Նախորդ շաբաթն առանձնացավ Նիկոլ Փաշինյանի մարզային գաստրոլներով ու նրա կողմից «սանտեխնիկ» օպերացիայի իրականացմամբ: Ըստ էության նրան հաջողվեց հերթական անգամ հասնել իր նպատակին՝ հասարակությանը շեղելով իրական օրակարգերից: Անշուշտ, այստեղ Փաշինյանն անգերազանցելի է. մեծ տաղանդ է պետք ցնցուղը քանդելու ու այն Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի (ԿԳՄՍ) կին նախարարի ձեռքը տալու համար ուղեկցող տեքստով՝ գնացեք, տեսեք՝ ինչքան է գրված փաստաթղթերում ու ինչքան է նրա իրական գինը:
«Այդ պաշտոնյաներն արժանի են նման ստորացման, նրանք լինելով տարբեր կուսակցության ներկայացուցիչներ՝ մխրճվեցին Նիկոլ Փաշինյանի թիմում։ Նիկոլի համար թիմ, ընկեր, բարեկամ՝ միևնույն է, նա ինքնասիրահարված մարդ է, այդպես էլ պիտի լիներ։ Նախկին իշխանության ներկայացուցիչներից շատերի արած գործերն անուրանալի են, իսկ կան նախկիններ, որոնք մնացին Նիկոլ Փաշինյանի հետ ու աշխատեցին, նրանց նկատմամբ Նիկոլ Փաշինյանը ճիշտ է վարվում»,- եզրափակեց Ռաֆիկ Անդրեասյանը։
Խնդիրը, բնականաբար, այդ մարդու անձը չէ, ոչ էլ անգամ բանականության մեջ չտեղավորվող իրողությունը, թե ինչպես կարող է իշխանության պատճառով ամենավտանգված մարզը դարձած Սյունիքը ներկայացնող մանկավարժն իրեն թույլ տալ ինչ-որ մրցանակ վերցնել նույն իշխանությունից։ Մեծ հաշվով, նա ոչնչով չի տարբերվում մի քանի տասնյակ ուսապարկերից կամ մի քանի հազար ոստիկաններից և չի կարողացել հրաժարվել «իրեն բաժին հասած երջանկությունից»։
Տարածքային նոր զիջումներից առաջ իր դիրքերն ամրացնելու ու հավելյալ լեգիտիմության իմիտիացիա ստեղծելու համար խորհրդարանական արտահերթ նոր ընտրությունների պատրաստվող Նիկոլ Փաշինյանը երեկ քարոզարշավային գծի մեջ էր:
Արդեն 12 օր է՝ Ադրբեջանը մի խումբ ձեռնասուն, այսպես կոչված, էկո-ակտիվիստների միջոցով փակ է պահում Արցախն աշխարհի հետ կապող միակ ճանապարհը՝ Բերձորի (Լաչինի) միջանցքը՝ երկիրը կանգնեցնելով հումանիտար աղետի առաջ:
