ՆԱՏՕ-ն կստանա Ստամբուլից մինչև Բաքու տարածք. այդ ԾՐԱԳՐՈՎ Հայաստան պետություն չպետք է լինի. Արթուր Խաչիկյան

«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը քաղաքագիտության դոկտոր Արթուր Խաչիկյանն է:

Զրույցի ընթացքում քննարկված հիմնական թեմաները՝ թեզերով.

2021 թվականին Նիկոլ Փաշինյանի՝ Ադրբեջանում գտնվող հայ ռազմագերիներին որդու հետ փոխանակելու մասին հայտարարությունը պարզապես ժողովրդի զգացմունքների հետ խաղ էր, էմոցիոնալ հայտարարություն: Ասում են՝ Ստալինն էլ իր գերի ընկած որդու մասին էր ասել՝ զինվորին գեներալի հետ չեն փոխում, երբ նրան առաջարկել էին որդուն փոխանակել Խորհրդային Միությունում գերեվարված գերմանացի գեներալի հետ:
Այս իշխանությունը և մասնավորապես Նիկոլ Փաշինյանը գործում է «Մեր մարդը» ամերիկյան հայտնի տեխնոլոգիայով, երբ աշխատանքային այցով արտերկիր մեկնելիս փոքրիկ աղջկան հետն է տանում, ԱՄՆ-ում նման տեխնոլոգիաներից օգտվում էր, օրինակ, Օբաման:
Ադրբեջանի նախագահն ուրախանալու տեղ ունի, իսկ սա պարտված երկրի ղեկավար է, որը կորցրեց դաշնակիցներին: Թուրքիայում Էրդողանի երդմնակալության միջոցառման ժամանակ Փաշինյանի պահվածքը և նրա նկատմամբ վերաբերմունքը հերթական ստորացումն էր:
Այս ղեկավարությունն իր գործողություններով թուլացրեց նոյեմբերի 9-ի եռակողմ պայմանագիրը:

Թուրքիա կատարած այցից պետք չէ որևէ ակնկալիք ունենալ: Թուրքիան չի փոխելու իր 100 տարվա քաղաքականությունը:
Ինքնասիրություն, արժանապատվություն մարդը կամ ունի, կամ չունի. Նիկոլ Փաշինյանը չունի:
Պարզ է բոլորին, որ Հայաստանը ղեկավարող այս խումբը մենակ չէր կարող հեղափոխություն անել, հետո այսպես բանակցել Արցախի հարցով, նրանց հետևում կանգնած է շատ լավ ֆինանսավորվող խումբ, որին պետք է, որ մենք ավելի շատ ու արագ զիջենք մեր տարածքները, մեր երկիրը, ստորանանք…
Արևմուտքից Ուկրաինային չեն ստիպում ծնկի գալ, ասում են՝ մինչև վերջ պետք է պայքարեք, մեզ ասում են՝ ստորացեք, հանձնվեք, զիջեք:
Աշխարհի պատմության մեջ նման ղեկավար չկա, որ ասի՝ այս կամ այն տարածքը զիջենք, երկիրը հանձնենք:
Փաշինյանի այս վարչախումբը մենակ չէր կարող տապալել մի ամբողջ պետություն, նրանց հետ դրսից աշխատում է շատ փորձառու և լավ ֆինանսավորվող թիմ: Կրկնում եմ՝ սրանց հետ աշխատում է շատ փորձառու մասնագետների թիմ, որը լավ է ճանաչում մեր ժողովրդին ու գիտի՝ ինչպես պետք է աշխատել մեր ժողովրդի հետ, ինչպես մանիպուլացնել, մոլորեցնել, զգացմունքային ինչ արտահայտություններով ու ելույթներով նրան գրավել, խաբել, իսկ մեր ժողովրդի մեծ մասը, ցավոք, դա ընդունում է:
Այս իշխանությունները, Նիկոլ Փաշինյանը 5 տարի առաջ, երբ իշխանություն էր վերցնում, չգիտե՞ր՝ այս երկիրը սահման ունի՞, թե՞ չունի… այս մարդը ինչպե՞ս կարող է երկիր ղեկավարել, շատ շուտով, ոչ թե Բաթումի, այլ Ալեքսանդրապոլի պայմանագրին են անցնելու… Սա Հայկական պետության ոչնչացման ծրագիր է, 2 թուրք ժողովուրդ ուզում են միավորվել, մենք ենք խանգարում:
Նրանք խելացիորեն ճնշում են գործադրում, և զրո զիջում, եթե ուզենային, որ խաղաղություն լիներ, ինչ-որ զիջումների կգնային. դա նշանակում է, որ նրանց պլաններում մեզ հետ խաղաղ ապրելը չէ, նրանք ուզում են, որ մենք այստեղ պարզապես չլինենք:
Նախկին իշխանությունների կառավարման տարիներին երկրի ներսում, ներքին քաղաքական դաշտում անարդար բաներ եղել են, իհարկե, բայց արտաքին քաղաքականությունում այն, ինչ ունեինք և այսօրվա ունեցածի հետ անհամեմատելի է, այսօր մեզ հետ թե՛ Ռուսաստանը, և թե՛ Արևմուտքը գաղութի պես են վերաբերվում:

Մենք ինքնիշխանություն այլևս չունենք, մենք ընդամենը պրոտեկտորատ ենք:
Հայաստանի այս իշխանությունները հայտարարում են, որ Արցախն Ադրբեջանի մաս են ճանաչում, իսկ հասարակության մի մասը Երևանի Սարյան փողոցում գինու փառատոն է կազմակերպում, հետո էլ Ռուսաստանին ասում ենք՝ մեզ պաշտպանի… պատմության մեջ նման բան չի եղել: Մենք զբաղվում ենք գինու ֆեստիվալով ու հետն էլ բողոքում Ռուսաստանից կամ Արևմուտքից: Եթե դուք ինքներդ չեք ուզում պայքարել՝ ոչ մի երկիր ձեր փոխարեն չի պայքարելու:
Բաքուն ՆԱՏՕ է մտնելու, և ՆԱՏՕ-ն ունենալու է Ստամբուլից մինչև Բաքու տարածք, և մենք խոչընդոտում ենք այդ ծրագրին, ըստ որի՝ Հայաստան պետություն չպետք է լինի:
Մեկ շաբաթ առաջ ԱՄՆ Պետդեպը ողջունեց Ալիևին համաներում անելու պատրաստակամության մասին հայտարարության համար, որևէ մեկը չի հիշում մեր իրավունքների մասին, մենք վերադարձել ենք 19-րդ դար՝ Օսմանյան կայսրություն:
Մենք ՀԱՊԿ-ից դուրս գալով՝ ստանալու ենք անվտանգության զրո երաշխիք, 5 տարի փորձեցինք արտաքին քաղաքական վեկտորը փոխել, դա էլ չստացվեց։
Որպես կանոն՝ երբ Արևմուտքն ուզում է ինչ-որ մեկին պաշտպանել՝ շատ լավ էլ կարողանում է, գտնում է դրա համար անհրաժեշտ լուծումները, իսկ եթե չի ուզում՝ արդարացումներ ու պատճառներ է փնտրում:
Շուտով Ալիևն Արևմուտքի կողմից նույնիսկ Նոբելյան մրցանակ կստանա…
Արևմուտքի հետ մեր դիվանագիտությունը տոտալ ֆիասկո է ապրել:
Ամեն ինչ տապալում են, հետո իրենց արդարացումների կոմիտեն այդ ձախողումների համար մի պատճառ է գտնում:
Թող մեզ չխաբեն, թե զենք են բերելու:
Մենք մեր նախկին ղեկավարներին մեղադրում էինք կոռուպցիայի մեջ, իհարկե, տեղ կար մեղադրելու, իսկ արդյո՞ք կոռուպցիա չէ, երբ Արևմուտքը մի ամբողջ ժողովուրդ վաճառում է նավթի և գազի դիմաց: Հիմա նրանք բոլորը լռում են:
1967 թվականից Իսրայելը գրավել է Սիրիայի մի մասը՝ Գոլանի բարձունքը, և մինչև հիմա պահում է, որովհետև դա իրենց անվտանգության համար անհրաժեշտ է, և Արևմուտքը դա ընդունում է, իսկ մեզ ագրեսոր են անվանում…
Ադրբեջանը պահանջում և ամեն ինչ անում է ուժով, իսկ մենք պառկում ենք գետնին…
Մեզ գցեցին… 5 տարի առաջ ուր էինք, հիմա որտեղ ենք: 1920 թվականին էլ ֆրանսիական կոնֆետներով խաբեցին մեզ, ի վերջո, ստացանք Ալեքսանդրապոլի պայմանագիրը:

Խաղի կանոնները բոլոր երկրներում նույնն են, վերջում տարածք ենք կորցնելու, ինչպես Քաջազնունին էր ասում՝ մենք կորցրեցինք մեր տարածքի 65 տոկոսը:
Թուրքերն Ադրբեջանին շատ լավ սովորեցրել են, թե ինչ է դիվանագիտությունը, դիվանագիտական ինչ քայլեր պետք է անեն:
Միջազգային հանրություն և շահեր գոյություն չունեն, 30 տարի Արևմուտքն ասում էր, որ այս հարցը ուժով չպետք է լուծվի, Ադրբեջանը Թուրքիայի հետ համատեղ ուժով լուծեց, հիմա Արևմուտքը դրա մասին լռում է։
Պետք չէ զբաղվել հեքիաթներով, պետք է ռեալ տեսնել, որ Թուրքիան և Ռուսաստանը մերձենում են, մենք պետք է սա տեսնեինք դեռևս տարիներ առաջ:
Խաղաղությունը նոր Օսմանյան կայսրության հիմք է դնելու, և մենք այդ կայսրության համար խոչընդոտ ենք՝ կոկորդին մնացած ոսկոր:
Փաշինյանի գործողություններն այն արդյունքն են, որ 100 տոկոսով համապատասխանում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի շահերին: