «Black Country Communion» խմբի անդամ Դերեք Շերինյանը:

Հանդիսավոր բացումը տեղի կունենա տեղի ժամանակով ժամը 20:00-ին: Կինոփառատոնի շրջանակում 4 մրցանակ կլինի` լիամետրաժ եւ կարճամետրաժ ֆիլմերի, խաղարկային հեռուստաֆիլմերի եւ մանկական անիմացիոն ֆիլմերի համար: Բացի այդ, այս տարի առաջին անգամ նոր` OMNIBUS կինոալմանախի ծրագիր կներկայացվի:

Ինքս ճանաչում եմ շատ բարձրաճաշակ և արվեստից հասկացող պաշտոնյաների: Կան մարդիկ, որոնք նույնիսկ շատ բարի գործ են կատարում` տարբեր ձևերով առանձին արվեստագետներին առաջ մղելու, առավել հանրաճանաչ դարձնելու ուղղությամբ: Սակայն կհամաձայնվեմ, որ այդպիսի պաշտոնյաները շատ չեն: Կուզեի ավելի շատ կարող մարդիկ լծված լինեին արվեստի խթանման և հասարակության մեջ պոպուլյարիզացիայի գործին:

Փառատոնի բացումը տեղի է ունեցել Օտտավայի քաղաքապետարանի դիմաց, որտեղ Կանադայում ՀՀ դեսպան Արմեն Եգանյանը և Օտտավայի փոխքաղաքապետ Սթիվ Դերոշը հանդիսավոր արարողությամբ բարձրացրել են փառատոնի դրոշը:

ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանը սեպտեմբերի 13-ին ընդունել է հանրահայտ ռոք երաժիշտներ Դերեկ Շիրինյանին ու Գլեն Հյուզին:Այս մասին տեղեկացնում է ԼՂՀ նախագահի աշխատակազմի տեղեկատվության գլխավոր վարչությունից:

Իմ երգերը հիմնականում վերաբերում են մարդկային վիճակին: Հիմնականում երգում եմ այն մասին, թե ինչ է տեղի ունենում մեր շուրջ, մեզ հետ:

«Մարդիկ փոխվել են, բայց հագուստով: Բոլորը մոդայիկ են հագնվում, և տպավորություն է, որ մոդան է իրենց ղեկավարում: Մարդը կորցնում է իր մարդկային տեսակը, էությունն ու ազգությունը, որն ինձ համար շատ ցավալի է: Աղջիկները շատ բարձր կրունկներով կոշիկներ են հագնում, «զոռով» քայլում են` առանց մտածելու, որ մատների վրա այդքան ուղիղ քայլելով՝ ոսկորները ձևախեղվելու են, հազար հիվանդություն են ստանալու: Եվ հետո, տանջանք է դրանց վրա քայլելը»:

«Ինձ հրավիրեցին, և ես ծրագիրը գրեցի, թե ինչպես պետք է ՀՀ առաջին նախագահի անկախ հանրապետության տեսակենտրոնն աշխատի»:

Երեկ «Դալան» ցուցասրահում կայացավ Դավիթ Կարեյանի, Եվգինե Մարտիրոսյանի, Մերի Մոնի, Դիանա Հակոբյանի, Արթուր Սարգսյանի Գագիկ Չարչյանը և այլ հեղինակների խմբակային ցուցահանդեսը: Ցուցահանդեսում ներկայացված էին նոր ֆիգուրատիվ, պոպ-արտ, աբստրակտ արվեստի ուղղություններով գործեր:

Այսօր էլ այդ ակցիան շարունակվում է: Քանդակներ տեղադրելու առաջարկով Վազրիկ Մանասսիանին են դիմում սննդամթերք արտադրող միջազգային ճանաչում ունեցող ընկերությունները: Քանդակները պատրաստվում են ավազով, աղով, բրոնզով, բետոնով, գիպսով և այլ նյութերով: Վ. Մանասսիանի ամենասիրելի նյութը, սակայն, կավը, ավազն ու աղաքարերն են: Այժմ նա աշխատում է մի նախագծի վրա, ըստ որի` քանդակներ է պատրաստում աղաքարերից: Դրա առանձնահատկությունը նաև այն է, որ տան մեջ այդ քանդակը կլանում է օդի խոնավությունը և ունենալով օդը զտելու բնական ֆունկցիա` առողջ էկոլոգիա է ստեղծում:

Իտալիայում էլ, ինչպես Հայաստանում` արվեստանոցներ չեն բաժանում արվեստագետներին, լինեն նրանք երիտասա՞րդ, թե՞ տարեց: Ավարտելուց հետո ցանկացած երիտասարդ արվեստագետ սկսում է աշխատել` զուգահեռաբար վճարելով իր սեփական արվեստանոցի վարձը, աշխատանքներն իրականացնելու ծախսերը, և այլն:

Ինձ համար կարևոր է ոչ միայն քանդակ ստեղծելը, այլ նաև այն, թե ինչ է տեղի ունենում քանդակի մակերեսի սահմանից այն կողմ: