Հոգևոր

Սուրբ Հակոբոս Տյառնեղբայրը կապող օղակն է ավետարանական սրբերի և Գործք Առաքելոցում հիշված սրբերի միջև: Նա նախնական Եկեղեցու տիրական դեմքերից է և Երուսաղեմի առաջին եպիսկոպոսը: Հովսեփիոս հրեա պատմիչը նրան բնորոշում է «արդար» մակդիրով:

Ինձ համար հայ ընտանիքը խարսխված է քրիստոնեական արժեքների վրա: Ընտանիք, երբ այր ու կին Տիրոջ խորանի առջև խոսք են տալիս մեկ մարմին լինելով՝ շարունակել իրենց կյանքի ճանապարհը: Ընտանիքն ըստ իս զոհաբերության խորհուրդ ունի

Մեզանից յուրաքանչյուրը պետք է Աբգար թագավորի օրինակով իր շրջապատում դառնա այն մարդը, ով կօգնի մնացածներին զորեղանալ հավատի մեջ, ունենալ մեծ կամք ու առաջնորդություն շատերին իր հետևից տանելու համար։

Այս ազատությունն է, որ թույլ է տալիս քրիստոնեային մտածել ու ապրել այնպես, ինչպես ինքն է ցանկանում։

Դեկտեմբերի 25-ին` Սուրբ Ստեփանոս Նախավկայի տոնին, օրհնությամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի և ձեռամբ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի եկեղեցական հայեցակարգային հարցերի գրասենյակի տնօրեն Գերաշնորհ Տ. Վազգեն եպիսկոպոս Միրզախանյանի, Արմավիրի թեմի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցում (ք․ էջմիածին) Գևորգյան հոգևոր ճեմարանի Ե լսարանի սաները կարժանանան սարկավագական ձեռնադրության (Սուրբ Պատարագի սկիզբը՝ 10.30)։

հաջորդությամբ, մեկ, սուրբ, ընդհանրական ու առաքելական Եկեղեցու մեջ հաստատուն է մնում ու կմնա հավիտյան:

։ Հուսով եմ՝ կկարողանամ դա այնպես պատմել, որ կատարվածի լույսն ու իմաստությունը տեղ հասնի իմ ընթերցողներին ևս։ Այսպես, մի որոշ ժամանակ առաջ գործով գտնվում էի երևանյան բանկերից մեկում։

Ուստի՝ որպես իրական քրիստոնյաներ, աղոթենք անդադար՝ թողությանն արժանանալու համար, գնահատենք ներումը մեր կյանքում, գնահատենք Աստծո անսահման, անուղեծիր սերը մեր հանդեպ։ Երբեք դեմ դուրս չգանք ընդդեմ սիրո, այլ փորձենք արժանի դառնալ Տիրոջ սիրուն ու նվիրումին։

«Մի թագավոր իր զորքով ճանապարհ էր գնում։ Նա երկու սուրբ հայրերի տեսավ` գարշելի հագուստով։ Թագավորը իջավ նժույգից և խոնարհվելով` համբուրեց նրանց։ Զորավարներն սկսեցին տրտնջալ, թե այս թագավորն իր մեծամեծներին պատիվ չի տալիս, չնչին մարդկանց մեծարում է:

Ով գիրք է կարդում, խոսում է մարդկանց հետ, որոնք աշխարհի սկզբից մինչև իր օրերն անընդհատ հաջորդությամբ ապրեցին աշխարհում, և լսում նրանցից այն, ինչ որ ժամանակին ասացին կամ արեցին կյանքի ընթացքում:

Աստծո հանդեպ երկյուղը դա վախն է Նրան կորցնելու, ինչպես նաև կորցնելու լիարժեքության, հավիտենության և երանության զգացումները, կորցնել երկար ժամանակով կամ ընդմիշտ, ահա, թե ինչից պետք է վախենալ» (Ալեքսանդր Մեն):

Երիտասարդները թող այնքան կրթվեն իմաստունների ու առաքինիների մոտ, որ երբ բաժանվեն ու հեռանան նրանցից, կարողանան անկորուստ հիշել նրանց խոսքերը՝ իբրև բարեխրատ ուսուցիչ:

Աստծո համար շատ կարևոր է, մարդու հոգին: Մարդ արարածի համար էլ պետք է կարևոր լինի իր հոգու մաքրությունը:

Բարեհաջող է ամուսնությունը, եթե ամուսինները միմյանց հանդեպ հավատարիմ են և միմյանց սիրում են ինչպես սեփական անձը, մինչև որ այր ու կին չեն երևում իբրև երկու տարբեր անձ, այլ մի հոգի՝ բնակված երկու մարմնի մեջ. նաև ողջամիտ են ու աշխատասեր, ուրախ, հանդարտ, ընտանիքի փոխնիփոխ հոգածուներ, տղամարդը՝ դրսի գործերով զբաղված, կինը՝ տան կարգավորությամբ, միմյանց մխիթարող ու օգնող, այնպե՛ս, որ ապրում են ոչ այլ բանի, եթե ոչ միմյանց օգտակարության ու հաճելի լինելու համար:

Ո՞րն է հոգևոր փրկության ճանապարհը, ինչպե՞ս է մեկնաբանվում հոգու փրկության հարցը և արդյո՞ք պետք են մարդկային ջանքերը հոգևոր փրկության ճանապարհին, այս հարցերի մասին «Աստծո կամքի» տաղավարում խոսում է Տեր Աշոտ քահանա Սաֆարյանը:

2022 թվականը Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա-ն հայտարարել է Սփյուռքի տարի:

Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին Սուրբ Աննայի՝ Սուրբ Աստվածածնով հղիության տոնը, հաստատուն կերպով նշում է դեկտեմբերի 9-ին: Հենց այս օրը Սուրբ Աննային և Հովակիմին տրվեց ավետիս, որը մանրամասնորեն նկարագրված չէ Սուրբ Գրքում, սակայն փոխանցվել է սրբազան ավանդությամբ։

Երբ ասում ենք՝ Աստված կդատի, անպատճառ նկատի ունենք այն ուղին, որը տանում է հոգու նորոգման, իսկ երբ մարդու դատելուց ենք խոսում, գործ ունենք կործանիչ երևույթի հետ։

Երբեմն մարդիկ, ցանկանալով զբաղեցնել բարձր պաշտոն ու դիրք, ցանկանալով ավելի մեծ հաջողությունների հասնել, կարծում են, թե ունեն իշխանություն:

Ցավով և վրդովմունքով եմ արձանագրում, որ այսօր մեր որոշ երաժշտական հաստատություններ և խմբեր, թերևս տուրք տալով նյութական շահին, շրջանցում են ազգային-հոգևոր ավանդությունը և դեկտեմբեր ամսի երկրորդ կեսին կազմակերպում են Սուրբ Ծննդյան համերգներ…

Կրկնամկրտությունն աններելի մեղք է և անընդունելի: Ս. Պողոս առաքյալը հստակ ասում է. «Մե՛կ Տեր կա, մե՛կ հավատ, մե՛կ Մկրտություն» (Եփես. 4. 5): Նույնն ենք խոստովանում նաև Նիկիակոստանդնուպոլսյան հանգանակում, որը բարձրաձայն ասում ենք յուրաքանչյուր Ս. Պատարագի ժամանակ՝ իբրև մեր ուղղափառ հավատքի խոստովանություն. «Հավատում ենք նաև միայն մեկ, ընդհանրական, առաքելական, սուրբ Եկեղեցու, մեկ Մկրտության…»:

Մեր Եկեղեցին նույնպես, լինելով Ընդհանրական Եկեղեցու անբաժանելի մի մասը, վերամկրտում է Ս. Երրորդության անունով չմկրտվածներին և հերետիկոսներին:

Մի գյուղի կենտրոնում աղքատ ու կիսամերկ մի մարդ ողորմություն էր խնդրում բոլորից: Սկզբում մի կին նրան մոտեցավ, որ հայտնի էր իր ժլատությամբ և նրան տվեց պատառոտված թաշկինակ:

Այս հարցը շատ կարևոր է յուրաքանչյուր քրիստոնյայի հոգևոր կյանքի զորացման համար, քանզի առանց Ս. Հաղորդության՝ Տիրոջը մերձեցման, իմաստազուրկ է մեր կյանքը: Եթե մարդ հոգեպես և ֆիզիկապես պատրաստ է հաղորդվելու, ապա առանց վարանելու պետք է Ս. Հաղորդություն ստանա:

Ինչպես որ մարդու մարմինն է անդամներից՝ իբրև մասերից բաղկացած մի ամբողջություն, այդպես և ազգի հասարակությունն է մի ամբողջություն, որի մասերը կամ անդամներն ազգի բոլոր անհատներն են:

Կարգալույծ է հռչակվել Չիկագոյի Ամենայն Սրբոց եկեղեցու հոգեւոր հովիվ Տեր Ղեւոնդ Ծ. Վարդապետ Բենդեզյանը: 

Դեկտեմբերի 4-ին Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին տոնախմբեց հայոց առաջին լուսավորիչներ Սուրբ Թադեոս և Սուրբ Բարդուղիմեոս առաքյալների տոնը: Դեռևս 2015 թվականին տոնը Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի սրբատառ կոնդակով հռչակվել է Աստվածամուխ Սուրբ Գեղարդի ուխտի օր: Այդ օրը հավատացելոց օրհնության համար դուրս է բերվում Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում պահվող համաքրիստոնեական սրբությունը:

Իրականում բոլորովին այսպես չէ։ Քրիստոնեական սերը ոչ մի ընդհանուր աղերս չունի խեղճության հետ։ Քրիստոնեական սերը վեհ է՝ հանգամանքներ ու պայմաններ չճանաչող, անկախ ամեն հանգամանքից, անսահման։

Եկեղեցական ավանդության համաձայն` Ս. Մկրտության ժամանակ երախային նոր անուն են տալիս, որը խորհրդանշում է Եկեղեցու Ս. Ավազանից նոր մարդու` արդեն քրիստոնյայի ծնունդը: Այսպես է նաև քահանայական ձեռնադրության ժամանակ, երբ ձեռնադրող եպիսկոպոսն ընծայացուի ճակատը Ս. Մյուռոնով օծելիս նրան նոր անուն է տալիս: Ս. Մկրտության ժամանակ քահանան, բարձրաձայն արտասանելով Ս. Մկրտության բանաձևը, երախային ընկղմում է ջրի մեջ և ասում. «(Արտասանում է անունը) Աստծո այս ծառան…»:

Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին հայոց առաջին լուսավորիչներ Սուրբ Թադեոս և Սուրբ Բարդուղիմեոս առաքյալների տոնն այս տարի տոնախմբելու է դեկտեմբերի 4-ին: Առաքյալների տոնը Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Երկրորդ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի սրբատառ կոնդակով հռչակվել է Աստվածամուխ Սուրբ Գեղարդի ուխտի օր: