«Ներկայումս ինձ համար տեսանելի չէ, թե որքանով են կողմերը հաջողել լուծել այն խնդիրները, որոնք առաջացել են, ըստ էության, դեռ դրանք պահպանվում են, ուստի դժվար է ասել, թե ինչ համաձայնության կգան կողմերը»:
ՀՀ նոր իշխանություններն այս մի քանի ամիսների ընթացքում տարբեր առիթներով գործածեցին «պետական դավաճանություն» տերմինը։
Ըստ նրա, ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատարը նշում է, որ Արցախը պետք է դառնա բանակցությունների կողմ, սակայն դրան զուգահեռ՝ հայկական պետությունը և քաղաքական վերնախավը չի իրականացնում այնպիսի գործընթացներ, որպեսզի մշակվեն «Մադրիդյան սկզբունքներին» այլընտրանք փաթեթներ։
«Վերջերս, երբ հանդիպեցի Մշակույթի փոխնախարար տիկին Ղարիբյանին, հարցրեցի, թե՝ տեղյա՞կ եք, որ ամեն ինչ անօրինական է, պատասխանեց, որ՝ այո, բայց խնդրում ենք, մի քիչ համբերեք, հիմա մենք ոչինչ չենք կարող անել, որովհետև վարչապետը չի թողնում: Չգիտեմ՝ դա ինչքանով է ճիշտ կամ սխալ, բայց ինձ նման կերպ պատասխանեցին»
Հաճելի է, չէ՞։ Մի քանի տասնյակ մարդ կանգնած է աշխատանքը կորցնելու շեմին, իսկ քաղաքական թիմի ներկայացուցիչ, պատասխանատու պաշտոն զբաղեցնող անձը «հումոր» է անում։ Բայց իրականում մարդը լավ տրամադրություն ունի ու չի թաքցնում դա։ Ինքը հո աշխատանք չի՞ կորցնում։
«Մեկ օրվա մեջ որոշեցին, որ կրճատումներ չեն լինելու, լինելու են հաստիքային փոփոխություններ, և մենք դառնալու ենք քաղաքացիական աշխատողներ, անելու ենք նույն գործողությունը, ինչ պայմանագրային զինծառայող եղած ժամանակ ենք արել: Այսինքն՝ իրականացնելու ենք պահակային ծառայություն, աշխատավարձն էլ 107.000 դրամից դառնում է մոտ 65.000»:
«Սա արդյո՞ք մեսիջ է, որ գծատերերը հայտ ներկայացնեն, և քաղաքապետարանը հայտնվելով անելանելի իրավիճակում՝ բարձրացնի տրանսպորտի սակագինը»,- հարցադրում արեց Դավիթ Խաժակյանը:
«Երբ ձեր ներսի ընդդիմությունն առաջարկներ էր ներկայացնում, այդ կետերը չէ՞ր տեսել, հիմա էլ ասում եք, թե ներսում քննարկել ենք, նոր գնացել փոփոխությունների»,- նշեց Դավիթ Խաժակյանը:
«Ժողովուրդ, եկեք սթափվենք և տեղական տուրքերի չափերը թողնենք այնպես, ինչպես եղել է, մինչև ԱԺ-ում կլինի համապատասխան փոփոխություն, այնուհետև կորոշենք մեր հետագա քայլերը; Թե չէ այսպես՝ գանձելով ու գանձելով, մենք գործարարին չենք տանելու դեպի զարգացում»,- նշեց Մ. Մանրիկյանը:
«Էժան գազ բոլորն են ցանկանում, բայց գազի գինը նաև քաղաքականություն է, դրանով Ռուսաստանը հստակեցնում է իր ավելի լայն քաղաքականությունը»:
«Այսօր ցուցարարները պահանջում են Մանվել Գրիգորյանին կալանավորել, վաղը կարող են պահանջել գլխատել կամ գնդակահարել։ Մի՞թե սա է այն իրավական պետությունը, որն այդ ցույցի մասնակիցներն ուզում էին ունենալ։ Սրա մասին մեզ չի ասել հեղափոխության առաջնորդը՝ երկրի գործող վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը»։
Հայաստանի համար ավելի շահեկան կլիներ, եթե նոր իշխանություններն այսպիսի քաղաքագետներին մեկական պաշտոն բաշխեին, և այդ դեպքում նրանց լռությունը կունենար բնական բացատրություն, և հասարակությանը հասցրած վնասն էլ ավելի նվազ կլիներ։
Գագիկ Մակարյանի կարծիքով՝ 2019 թ. հունվարի 1-ից ուժի մեջ մտնող ԵԱՏՄ կանոնակարգումները, որոնց պատճառով առանց մաքսատուրքերի ու հարկերի վճարման ներմուծվող ապրանքների արժեքային չափը՝ 3 անգամ, իսկ կշիռը՝ 2 անգամ կրճատվելու է, իրավիճակը չի փոխի, և ռիսկը չի նվազի:
«Մանվել Գրիգորյանի նկատմամբ այլընտրանքային խափանման միջոց գրավը կիրառելու վերաբերյալ Երեւան քաղաքի ընդհանուր իրավասության առաջին ատյանի դատարանի որոշման դեմ ՀՀ դատախազությունը վերաքննիչ բողոք է տարել, որն արդեն մուտքագրվել է»:
Հակառակ դեպքում կստացվի, որ նախկինները ճիշտ էին՝ իրանական գազը կալորիականությամբ ցածր էր և գնային առումով ձեռք չէր տալիս, իսկ ռուսական գազը վերը նշված գնից ցածր հնարավոր չէր լինում ձեռք բերել։
ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատարի խոսնակ Արման Եղոյանը 168.am-ի հետ զրույցում հաստատեց, որ նախագիծը պաշտոնապես դեռևս չի հրապարակվել։
Դեկտեմբերի 22-ին գեներալ Մանվել Գրիգորյանի խափանման միջոցը փոխելու դեմ բողոքի դուրս եկած էջմիածինցիների հետ հանդիպեց Էջմիածնի քաղաքապետ Դիանա Գրիգորյանը։
Հրապարակել է «Կառավարության կառուցվածքի եւ գործունեության մասին» օրենքում փոփոխություններ եւ լրացումներ կատարելու մասին» օրենքի նախագիծը, որով նախատեսվում է կառավարության 17 նախարարությունների փոխարեն ունենալ 12-ը:
«Ցանկացած պահի այս գոտում կարող է անկայունություն բռնկվել: Պետք է հաշվի առնել այս իրողությունները, որ նման իրավիճակում Հայաստանի անվտանգության երաշխավորը ՀԱՊԿ-ը չէ, այլ Ռուսաստանը»,- ասաց Եվսեևը` շեշտելով, որ հարցի շուրջ որոշման կայացումը կհետաձգվի:
«Քաղաքական, սոցիալական առումով ճիշտ չէ, դա այդքան հրատապ չէ, ու մարդկանց Ամանորից առաջ դնել պրեսինգի տակ…»,- տարակուսանքը հայտնեց Ա.Մարգարյանը՝ հավելելով, որ դա քաղաքական օրակարգի հարց է։
«Չեմ հասկանում՝ ինչ-որ մանկամիտ քայլեր են իրականացնում, բացահայտ սպասում են, որ այդ շենքը քանդվի, այժմ ինչ-որ մարդկանց են փնտրում, որ հետո ասեն՝ ա′յ, իրենք են մեղավոր»,- նշեց Տ. Հեքեքյանը։
«Ադրբեջանի նպատակն այն է, որ Արցախին՝ որպես հարցի կարգավորման ինքնուրույն սուբյեկտի, հանի բանակցություններից»,- շեշտեց Կարեն Վրթանեսյանը։
Ավարտին է մոտենում 2018 թվականը, և օրեր անց կամփոփենք տարին: Քաղաքական բարդ այս տարում, ցավոք, չունեցանք տնտեսական թռիչք, ինչպես խոստացվել էր հուլիս ամսին, և այս տարին ամփոփելու արդյունքում ցավով պետք է փաստենք, որ մարդկանց կյանքում որևէ բան դեպի լավը չի փոխվել:
Իրական քաղաքականությունը ճիշտ հակառակը պետք է լինի՝ հենվելով ժողովրդական վստահության վրա, մերժել «խաչակրաց» առաջարկները, և վերահաստատել Հայաստանի ինքնիշխանությունը:
Վրաստանից բանան ներմուծող հայկական ընկերությունները պարզագույն խարդավանք են կիրառում՝ վրացական կողմից մաքսակետն անցնելիս ներկայացնում են իրական հաշիվ-ապրանքագրերը (ինվոյսները), չեզոք գոտում փոխում են դրանք ու հայկական մաքսավորներին ներկայացնում ավելի ցածր արժեքով հաշիվ-ապրանքագրեր, արդյունքում՝ մաքսազերծումն ավելի մատչելի գնով են իրականացնում։
«Հատկանշական է այն, որ Պուտինը հիշում է նաև նախորդ իշխանություններին և ըստ էության հորդորում շարունակել այն, ինչի հիմքերը գցել են նախորդ սերունդները, ինչը նաև նշանակում է, որ այսօր դեռ հստակ օրակարգ չկա, ինչը գուցեև բացատրելի է»:
«Երբ գյուղացու ձայնը պետք է լինում, ընկնում են գյուղերը, գյուղացիների հացն ուտում, ձայներ են խնդրում, բայց հենց գալիս է գյուղացու դիրքերն ամրապնդելու պահը, Գյուղնախարարությունը միացնում են Էկոնոմիկայի նախարարությանը, որն անընդունելի է»:
«Պատճառներից մեկը, թե ինչու այսօր ունենք այս խնդիրը՝ թերահավատությունն Ամուլսարի հանդեպ, հենց հանքարդյունաբերության վատ պատմությունն է»։
Այն ավելին է, քան նախկին քաղաքապետի՝ վերջին 5 տարիներում կուտակված պարտքի ծավալը:
«Երեկվանից մի դեպք եմ հիշում. Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, երբ Չերչիլին դիմում ու ասում են, որ ռազմական ծախսերը շատ են, եկեք որոշ տեղերի բյուջեից, այդ թվում՝ Մշակույթի նախարարությունից կտրենք, Չերչիլը պատասխանում է՝ բա այս պատերազմն ինչի՞ համար է, եթե մշակույթի բյուջեն պետք է կրճատենք»:
