Ի պատասխան տարբեր լրատվամիջոցներում Արժանապատիվ Տ․ Ղազար քահանա Պետրոսյանի հնարավոր կարգալուծության վերաբերյալ տարածվող տեղեկատվության՝ հայտնում ենք, որ ներկայիս նման հարց չի քննարկվում:
Անթիլիասի Մայրավանքում Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Առաջինի նախագահությամբ տեղի է ունեցել վանաբնակ միաբան հայրերի հավաք: Այդ մասին հայտնեցին Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսության կապի և տեղեկատվության բաժնից:
Կ. Պոլսի հայոց պատրիարքության Կրոնական ժողովի ատենապետ Թաթուլ ծայրագույն վարդապետ Անուշանի մահվանից հետո, ատենապետ է ընտրվել քահանա Զավեն Պճաքչյանը։ Այս մասին տեղեկացնում է ermenihaber.am-ը։
Քրիստոնեական էթիկան կանխում է այնպիսի գործարարության զարգացումը, որն իրականում վնասում է հասարակությանը և խեղաթյուրում բարոյահոգեբանական արժեքները:
Մինչ Յիսուսի շուրջը բիւրաւոր ժողովուրդ հաւաքուեց իրար կոխոտելու աստիճան, նա սկսեց նախ իր աշակերտներին ասել. «Նախ դուք ձեզ զգո՛յշ պահեցէք փարիսեցիների խմորից, որ կեղծաւորութիւնն է։
Երկինքը կապարագույն է, արևը կոկորդիլոսն է կուլ տվել, դեմքերը մոխրագույն են և կտրականորեն ուզում ես քնել։ Այսինքն՝ քունդ այնպես է տանում, որ անգամ առավոտյան վազքը չի օգնում ակտիվ ընկերներին․ նոյեմբերյան տկարավազք։
– Մեր շուրջն ամեն բան Աստծու սիրո կաթիլներն են,- վստահեցնում էր հայր Պորֆիրիոսը։- Ուրախացեք այն ամենի համար, ինչ շրջապատում է մեզ։ Ամեն ինչ մեզ սովորեցնում է և տանում դեպի Աստծու սերը։
«Մարդու ամբարտավանության սկիզբը նրա ապստամբելն է Տիրոջ դեմ, նրա սրտի ստահակությունը՝ իր Արարչի դեմ։
Մարդը չի արարվել, որպեսզի միայն իր համար ապրի ու գործի:
Քրիստոս Իր այս փոքրիկ առակով այսքա՜ն մեծ դաս է տալիս մեզ:
Արարիչ Աստված ողջ աշխարհն արարել է իմաստուն, ներդաշնակ և գեղեցիկ:
Քրիստոսի երկրորդ գալստից, մեռելների ընդհանրական հարությունից հետո տեղի կունենա ահեղ դատաստանը, որի Դատավորը Քրիստոս է: Այս դատաստանը տարբերվելու է երկրային դատերից իր բովանդակությամբ և նշանակությամբ:
Ըստ Ավետարանի՝ Տիրոջ երկրորդ գալստից առաջ աշխարհ պիտի գա ՆԵՌԸ` հակաքրիստոսը կամ դերաքրիստոսը: Ս. Գրքում «Նեռ» արտահայտությունը օգտագործվում է երկու իմաստով․
Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Առաջինը հանդես է հայտարարությամբ՝ անդրադառնալով Ադրբեջանի ռազմական ագրեսիայի հետևանքով ստեղծված սահմանային իրավիճակին:
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը խորը անհանգստությամբ է հետևում Հայաստանի Հանրապետության արևելյան սահմանին Ադրբեջանի կողմից սանձազերծված մարտական գործողություններին, որոնք սպառնում են վերաճելու լայնամասշտաբ պատերազմի։ Ադրբեջանը, անտեսելով 2020 թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության պայմանները, նոր հավակնություններ է դրսևորում այս անգամ Հայաստան պետության ինքնիշխան տարածքների նկատմամբ։
Չնայած ոչ ոք չգիտե երկրորդ գալստյան ստույգ ժամանակի մասին, բայց մեր Տերն Ավետարանում բազմիցս խոսում է դրան նախորդող նշանների մասին: Ահա դրանցից մի քանիսը`
Կրկին ակտիվացել են որոշ շրջանակներ, որոնք գուժում են աշխարհի վախճանի և Տիրոջ երկրորդ գալստյան մասին։ Բնականաբար, նման քարոզությունը շատերի մոտ վախ և խուճապ է առաջացնում՝ երբեմն էլ զարկ տալով նրանց վառ երևակայությանը։ Ի՞նչ պետք է իմանա ուղղափառ հավատք ունեցող քրիստոնյան, և ի՞նչ է այս մասին մեզ Սուրբ Գիրքն ասում։
Այն խորհրդանշում է մեր սրտի, հոգու, մտքի և զգայարանների միությունը, երբ տվյալ մարդն իր ողջ էությամբ հավատում է կարդացվածին: Ձեռնամած ենք լինում նաև «Կեցո»-ի և «Փառք ի բարձունս»-ի ժամանակ: Պատարագիչ հոգևորականը նույնպես որոշ աղոթքներ ձեռնամած է ասում:
«Հավատամքը» մեր քրիստոնեական հավատքի խտացված ամփոփումն է, երբ բարձրաձայն բերանով խոստովանում և ասում ենք այն, ինչին հավատում ենք: Ուղղափառ հավատքի խոստովանությունը Եկեղեցի մուտք գործելու խորհրդական դուռն է և առաջին նախապայմանը: Ուստի դա է պահանջվում նաև յուրաքանչյուր մկրտյալից:
Ինչպես որ մարդու մարմինն է անդամներից՝ իբրև մասերից բաղկացած մի ամբողջություն, այդպես և ազգի հասարակությունն է մի ամբողջություն, որի մասերը կամ անդամներն ազգի բոլոր անհատներն են:
Անվանափոխությունը մկրտող հոգևորականի իրավունքն է: Ըստ ձեռագիր մի քանի «Մաշտոցների»` ծնողներն իրենք են քահանային ասում երեխայի անունը, իսկ 1785 թ. տպագիր «Մաշտոցից» սկսյալ` անուն դնելը վերապահված է հոգևորականին:
Գերագույն հոգևոր խորհուրդը, քննարկելով Հայաստանում համավարակային իրավիճակը, խորը մտահոգությամբ և ցավով արձանագրել է վարակվածության ցուցանիշների և դրանով պայմանավորված մահացության թվերի աճը։ Այս մասին հայտնում է Մայր Աթոռի տեղեկատվական համակարգը:
Նոյեմբերի 9-ին, նախագահությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, Սուրբ Գայանե վանքում տեղի ունեցավ հոգեհանգիստ արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված հայրենյաց պաշտպանների հոգիների խաղաղության համար։ Ինչպես տեղեկացնում է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի տեղեկատվական համակարգը, սրբազան արարողությանը ներկա էին Գերագույն Հոգևոր Խորհրդի անդամներ, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի միաբաններ: Մինչ հոգեհանգստյան արարողությունը Մայր Աթոռի վանական […]
«Պետք չէ մտածել, թե ինչպես վրեժ լուծել թշնամուց, այլ՝ ինչպես բուժել և հեզության բերել նրան և հեզությամբ հաղթել նրա դաժանությանը, քանզի հեզությունից հզոր բան չկա։ Հենց այդ մատնանշելով՝ մեկն ասել է. «Մեղմ լեզուն փշրում է ոսկորները» (Առակաց ԻԵ 15) և «Սիրալիր պատասխանը մեղմացնում է զայրույթը» (ԺԵ 1)։
Աստվածաշունչն առանձնահատուկ կերպով է ընդգծում, որ մեղք է այն ամենը, ինչ մարդուն բաժանում է Աստծուց ու բարի գործերից:
Այս հարցի վերաբերյալ որևէ հստակ կանոն կամ որոշում չկա: Պարզապես կնքահայր դառնալուց առաջ պետք է շատ կարևոր մեկ բան հիշել. կնքահայրությունը մեծ պատասխանատվություն է, և կնքահայրը մեկ օր պատասխան պիտի տա Աստծո առաջ:
Այսպիսի հարց է երբեմն ծագում, երբ մկրտվածը կամ նրա ծնողները դժգոհ են իրենց կնքահորից և այլևս չկան նախկին ջերմ հարաբերությունները: Բայց մկրտվածի դեպքում կնքահոր փոփոխություն հնարավոր չէ, քանզի այդ մարդն է եղել վկան ու երաշխավորը Ս. Մկրտության ժամանակ:
Ջրի մեջ երիցս ընկղմելը խորհրդանշում է Տիրոջ մահը, թաղումը, իսկ ջրից դուրս գալը` հարությունը: Ջրի մեջ մտնելով` մեռնում ենք Քրիստոսի հետ մեր մեղքերի համար, ընկղմվելով` թաղվում Նրա հետ, ջրից դուրս գալով էլ` հարություն առնում: Ս. Մկրտության խորհուրդն իրական մուտք է Քրիստոսի մահվան մեջ և, հետևաբար, նաև Նրա հրաշափառ հարության: Այլ խոսքով` մկրտվել նշանակում է Քրիստոսի հետ մեռնել, թաղվել և հարություն առնել։
Հանդիպումին Վեհափառ Հայրապետին կողքին ներկայ էր Ժընեւի մէջ Կաթողիկոսարանի միջ-եկեղեցական յարաբերութեանց ներկայացուցիչ փրոֆ. Թենի Փիրի-Սիմոնեանը»,- ասվում է հաղորդագրության մեջ:
Երբ մեզ խանգարում են մեր մեղքերը ու չենք կարողանում շարունակել մեր կյանքի ընթացքը՝ առանց դրանք խոստովանելու, ինքներս մեզ հարցնում ենք՝ ո՞ւմ առաջ խոստովանեմ:
