Ի՞նչ սպասում ունի հանրությունը քո իշխանական խմբավորումից, քո քաղաքական էլիտայից, Նիկո՛լ Փաշինյան։
Փաշինյանին ոչ ոք լուրջ չի ընդունում, նրա մասին չեն էլ հիշում։ Աշխարհում հիմա շատ լուրջ գործընթացներ են ընթանում, և գլխավոր թեման ոչ թե Նիկոլ Փաշինյանի անձն է, այլ գերտերությունների միջև հարաբերությունները և ապագա աշխարհակարգը։ Եթե ապագա աշխարհակարգում հստակություն մտնի, օրինակ, Ուկրաինայի, Գազայի, Մերձավոր Արևելքի, Չինաստանի հարցերով, նոր կոալիցիաներ ձևավորվեն, պայմանավորվածություններ ձեռք բերվեն նոր կոմունիկացիաների շուրջ, իսկ դա աշխարհաքաղաքական նշանակություն ունի, և գործընթացը դրան է գնում, այդ հարցերը լուծելուց հետո Հայաստանի և Հարավային Կովկասի, առավել ևս՝ Փաշինյանի հարցը երկրորդական է, և նա կանի այն, ինչ իրեն կասեն։
Հիշենք այն տասնյակ կոռուպցիոն սկանդալները, որոնք վերջին շրջանում պայթել են իշխանության ամենավերին էշելոններում։
Փաշինյանի իշխանավարման յոթերորդ տարում կոռուպցիայի ահռելի ծավալների մասին կարելի է դատել նույնիսկ այն պարբերական սկանդալներից, որոնք սպրդում են հենց այս իշխանախմբի վերնախավի շարքերում։
«168 ժամի» տաղավարում են արտաքին քաղաքականության լավագույն գիտակներից երեքը` Կարեն Բեքարյանը, Ռուբեն Մելքոնյանը և Սուրեն Սարգսյանը:
Փաշինյանի ձևակերպումները, առաջին հերթին, իհարկե, արդարացնում են դեռևս 2020-ից Ադրբեջանի իշխանությունների բոլոր գործողությունները Հայաստանի և Արցախի հանրապետությունների նկատմամբ։ Այսինքն, ձևակերպումներից կարելի է ենթադրել, որ փորձ է կատարվում արդարացնելու Ադրբեջանի գործողությունները, թե իբր իրենք տառապյալ են եղել, և այս տարիների մեր տառապանքները դրա փոխհատուցումն են, ավելին՝ դա դեռ պետք է շարունակվի։ Մանավանդ, եթե երեսուն տարվա մասին ձևակերպում է հնչում, դա կարծես ապագայի համար կատարված հայտարարություն է։
Ալիևի պարտադրանքով, այսպես կոչված, նոր սահմանադրության ընդունումը, որը ձևակերպված է որպես նախապայման՝ խաղաղության պայմանագիր կնքելու համար, իրականում մեկ նպատակ ունի։
«168 ժամի» տաղավարում են կրթության գործիչներ Լիլիթ Արզումանյանը և Մանուկ Մկրտչյանը:
«168 ժամի» տաղավարում մեկտեղվել են մշակույթի գործիչներ Ժիրայր Դադասյանը, Ռուբեն Հովհաննիսյանը և Կարեն Արիստակեսյանը:
Ալիևից էլ ավելի հետևողական՝ նա Հայաստանը հռչակում է որպես ագրեսոր և օկուպանտ պետություն, լեգիտիմացնում է Արցախի և Հայաստանի տարածքի զավթումները, հայերի դեմ ռազմական և ցեղասպանական հանցագործությունները։
Երբ Փաշինյանն ասում է, թե դեռևս պետք է պարզվի՝ այս կամ այն տարածքը հայկակա՞ն է, թե՞ ադրբեջանական, դա նշանակում է՝ Ալիևն ինքը կորոշի՝ տարածքն ումն է։
«Նիկոլը Հայաստանի հաշվին շարունակում է նստել երկու աթոռի վրա։ Դա այդպես չէր լինի, եթե հայ ժողովուրդը սկզբունքային լիներ։ Եկավ ու ասաց, որ Արցախը Հայաստան է, բայց ի վերջո տվեց Արցախը։ Եկավ ու ասաց՝ ՀՀ տարածքից մի քառակուսի միլիմետր չպիտի տանք, բայց 1500 քառակուսի կիլոմետր հանձնել է։ Եկավ ու ասաց՝ կոռուպցիա չպետք է լինի, բայց միա՛յն կոռուպցիա է։ Միայն երկուսուկես միլիարդ դոլարի չվճարված հարկ ունենք»,- ամփոփեց Հրանտ Բագրատյանը:
Պարագլուխն օրեր առաջ սենսացիոն ինքնախոստովանական ցուցմունք տվեց իր իսկ դեմ։
Մարտի 1-ին Փաշինյանն ինքն էր բախումներ հրահրում, ոստիկանների վրա քարեր նետելու կոչեր անում, իսկ հիմա, փաստորեն, նա ոստիկանության կողմից մարդկանց վրա լուսաձայնային նռնակ գցելն արդարացնում է։
«ՕրաԽնդիր» հաղորդաշարի այս թողարկման հյուրը «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցն է:
Հենց այս րոպեներին Բաղրամյան պողոտայում վճռվում է հայոց պետականության ապագան։
«Ո՞ւմ է պետք նրանց տաղանդը, եթե չունեն երկիր։ Ո՞ր երկրի, ո՞ր ազգի համար են ստեղծագործելու։ Այս հարցերը նրանց համար միգուցե կարևոր չեն, երևի մտածում են՝ այս երկիրը չի լինի, կգնան այլ տեղ, այնտեղ կապրեն ու կստեղծագործեն։ Դա արեցին մեծաքանակ տաղանդավոր արվեստագետներ, որոնք գնացին ԱՄՆ։ Էլի կարելի է գնալ, պարտադիր չէ միշտ ապրել նույն երկրում, բայց ոչ այն ժամանակ, երբ երկիրդ մահանում է։ Երկիրդ մայրդ է, ծնողդ, և եթե հիվանդ է, դու չես կարող թողնել-գնալ՝ պատճառաբանելով, թե ինքն արդեն առողջ չէ, հիվանդ է ու մեզ պետք չէ։ Այդպես չի լինում»։
Նիկոլը և նրա վարած քաղաքականությունը չունեն որևէ հեռանկար մեկ պարզ պատճառով՝ իրեն ուղղված որևէ հարցի նա այդպես էլ չի պատասխանել։
Պարագլուխը կարող է և չվիրավորվել իրեն թուրք անվանելուց, բայց առնվազն պարտավոր է լսել, թե ինչ են խոսում հենց իրենք՝ թուրքերն ու ադրբեջանցիները, հայերի ու Հայաստանի մասին։
Սրբազան շարժումը հետաքրքրական փուլում է, իշխանությունը և անձամբ Նիկոլ Փաշինյանը չէին սպասում նման զարգացումներ։ Եթե վեց տարի շարունակ օրակարգը թելադրում էր Փաշինյանը, հիմա նա է գնում Բագրատ Սրբազանի թելադրած օրակարգի հետևից, ավելին՝ չի էլ հասցնում։ Վերջին մի քանի օրերի գործողությունները, իշխանության տարբեր ներկայացուցիչների, ԶԼՄ-ների, ֆեյքերի հիստերիկ ռեակցիաներն այդ մասին են վկայում։ Փաշինյանի համար սա չափազանց վտանգավոր է, նա սովոր չէ դրան և այդ պատճառով՝ սարսափելի անհարմարության մեջ է։ 168TV-ի «#ՕրաԽնդիր» հաղորդման ժամանակ նման կարծիք հայտնեց քաղտեխնոլոգ Կարեն Քոչարյանը:
Ոստիկանության կարմիր և սև բերետավոր ստորաբաժանումները զինված և գազազած ավազակախմբեր են, որոնք գործում են վարչախմբի պարագլխի ուղիղ ցուցումով, երբ հանկարծ իր աթոռին մի բան է սպառնում։
Ոստիկանության գործառույթը հանցավորության դեմ պայքարն է և հասարակական կարգի պահպանությունը։
Կասկածներ ունեմ, որ ՔՊ-ականներն առհասարակ մուլտֆիլմեր են դիտել, գրքեր են կարդացել, բայց երևի ինչ-որ բան աչքներովն ընկել է։
Կառավարությունները կարող են որոշակի ազդեցությունների ենթարկվել, բայց այնուամենայնիվ, շատ դժվար կլիներ պատկերացնել, որ Հայաստանի պես երկիրը՝ իր արքետիպային արմատներով, իր բացառիկ համաձուլվածքով, իր պատմական և ներկա հավակնություններով, հնարավոր կլիներ մտցնել թշնամական կառավարման ռեժիմի մեջ։
Այս կիրակի «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժման կարևորագույն հանրահավաքն է, որտեղ տրվելու են մի շարք հարցերի պատասխաններ։
«Մեր գնահատականն այն է, որ ԼՂ քաղաքացիական բնակչությանը ուղիղ սպառնալիք չկա»,-ասում էր Փաշինյանը 2023-ի սեպտեմբերի 22-ին։
Մարդիկ՝ իրենց մտածելակերպով, մոտեցումներով, արժեքներով, տարբեր են, մարդիկ կան՝ վախկոտ են։ Երբ մարդը վախենում է, չարժե նրան մոտենալ, նա ավելի շատ վնաս կտա, մարտի դաշտում էլ է այդպես։ Մեր որդիները նահանջի հրամանին չեն ենթարկվել, այնքան զենք էլ չեն ունեցել, որ կարողանային տանկերի դեմն առնել, բայց առաջ են գնացել։
Բոլորս, շունչները պահած, հետևում ենք Սրբազանի խոսքին և ճիշտ պահին՝ գործողության կոչին։
Սրբազան շարժման առանձնահատկությունն այն է, որ միավորում է հանրության բոլոր բաժանարար գծերը։
«#ՕրաԽնդիր» հաղորդաշարի այս թողարկման հյուրը փաստաբան, իրավապաշտպան Հովհաննես Խուդոյանն է:
