Հասկանո՞ւմ եք, հեռուստատեսությունն ավելի մեծ նշանակություն ունի, քան տնտեսությունը։ Հեռուստատեսության տարածած մշակութային մատրիցան, օրինակ, թույլատրում է կոռուպցիան։ Կաշառք վերցնելու համար անգամ կարելի է գնդակահարել, բայց դա, միևնույն է, չի փոխի իրավիճակը, քանի որ մշակութային մատրիցան թույլատրում է կաշառքը (մասնավորապես` չինովնիկներին)։
«Գալան ինձ խոցեց՝ ինչպես սուրը: Աշխարհում ամենակարևորը Դալին ու Գալան են: Հետո՝ Դալին, Երրորդ տեղում՝ մնացածը: Ես սիրում եմ Գալային մորիցս ու հորիցս ավելի, ավելի շատ, քան Պիկասոյին, ավելի շատ, քան փողը»,- խոստովանում էր Դալին:
Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանն այսօր Հայաստանի նկարիչների միությունում մասնակցել է «Մի կտոր կրակ» խորագիրը կրող ցուցահանդեսի բացմանը, որը կազմակերպել են Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը և Երևանի գեղարվեստի պետական ակադեմիայի ուսանողական խորհուրդը:
«Երբ 15 տարեկանում հեռացա այստեղից, ինքս ինձ երդում տվեցի, որ երբեք այստեղ որպես զբոսաշրջիկ չեմ գալու: Հետևաբար՝ այո՛, Դուք իրավացի եք, ես Հայաստան եմ գալիս միայն աշխատելու համար: Թեև սա չի նշանակում, որ ես «стакановист» եմ և միայն աշխատել եմ սիրում: Ես սիրում եմ նաև վայելել, ապրել, բայց Հայաստան գալուս նպատակն այստեղ հետս ինչ-որ բան բերելն է»:
Արցախի Հանրապետության Նախագահ Բակո Սահակյանը նոյեմբերի 3-ին ներկա է գտնվել ԼՂՀ վաստակավոր նկարիչ Սամվել Գաբրիելյանի հիշատակին նվիրված ցուցահանդեսի բացմանը:
«Լուսանկարիչներն էլ իրենց լեզուն ունեն՝ վիզուալ լեզու: «Գարուն» ամսագրում աշխատելու տարիներին ես հայերեն խոսել չգիտեի: Գիտե՞ս ոնց էի կոմպլեքսավորվում… Ես մարդկանց նկարում էի՝ առանց նրանց հետ խոսելու»,- ասում է Գերման Ավագյանը:
webtv-ն փորձ է արել Նարեկ Առուշանյան նկարչի արվեստի, նրա ընկերների, ընտանիքի անդամների պատումների շնորհիվ բացահայտել կյանքից անժամանակ հեռացած արվեստագետին՝ որպես անհատ, որպես քաղաքացի, որպես տեսակ և անշուշտ՝ որպես իր ուրույն աշխարհը ստեղծած նկարիչ:
Իմ կարծիքով՝ յուրաքանչյուր հայր հսկայական դեր ունի երեխայի զարգացման և դաստիարակության գործում: Շատ ավելի մեծ, քան սովորաբար խաղում է: Փող տալուց, նվերներ գնելուց և բոբոյի դերով ներկայանալուց բացի՝ կան շատ ավելի կարևոր բաներ: Առաջին հերթին՝ միասին ժամանակ անցկացնելը: Ինքս, բոլորի պես, շատ եմ սիրում տղայիս, Դավիթս 4 տարեկան է, և աշխատում եմ հնարավորին շատ ժամանակ անցկացնել նրա հետ՝ միասին զբոսնել, զրուցել, խաղալ, կարդալ: Ես զգում եմ, որ հայկական շուկայում գեղեցիկ նկարազարդմամբ մանկական գրքերի կարիք կա: Այս նախաձեռնությունն իմ առաջին փորձն է գրքի շուկայում, բայց ես պլանավորում եմ ևս երկու-երեք գրքի թողարկել` կրկին նվիրված հայր և որդի թեմային:
Գիրքը վահանագեղձի քաղցկեղով հիվանդ 16-ամյա Հեյզելի մասին է, ով համակերպվում է իր հիվանդության անբուժելիության հետ: Բայց քաղցկեղով հիվանդների աջակցության խմբակում նա պատահաբար հանդիպում է մի տղայի, և այդ հանդիպումը նրա համար ճակատագրական է դառնում: Այդ հանդիպումը ստիպում է նրան վերանայել իր հայացքները կյանքի, կորստի, մահվան և սիրո մասին: Շնորհանդեսի օրը խոսվեց նաև գրքին վերաբերող երեք հետաքրքիր փաստի մասին:
Կույր Հակոբ Բաբայանը` լինելով ինքնուս շվիահար, ապշեցնում է իր պրոֆեսիոնալ նվագով:
«Ցավոք, մեզ մոտ ամեն բան կատարվում է միայն «ուռա՜» հայրենասիրության արհեստական և բոլորովին ապարդյուն շրջանակներում»:
168.am-ի հետ զրույցում Անին պատմում է, որ նկարելու շնորհն իր համար բացահայտել է ընդամենը 4 տարի առաջ, և, որ այդ բացահայտումն անսպասելի է եղել առաջին հերթին՝ հենց իր համար. «Առաջին փորձս գրաֆիկա էր՝ արված տուշով, հետո աշխատանքներ ունեցա փայտե տախտակի վրա, ու պատկերացրեք, ինձ մոտ միանգամից ամեն ինչ այնքան սահուն ստացվեց…»
Աշխարհահռչակ ռեժիսոր Արտավազդ Փելեշյանը Չեխիայում անցկացվող Ջիլհավայի ամենամյա 9-րդ միջազգային փաստագրական ֆիլմերի փառատոնի շրջանակներում համաշխարհային կինոյում ունեցած ավանդի համար արժանացել է հատուկ մրցանակի:
Առաջիկա օրերին «Ուլիսեսի» հայերեն թարգմանիչ, վաղամեռիկ Սամվել Մկրտչյանի անվան հուշատախտակ կբացվի Գյումրիում` այն տան պատին, որտեղ ծնվել եւ ապրել է Սամվելը:
Դպրոցում ցուցանակ ունեինք, որի վրա գրված էր. «Երանի նրան, ով թուրք է կոչվում»: Ես փոքր էի, և առաջին միտքը, որ եկավ այդ ցուցանակը կարդալով՝ այն է, որ հայ տիկինը երջանիկ չէ: Հետո առավել հաճախ էի լսում այդ արտահայտությունը: Նման բազմաթիվ օրինակներ կային ամենուր:
Տեղի ու օտարերկրյա վարպետների ավելի քան 100 աշխատանք է ցուցադրված ծովափի 2 կմ-անոց ափին:
Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանն այսօր Հայաստանի ազգային պատկերասրահի որմնանկարների դահլիճում ներկա է գտնվել «Եվրոպա Նոստրա» մրցանակի հանձնման արարողությանը: «Կրթություն, վերապատրաստում և հանրահռչակում» անվանակարգում մրցանակի է արժանացել «Մշակութային ժառանգության պահպանումը Հայաստանում» ծրագիրը: Այն հանձնել է «Եվրոպա Նոստրա» մշակութային ժառանգության կազմակերպությունների եվրոպական դաշնության փոխնախագահ Իրինա Սուբոտիչը:
Զուլում և Մուշեղ Գրիգորյանների արվեստանոց-ցուցասրահում բացվել է «Կամուրջ» բարեգործական ցուցահանդես-վաճառքը, որտեղ ներկայացված են հայր և որդի գեղանկարիչների աշխատանքները: Կտավների վաճառքի ողջ հասույթը կտրամադրվի Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության սիրիահայության օգնության ծրագրերին:
«Դուք մեծ ավանդ ունեք հայ երաժշտարվեստի, մասնավորապես, ջազի զարգացման և հարստացման գործում: Ձեր ինչպես դասական, այնպես էլ ջազային ստեղծագործությունները հաջողություն և ճանաչում են բերել ոչ միայն Ձեզ, այլև հայ ժամանակակից արվեստին ընդհանրապես, ունեն ընդգծված ազգային ակունքներ և միաժամանակ՝ համամարդկային հնչեղություն:
Գրական աշխարհում ամենահեղինակավոր՝ Ֆրանկֆուրտի գրքի տոնավաճառին Հայաստանի մասնակցությունն այս տարի կապված էր Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի միջոցառումների շարքի հետ: Հոկտեմբերի 14-18-ը ցուցահանդես-տոնավաճառին Հայաստանը ներկայացել է առանձին տաղավարով: Շնորհանդեսին ներկա է եղել Գերմանիայում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Աշոտ Սմբատյանը:
«Հաճախ, ես հորս պես շատ նաիվ եմ: Մամաս անընդհատ ասում էր՝ «Յա՝ դու, յա՝ հերդ…»: Ինձ խաբելը շատ դյուրին է»,- ասում է Նարեկ Դուրյանը:
ԽՍՀՄ և ՀՀ ժողովրդական արտիստ Սոս Սարգսյանը Համազգային թատրոնը հիմնադրել է 1991 թվականին:
Հարցին, թե ինչպե՞ս է կարողանում միշտ այդքան մարզական և «թարմ» տեսք ունենալ՝ Ե. Պլյուշչենկոն պատասխանեց. «Պետք է շատ քնել: Իսկ ես այսօր լավ չեմ քնել: Երբ ասուլիսն ավարտենք, գնալու եմ մի ժամ քնեմ: Իսկ առհասարակ պետք է սիրել կյանքը, սպորտը: Սիրում եմ խաղալ գոլֆ, հոկեյ, թենիս, ֆուտբոլ, սիրում եմ ձկնորսությունը… Այն ամենը, ինչ կապված է սպորտի և շարժման հետ»:
Արմեն Մարտիրոսյանը տեղեկացրեց, որ «Հայկական ազգային երաժշտական գանձարան» նախագծի աշխատանքները մեկնարկել են դեռևս երկու տարի առաջ՝ գիտահետազոտական փուլից, որին հաջորդել են կատարողների ընտրությամբ նրանց ուսումնական գործընթացի, ձայնագրության, նոտագրության հրատարակումների, նկարիչների հետ աշխատանքի փուլերը: Նախագծի աշխատանքներում ընդգրկվել են հանրապետության այդ ոլորտի ամենահեղինակավոր մասնագետներն ու կարող ուժերը, այդ թվում նաև՝ Երևանի Պետական կոնսերվատորիայի ժողովրդական ստեղծագործության բաժնի պրոֆեսորադասախոսական կազմը և նրանցից՝ կոմիտասագետ, կոմպոզիտոր Արթուր Շահնազարյանը, ով ստանձնեց նախագծի գլխավոր երաժշտական խմբագրի ու խորհրդատուի պաշտոնը:
Մոսկվայում հոկտեմբերի 12-ին մեկնարկել են «Մի երկրաշարժի պատմություն» ֆիլմի նկարահանման աշխատանքները, տեղեկացնում է kinopoisk.ru-ն՝ հղում կատարելով նախագծի պրոդյուսեր Ռուբեն Դիշդիշյանին:
Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանն այսօր Հենրիկ Մալյանի անվան կինոդերասանի թատրոնում մասնակցել է կինոդերասան Հենրիկ Մալյանի 90-ամյա հոբելյանին և թատրոնի հիմնադրման 35-ամյակին նվիրված հոբելյանական երեկոյին: Երեկոյի ընթացքում ցուցադրվել են արխիվային նյութեր թատրոնի և նրա հիմնադիր Հ. Մալյանի ստեղծագործական կենսագրության մասին, ընթերցվել են Հ. Մալյանի «Երկխոսություն երրորդի համար» գրքից հատվածներ, ինչպես նաև ներկայացվել են թատրոնի հին խաղացանկի ներկայացումներից հատվածներ:
Օհանավան համայնքում գտնվող 4-13 դդ. թվագրված Սբ. Հովհաննավանք եկեղեցին տեղակայված է Քասախի կիրճի աջ եզրին՝ քարանձավի վրա: Քարանձավն իրականում փլված է, իսկ եկեղեցի այցելող հավատացյալների կյանքը՝ վտանգված:
Նյույորքցի լուսանկարիչ Լես Սթոունը հրապարակել է մի շարք լուսանկարներ, որոնցում պատկերված են վուդուի ծեսերը:
«Կնոջս մահից հետո ինձ էլ ոչինչ չի զարմացնում։ Էն, որ մարդիկ հրճվում են իրենց կյանքի հաճույքների ու հաջողությունների համար` լողալով տարփանքների ծովում, մոռանում են, որ դրա վերջը կյանքից մահ ընկած մի ակնթարթն է։ Ես, որ կյանքս խաղ ու պար էի պատկերացնում, առավոտից-իրիկուն` երգ ու պար, աղջիկներ ու հաճույքներ, հանկարծ միանգամից կյանքս ձեռքիցս գնաց, դարձավ հին, սև-սպիտակ, թրթռացող, խռխռացող սովետական հեռուստացույց…»:
Գեղարվեստի ակադեմիայի շրջանավարտ, ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Վլադիմիր Աբրահամյանը, ով ակադեմիան ավարտել է դեռևս 44 տարի առաջ և հոբելյանական ցուցահանդեսին մասնակցում է «Հովհարով կինը» կտավով, 168.am-ի հետ զրույցում նշեց. «Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանն ավարտելուց հետո ընդունվեցի Գեղարվեստաթատերական ինստիտուտ, որն ավարտել եմ 1971 թվականին և անմիջապես հետո դասավանդել հարազատ բուհում: Այսօր արդեն դասավանդում եմ Աբովյան քաղաքի Գեղարվեստի պետական քոլեջում: Իմ դասախոսներից՝ Գրիգոր Աղասյանից, Էդուարդ Իսաբեկյանից, շատ բան եմ սովորել, և մինչ օրս դեռ իմ աշխատանքներում զգում ենք նրանց ազդեցությունը»:
