ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հատարարություններից հետո, որ բանակցային գործընթացում Արցախի անունից պետք է խոսի Արցախի իշխանությունը, Բաքուն փորձել է կոշտ արձագանքել և «գնդակը կրկին նետել» Հայաստանի տարածք։
Նիկոլ Փաշինյանի Իրան կատարած այցով այդպես էլ չտրվեցին այն բազմաթիվ հարցերի պատասխանները, որոնք կային հայ-իրանական հարաբերություններում։ Խոսքն առաջին հերթին տնտեսության մասին է։ Այս ոլորտում երկու երկրների միջև առկա է ահռելի պոտենցիալ, որը շարունակում է մնալ չիրացված։
ՀՀ ֆինանսների նախարար Ատոմ Ջանջուղազյանն իր հարցազրույցներում բազմիցս է շեշտել 2019-ին աշխատավարձերի բարձրացում չի սպասվում: ԿԳ նախարար Ա. Հարությունյանը հայտարարել է, որ 2019թ. սեպտեմբերից կբարձրանան աշխատավարձերը՝ նշելով, որ դա իրենք իրականացնելու են խնայողությունների հաշվին։
«Ինչպես 3, 10 կամ 15 տարի առաջ, այնպես էլ՝ այսօր, սա իրատեսական չէ: Եթե նույնիսկ լինեն այդպիսի գումարներ, ապա նման ծրագրերը կյանքի կոչելու համար հարկավոր են տասնյակ տարիներ, բայց այստեղ կան ոչ միայն աշխարհագրական, այլև բազմակողմ քաղաքական խնդիրներ. նկատի ունեմ Վրաստան-ՌԴ, ՀՀ-Ադրբեջան, Իրան-Արևմուտք պատժամիջոցների առկայությունը»:
2008թ. մարտի 1-ի իրադարձությունների զոհերի հիշատակի երթը կազմակերպելիս հեղափոխական իշխանությունները գերազանցեցին նախորդ՝ ՀՀԿ-ական իշխանության բոլոր «լավագույն» ավանդույթները։ ԶԼՄ-ներում արդեն իսկ հրապարակումներ էին եղել այն մասին, որ մարզպետներն իրենց մարզերի բնակիչներին կոչ են արել հավաքվել ու իրենց՝ մարզպետների գլխավորությամբ գալ և մասնակցել Մարտի 1-ի երթին։
ԵՄ հանձնակատար Յոհաննես Հանը հունվարին ՀՀ արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանի հետ համատեղ ասուլիսում և բազմիցս ակնարկել է, որ զբաղված են ընտրություններով, և, որ ԵՄ-ն մինչև Եվրախորհրդարանի ընտրությունները չի քննարկի նույնիսկ ՀՀ-ի հետ վիզաների ազատականացման հարցը։
Ուշագրավ է, որ համանախագահները հայտարարությամբ են հանդես գալիս իրենց տարածաշրջանային այցից օրեր անց միայն, երբ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հետ կապված հնչեցին հայտարություններ երկու կողմից էլ։
Ինչպես ՀԲ-ն, այնպես էլ՝ ԱՄՀ-ն, առաջիկա երկու տարիներին մեծ ակնկալիքներ չունեն Հայաստանի տնտեսությունից։ Միջազգային այս հեղինակավոր կազմակերպությունների կանխատեսումներով՝ միջինժամկետ հեռանկարում մեր երկրի տնտեսությունը կաճի հազիվ 4-5 տոկոսով։
Այս պահին հայտնի է, որ չափորոշիչներն ու ծրագրերը վերանայվելու են։ Դեռ հստակ չէ, ունենալո՞ւ ենք Կրթակարգ, թե՞ ոչ։ Ես կարծում եմ, որ Կրթակարգ ունենալը խիստ կարևոր է։ Հայաստանի կրթական համակարգում այսօր անորոշ վիճակ է։
Դեռևս անցած տարվա վերջին ակնհայտ դարձավ, որ պետական բյուջեի հարկային եկամուտների ապահովման առումով ինչ-որ բան այնպես չէ։ ՊԵԿ-ը հնարավոր ամեն ինչ արեց բյուջեի բարձր կատարողական ցույց տալու համար։
«Կարծում եմ՝ որպես այդպիսին, ավարտին չհասցված գործեր չկան, իհարկե, կան օրակարգային հարցեր, որոնք լուծումներ են պահանջել ու պահանջելու են, կան մարտահրավերներ, այդ թվում՝ հայ-ամերիկյան ճահճացած իրավիճակում»։
«Հայ-իրանական երկկողմ հարաբերությունների զարգացման արտաքին միակ շահառուն այսօր Եվրոպական միությունն է, մնացած բոլոր ուղղություններից այս հարաբերությունները վտանգված են»:
168.am-ի աղբյուրների փոխանցմամբ` Ռուսաստանի Դաշնության Դաշնային ժողովի Դաշնության խորհրդի նախագահ Վալենտինա Մատվիենկոյի հրավերով ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանի այցը Մոսկվա հարթ չի ընթացել:
Երեկ ԱՄՆ դեսպան Լին Թրեյսիի առաջին աշխատանքային օրն էր ՀՀ-ում: Ի՞նչ կարելի է ակնկալել նրա աշխատանքից հայ-ամերիկյան հարաբերությունների զարգացման ուղղությամբ: Մեր այս հարցին ի պատասխան՝ միջազգայնագետ Սուրեն Սարգսյանն ասել է.
Իրականում որևէ ներդրող, հատկապես՝ լուրջ ու խոշոր ներդրող, որևէ նախագիծ չի ֆինանսավորի բիզնեսի խաղի կանոնները սահմանող փաստաթղթի՝ Հարկային օրենսգրքի բացակայության պայմաններում։ Իշխանությունը, սակայն, դրա ընդունման գոնե մոտավոր ժամկետներ չի հնչեցնում։
Վիճակագրական ծառայությունը չի դադարում զարմացնել քաղաքական իրավիճակի փոփոխություններին արագ հարմարվելու իր ունակությամբ։ Այնպիսի տպավորություն է, որ այս կառույցն իրենից կախված ամեն ինչ անում է երկրում տեղի ունեցող տնտեսական գործընթացների վերաբերյալ իշխանությունների ակնկալիքներն արդարացնելու համար։
Ադրբեջանն աշխարհին հաջողությամբ համոզում է, որ մեզ պետք է դիտել՝ որպես միջազգային կապիտալի գործիք, տարաբնույթ շահերի սպասավոր՝ ահաբեկիչ։ Համենայնդեպս, դա են հուշում Ադրբեջանի կողմից ֆինանսավորված և Արևմտյան Եվրոպայում հրատարակված աշխատությունները։
«Եթե Ադրբեջանը հարձակվի՝ սադրանքների դիմելով, մեր վարչապետը, բնականաբար, պետք է ասի. «ԵԱՀԿ, նայիր, թե Ադրբեջանն ինչ է անում», իսկ ԵԱՀԿ-ն կասի, որ՝ «մեն մենակ հանդիպել եք, ինչ եք խոսել` մենք տեղյակ չենք, գնացեք, Դուք էլ կարգավորեք բոլոր հարցերը»»:
Անշուշտ, լավ է, որ կառավարությունը մտածում է տեղական արտադրողին պաշտպանելու մասին։ Բայց տեղական արտադրողին այդպես չեն պաշտպանում։ Դա, թերևս, այն վատագույն տարբերակն է, որն ընտրել է կառավարությունը։ Կամ՝ ինչո՞ւ վարչապետի հոգածությանն արժանացավ հենց Գագիկ Ծառուկյանը։
Ներկայացված այս լուսանկարներում անզեն աչքով էլ ակնհայտ երևում են ձյան վրա թափված արյան հետքերը, նույնիսկ ոստիկանության բարձրաստիճան աշխատակիցներ են երևում, որոնք փորձում են կողմերին միմյանցից բաժանել։
