«Լուրջ նշանակություն այս զորախմբին պետք չէ տալ, այն գործել է և կգործի այնպես, ինչպես նախկինում, պարզապես ավելի համակարգված եղանակով»,- 168.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասել է ռուս ռազմական փորձագետ Պավել Ֆելգենգաուերը
«Ես չեմ կարծում, որ այս համանախագահի փոփոխությամբ ամերիկյան ակտիվությունը Ղարաբաղյան ճակատում կփոխվի: Այստեղ հետաքրքրականն այն է, որ համանախագահն այցը սկսել է Ստեփանակերտից, դա ևս մի քանի կերպ կարելի է մեկնաբանել. Գուցե այցի մեկնարկը Ստեփանակերտից մեսիջ է այն մասին, որ ամերիկյան կողմը կարևորում է Ստեփանակերտը՝ որպես առանձին սուբյեկտ, գուցե տարածաշրջանային այցը պետք է սկսվեր Ստեփանակերտից»:
«Սերժ Սարգսյանը հասկացրեց, որ գործընթացն ավարտված է, քանի որ գարնանն իր պաշտոնավարման ժամկետն ավարտվում է, և երկրում փոխվելու է կառավարման համակարգը»:
«Սարգսյանի վերջնագիրը Թուրքիային ինձ համար բավականին հետաքրքիր թվաց, քանի որ վստահ եմ՝ Սարգսյանը գիտի, որ Էրդողանը չի արձագանքելու այդ վերջնագրին՝ վավերացնելով այդ արձանագրությունները, ինչպես երեք տարի առաջ, երբ Սարգսյանը կրկին անդրադարձել էր արձանագրություններին»:
«Միջնորդներն իրենց հեղինակության պահպանման համար փորձում են պահպանել բանակցային գործընթացը, որը իրականում գոյություն չունի: Միջնորդները, իմ տպավորությամբ, իրավիճակ չեն կարողանում փոխել, բացի հանդիպումներ կազմակերպելուց»:
«Ռուսաստանը փաստաթղթին դեմ չի գնա, ավելին, թույլ կտա ստորագրել, քանի որ Հայաստանն արդեն ԵՏՄ անդամ է, իսկ այդ կառույցն ըստ էության անիմաստ է»,- 168.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց գերմանացի քաղաքագետ Սյուզան Ստյուարտը՝ անդրադառնալով ՀՀ-ԵՄ շրջանակային համաձայնագրի ստորագրմանը:
«ՄԱԿ-ի ԳԱ ամբիոնից ՀՀ նախագահը կարողացավ կառուցողականորեն ներկայացնել հայկական կողմի համար շահավետ ընկալվող հարցերը, դրանցում ևս որևէ նորություն չտեսա, իսկ Ադրբեջանի նախագահի ելույթում հուսահատ ելևէջներ նկատեցի. ադրբեջանական կողմն այլևս հույս չունի վերադարձնել որոշ տարածքներ»:
«Հանը Երևանում էր ՀՀ-ԵՄ համաձայնագրի ստորագրման ժամկետները ճշգրտելու նպատակով»,- 168.am-ի հետ զրույցում այս մասին ասաց գերմանացի քաղաքագետ Ալեքսանդր Ռարը՝ անդրադառնալով ՀՀ-ԵՄ շրջանակային համաձայնագրի ստորագրմանը:
«Ադրբեջանական պատվիրակությունը շարունակելու է անել այն, ինչ ավանդաբար. փորձելու է լոբբինգ անել, մարդ գնել, քվեարկություն, քվեներ գնել, այլ հարց է, թե հայկական պատվիրակությունն ի հակակշիռ դրա՝ ինչ է անելու կամ դա ինչպես է կանխելու»:
ԵԽ ԽՎ հունիսյան նստաշրջանի առաջին օրը փոփոխության կենթարկվի Վեհաժողովի կանոնակարգը` աննախադեպ կերպով նախատեսելով հատուկ դրույթ Պեդրո Ագրամունտին Վեհաժողովի նախագահի պաշտոնից հեռացնելու վերաբերյալ:
Աքթարի խոսքով, իրավիճակն Ադրբեջանի տեսանկյունից բարենպաստ չէ լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների համար։ «Բոլոր միջադեպերը փոքրածավալ բնույթ են կրելու՝ չվերաճելով վտանգավոր բախումների»,- ընդգծեց փորձագետը։
Հարցին, թե այնուամենայնիվ հնարավո՞ր է «ոչ պաշտոնական փոխանակում» Հրաչյա Հարությունյանի և Վալերի Պերմյակովի միջև, քանի որ երկու հարցերը հայտնվել են տեղեկատվական շրջանառության մեջ զուգահեռաբար, որքանո՞վ են գործերը համարժեք, Մինասյանը պատասխանեց, թե չի կարծում, որ այստեղ համարժեքության հարց կա։
«Եթե ռուսական կողմը հավասարակշռման քաղաքականություն է վարում, ինչո՞ւ ապրիլյան պատերազմից հետո փորձեց վերականգնել այն բացը, որի մասին խոսում էին փորձագետները, տրամադրելով «Իսկանդեր» համակարգեր և որոշակի նոր նախաձեռնություններ հանդես բերելով»։
«Երևանը ռուսական սպառազինության ցանկացած վաճառք Ադրբեջանին դիտարկելու է՝ որպես Ռուսաստանի կողմից ոչ բարեկամական քայլ։ Եվ որքան ավելի շատ սպառազինություն ուղարկվի Ադրբեջան, այնքան ավելի սուր է լինելու Երևանի դիրքորոշումը»։
«Եթե հայկական կողմին տրամադրվում է այնպիսի սպառազինություն, այնպիսի զինատեսակներ, որոնք համարժեք են Ադրբեջանին տրամադրվող զինտեխնիկային, ինչո՞ւ հայկական կողմը ռազմական գործողությունների ընթացքում զիջեց հակառակորդին»:
Հարցին, թե հնարավո՞ր է՝ այս հանդիպման արդյունքում կազմակերպվի Սարգսյան-Ալիև բարձր մակարդակի հանդիպում, Ռարը պատասխանեց, որ գրեթե բացառում է այդ հնարավորությունը, քանի որ բանակցության առարկան հստակ չէ նույնիսկ Նալբանդյանի և Մամեդյարովի հանդիպման դեպքում։
«Եթե անցկացվի ծրագրված նախարարական հանդիպումը, նախարարները կխոսեն ինչ-ինչ հարցերի շուրջ և կբաժանվեն՝ առանց հետևանքների, քանի որ լուրջ, հստակ պայմանավորվածությունների համար հիմքեր չկան»:
«Կարծում եմ, որ պարզապես սա ՌԴ-ի նախաձեռնությունն էր, դրա համար մերոնք չհամարձակվեցին մերժել, ՌԴ-ն նորից վերադառնում է իր ավանդական իդեաներին՝ Լավրովի պլան և այլն, դա է պատճառը, որ կայանում է այդ հանդիպումը… Հերթական զենքի մատակարարման ֆոնին դա հատկապես անհանգստացնող է»։
«Եթե անցկացվի ծրագրված նախարարական հանդիպումը, նախարարները կխոսեն ինչ-ինչ հարցերի շուրջ և կբաժանվեն՝ առանց հետևանքների, քանի որ լուրջ, հստակ պայմանավորվածությունների համար հիմքեր չկան»,- ասում է Ստանիսլավ Տարասովը՝ հավելելով, որ նախարարները կոնյակ կխմեն, նարդի կխաղան, ինչ-որ բան կխոսեն, եղանակը կքննարկեն, բայց ոչ ավելին։
«Վստահաբար հայկական կողմը սա շատ լավ է հասկանում, թե ինչու քայլեր չի ձեռնարկում այս ուղղությամբ՝ դեռ լիովին հասկանալի չէ։ Ամեն դեպքում, հիմքում խնդիրները ֆինանսական բնույթի չեն»:
Հայ համայնքի պաշտոնական օղակները կանգնելու են Մակրոնի կողքին, բայց դա ամենևին էլ չի նշանակում, որ հայ անհատները չունեն ազատություն և այլ կարծիք ունենալու իրավունք։
«Հայերը խնդիր ունեն այսօր՝ ո՞րն է առաջնահերթությունը՝ Հայոց ցեղասպանության հա՞րցը, եթե սա է, ապա ի՞նչ պետք է առաջարկեն, ի՞նչ պահանջեն թեկնածուներից, քանի որ Ցեղասպանության ժխտողականության բանաձևը չանցավ, ապա ինչպե՞ս պետք է ապագայում առաջ շարժվել»:
«Աբխազական ուղու բացումը սպառնալիք է ինչպես՝ Վրաստանի, այնպես էլ՝ Հայաստանի համար»,- այս մասին 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Վրաստանի դիվանագիտական ակադեմիայի ռեկտոր, քաղաքագետ Սոսո Ցինցաձեն:
«Պարսից ծոցը Սև ծովին կապող միջանցքում Ադրբեջանի մասնակցություն չի դիտարկվում, սա պրոյեկտ է, որում պետք է մասնակցեն Հայաստանն ու Վրաստանը»։
«Սա շատ իրատեսական ծրագիր է։ Ցանկացած պրոյեկտ իրատեսական է, երբ դրանում հստակ շահեր կան, Իրանի և Հայաստանի համար Եվրոպա դուրս գալու շահն ակնհայտ է, շահը կա ու կա, դրա կողքին մնում է, որ նաև կամք դրսևորվի ոչ միայն՝ Եվրոպայի, այլև՝ Եվրասիական տնտեսական շուկա դուրս գալու ուղղությամբ»:
Ապրիլի 2-ին ՀՀ-ում անցկացված խորհրդարանական ընտրություններից հետո քաղաքական, փորձագիտական հանրությանը հուզող ամենահրատապ հարցերից մեկը ՀՀ-ԵՄ Համապարփակ և ընդլայնված գործընկերության համաձայնագրի ստորագրման ժամկետն է։
«Ամեն դեպքում, Խաչատուրովը չի կարողանա այս հարթակն օգտագործել ԼՂ հակամարտության հարցում, բայց անուղղակիորեն այս պաշտոնում գտնվելը հնարավորություն է տալիս որոշակի հնարավորություններ ստեղծել Հայաստանի համար»։
«Այս տարանցիկ ուղին ողջ տարածաշրջանը կներառի ռուսական վերահսկողության տակ, և այնպիսի վերահսկողության, որից հետո ոչ միայն հայերը, այլև վրացիները չեն կարողանա թոթափել այդ վերահսկողությունը, իսկ դրան ոչ մեկը չի համաձայնի»։
«Ընտրություններում հաղթանակել է իշխող կուսակցությունը, որը մշտապես հանդես է եկել այս համաձայնագիրը ստորագրելու օգտին»։
«ՀԱՊԿ-ի գործունեության ոլորտները, համապատասխանաբար՝ գլխավոր քարտուղարի գործառույթների սահմանները, չափազանց հստակ են ամրագրված։ Սա քաղաքական պաշտոն չէ, գլխավոր քարտուղարը միանձնյա որոշումներ կայացնելու իրավունք չունի»։
