Ես վստահ եմ, որ երկրում ուղղորդված, քաղաքականացված և կախյալ իրավապահ ու դատական համակարգեր ստեղծելու իրական ճարտարապետները գտնվում են դրսում։ Նրանք են գծել մեկ անձից կախված, մեկ կենտրոնից կառավարվող, ռեպրեսիվ գործիքի վերածված ուժային և դատական բլոկներ կերտելու ճանապարհային քարտեզը։ Սա պարզ էր հենց 2018 թվականից և իշխանազավթման օպերացիայի կարևոր մասն էր։
Խոսքը Չինաստան-Ղրղըզստան-Ուզբեկստան երկաթգծի կառուցման շուրջ ձեռք բերված նոր պայմանավորվածության մասին է, որի իրականացման դեպքում Չինաստանը մի կողմից՝ նվազեցնելու է իր կոմունիկացիոն կախվածությունը Ռուսաստանից (այսօրվա դրությամբ՝ Չինաստան-ԵՄ երկաթգծային բեռնափոխադրումների 60%-ն անցնում է ՌԴ-ով, մնացած 40%-ը՝ Ղազախստանով), մյուս կողմից՝ ուժեղացնելու է իր կապն Իրանի հետ, որովհետև կառուցվելիք երկաթգիծը Թուրքմենիայով միանալու է իրանական երկաթգծերին։
«Փորձում եմ ընտանիքիս հետ լրացնել 15 ամիսների բռնի բացակայությունս, ինչն իրականում հնարավոր չէ։ Հետևում եմ ընթացիկ լրահոսին, ցավոք, ավելի քիչ եմ ընթերցում և ավելի շատ՝ դիտում եմ։
«5 հարց՝ Արմեն Աշոտյանին» հեռակա զրույցի շրջանակներում ՀՀԿ փոխնախագահ, քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանը դարձյալ պատասխանել է քաղաքացիների հարցերին:
«Անդրեասյանի հրաժարականը հաստատեց ոչ միայն ընդդիմադիր գործիչների և մամուլի հարյուրավոր պնդումներն ու բացահայտումներն այս առնչությամբ, այլև բացահայտեց դատական համակարգի խայտառակությունների վրա համառորեն աչք, ականջ և բերան փակող դեսպանների ցինիկ երկդիմիությունը։ Մնում է այս փաստը չմոռացվի, չկորչի տեղեկատվական աղմուկի մեջ և ամեն պատեհ առիթներով մշտապես մտցվի «ժողովրդավարության վետերոկում» կերուխումի եկած «ֆիրմաչների» ջուխտ աչքերը»։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը քաղտեխնոլոգ, քաղաքական վերլուծաբան Կարեն Քոչարյանն է։
Այսօր Հակակոռուպցիոն դատարանում՝ դատավոր Վահե Դոլմազյանի նախագահությամբ, շարունակվում է Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) փոխնախագահ, քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանի շինծու քրեական վարույթի քննությունը:
ԱՄՆ նորընտիր նախագահի հետ աշխարհի տարբեր մասերում տարբեր հույսեր են կապում։ Ակնհայտ է, որ այդ բոլոր սպասումները Թրամփի ընտրությունն արդարացնել չի կարող։ Հաճախ խոսվում է գեոպոլիտիկ լարվածության թուլացման հնարավորության մասին՝ նկատի ունենալով ուկրաինական պատերազմը։ Անշուշտ, այդ գլոբալ պայքարի թուլացումը որոշակի պատուհան կբացի նաև մեր տարածաշրջանում, որից օգուտով դուրս գալու համար կպահանջվի այս ռեժիմի օրոք անհնարին հմուտ դիվանագիտական խաղ։
Զավեշտ են ընդդիմությանն ուղղված այդ ձևակերպումները, երբ 2020-ի նոյեմբերի 9-ից հետո իշխանափոխությունը կանխելու համար նրանք պարբերաբար Մոսկվայից մարդ են բերել մեզ վրա (օրինակ, «Իմ քայլը» դաշինքի 2020 թվականի նոյեմբերի 12-ի գիշերային, ափալ-թափալ հայտարարությունը)։
Ցանկացած ոլորտի հանրային գործիչներն էլ պատրաստ են և անցնում հասարակական բուռն քննարկումների, հիվանդագին սևեռումների և ատելության ցեխաջրերի միջով։ Նազենին, որպես ժամանակին ամենապոպուլյար ֆեյսբուքահայաստանցին և առ այսօր մեծ լսարան և հեղինակություն ունեցող գործիչ, հաստատ դրանից զարմագած չէ։ Մանավանդ, որ ի տարբերություն հայկական «բոհեմի», շոու-բիզնեսի, զանազան ժանրերի բազում «աստղերի»՝ ապացուցել և ապացուցում է, որ սրտացավ է, հայրենասեր և խիզախ։
Չեմ կարող ասել, թե ինչպիսի իրավաբան է նա, բայց մարդկային տեսակետից կարող եմ պնդել, որ նման զարհուրելի հայտարարություններով նա ապացուցում է, որ հիվանդագին աստիճանի չկայացած է։ Իսկ որպես ՄԻՊ՝ Հայաստանի վատագույն ՄԻՊ-ն է, նույնիսկ իր նախորդից (Քրիստիննե Գրիգորյանից) վատը։
Համատարած արհավիրքի մեջ ապրող և աղետի նոր «լևլին» սպասող Հայաստանում հանրային ապատիան և անտարբերությունը, որպես կանոն, հունից հանում է իրավիճակի ողջ ողբերգությունն ու մոտալուտ վերջնական կործանումը գիտակցող, հասկացող, տեսնող մարդկանց, այդ թվում՝ ինձ։
Չմոռանանք նաև, որ ատոմակայանը միաժամանակ գեոպոլիտիկ գործոն է, և հակառուսական քաղաքականության շրջանակներում խնդիր է դրված փոխարինել Ռուսաստանին նաև էներգետիկ ոլորտում։ Ուստի Նիկոլը կփորձի մեկ հարվածով բավարարել երկու տերերին՝ թուրքերին և Արևմուտքին։ Հատկանշական է, որ նույն Թուրքիան Ռուսաստանի աջակցությամբ սեփական ատոմակայանն է կառուցում, տարածաշրջանում նույն կերպ է վարվում նաև Իրանը։
Հիշում եմ, որ նույն անձը, իր կատարյալ տգիտությունը մերկացնելով, նաև Հայաստանի զինանշանն էր քննադատում։ Ասում էր, օրինակ, թե առյուծ խի՞ է պատկերված, Հայաստանում առյուծ չկա։ Դնում եմ մի կողմ, որ Հայկական բարձրավանդակում առյուծներ ապրել են։ Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, որ նրա կաղ տրամաբանությամբ՝ անգլիացի դեպուտատներն առաջարկեն իրենց զինանշանից հեռացնել միաեղջյուրին (unicorn), կամ Ռուսաստանի, Սերբիայի, Ալբանիայի պատգամավորները՝ երկգլխանի արծիվներին։
«Հայաստանում տիրող հակառուսականությունն իրականացվում է «պետպատվերի» շրջանակներում։ Այդ պատվերի դրսի տերերը վերջերս փաստացի անընդմեջ պարտություններ են կրում. Մոլդովայում նախագահը վերընտրվեց դրսի քվեարկողների շնորհիվ, Վրաստանում ո՛չ իշխանությունը փոխվեց, ո՛չ էլ հետընտրական թեժացումը ստացվեց։ Ի դեպ, գուցե նույն Միացյալ Նահանգներում Թրամփը հաղթեց նաև ա՞յդ պատճառով։ Ժամանակն է, որ այդ պսևդոլիբերալները պարտվեն նաև Հայաստանում, և սա ասում եմ անկախ հայ-ռուսական հարաբերություններից։
Հայաստանի հանրապետական կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանն իր գործով դատական հերթական նիստից հետո 168․am-ի հետ ավանդական հարցուպատասխանի ժամանակ անդրադարձավ Վրաստանում ու ԱՄՆ-ում տեղի ունեցած ընտրությունների՝ Հայաստանի վրա հնարավոր ազդեցությանը։
«Անվտանգություն և ժողովրդավարություն» իրավապաշտպան հ/կ նախագահ, ԱԺ նախկին պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանի խոսքով՝ ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանի դատական գործը հավակնում է դառնալ նորանկախ Հայաստանի պատմության ամենամեծ քաղաքական ֆարսերից մեկը։
Իվանիշվիլին մնաց իշխանության նաև այն պատճառով, որ ի տարբերություն 2018-ի Հայաստանի, նրան իշխանազրկելու գեոպոլիտիկ կոնսենսուս չկար։ Հակառակը, Մոսկվան անթաքույց և տեսանելի, ուղիղ տեքստով (և ոչ միայն տեքստով) նախընտրական փուլում սատարում էր և հիմա էլ սատարում է Վրաստանի իշխանություններին, այդ թվում՝ տնտեսական գործիքակազմով։ Սա կրկին շեշտում եմ «հիշողության կորուստ» ունեցողների համար։
«Փաստորեն «իզմ»-եր ժխտող Նիկոլը երկար տարիների խարխափումներից, դեգերումներից հետո գտավ իր ամենահարազատ «իզմ»-ը. դա լափիզմն է: Կառուցել պետության գաղափարախոսությունը միայն ուտելու վրա՝ նշանակում է, որ ըստ Մասլոուի բուրգի՝ պետության 8-9 ֆունկցիաներից, կարիքներից երաշխավորել ամենաբազայինն ու վերջ»,- 168.am-ի հետ ավանդական հարցուպատասխանի ժամանակ իր գործով դատական նիստից հետո ասաց քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանը:
Դատավոր Վահե Դոլմազյանը նշեց, որ դատական նիստերի դահլիճից դուրս ճեպազրույց տալ չի կարող, չի կարող շփվել որևէ մեկի հետ, բացի պաշտպաններից, ԱԺ պատգամավորներից ու մերձավոր ազգականներից: Քաղաքացիների հետ հարցուպատասխանի ձևաչափը նույնպես կարող է շարունակվել:
Ուղիղ եթերով մարդիկ տեսան, թե ովքեր և ինչ են պայմանավորվում արդարության վերաբերյալ և ամենակարևորը` ով է հաստատում այդ պայմանավորվածությունը՝ ինստիտուցիոնալ արդարադատության շրջանակներում: Ի դեպ, ժողովուրդը կարծես թե չի մասնակցել այդ պայմանավորվածությունների կայացմանը:
Փաշինյանը բառացի արտաբերեց դասական քաղաքագիտության ռահվիրաներին իրենց դագաղներում անվերջ պտտացնելու հսկայական ներուժ ունեցող կարծիք, այն է՝ «Եթե անվտանգության թիվ 1 գործիքը բանակն ա, ուրեմն անվտանգություն չունես», ու զարդարեց մտքերի այդ գոհարը նույնքան պրիմիտիվ և տխմար «օրինակներով»։
44-օրյա պատերազմի ողբերգական ավարտից հետո երկրում տեղի ունեցող ներքաղաքական ընդվզումները, անկախ յուրահատկություններից, մասնակիցներից և առաջնորդներից, երկու հիմնական նմանություն ունեն. նախ, այդպես էլ չեն հասնում իրենց հիմնական նպատակներին, և երկրորդը՝ դրա հետևանքով հանրային դաշտում հանգեցնում են «մանդատները դրեք» թեզի անիմաստ շահարկումներին։
Քաղբանտարկյալ, Արմեն Աշոտյան, քաղբանտարկյալ, Էմանուիլ Մակրոն, Վլադիմիր Պուտին, Սերժ Սարգսյան, Երրորդ նախագահ, ԵՄ, Եվրոպա, Ռուսաստան, Արևմուտք, Իրան, Շառլ Միշել, Ֆրանկոֆոնիա