Գագիկ Ծառուկյանի մամլո խոսնակ Իվետա Տոնոյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ Ծառուկյանները միշտ մասնակցություն ունեցել են քաղցկեղով հիվանդ երեխաների համար հանգանակություններին:
«Երկուսս էլ լավ գիտենք, որ Դուք և Ձեր կուսակիցներն իրականում Նիկոլ Փաշինյանին չեն համակրում, տարբեր պատճառներով. որովհետև իր մոտ ստացվեց այն, ինչ Ձեր մոտ չաստացվեց, որովհետև 2014 թվականին նա Ձեզ դավաճանեց, որովհետև, վերջիվերջո, Դուք բոլորից լավ գիտեք իրեն»:
Նույն պատկերն է գրեթե բոլոր հարցերում։ Ֆորմալ առումով ժողովրդավարական իշխանությունը փակ է այլըտրանքային որևէ տեսակետի, առավել ևս՝ քննադատության համար։ Իսկ դա արդեն ավտորիտար իշխանությանը բնորոշ ախտանիշ է։
Իր տասնամսյա գործունեության ընթացքում կառավարությունը լուրջ խոչընդոտներ ստեղծեց տնտեսության համար։ Տուժեցին հատկապես օտարերկրյա ներդրումները։ Չնայած իշխանության եկած քաղաքական ուժի ձևավորած սպասումներին, այնուհանդերձ իշխանափոխությանը հաջորդած շրջանում դրանք կրճատվեցին։
Հայաստանն «ավելցուկով» պետություն է: Իր չափի, միջազգային կալիբրի, տիպի (հետսովետական) պետության համար Հայաստանի փաստացի ինքնիշխանության և սուբյեկտության չափն ավելին է, քան սովորաբար լինում է նման դեպքերում: Հայաստանը մի քիչ իր «գլխից վեր թռած» պետություն է: Դրա պատճառն ու հիմքը Ղարաբաղյան խնդիրն է:
Ստացվում է, որ և՛ գայլերն են կուշտ, և՛ ոչխարները՝ անվնաս։ Իսկ թե դրանից ի՞նչ է շահում պետական բյուջեն, կարևոր չէ։ Կարևորն այն է, որ հասարակությունը տեսնի, թե ինչպես է Պետեկամուտների կոմիտեն կատարում բյուջեն։
«Ցանկացած երկիր ունի իր շահերը, այդ թվում՝ Ռուսաստանը, բայց իրական կարգավորումը հակամարտող երկրների քաղաքական կամքի հարցն է, Ռուսաստանը, ԱՄՆ-ը, բնականաբար, կարող են գործել՝ ելնելով իրենց շահերից, ու այդպես էլ պատահում է»:
«Տարբեր ժամանակներ եղել են տարբեր մոտեցումներ՝ ԼՂ-ի հետ կապված: 1997 թ. մեր դիրքորոշումը հետևյալն էր՝ ՄԽ-ի մոտեցումներից այն կողմ մենք չենք կարող անցնել, իսկ ՄԽ մոտեցումն այն էր, որ կողմերը փնտրում են ընդհանուր մոտեցում, որն ընդունելի պետք է լինի բանակցային երեք կողմերի համար: 1997թ. Լեռնային Ղարաբաղը հանդիսանում էր ակտիվ կողմ»:
Արդեն 10 ամիս շարունակ հասարակությունը սպասում է բացահայտումների՝ ուր են Սաշիկ Սարգսյանի կողմից խլված 50 տոկոսները, որոնց մասին Փաշինյանը և նրա կողմնակիցները հայտարարում էին ամիսներ ու տարիներ շարունակ։
Ճանապարհային ոստիկանությունից այս օրերին մեծաթիվ մարդիկ եթևեկության խախտումների վերաբերյալ ծրարներ են ստանում, և մեզ ահազանգած քաղաքացիների խոսքով՝ դրանք հիմնականում նոյեմբեր-դեկտեմբեր ամիսներին կատարած խախտումների ծանուցումներն են:
