Կրթենք մեր միտքերը մտածելու աստուածահաճոյ բաներու մասին, որպէսզի Չարը առիթ չկարենայ գտնել իր պիղծ խորհուրդներու կարթը նետելու մեր մտածումներու աշխարհին մէջ։ Եթէ երբեք Եւային ուշադրութիւնը ամբողջապէս Աստուծոյ ու անոր պատուիրաններուն գործադրութեան վրայ կեդրոնացած ըլլար՝ անոնք մեղք պիտի չգործէին։ Հետեւաբար, եկէ՛ք մեր հայեացքը սեւեռած պահենք Քրիստոսի վրայ, որպէսզի կարենանք ետ մղել Չարին հարուածները (Եփ 6.13)։
Հրանտ Նազարյանց հայկական ընկերակցության նախագահ Դ-ր Կառլո Կոպպոլան առաջիկա սրբադասման առիթը մեկնաբանում է հետևյալ կերպ. «Նրա սրբադասումը ոչ միայն նրա անձնական սրբության ճանաչումն է
Ինչո՞ւ Եկեղեցու ծառայողների պատիվը չեք պահում, ինչո՞ւ Արարատի և Արցախի պատիվը չեք պահում։ Ինչո՞ւ մեր Նահատակ զինվորների Սրբությունները չեք պահում։ Ո՞ւր են տարիքով հարգված մտավորականները։ Ո՞ւր են պատմաբանները, ո՞ւր են Հայագետները։
Մարդուն առանձնահատուկ է իրականությունը տեսնել իր ցանկությունների, նպատակների պատկերացումների սահմաններից ներս: Բայց անհրաժեշտ է ճանաչել ճշմարտությունը: Կյանքը կազմված է խնդիրներից, որոնք որևէ տեղ չեն անհետանում:
Բայց ես ձեզ ասում եմ. ընդհանրապես մի՛ երդվիր, ո՛չ երկնքի վրա, որովհետև Աստծու գահն է, ո՛չ երկրի վրա
Խաչը շալկելը պայքարելու պատրաստակամութիւն յայտնել է։ Ան որ պատրաստ չէ պայքարելու, իրաւոնք չունի խաչը շալկելու: Խաչը զէնք է զոր շալկողը պարտի պատերազմի դաշտ իջնել պայքարի: Չպայքարողը չի՛ յաղթեր եւ չյաղթողը չի՛ պսակուիր (Յյտ 2.17)։
«Պարտէզին մէջ քու ձայնդ լսեցի ու վախցայ, որովհետեւ մերկ էի ու պահուեցայ» (Ծն 3.10)։ Այս համարը ցոյց կու տայ, որ մեղքի իբրեւ հետեւանք երեք բաներ յառաջացան Ադամի եւ անոր ընդմէջէն մարդկային ցեղի կեանքին մէջ.- վախ, մերկութիւն եւ պահուըտուք։
Հավատի և քաջության ոգին կրող քրիստոնյան, Պողոս առաքյալի խոսքի համաձայն, չի թուլանում բնավ. «Եթե նույնիսկ մարմնապես հետզհետե քայքայվում ենք, ներքնապես նորոգվում ենք օրեցօր: Ներկայումս մեր կրած այս թեթև նեղությունը արտակարգ և հավիտենական փառք է ապահովում մեզ համար» (Բ Կորնթ. 4:16-17):
Այս առաւօտ, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Վեհափառ Հայրապետը ընդունեց այցելութիւնը Ռամկավար Ազատական Կուսակցութեան Լիբանանի շրջանային վարչութիւնը, գլխաւորութեամբ տոքթ. Աւետիս Տագէսեանի։
Մեզմէ ոեւէ մէկը կասկած պէտք չէ ունենայ թէ մի՛այն Աստուծոյ շնորհքով կրնանք փրկուիլ, եւ թէ «փրկութիւնը մեր արժանիքը չէ, այլ՝ Աստուծոյ պարգեւն է։ Մեր գործերով շահուած չէ անիկա, որպէսզի ոեւէ մէկը չպարծենայ» (Եփ 2.8-9)։
Պարգևների շնորհման և կարգապահական հարցերի հանձնախմբի գործավար Պարույր ավագ քահանա Ավետիսյանը հաղորդագրություն է տարածել:
Եթէ երբեք սխալ ու մեղք է մեր անձերուն նկատմամբ խի՛ստ եւ անգութ ըլլալը, ո՛րքան աւելի սխալ է ուրիշներուն հանդէպ խիստ ըլլալը։
Յուրաքանչյուր մարդ ծանոթ է իր ներքին ձայնին, որը կոչվում է նաև Աստծո ձայն և խիղճ: Աստծո ձայնը բնատուր բարոյական զգացողություն է, հոգու ուժ և բնական օրենք, որ գործում է ի փրկություն անձի:
Զրուցակիցները կարևորեցին միջազգային հարթակներում համատեղ հետևողական քայլերի ձեռնարկումը՝ ի խնդիր Արցախի ժողովրդի իրավունքների բարձրաձայնման, Ադրբեջանում պահվող պատանդառվածների և ռազմագերիների ազատ արձակման, անհետ կորածների հայտնաբերման և Արցախի հոգևոր-մշակութային ժառանգության պահպանության։
Մեր հասարակության մեջ հաճախ զարմանում են, թե ինչու են մարդկային հասկացության մեջ բարի, բարոյական սահմանմամբ անձինք երբեմն դառնում դժբախտությունների, փորձությունների զոհ: Սակայն իրականությունը հասկանալու համար անհրաժեշտ է գիտակցել, որ բարոյականությունը և հոգևոր կյանքը թեև միահյուսված ու անբաժան են, այդուհանդերձ, մյուս կողմից` բարոյականությունը և հոգևորը տարբեր մակարդակներ ունեցող իրողություններ են:
Վեհափառ Հայրապետը կարեւորութեամբ ընդգծեց, որ բոլոր պայմաններուն մէջ մեր կեանքի ճամբան ու գործին նպատակը ազգին, եկեղեցւոյ ու Հայրենիքին ծառայելն է
Աստուած քեզ պիտի չարդարացնէ եթէ փորձես ուրիշը դատապարտել դուն քեզ արդարացնելու համար։ Ա՛յս էր պատճառը թէ ինչո՛ւ Ադամ եւ Եւա չարդարացան։ Յաջորդ գլուխին մէջ կարդա՛ ադամական այն մեղքին մասին՝ որ ամէն մարդ կը գործէ, եւ թող ատիկա մարտահրաւէր մը ըլլայ քեզի նոյն մեղքը չգործելու։
Հանրային վարկաբեկում իշխանությունների կողմից․ կառավարության որոշ պաշտոնյաներ սկսել են քարոզարշավ՝ հանրության աչքում կասկածի տակ դնելու համար Եկեղեցու հեղինակությունը։ Կրոնի ազատության իրավունքի խախտում․ այս գործողությունները վտանգում են հավատացյալների հիմնարար իրավունքները և խախտում են ինչպես ազգային, այնպես էլ միջազգային իրավական չափանիշները»,– գրել է նա։
«Հյուրասիրություն» և «օտարասիրություն» բառերը ցույց են տալիս հյուրի, օտարի հանդեպ սիրո դրսևորման երևույթը: Հյուրասիրությունն արտահայտվում է նաև սիրալիրության զգացումով, կերակուր հրամցնելով: Այստեղից էլ հյուրասիրել բայը նշանակում է մեկին ուտելիք կամ ըմպելիք տրամադրելը, նրա հետ հաց կիսելը:
Ասել, որ ես Ս. Երրորդությունն ընդունում եմ, Աստվածաշունչը` կարդում, աղոթում և այլն, դեռ բավական չէ, իսկ ինչպե՞ս ենք փրկվելու, Քրիստոսին իբրև Փրկիչ ընդունելո՞վ, բնականբար` ոչ. դա շատ միամիտ է ասված:
Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն ընդունել է Հայ օգնության ֆոնդի տնօրենների խորհրդի անդամներին:
Հարց՝ քահանային
Ակնհայտ է, որ դատարանի որոշումը, որը կայացվել է խորհրդարանական ընտրություններից ամիսներ առաջ, քաղաքական դրդապատճառներ ունի և կապված է սկզբունքային և հայրենասեր արքեպիսկոպոսի ժողովրդականության հետ։
Սրբազանի մասով հանգիստ եմ` խնդիր չունի նստելու. ես մտածում եմ ստեղծվող վատ նախադեպի` Մայր Աթոռի դեմ այլանդակ արշավի դրսևորման և բարոյականության աննախադեպ անկման մասին:
Պոլսո հայոց պատրարքության հոգևոր խորհուրդը որոշում է կայացրել կարգալույց անել միաբան Զաքեոս ծայրագույն վարդապետ Օհանյանին: Համապատասխան
Այն երդումն է, որով Աստծուն վկա և վրեժխնդիր ենք կոչում, եթե սուտ լինի մեր հավաստումը, մեր խոստումը, կամ եթե մեր խոստմանը հավատարիմ չմնանք:
Հայ Առաքելական եկեղեցու Արագածոտնի թեմի ֆեյսբուքյան էջում տեղ են գտել Մուղնու Սուրբ Գևորգ եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Եղիշե քահանա Բարսեղյանի հուշերը՝ եկեղեցում իր ծառայության օրերից: ««Տիրոջ Հոգին ինձ վրա է, հենց դրա համար նա օծեց ինձ, ուղարկեց ինձ՝ ավետարանելու աղքատներին, բժշկելու սրտով բեկվածներին, գերիներին ազատություն քարոզելու․․․» (Եսայի 61։1): Աստծո ողորմությամբ 1999 թվականին հոգևոր ծառայության նշանակվեցի […]
Երդման սահմանումն այս է. «Վկայություն, այսինքն՝ վկայակոչումն Աստվածային անվան, որով ցույց է տրվում հավատարմություն կամ հաստատվում է խոստումը»:
