«Իսկ քովիդային կռուտիտը՝ դրան նախորդած և հաջորդած դրսևորումներով, պարզապես զավեշտ էր։ Այդ բուն բանավեճում ոչ մի պետական շահի կամ ազգային երանգի խնդիր չկար։ Պարզապես Ալիևի քիփը «հագել» էր Ալիևի վասալին»։
«Ռուսաստանը Զախարովայի շուրթերով տվեց իր համաձայնությունը՝ լուծարելու ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը։ Փաստորեն Ալիևի հերթական նախապայմանն իրականացման եզրին է։ Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք սա»:
«Ակնհայտ է, որ Նիկոլ Փաշինյանը նպատակ ունի կարճաժամկետ առումով նախընտրական շեմին մաքրել իրեն մեղքերից, մեկը՝ Արցախի հանձնումն էր։ Իսկ երկարաժամկետ առումով՝ պատմության մեջ մաքրել անունը, սակայն այդ փորձերն ապարդյուն են։ Մարդկությունը չի ստեղծել նման ժավել, որով կարելի է մաքրել Նիկոլի այդ խարանը»։
Այսօր Հակակոռուպցիոն դատարանում՝ դատավոր Վահե Դոլմազյանի նախագահությամբ, շարունակվում է Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) փոխնախագահ, քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանի շինծու քրեական վարույթի քննությունը:
Տարբեր տարիների ՌԴ արտաքին քաղաքականության կոնցեպցիայում, որը ՌԴ արտաքին քաղաքականության բարձրագույն իրավական փաստաթուղթ է, ԼՂ հակամարտության կարգավորման հետ կապված դրույթներում (մինչև 2023 թվականը) հղում էր արվում 5 համատեղ հայտարարություններով ամրագրված կոնֆլիկտի կարգավորման սկզբունքներին, այդ թվում՝ ինքնորոշման սկզբունքի վրա։
«Ցանկացած օրագիր խիստ անձնական երևույթ է, խիստ ինտիմ։ Այն ամբողջությամբ հրապարակելու որոշումն էլ կարող է կայացվել կա՛մ հետմահու, կա՛մ որևէ շահի ակնկալիքով, կա՛մ, եթե այն իրոք ինչ-որ յուրահատուկ և ունիկալ արժեք կամ փորձ է պարունակում»։
«Վաղուց դուրս եմ եկել արտաքին իրադարձություններով խանդավառվելու տարիքից, թեպետ Թրամփի հաղթանակը գաղափարական պայքարի հարթության մեջ զիլ հարված էր մարտնչող և դեհումանիզացնող նեոլիբերալիզմին։
«Քանի դեռ ոչինչ չի փոխվել, մենք շարունակում ենք ապրել 2020-ի նոյեմբերի 10-ի մեջ։ Ուստի ճոռոմաբանելու բան չկա։ Անցնող տարին հայ ժողովրդի ամոթի, անպատվության և անարդարության հերթական տարին էր»։
«Մինսկի խմբի լուծարումը պատմության գիրկը կուղարկի կարգավորմանը վերաբերող ողջ փաստաթղթային փաթեթը, այդ թվում՝ «Սերժի ժառանգություն» համարվող Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի ճանաչման և իրացման երաշխավորված մեխանիզմները, որոնցից 2018թ.-ին հրաժարվելով, Նիկոլն Արցախն Ադրբեջանին հանձնելու ստարտը տվեց»։
«Ակնհայտ էր, որ Ալիևի հարցազրույցն ադրբեջանական կողմի ծրագրավորված նախաձեռնություն էր։ Հիմնական շարժառիթը Մոսկվայի աչքերին լոյալության թոզ փչելն էր, հատկապես՝ Սիրիայի իրադարձությունների ֆոնին Ռուսաստան-Թուրքիա հարաբերությունների ծանրացման պարագայում։ Ալիևը փորձում էր ռուսներին հաճելի մի քանի շեշտադրումներով որոշակիորեն տարանջատվել Էրդողանի հերթական «нож в спину» խաղից։
«Մենք այստեղ գործ ունենք ակնհյատ ընդդիմախոսի հետ, որը սուր լեզու է օգտագհործել, բայց նաևընկալելի փաստարկներով: Ունի ձևավորված լսարան, նաև գրագիտության, հմտությունների մի աստիճան, երբ կարող է իրական մրցակից լինել»,- «Պրեսսինգ» հաղորդաշարում ասաց «Միջազգային և համեմատական իրավունքի կենտրոնի» նախագահ, Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանում (ՄԻԵԴ) հայ գերիների շահերի ներկայացուցիչ, իրավապաշտպան Սիրանուշ Սահակյանը՝ անդրադառնալով Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) փոխնախագահ, քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանի վերաբերյալ քրեական վարույթին:
«Իշխանափոխությունը Հայաստանում կարող է լինել յուրաքանչյուր օր։ Ցավոք սրտի, թե երբ կլինի՝ այս պահին կախված է ոչ այնքան հայ ժողովրդից, որը կարծեք չի ուզում իր ձեռքը վերցնել իր ճակատագիրը, որքան դրսից Նիկոլին խաղացնող ուժերից»,- դեկտեմբերի 17-ին՝ հերթական դատական նիստից հետո 168․am-ի հետ ավանդական հարցուպատասխանի ժամանակ նշեց ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը։
Պետք է սահմանված ժամկետով արգելել ՔՊ ղեկավար մարմինների անդամ եղած մարդկանց զբաղվել քաղաքական գործունեությամբ, ինչպես նաև զբաղեցնել բարձրաստիճան պաշտոններ:
«Մի բանկայում ճխտված կարիճների գզվռտոցն իշխող ռեժիմի ներսում գերիշխող բարքերի գագաթն է միայն։ Դժվար չէ պատկերացնել նրանց ներսում տիրող միջավայրի ողջ գարշանքը։ Սակայն իշխանությունը չէ նրանց փչանալու պատճառը։ Իշխանությունն ընդամենը լակմուս է, որ ցույց է տալիս, թե ով ով է։ ՔՊ-ի դեպքում՝ հատկապես։ Порченных не портят.
Առաջին տարբերակի դեպքում կարող էր լինել սրտացավություն, խնամք, ամբիցիա ավելի ուժեղ և ծաղկող պետություն ստեղծելու համար։ Իսկ Նիկոլի դեպքում ոչ թե ստեղծելու, այլ մսխելու, ոչ թե կառուցելու, այլ քանդելու, ոչ թե զարգացնելու, այլ օգտվելու մոլուցք է։ Նա սպառող է, այլանդակ և վայրագ սպառող։
«Այդ բարդ հարցին մաքսիմալ լակոնիկ եթե արձագանքեմ, ապա իմ հիմնական թեզը շատ պարզ է։ Եթե դու չես ուզում պաշտպանել ինքդ քեզ, ապա ոչ մեկը, ոչ մի դաշնակից, ոչ մի ռազմաբազա, ոչ մի այլ զինվորական քո փոխարեն այդ կռիվը չի տալու։
««Սերժն ա բերել Նիկոլին» ասողների 99%-ը «մերժել է Սերժին» 2018թ.-ին։ Նրանց միավորում է կոլեկտիվ սխալը, անհատական մեղքը, անձնական թուլհոգությունը։ Ուստի զարմանալի կլիներ, եթե ձեր մատնանշած շրջանակներին միավորեր ոչ թե մեր դեմ պայքարը, այլ երկրի ապագայով մտահոգությունը։
«Այդ հարցումների արդյունքներն իրականում ավելի դառն են, քան ընկալվում են։ Այո՛, մի կողմից՝ ընդդիմության վարկանիշն այս պահին մրցակցային չէ և իշխանափոխության համար բավարար չէ։ Չուզողները կասեն՝ ընդդիմությունը թույլ է, չկա։ Այո՛, մյուս կողմից՝ իշխանության վարկանիշն ապալեգիտիմացնող է, նվազագույններից Եվրոպայի խորհրդի ողջ տարածքում։ Իշխանությունը թույլ է, չկա։
«Աշխարհի քաղաքական վերլուծական միտքը հիմա սևեռված է այն հարցի շուրջ, թե ինչպիսի ազդեցություն կունենա նա գլոբալ և ռեգիոնալ զարգացումների վրա»։
«Գաղտնիք չէ, որ ներկայումս ռուս-թուրքական հարաբերությունների փաթեթն ընդգրկում է նաև Հայաստանը։ Կոպիտ ասած՝ եթե Նիկոլն այսքանից հետո շարունակում է պաշտոնավարել և Հայաստանի ժողովրդի անունից ցանկություն ունի թռնել Էրդողանի գիրկը, ապա Ռուսաստանին իր գերպրագմատիկ քաղաքականության շրջանակներում ոչինչ չի խանգարում սակարկել այդ հարցը Թուրքիայի հետ ավելի լայն դաշտով գեոպոլիտիկ առևտրի շրջանակներում։
«Փաշինյանի նման զառանցանքները չեն տեղավորվում ո՛չ իրականության, ո՛չ բարոյականության սահմաններում, ինչը բազմիցս ապացուցել եմ թե՛ փաստական տվյալներով, թե՛ Սերժ Սարգսյանի թողած բանակցային ժառանգությամբ, թե՛ Նիկոլի նախկին հայտարարություններով, թե՛ միջազգային դերակատարների գնահատականներով։
«Ալիևի լեզուն երկարացրել և երկարացնում է Փաշինյանը։ Գործում է նաև բումերանգի կանոնը. Նիկոլը քպ-ականներին ստորացնում և ենթարկեցնում է կոմպրոմատների տրցակով, նույնն Ալիևն անում է Նիկոլի հանդեպ։ Այդ իմաստով Նիկոլն էլ Ալիևի «Աղազարյանն» է։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) Գործադիր մարմնի (ԳՄ) անդամ, ՀՀ Ազգային ժողովի (ԱԺ) «Պատիվ ունեմ» խմբակցության ղեկավար Հայկ Մամիջանյանն է։
Այսօր Ազգային ժողովում բյուջետային եզրափակիչ քննարկումներին Նիկոլ Փաշինյանը կրկին փորձեց հանդես գալ՝ որպես կոնցեպտուալ մտածող, ինտելեկտուալ ստրատեգ և իդեոլոգ-փիլիսոփա։
«Սրանց կռիվը հայկական ինքնության դեմ համակարգային է և չի սահմանափակվում միայն ներկայով։ Սրանք բացահայտ մարտնչում են նաև մեր անցյալի դեմ։ Նիկոլը հայ ժողովրդին հայտարարել է «հիշողության պատերազմ», փորձելով այդ կերպ հարմարեցնել մեր պատմությունն Անկարայում նախագծած «ապագային»։ Որովհետև պատմական հիշողությունն է մեծապես ազդում երկրների արտաքին և ներքին քաղաքականությունների վրա։
Բերեմ ձեզ պետությանը պատճառած վնասի մեկ այլ, առաջին հայացքից չերևացող օրինակ։ Խոսքը Սնուփ Դոգի սկանդալային համերգի և դրա վրա ծախսած հսկայական գումարի մասին է։ Դնում եմ մի կողմ նման շոուն պետական միջոցների հաշվին կազմակերպելու զավեշտալի հանգամանքը։ Անդրադառնանք կոնկրետ վճարմանը՝ 2 000 000 000 դրամի կամ մոտ 6 000 000 դոլարին, որ ամբողջությամբ իրականացվել է դեռևս անցյալ տարվա սեպտեմբերին, բայց ծառայությունն առ այսօր չի մատուցվել։
«Չեմ բացառում, ի դեպ, որ որոշ շրջանակներ նաև դրսի պատվեր են կատարում՝ թողնելով Նիկոլին և սևեռվելով մեր վրա։ Սերժ Սարգսյանն ու Հանրապետականը շատերին են խանգարում թե՛ երկրի ներսից, թե՛ դրսից. 2018թ.-ը վկա։ 2018թ.-ից առ այսօր ոչ մի քաղաքական ուժ այդքան չի տուժել, չի հալածվել, չի դիմակայել նիկոլական ռեժիմին, քան Հանրապետականը։ Կարկուտ տեսածը անձրևից չի վախենա, բայց քամի ցանողները պիտի պատրաստ լինեն փոթորիկ հնձել»։
«Գուցե ռուսաստանցիներն առաջնորդվել են «կուժին ասենք, որ կուլան լսի» սկզբունքո՞վ։ Բոլոր դեպքերում, թե՛ այդ հայտարարության փաստը, թե՛ նրանում բարձրաձայնված տվյալները վկայում են այսօրվա Հայաստանի ինքնիշխանության նվազագույն մակարդակի և խորացող ճգնաժամի մասին»։
