ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանից այսօր լրագրողները հետաքրքրվեցին՝ ո՞ւմ համար էր Ռոբերտ Քոչարյանի ասուլիսը, որտեղ պարբերաբար անդրադարձ էր կատարվում հենց Սերժ Սարգսյանին:
Հայաստանն այսօր չի քննարկում ռուսական ռազմաբազան մեր երկրից հանելու հարց. Ալեն Սիմոնյան
Փաշինյան-Ալիև-Էրդողան հանդիպման տարածված կադրերից երևում էր, որ Էրդողանն ու Ալիևն ուղղակի ցնծության մեջ էին
168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի հյուրը «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության ղեկավար Սուրեն Սուրենյանցն է։
Հայկ Խալաթյանի դիտարկմամբ՝ Ադրբեջանը Հայաստանի հետ խաղաղության պայմանագիր չի ստորագրելու, այլ հակառակը՝ օգտագործելու է նրանց «խաղաղություն՝ ցանկացած գնով» մոտեցումը՝
«Ադրբեջանական զորքի կողմից ռազմակալված Հայաստանի Հանրապետության տարածքի մի մասը չի վերականգնվում։ Ավելին, բանակի մարտական ոգին նսեմացնում են՝ անընդհատ անելով հայտարարություններ, թե կրակելու հրաման չկա, և բանակի առջև ռազմական գործողության դիմելու խնդիր դրված չէ»,- ասաց Քերոբյանը։
«Բնականաբար, հանրությունը պետք է տեղեկացված լինի, թե իր երկրի ղեկավարությունն ինչ պայմանագրեր է պատրաստվում ստորագրել, առավել ևս այն պարագայում, որ օբյեկտիվորեն չկան այս իշխանությանը վստահելու հիմքեր, որովհետև բազմիցս են եղել օրինակները, երբ ձեռք են բերվել գաղտնի պայմանավորվածություններ, դրանց իրականացվելուց հետո ենք բախվել դրանց հետևանքներին»:
Հայ-ադրբեջանական բանակցություններում Հայաստանի ղեկավարության կողմից Ռուսաստանի միջնորդական օգնության դուրսբերումը հարցված քաղաքացիների մեծ մասի կարծիքով՝ բացասաբար է ազդել բանակցությունների վրա․ սա «GALLUP International Association»-ի Հայաստանում լիիրավ անդամ «Էմ Փի ՋԻ» ՍՊԸ-ի վերջին հարցման արդյունքներն են։
«ՔաղաքաՏփարան». «GALLUP International Association»-ի Հայաստանում լիիրավ անդամ «Էմ Փի ՋԻ» ՍՊԸ-ն այս խորագրով է ներկայացրել հերթական հեռախոսային հարցման արդյունքները։ Հարցումն իրականացվել է ապրիլի 29-ից մայիսի 2-ն ընկած ժամանակահատվածում:
Չկա ադրբեջանական որևէ թեզ, որին Նիկոլ Փաշինյանը կամ իր տարօրինակ բանակցող թիմը համաձայն չլինեն։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրն «Ապրի Արմենիա» (APRI Armenia) հետազոտական կենտրոնի ավագ փորձագետ Բենիամին Պողոսյանն է։
Երևանի աշխարհաքաղաքական ակումբի ղեկավար, քաղաքագետ Ռուբեն Բարենցը վստահ է՝ եթե նույնիսկ վաղը Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև ստորագրվի «խաղաղության պայմանագիր», դրանով չի որոշվելու Հայաստանի ճակատագիրը։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը քաղաքագետ, «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցն է։
«Կրակոցները գիշերային ժամին են, գյուղի ուղղությամբ չեն կրակում, անկանոն կրակոցներ են։ Ամեն գիշեր մի 2-3 անգամ կրակում են»,- 168.am-ի հետ զրույցում նշեց Խոզնավարի վարչական ղեկավարը։
«Երեկ իմ ելույթում այս թեմային մանրամասն անդրադարձ եմ, երեկվանից այսօր նոր բան չի ձևավորվել ասելու։ Այս տրամաբանությամբ էլ պետք է շարունակենք»,- ԱԺ-ում լրագրողների հետ զրույցում ասաց Նիկոլ Փաշինյանը՝ պատասխանելով հարցին, թե ինչպե՞ս է պատկերացնում Ադրբեջանի հետ «խաղաղության պայմանագրի» ստորագրումը` հաշվի առնելով Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի սահմանամերձ գյուղերի ուղղությամբ կրակոցները։
«Խոսելով չի։ Իհարկե, Ադրբեջանը միշտ Հայաստանի նկատմամբ ունեցել է տարածքային հավակնություններ, բայց Ադրբեջանի քաղաքական պետական համակարգում կոնցեպտուալ զավթողական ծրագիր ներդրվել է Արցախն Ադրբեջանի մաս ճանաչելուց հետո։ Մինչ այդ թիրախն Արցախն էր, իսկ հիմա, երբ Արցախի շուրջ որևէ քաղաքական ու դիվանագիտական խնդիր դրված չէ, թիրախը Հայաստանն է։
«Իմ դիտարկմամբ՝ սա նույն «Զանգեզուրի միջանցքն» է, ուղղակի ավելի բարդ բառապաշարով, ավելի բարդ ընկալելի տեքստով ու ավելի քողարկված: Միայն հայկական իշխանական մամուլն է, որ չի խոսում այդ մասին: Եթե հետևենք ադրբեջանական և թուրքական մամուլին, այնտեղ արդեն հստակ ժամկետներ են նշում, հստակ նախագծեր, փորված թունելներ ցուցադրում: Կոպիտ ասած՝ տևական ժամանակ է, ինչ հարցը փակված է, որովհետև նմանատիպ մասշտաբի հարցերում մինչև հարցի վերջնականացումը ոչ մի պետություն ավելորդ ծախսերի չի գնա: Այսինքն՝ կարելի է ասել, որ Անթալիայում Միրզոյանն արտաբերեց այն, ինչը վաղուց համաձայնեցված էր, ու ինչի վերաբերյալ ինքը վաղուց տեղյակ էր»,- ի պատասխան՝ ասաց Սիրունյանը:
2024թ. տարեվերջին 168.am-ը գրել է, որ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հանձնարարական է ստորագրել՝ «Ադրբեջանում 2025 թվականը հայտարարված է սահմանադրության և ինքնիշխանության տարի», քանի որ 2025-ին նշելու են Ադրբեջանի սահմանադրության ընդունման 30-րդ տարին և 44-օրյա պատերազմում տարած հաղթանակի 5-րդ տարին:
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը ՀՀ նախկին վարչապետ, «Ազատություն» կուսակցության նախագահ և «Միասին» շարժման համահիմնադիր Հրանտ Բագրատյանն է։
«Վաղը-մյուս օրը Նիկոլը ասելու է՝ եթե ինձ չվերընտրեք 2026-ին, պատերազմ կլինի: Ես չեմ զարմանա, եթե այդ խոսույթն էլ մտնի իշխանական քարոզչության բառամթերք, որ՝ եթե ես չլինեմ, կլինի պատերազմ: 2021-ին ինքը դա փորձարկեց և աշխատեց: Ես հուսով եմ, որ 2026-ին մեր հասարակությունն արդեն արթուն է և հասկանում է՝ դա ծուղակ է, որովհետև վերընտրվելուց հետո մենք տեսանք՝ ինչ եղավ»:
«Նախկինում՝ մեր ժամանակ, հայրենասիրության զարթոնք էր, հիմա հայրենասիրության անկում է՝ մայրամուտ։ Երբ Հայաստանի այսօրվա ղեկավարն ասում է՝ Արևմտյան Հայաստանն Ամասիայի շրջանն է, Շիրակի գյուղերն են, սրանից մենք ի՞նչ լավ բան կարող ենք սպասել։ Երբ այս մարդը հրաժարվում է Արարատից, Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչումից, դուք սրանից լավ բան սպասո՞ւմ եք, ինքս չեմ սպասում։ Ինքը հայրենիքը համադրում է պետության հետ, իր կարճ խելքով այդպես է, որ չկա հայրենիք, կա միայն պետություն»,- հավելեց բանաստեղծը։
«Վերջին 7 տարիների ընթացքում Փաշինյանի ջանքերով Հայաստանը կորցրել է իր բոլոր դաշնակիցներին՝ վերածելով նրանց թշնամու։ Այդ պատճառով, երբ Ադրբեջանը հարձակվի Հայաստանի վրա, արտաքին աշխարհում Հայաստանի շահերի մասին լավագույն դեպքում խոսելու են որոշակի հասարակական կազմակերպություններ, որոնք նախկինում համագործակցել են ՀՀ իշխանությունների հետ, գիտեն՝ ինչ բան է Հայաստանը, և ով է այստեղ ապրում։ Փաշինյանը նպատակաուղղված Հայաստանին զրկել է իր բոլոր դաշնակիցներից»,- ընդգծեց Արմինե Ադիբեկյանը։
«Բոլորս խոսում ենք քաղաքական կատեգորիաներով և ասում՝ դու ոչ միայն կորցրել ես քաղաքական լեգիտիմությունդ, որովհետև այն քաղաքական վարքը, որ նրանք այսօր դրսևորում են, ինքնահերձում է… Այն քաղաքական հետագիծը, որ իրենք թողել են, խոսում է թե՛ քաղաքական, թե՛ բարոյական լեգիտիմության զրոյության մասին: Նրանք, ովքեր ականատես եղան կառավարության հետ հարցուպատասխանին անբարո և անհավասարակշիռ մարդու վարքագծին, նաև բժշկական ցուցումով ՀՀ հավաքական անվանգությանը հակոտնյա է այդպիսի մարդու պահել Հայաստանի քաղաքական ղեկին»,- ասաց նա:
«Խախտումը միայն քվեատուփ գողանալը կամ լցոնելը չէ, այսօր տեղի են ունենում ճնշումներ՝ բարձրաստիճան պաշտոնատար անձանց խոսույթի միջոցով, մարդկանց պատեպատ խփելու, ֆիզիկական հաշվեհարդար տեսնելու իմաստով, և նաև իրավապահ համակարգն է ծառայեցվում տարբեր թեկնածուների քարոզարշավը խոչընդոտելու նպատակով»,- ընդգծեց նա:
2018թ.-ից՝ հեղափոխության օրերից սկսած՝ մենք կապիտուլացվում ենք առ այսօր: Ես չեմ կարծում, որ էն թշնամին, ով մեզ ոչնչացնելու խնդիր ունի, այսօր փոխվել է: Կարող է՝ այսօր հայերին մորթազերծ չեն անելու, տիկերը չեն կախելու, կանանց գետը չեն գցելու, հղի կանանց երեխաներին փորերից չեն հանելու, բայց տները կգնեն, տնտեսությունը կգրավեն, հայրենիքը կդառնա առանց հայերի: Ես դեմ եմ:
ԵՊՀ միջազգային հարաբերությունների և դիվանագիտության ամբիոնի դոցենտ, միջազգայնագետ Նուբար Չալըմյանը չի բացառում, որ Թուրքիայում սկզիբ առած այս բողոքի ցույցերը կարող են հանգեցնել իշխանափոխության։
«Խաղաղություն լինում է միայն իրական ուժային բալանսի պարագայում, կամ, եթե նույնիսկ այդ ուժային բալանսը երկուսի միջև հնարավոր չէ շատ մոտեցնել, ապա հենց դրա համար էլ գոյություն ունեն դաշնակիցներ, դիվանագիտություն: Փաշինյանը սա շատ լավ հասկանում է, ուղղակի խաղաղության պայմանագիր կամ համաձայնագիր անվանումն ունեցող որևէ փաստաթուղթ իրեն պետք է զուտ իր ներքին քաղաքական հեռանկարների համար»:
«Մեր տղաները Բաքվի բանտերում ենթարկվում են ամենավերջին ստորացումներին, խոշտանգումներին, բայց իշխանությունը լուռ է։ Հիշում եք, որ ադրբեջանցի զինվորներ անցան մեր կողմ, պահակին սպանեցին, ի՞նչ արեց ՀՀ իշխանությունը, այդ զինվորներին վերցրեց ու հանձնեց Ադրբեջանին։ Նա ո՞վ դարձավ, որ հային սպանողին հանձնի Ադրբեջանին ու փոխարենը չպահանջի որևէ հայ գերու։ Ո՞վ է տեսել երկրի ղեկավարն իր քաղաքացուն թողած, թշնամուն պաշտպանի, սա հազվադեպ բան է։
Քաղբանտարկյալ, ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը շարունակում է պատասխանել քաղաքացիների հարցերին` «5 հարց Արմեն Աշոտյանին» խորագրի ներքո:
«Չմտածեք, որ այս տարածքի համար կռիվ տվող չկա: 20 ազգ կա, որ սպասում է՝ դու սայթաքես, 5 քառակուսի մետր հող ունենան, իրենց դրոշը տնկեն և ասեն՝ մենք պետություն ենք: Այնպես որ, ուզես թե չուզես, այս կռիվը պետք է տրվի: Վերջին 30 տարում դու 15 հազար տղու արյուն ես թափել այստեղ, կա՛մ տեր կկանգնես այդ ամենին, կա՛մ եթե քեզ համար սեփական եղբոր հուշարձանը պղծելը սովորական երևույթ է… ազգն իրավունք չունի ապրելու, եթե տեր չի կանգնելու իր գերեզմաններին»:
