«Ադրբեջանում նկատվում է իրենց հռետորաբանությունը թաքցնելուն միտված քաղաքականություն, որովհետև նյութերի մեծ մասը, որոնք կապված են զավթողական կոնցեպտների, հայատյացության և սպառնալիքների հետ, հրապարակվում են բացառապես ադրբեջանալեզու աղբյուրներում: Վաշինգտոնյան հանդիպումից հետո «Արևմտյան Ադրբեջան» զավթողական անունը կրող համայնքը նամակ է ուղղում Ալիևին, ողջունում, և այդ նամակը լրահոսի մեջ տեսանելի չէր, պետք էր հատուկ որոնել և գտնել, և չէր թարգմանվել ռուսերեն և անգլերեն: Այսինքն՝ ես նկատում եմ, որ իրենք փորձում են այդ քաղաքականությունը քողարկել՝ մտածելով, որ գտնվելու են ավելի մեծ ուշադրության ներքո, բայց խորքային առումով որևէ փոփոխություն չկա»:
«Այս փաստաթուղթը ոչինչ չի բերելու Հայաստանին: Ալիևը դեռ մի շարք պահանջներ ունի, որոնք Հայաստանին էլ ավելի են մոտեցնելու գերեզմանի շեմին: Նա ունի Սահմանադրություն փոխելու, ադրբեջանցիներին Հայաստան վերադարձնելու պահանջներ, իր զորքերն այստեղ մտցնելու պահանջ, որ այդ ադրբեջանցիներին պաշտպանի: Նա լիքը ծրագրեր ունի, որոնք ոչ մի պրոհայկական բնույթ չեն կրում»:
«Ես երբեք այսքան ազատ չեմ եղել, որքան այս 50 օրը: Ես 12 տարեկանում եմ կամավոր սահմանափակել իմ ազատությունը՝ մտնելով հոգևոր ասպարեզ: Այդ ժամանակ ձեզնից շատերը ծնված չէին»,- դատարանի դահլիճում ասաց Շիրակի թեմի հոգևոր առաջնորդ Միքայել արքեպիսկոպոս Աջապահյանը՝ շեշտելով՝ վախեցնել կամավոր սահմանափակություն ընտրած անձին այս սահմանափակությամբ՝ ծիծաղելի է:
«Փաշինյանը, որն իր կյանքի մեծ մասն անցկացրել է առանց փողի փողոցները ման գալով, հիմա միանգամից հայտնվեց Սպիտակ տանը՝ նախագահ Թրամփի կողքին, ինչն իր համար մեծ պատիվ է՝ անկախ արդյունքից: Փաշինյանը չհարգեց իր նախկին հայտարարությունները, որ երրորդ կողմ չլինի. Երրորդ կողմ կար, և այն բավականին ազդեցիկ դեր խաղաց այս հանդիպմանը: Ալիևն էլ, Փաշինյանն էլ ուզում էին լինել Վաշինգտոնում: Ալիևն այս այցելությունն օգտագործեց, որ ՌԴ-ին ասի՝ ձեր կարիքը չունենք, ավելի գոհ ենք, որ Արևմուտքի հետ ենք»,- շեշտեց Հարութ Սասունյանը:
«Վաշինգտոնյան հանդիպումը և Վաշինգտոնում կնքված փաստաթուղթն այն մեծ կարևորությունը չունեն, որը փորձեց տրվել հայաստանյան դաշտում: Վաշինգտոնում տեղի ունեցավ քայլիստների համար անհավանական բան՝ Փաշինյանն ընդունվեց ամենաբարձր մակարդակով, եղան մի քանի այլ ոլորտի համագործակցության նախանշումներ, ինչը ՔՊ-ի համար քարոզչության մեծ դաշտ է բացում՝ փորձելու վերականգնել վերջին շրջանի իրենց գահավիժած հեղինակությունը»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց ԱԺ նախկին պատգամավոր Նաիրա Կարապետյանը:
«Եկեղեցու նկատմամբ հարձակումների բնույթը շատ ավելի ծանր է, քան զրպարտությունը: Զրպարտությունը կպրիմիտիվացներ երևույթը: Սա սահմանադրական հիմնարար խնդիր է, որը պետք է կանգնեցնել դատական և, միգուցե, միջազգային մարմինների կողմից արագ գործողություններով»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց միջազգային հայտնի իրավաբան Ռոբերտ Ամստերդամը:
«Այլ փաստաբաններ են զբաղվում արբիտրաժով, բայց միջանկյալ որոշումը շատ նշանակալից է, և կառավարությունը պետք է ամբողջովին վերագնահատի այդ որոշումից հետո իր դիրքորոշումը:
«Արբիտրաժի պարագայում սկզբունքը հետևյալն է, որ ժամանակ առ ժամանակ կառավարություններն արտակարգ միջանկյալ որոշումները չեն կատարում, բայց վերջնական որոշումները կատարում են: Ուստի, ժամկետների խնդիրն է այստեղ կարևորվում: Բոլոր այս գործերի վերջնական արդյունքն ակնհայտ է. պարոն Կարապետյանը հաջողության կհասնի, նա կստանա փոխհատուցում, և վնասը կկրի կա՛մ այս, կա՛մ հաջորդ կառավարությունը»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն անդրադառնալով ՀԷՑ-ի շուրջ ստեղծված իրավիճակին՝ ասաց միջազգային հայտնի իրավաբան Ռոբերտ Ամստերդամը:
«Որպես միջազգային փաստաբան՝ այն դիրքորոշմամբ եմ հանդես գալիս, որ Սամվել Կարապետյանի գործն ակնհայտորեն քաղաքական է, և, որ ցանկացած դատավարություն, որ այստեղ տեղի է ունենում, փորձիցս ելնելով՝ կարող եմ ասել, որ կարող է համեմատելի լինել ինչ-որ ցուցադրական դատավարության հետ»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց միջազգային հայտնի իրավաբան Ռոբերտ Ամստերդամը:
«ՀՀ տարածքի որոշակի հատվածի իրավական ռեժիմները կարգավորվում են Ադրբեջանի համաձայնությամբ և ստորագրությամբ: Հակառակ դեպքում ի՞նչ գործ ուներ այնտեղ Ադրբեջանի ստորագրությունը: Փաստաթղթերով արդեն կա այդ միջանցքը, իրականություն կդառնա՞, թե՞ չէ, կարծում եմ՝ չէ: Եթե Իրանը ռմբակոծի միջանցքը, ո՞ր երկրի տարածքն է ռմբակոծելու՝ ՀՀ տարածքը: Դրա համար եմ ասում՝ Հայաստանի ուկարինացման կամ սիրիացման մեկնարկն է տրվել»:
Ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանի կարծիքով՝ եթե 2021-ին անորոշությունը մեծ էր, Արցախը կար՝ ոտքի էր կանգնում, հույսեր կային, որ իսկապես առնվազն այն, ինչ պահպանվել է, կմնա, թուրքական էքսպանսիան և պետականության անկումն ու աղետը շատ հեռավոր մի բան էր թվում, ու մարդիկ խաբվեցին, հիմա ըստ նրա՝ իշխանությունները ցույց են տալիս, թե ինչ աղետ են բերելու 2026թ. հունիսին, եթե նրանց հաջողվի խաբել մարդկանց և վերարտադրվել:
Եկեղեցու և ժողովրդի մեջ անջրպետ չի կարող լինել: Որքան էլ որևէ մեկը ներկայանա, որ եկեղեցուն կամ անձին դեմ է, խորքում ինքը հավատում է, փորձում է գտնել այն ճանապարհը, որ կտանի դեպի Աստված: Հետևաբար՝ չի կարող եկեղեցու և ժողովրդի միջև անջրպետ լինել:
«Աշխարհակարգի այսպիսի մոտեցումներով՝ Թրամփի պատկերացումներով, շատ վատ ճանապարհով ենք գնում: Այո, դու կարող ես կրակը մարել, հակամարտությունը հանգցնել տնտեսական մեխանիզմներով, բայց հնարավոր չէ երկարաժամկետ կանխարգելել, որովհետև եթե դու հաշվի չես առնում ՄՔԴ, ՄԱԴ էությունը և ասում ես՝ գումարով իրենց մեջ ընկերական հարաբերություններ կստեղծեմ, և անտեսում ես բոլոր միջազգային մեխանիզմները, ստեղծում ես շատ ցավալի նախադեպ՝ ապագա կոնֆլիկտների համար, որոնք կարող են առաջանալ, որովհետև ստացվում է, որ գումարն է տիրում այս բոլոր կոնֆլիկտների դեպքում»,- ընդգծեց նա:
«Դա բռնապետություն է, և այդ բռնապետության պայմաններում մենք հաշվետվողականության մասին չենք կարող խոսել: Փաստորեն, երկու բռնապետ հանդիպել են աշխարհի հզորագույն տերություններից մեկի պոպուլիստ առաջնորդի հետ, որին ավելի շատ իր անձն է հետաքրքրում, քան իր երկրի առաքելությունը՝ միջազգային խաղաղություն, անվտանգություն ապահովելու հարցում: Այդ դեպքում ի՞նչ հաշվետվողականություն ենք ակնկալում»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
«Ի՞նչ խաղաղության մասին է խոսքը: Եթե այսպիսի խաղաղության համար Նոբելյան մրցանակի պետք է արժանանա ԱՄՆ նախագահը, ծիծաղելի է և անտրամաբանական: Ո՞ր խաղաղության մասին է խոսքը, երբ տակավին երեկ արդեն Սյունիքի հայկական գյուղերի վրա կրակոցներ կային, երբ Ադրբեջանի նախագահն օրնիբուն սպառնալիքներով է խոսում Հայաստանի իշխանությունների հետ: Ո՞ր խաղաղության մասին է խոսքը, երբ Արցախի վերաբերյալ ոչ մի կարգավիճակ հայտնի չէ, երբ ունենք Բաքվում պահվող գերիներ: Այս բոլորը խաղաղությունից շատ հեռու են»։
«Եթե, իրոք, խաղաղության կետեր պետք է լինեն, ուրեմն՝ դրանք պետք է լինեն բաց սահմաններով և ի նպաստ տարածաշրջանի բոլոր երկրների, ոչ թե 100 տարով տարածքդ վարձով տաս: Դա խաղաղություն չի երաշխավորի»:
«Ամենայն հավանականությամբ, արդեն հանձնել են «Զանգեզուրի միջանցքը»: Իհարկե, ինչպես միշտ՝ կխաբեն, կասեն՝ նման բան չկա, հետո կասեն՝ լավ ենք արել՝ հանձնել ենք, դուք գնացեք Ջեյ Լո նայեք, պարեք, ուրախացեք, չուզողի աչքն էլ հանեք: Այսինքն՝ նրանք նույն ձևով են գործում»:
ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը մեկ-մեկ զարմանում է, երբ իր ընկերները, գործընկերներն ասում են՝ Սրբազան շարժման ժամանակ ավելի շատ մարդ է հավաքվել, քան Նիկոլի օրոք, ինչո՞ւ այնտեղ ստացվեց, այստեղ՝ ոչ:
ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանի կարծիքով՝ ՀՀ արտաքին քաղաքական գործընթացները միտված են մի բանի՝ վերարտադրել Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը:
ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանն այն կարծիքին է, որ եթե Թրամփն Ալիևին խնդրել է, որ օգնի իրեն միավորներ հավաքել, Ալիևը դա կանի: Նա սա նշում է Հայաստան-Ադրբեջան խաղաղության պայմանագիր կոչվածի հնարավոր ստորագրման համատեքստում՝ շեշտելով, որ այդտեղ որևէ երկարաժամկետ գեոպոլիտիկ շահ Հայաստանը չի կարող ունենալ:
ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանն իր ասուլիսի ժամանակ նշեց, որ ներընդդիմադիր դաշտի վերաբերյալ իր ասելիքը կանոնավոր կերպով «բավականին դառը, բայց տեղին ախտորոշում պարունակող հոդվածներով» տվել է:
«Շատ վատ կարծիք կկազմեմ էն մարդու մասին, ով հանկարծ իր մտքով կանցկացնի ձեր ասած միտքը, որ՝ ինչո՞ւ եմ ես նստած, իսկ այսինչը նստած չէ. ես ոչ մեկին չեմ ցանկանում տեսնել ճաղերի հետևում: Ես ուզում եմ Հայաստանում լինի օրենքի գերակայություն: Բայց ես չեմ տրվում պոպուլիստական արդարադատության գայթակղությանը, և ինչքան էլ այս կամ այն մարդու անունը կարող է հոլովված լինել լրատվամիջոցների էջերին, դա ինքնին չի նշանակում, որ այդ մարդը պետք է զրկվի արդար դատական գործընթացից և անմեղության կանխավարկածից»:
«Մարգարետ Թետչերին մի անգամ լրագրողները հարցնում են՝ ի՞նչ է նշանակում՝ լինել հզոր, լինել ուժեղ, և Թետչերը պատասխանում է՝ հզոր լինելը նման է լեդի լինելուն, երբ դու ստիպված պարբերաբար հիշեցնում ես այն մասին, որ լեդի ես, դու լեդի չես»,- այսպիսի նուրբ ակնարկով ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանն այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը պատասխանեց 168.am-ի հարցին, որը վերաբերում էր Երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի՝ ընդդիմության մեջ երկու բևեռի առկայության մասին հայտարարությանը:
«Ադրբեջանը վստահ է իր ուժերի մեջ, և քանի դեռ Հայաստանում այս իշխանությունն է, փորձելու է առավելագույնս ստանալ և չի գնալու կոնկրետ այս կոնֆլիկտի փակմանը, քանի դեռ չի հասել իր պատկերացմամբ առավելագույնին, իսկ առավելագույնը հայկական գործոնի չեզոքացումն է այս տարածաշրջանում»:
«Նա քիչ անդրադարձավ այդ թեմային, չնայած՝ նշեց, որ այնպես չէ՝ պետք է սպասենք 2026-ի ընտրություններին, ընտրություններն, այսպես թե այնպես, լինելու են, բայց խնդիրն այն է, որ Հայաստանը պետք է ձերբազատվի Նիկոլի իշխանությունից: Թե դա ինչպես պետք է լինի, արդեն ժամանակի և տեխնոլոգիաների հարց է»:
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում նա նշեց, որ դեսպանների մի մասը ներկայացնում է Վաշինգտոնի պաշտոնական դիրքորոշումը, եթե անգամ դա անհանգստություն առաջացնի հյուրընկալող երկրում, իսկ մյուս տեսակի դեսպանները փորձում են դուր գալ, հատկապես՝ ավտորիտար երկրների ղեկավարներին՝ կարծելով, թե եթե տվյալ երկրի նախագահը գոհ է իրենցից, ուրեմն իրենք լավ դեսպան են։
«Աղետալի է»,- 168TV-ի հետ զրույցում պաղեստինցի-հորդանանցի լրագրող Յաման Ալհելոն այսպես նկարագրեց իրավիճակը Գազայում:
«Բռնի տեղահանումից հետո արցախահայության սոցիալ-տնտեսական և հոգեբանական խնդիրներն այս իշխանությունները փորձում էին գումարով լուծել: Այս խնդիրները համակարգային լուծում են պահանջում, որովհետև այնպես չէ, որ արցախցիները միայն գումարը թողեցին Արցախում և բռնի տեղահանվեցին. Նրանք այնտեղ թողեցին իրենց սոցիալական կապերը, սոցիալական կարգավիճակը, ամբողջ ապրած կյանքի ձեռքբերումները»:
Դիրիժոր Վահե Բեգոյանն այն կարծիքին է, որ Ամենայն Հայոց կաթողիկոսին գահընկեց անելու Փաշինյանի ծրագիրը Հայ Առաքելական եկեղեցու հետ ոչ մի կապ չունի:
ՀՅԴ Հայ դատի Կենտրոնական գրասենյակի ծրագրերի պատասխանատու Գևորգ Ղուկասյանը փաստում է՝ արցախյան հիմնախնդիրն այսօր միջազգային օրակարգում է, իհարկե, ոչ այն ծավալով, ինչը ցանկալի կլիներ՝ նկատի ունենալով արևմտյան պետությունների կողմից ընդունված բանաձևերն ու կոչերը:
