Թվում է, թե դա մարդկային է, հենց այդպես էլ նրանք համարում են իրենց արարքը: Ատելը, այո՛, մեղք է նրանց համար, սակայն քայլեր չեն ձեռնարկում չատելու համար:
Տե՛ր, Դու փափագեցի՛ր Խաչը, գիտեմ, քանզի անհուն սիրովդ արբած՝ մարդկության փրկության համար դեպի մահը գնացիր, կախվելու Սաբեկա ծառից, որպեսզի Քո Հայրը հեռացնի վրեժխնդրության սուրը, որ բարձրացրել էր աշխարին հարվածելու:
Վարդապետ նշանակում է վարժապետ, ուսուցիչ: Նրանց ուսուցանած ճշմարտությունները հաստատվում էին եկեղեցական ժողովներում և որդեգրվում Եկեղեցու կողմից՝ իբրև կարևոր վարդապետական սկզբունքներ:
Գուցե հետ դարձի ճանապարհ միշտ կա, բայց պետք չէ կորցնել այն գեղեցիկ պահը, որ Տիրոջ հետ ապրելով կզգանք ու կվայելենք:
Մեր կյանքի բոլոր իրավիճակներում, երբ հույսը սկսում է մարել, երբ այլևս չենք վստահում սեփական ուժերին, սկսում ենք ապավինել Աստծուն: Մինչդեռ իրականում տեսականորեն գիտենք ու հասկանում ենք, որ Աստված ամենուր ու մշտապես է մեր միակ հույսն ու ապավենը, որ անգամ այն պահին, երբ կատարելապես վստահ ենք մեր ուժերին, պիտի որպես ապավեն ունենանք Տիրոջը, խնդրենք Նրա առաջնորդությունը:
Միշտ չէ, որ իսկապես արժեք է ներկայացնում այն, ինչը առաջին հայացքից արժեքավոր է թվում։ Երբևէ հարցրե՞լ եք ինքներդ ձեզ՝ թղթադրամները, որոնք չունեն արժեք կարող են ձեր կյանքին իսկական իմաստ հաղորդել։
Բեյրութի Սուրբ Եղիա աթոռանիստ եկեղեցում հոկտեմբերի 24-ին տեղի ունեցավ Տանն Կիլիկիո Կաթողիկէ Հայոց նորընտիր 21-րդ Կաթողիկոս Պատրիարք Ամեն. և Գերջ. Տ. Տ. Ռաֆայել Պետրոս ԻԱ նորընտիր Պատրիարքի գահակալության սրբազան արարողությունը:
Ինձ համար այլ կերպ ապրելն ու ինքնադրսևորվելն անհնար է։ Գրելը հոգևոր պահանջ է։ Ես գրում եմ իմ ներսի, իմ սրտի արևածագերի ու մայրամուտների մասին։ Երբ երջանիկ եմ, իմ ներսում արևածագը չի ավարտվում, իսկ երբ տխուր եմ, իմ ներսում ամենասիրուն արևամուտն է։ Ես գրում եմ իմ՝ հենց այդ աշխարհի մասին։
Կյանքում, զանազան մրցույթներում ու մրցություններում մեր պայքարն է առաջինը լինելը, առաջին տեղը զբաղեցնելը:
Ղուկիանոսը լսել էր Հիսուսի բոլոր այն խոսքերը, որոնք Նա խոսել էր Խաչի ճանապարհին և խաչի վրա: Եվ եկել էր այն եզրակացության, որ Հիսուս Նազովրեցին ոչ միայն չարագործ չէր, այլև մի անսովոր մարդ էր: Հիսուսի մահվանը հաջորդող հրաշալի դեպքերը՝ արևի խավարումը, երկրաշարժը և այլն, խորապես ազդեցին այս անաչառ և անկողմնակալ մարդու վրա, որն ի վերջո ինքնաբերաբար արտասանեց. «Արդարև այս մարդը արդար էր» (Ղուկ. 23:47):
Մեզ բոլորիս շատ հաճելի է, երբ եղանակը մեղմ է լինում։ Նույն ձևով մեզ համար հաճելի է գտնվել այն անհատի կողքին, ով հաշտ ու խաղաղասեր բնավորություն ունի։
Սակայն Աստված ընտրեց հենց Աբրահամին՝ հավատալով, որ նա կարող էր պատասխանել Իր կոչին: Եվ ամենինչ այդպես էլ եղավ, ինչի արդյունքում Աբրահամը դաշինքի մեջ մտավ Աստծո հետ, դրանով իսկ կատարելով մի քայլ, որն հանդիսանում էր Ադամի արարքի ճիշտ հակառակը:
Տաղավարահարաց Տոնից հետո Հիսուս մնում է Հուդայում ՝ Երուսաղեմից ոչ հեռու գտնվող մի տեղում և երբեմն-երբեմն երևում է Սուրբ քաղաքում: Այդ ժամանակ քարոզչությունից վերադառնում են յոթանասուն աշակերտները, ովքեր մեծ ուրախությամբ վկայում են.
Քրիստոնեության հիմնադրումից ի վեր բազմաթիվ սրբավայրեր են կառուցվել սրբերի շիրիմների և մասունքների վրա, ուր նրանց հիշատակությունների առթիվ տոնական Ս. Պատարագներ են մատուցվել, և հիշատակելի սրբերն իրենց բարեխոսական աղոթքներով աղոթակից են դարձել զինվորյալ եկեղեցու անդամներին:
Դրանից հետո Սուրբ Պողոսի աչքերը բժշկվեցին, և Նա մկրտվեց:
Բարկության պահեր շատերս ենք ունենում, ու հաճախ նման իրավիճակներում գործում ենք ոչ թե մտքով, այլ էմոցիաներով: Ու երբ գալիս է հանդարտվելու ու սառը գլխով դատելու պահը, հասկանում ենք, որ կային խոսքեր որոնք կարելի էր չասել, կամ գոնե ասելուց ավելի զուսպ գտնվել:
«Եկե՛ք Ինձ մոտ բոլոր հոգնածներ և բեռնավորվածներ, և Ես ձեզ հանգիստ կտամ» (Մատթ. 11։28)։ Տեր Հիսուս Քրիստոս դիմեց մեզ այս կոչով, և այժմ մենք մտածում ենք, թե հատկապես ում էր ուղղված Նրա այս կոչը:
Եկե՛ք, այսօր խնդրենք սուրբ թարգմանիչների բարեխոսությունը, որպեսզի Տերը մեր մեջից առաջ բերի այնպիսի իմաստուն առաջնորդների, որոնք կկարողանան թարգմանիչների օրինակով մեզ փրկել ինքնաոչնչացման ճանապարհից։
Երկյուղ ասելով՝ հաճախ ենք բացասական իմաստ դնում դրա մեջ: Արդյո՞ք, սակայն, այդպես է: «Երանի այն մարդուն, որ վախենում է Տիրոջից» (Սաղմ. 111:1),- ասված է Սուրբ Գրքում: Նաև ասված է, որ «Տիրոջից երկյուղի մեջ զորեղ հույս կա» (Առակ. 14:26) և կամ էլ «Իմաստության սկիզբը Տիրոջ երկյուղն է» (Առակ. 9:10):
«Սրանո՛ւմ է սերը. մենք չէ, որ սիրեցինք Աստծուն, այլ Նա՛ սիրեց մեզ և ուղարկեց Իր Որդուն մեր մեղքերի քավության համար» (Ա. Հովհ. 4-7)։
«Իսկ ո՞վ կարող է փրկվել» (Ղուկ. 18:26),- մենք էլ Աստվածաշնչում նշված այս խոսքը կրկնում ենք հաճախ՝ փնտրելով պատասխաններ ու փրկվողներին վերագրելով կատարյալ հատկանիշներ: Ո՞վ իսկապես կփրկվի, ո՞վ կարժանանա գերագույն շնորհին, որով կարդարացվի իր ապրած երկրային կյանքը, կներվեն մեղքերը, որով կմոտենա Քրիստոսին:
Այս դեպքում չափազանց կարևոր է իմանալ, որ Հիսուս երբևէ կասկածի տակ չի դնում հարուստ երիտասարդի առաքինությունը և պարկեշտությունը, ինչպես նաև չի թերագնահատում նրա հոգևոր ջանքերը մանկուց ի վեր Աստծո պատվիրանները պահելու գործում:
Մենք միշտ մտածում ենք, ապրենք այնպես, որպեսզի շրջապատը միայն դրականը տեսնի ու վերցնի մեզանից:
Բառնաբասը նույնպես Քրիստոսի 72 աշակերտներից է: Նա ծնվել է Կիպրոսում: Նախնական անունը Հովսեփ էր, սակայն առաքյալներից Բառնաբաս կոչվեց, որը նշանակում է «մխիթարության որդի»: Նա վաճառել է իր ողջ ունեցվածքը և գումարը տվել առաքյալներին` հետևելով Հիսուսի վարդապետությանը: Եղել է Պողոս առաքյալի գործակիցը: Նահատակվել է Սալամինա քաղաքում` քարկոծվելով հրեաների կողմից:
Հոկտեմբերի 6-ին Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը Վատիկանում հանդիպում ունեցավ Հռոմի Սրբազան Քահանայապետ Ֆրանցիսկոս Պապի հետ, տեղեկացնում է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի տեղեկատվական համակարգը։
Այս գիտակցումով պետք է կառուցենք և առաջ տանեք կյանքը, հակառակ պարագայում կնշանակի՝ ապրում ենք ոչնչի համար: Միայն սերն է, որ ապրեցնում է, տալիս է պայքարելու ու արարելու մեծ ուժ:
Ի տարբերություն մյուս առաքելահիմն եկեղեցիների, մեր եկեղեցում Սուրբ Խաչին նվիրված տոները ամենաշատն են։ Եվ դրա հիմքերը գալիս է դեռ հնուց, երբ Քրիստոսի առաքյալների, Գրիգոր Լուսավորչի շնորհիվ և Խաչի զորությամբ հաստատվեց հայոց եկեղեցին: Մեր ժողովուրդը ապավինելով Տիրոջ հաղթական Խաչին, հարատևել է հեթանոս, բարբարոս ու այլակրոն ազգերի միջև:
Կյանքի դժվարություններն ու հոգսերը հաճախ ստիպում են մարդուն սխալներ թույլ տալ:
«Երբ միտքը աղոթքի պահին չի պատկերացնում ոչ մի աշխարհային բան, ուրեմն նա ամրապնդվել է»,- ասում է Եվագր Պոնտացին: Եվ իսկապես, ե՞րբ ենք մենք իսկապես աղոթում:
Մայր Աթոռի Տեղեկատվական համակարգի տնօրենի պաշտոնում նշանակվել է արժանապատիվ Տ. Եսայի քահանա Արթենյանը՝ ազատվելով Արարատյան Հայրապետական թեմում ստանձնած հոգևոր պարտականություններից:
