Ոլոռը պարունակում է ցինկ, երկաթ, կալցիում, ֆոսֆոր, մագնիում, կալիում, B խմբի վիտամիններ, ասկորբինաթթու և ռուտին, կարոտին, տոկոֆերոլներ։ Չոր ոլոռում օգտակար նյութերի տոկոսային չափը 3-4 անգամ մեծ է, քան թարմի մեջ, իսկ պահածոյացվածի մեջ` ավելի քիչ։
Բոլորին հուզող հարցերից մեկն է՝ ինչպե՞ս արագ ազատվել այդքան տհաճ բշտիկներից: Դեմքի վրա բշտիկների առկայությունն իջեցնում է ինքնագնահատականը: Իսկ բշտիկների առաջացման հիմնական պատճառներից է անկանոն սնունդը և մաշկի ոչ ճիշտ խնամքը:
Բոլորիս հետ էլ, անշուշտ, պատահել է, երբ առավոտյան ուրախ տրամադրությամբ արթնանում ենք, մոտենում ենք հայելուն և աչքերի տակ այտուցներ ենք հայտնաբերում:
Ոչ կանոնավոր և հապճեպ ոտքի վրա սնվելը, անհրաժեշտ քանակից ավելի շատ ուտելը, նույնիսկ փոքր չափաբաժինների դեպքում` սպիտակուցի, ճարպի և ածխաջրերի ոչ ճիշտ հարաբերակցությունը։
Փշատերև ծառերի խեժից պատրաստում են դեղամիջոցներ, օգտագործում են նաև ժողովրդական բժշկության մեջ` ռևմատիզմի, ռադիկուլիտի, հոդատապի, նևրալգիայի, երիկամների, թոքերի և բրոնխների, աղեստամոքսային համակարգի հիվանդությունների բուժման համար։
Ճարպն ունի բարենպաստ ազդեցություն լյարդի վրա, պաշտպանում է այն տարբեր տեսակի քիմիական դեղերի օգտագործումից առաջացած թույներից։
Չամիչը շատ օգտակար է նաև վահանագեղձի բնականոն աշխատանքի համար, բարձրացնում է դիմադրողականությունը և ամրացնում նյարդային համակարգը։
Ծիրանի չիրը նպաստում է մազերի աճին և պահպանում մաշկը ծերացումից։
Պարունակում է զգալի քանակությամբ ենթավիտամին A, դաբաղանյութ, չնչին քանակությամբ կաուչուկ։
Բնապաշտական հավատքը և տոմարի նման կառուցվածքը հնարավոր է, որ կապված են մեկը մյուսի հետ։
Սնկային հիվանդություններն ավելի շատ նկատվում են այն մարդկանց մոտ, որոնք հաճախում են լողավազան, մարզասրահ, սաունա, բաղնիք և այլն։
Պտուղը պարունակում է մի նյութ, որը նպաստում է կերակրող մայրերի կաթի առատությանը։
Ցիստիտը դասվում է այն հիվանդությունների թվին, որոնք անկախ ընթացքից` սուր կամ քրոնիկ, հնարավոր է բուժել դեղաբույսերով։
Թարմ շաղգամի հյութով, որը խառնում են մեղրի կամ եփած շաքարի հետ` բուժում են լնդախտը։
Որպես բուժիչ հումք` հիմնականում օգտագործվում է կեղևի ներքին բաց կանաչ գույնի բարակ շերտը, որը պետք է ստանալ 2-3 տարեկան ճյուղերից, մարտ ամսին, և չորացնել արևի տակ։
Մանդարինը կարելի է ուտել կլեպով, սպիտակ ցանցաթաղանթով, որը սովորաբար նետում ենք։ Վերջինս պարունակում է գլիկոզիդներ` նյութ, որն ամրացնում է անոթները։
Հագուստը մեր կյանքի` առօրյայի անբաժանելի մասն է կազմում։ Հաճախ այն ընդգծում է մարդու բնավորության առանձնահատկությունները։
Եթե հետևում եք կանանց առողջության վերաբերյալ հոդվածներին, ապա նկատած կլինեք, որ արդիական խնդիրներից մեկը կնոջ համար ցելյուլիտն է։
Բույսը հարուստ է ասկորբինաթթվով, պարունակում է կարոտին, ֆլավոններ` իզոկվերցիտին, լյուտեոլին, էկվիզետրին։
Սերմի պատրաստուկներն ունեն առույգացնող, սրտի աշխատանքը և արյան ճնշումը կարգավորող, մտավոր և ֆիզիկական աշխատունակությունը բարձրացնող հատկություն։
Բույսը կիրառվում է ասթենիայի և դրա հետևանքով առաջացած դեպրեսիայի, հյուծվածության, ցածր ճնշման, սակավարյունության, ցածր մթնոլորտային ճնշման դեպքում։
Դժվար թե մեր օրերում գտնվի մի մարդ, որ օգտագործած կամ, առավել ևս, ծանոթ չլինի ասպիրինի հետ։
Հնուց հարգի է կռատուկի արմատից պատրաստված առողջարար սուրճը` բովեք և աղացեք սրճաղացով։
Բնածին հիպոտիրեոզի դեպքում նկատվում է վահանագեղձում գոյացող հորմոնների` տիրոկսին և տրիյոդտիրոնին հորմոնների, մասնակի կամ բացարձակ անբավարարություն։
Մեր օրերում գազի ծաղիկից և տերևից ստանում են ֆլավոնային գլիկոզիդ` «ֆլարոնին»։
Հասկանալի է, որ խոսքն օգտակար, այլ ոչ թե պաթոգեն` ախտածին միկրոօրգանիզմների մասին է։
Այնուամենայնիվ, որտեղ է պատրաստվել առաջին գինին, և ինչ որակ է ունեցել այն։
Սուրճ խմողների շրջանում անհամեմատ ավելի քիչ թիվ են կազմում ինքնասպանության հակված մարդիկ։
Սուրճի բուրմունքն այն աստիճան է հրապուրել եվրոպացիներին, որ Ի.Ս. Բախը 1734թ. գրել է իր հայտնի «Սուրճի կանտատը»։
Նարդոսի եթերային յուղն ազդեցիկ հակաալերգիկ միջոցներից մեկն է։ Այն ուժեղացնում է այլ դեղամիջոցների (բուրումնավետ յուղերի) բուժիչ ազդեցությունը։
