Երբ Նիկոլ Փաշինյանը դեռ ընդամենը «Հայկական Ժամանակ» ընտանեկան թերթի ազատազրկված սեփականատեր էր, իսկ կինը՝ Աննա Հակոբյանը, նույն այդ թերթի խմբագիր, իրենց թերթում հաճույքով հրապարակում էին իրենց լրագրող, իսկ ներկայումս Հանրային հեռուստաընկերության «Լուրեր» ծրագրի տնօրեն Լուսինե Բարսեղյանի «Սպանելու հաճույքը» վերտառությամբ նյութը, որի բովանդակությունն արդեն երկու տարի ՀՀ նախագահի աթոռը չզբաղեցնող Ռոբերտ Քոչարյանի և նրա որդու՝ Սեդրակ Քոչարյանի աֆրիկյան հանգիստն էր կամ նրանց մասնակցությամբ սաֆարին:
«Այսօր Ադրբեջանից զատ, նաև մեկ այլ վտանգավոր բան է տեղի ունենում՝ Իսրայելի բանակը ցամաքային հարձակում է սկսել Լիբանանում։ Այսպիսով՝ Իսրայելը սադրում է, որպեսզի Իրանը մտնի ռազմական գործողությունների մեջ, սա նաև Միացյալ Նահանգների ցանկությունն է։
Հաջիևը նաև հայտարարել է, որ սահմանափակումներ պետք է կիրառվեն նաև Հայաստանի զինված ուժերի նկատմամբ, հիշեցնելով, որ «Իրաքի և Քուվեյթի պատերազմից հետո որոշակի սահմանափակումներ են կիրառվել՝ կապված իրաքյան զինված ուժերի զարգացման հետ», նույնը պետք է լինի նաև Հայաստանի զինված ուժերի դեպքում»։
Երկրի մոտալուտ կապիտուլյացիայի թեմայից շեղելու համար վարչախումբը հայ հասարակությանը որոշել է զբաղեցնել նոր թեմայով՝ դեպի Եվրոպա վիզաների ազատականացում, որի շուրջ բանակցությունները սկսվել են։
Եվ քանի որ նա այդ մասին խոսում է «Ժողովրդավարության բաստիոն» Հայաստանում՝ տասնյակ թիկնապահների զգոն հայացքի ներքո, որևէ մեկը չի ընդհատում ու հանուն ճշմարտության չի ուղղում՝ ասելով, որ նույն այդ ժամանակահատվածում պատմական ժանրին են վերագրվել նաև «Արցախ», «Արցախի մեր հայրենակիցներ», «Արցախի ինքնորոշման իրավունք», «հայկական երկու հանրապետություններ» արտահայտությունները։ Ու նաև այդ լռության պատճառով Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է իր անհոգնել ընթացքը նաև Հայաստանի Հանրապետությունը պատմական ժանրին վերագրելու ուղղությամբ։
2020 թվականի ողբերգական պատերազմի ավարտից 4 տարի անց Նիկոլ Փաշինյանը ցանկանում է «Խաղաղության պայմանագիր» կնքել Ադրբեջանի հետ: Ոչ թե ուղղակի ցանկանում է, այլ դրա համար պատրաստ է և դիմում է բոլոր հնարավոր ու անպատկերացնելի նվաստացումների՝ համաձայնելով կատարել Ադրբեջանի/Թուրքիայի, իրենց շահերի բերումով վերջիններիս պաշտպանող բազմաթիվ այլ երկրների պահանջները։ Բայց հենց ինքը՝ Փաշինյանը, հայտարարում է, որ այդ պայմանագիրը կնքելուց հետո էլ ինքը չի կարող երաշխավորել, որ նոր պատերազմ չի լինի:
Նիկոլ Փաշինյանը մայիսի 22-ին խորհրդարանում առաջին անգամ ցույց տվեց այն քարտեզը, որով Տավուշ-Ղազախ հատվածում, իր ձևակերպմամբ, իրականացվել է սահմանի վերարտադրություն։
Երեկ և այսօր որպես դիվանագիտական մեծ ձեռքբերում ներկայացված սահմանազատման և սահմանագծման այսպես կոչված գործընթացը ոչ այլ ինչ է, քան ադրբեջանական վերջնագրի անվերապահ կատարում։Չնայած իշխանությունների կողմից թմբկահարվող անհոդաբաշխ արձանագրումներին, արդեն կասկածից վեր է, որայս հակաիրավական գործընթացը լրջագույն հարված է Հայաստանի տարածքային ամբողջականությանն ու ինքնիշխանությանը։
«Մեր երկրում, ինչպես շատ երկրներում, շարժիչ ուժը երիտասարդությունն է, որը 2018 թվականին խաբվեց, խաբվեց խոստումներին, որ կունենա լավ ապագա, բայց ստացավ մահ, պատերազմ և անվերջ կապիտուլյացիոն գործընթաց»,- նշեց Հենրիխ Դանիելյանը։
«Լուծումը հետևյալն է՝ կարծում եմ՝ ստեղծվել էր բանակցային մի խումբ, այդ խմբի ստեղծումը հետևեց նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթին։ Բացի դրանից, մեր երկրի վաստակաշատ նախկին պաշտոնյաներից մեկը շատ հանգամանորեն ներկայացրեց, թե ինչպիսին է ԵԱՀԿ-ի դիրքորոշումը սահմանազատման ու սահմանագծման հարցում։ Ուղղակի պետք էր այդպես շարժվել՝ կապիտուլյացիայից հետո ակնհայտ է, որ առանց միջնորդների բանակցությունները մեզ տանում են շատ վատ տեղ ու ակնհայտ ձախողումների»։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը միջազգայնագետ, «Հայաքվե» նախաձեռնության անդամ Արմեն Մանվելյանն է։
Միայն վերջին մեկ-երկու ամիսներին իշխանությունը հանդես է եկել այնպիսի նախաձեռնություններով, որոնց միակ իմաստն ու նպատակը քաղաքացիներից ավելի շատ գումարներ կորզելն է՝ ամենատարբեր անվանումներով ու հռչակումներով։ Մինչև իշխանության գալը հիմնականում վարձով բնակարաններում ապրող պաշտոնյաները որոշեցին հարկային դաշտ բերել վարձակալության հանձնվող անշարժ գույքի շուկան, այլևս մարդիկ պետք է հարկեր վճարեն իրենց կողմից տրվող վարձով բնակմակերեսների համար։
Մանավանդ անցած 3 տարիներին ՀԱՊԿ-ը ցույց տվեց, որ չի կարող, կամ ավելի շուտ՝ չի ցանկանում ապահովել մեր անվտանգությունը։ Որպես ՀԱՊԿ-ի այլընտրանք՝ ներկայացվում է ՆԱՏՕ-ն։ Սակայն ՆԱՏՕ-ի հետ կապված Հայաստանն ունի մեծագույն խնդիրներ, որոնցից առաջինն այն է, որ ՆԱՏՕ-ն չի շտապում մտնել մեր երկիր և ապահովել մեր անվտանգությունը։ Դրա համար նա ունի իր պատճառները․ նախ՝ այստեղ հաստատված է Ռուսաստանի գերիշխանությունը, և ՆԱՏՕ-ի համար խնդրահարույց է Ռուսաստանի հետ հակամարտության նոր օջախ ստեղծելը։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Հայ ազգային կոնգրես (ՀԱԿ) կուսակցության փոխնախագահ Լևոն Զուրաբյանն է։
«Ցավոք, Հայաստանի իշխանություն հանդիսացող խմբավորումներն ամեն կերպ ցանկանում են մոռացության մատնել և փակել մեր ժողովրդի հաղթական էջերից մեկը՝ Արցախի հիմնահարցը: Մենք՝ երիտասարդներս, ոչ մի կերպ չենք պատրաստվում մոռացության մատնել այն»,- հայտարարել են մասնակիցները:
Սեպտեմբերի 28-ին Արցախի Հանրապետության Նախագահ Սամվել Շահրամանյանը հրամանագիր էր ստորագրել 2023 թ․ սեպտեմբերի 19-ից հետո ստեղծված իրավիճակից բխող գործողությունների մասին, որում, մասնավորապես, նշվում է՝ մինչև 2024 թ․ հունվարի 1-ը լուծարել պետական բոլոր հիմնարկները և դրանց ենթակա կազմակերպությունները, և Լեռնային Ղարաբաղի (Արցախի) Հանրապետությունը դադարում է իր գոյությունը։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը միջազգային իրավունքի մասնագետ, քաղաքագետ Վարդան Պողոսյանն է։
Այսօր խորհրդարանում լրագրողների հետ զրույցում ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ, ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Իշխան Սաղաթելյանն ասաց, որ Արցախի ու Հայաստանի փրկության համար Դաշնակցությունը պատրաստ է ներգրավվել ցանկացած արդյունավետ քննարկման ու համագործակցության մեջ։
«Նիկոլ Փաշինյանը հասարակությանը թողեց մեկ ընտրություն. կա՛մ Նիկոլի ասածներին սատարում և մասնակից է դառնում նոր դավադրությանը, կա՛մ դիրքորոշում է արտահայտում և ասում է, որ իր անունից որևէ մեկը Արցախը հանձնելու, Հայաստանը կապիտուլացնելու, անկլավներ կոչվածը հանձնելու իրավունք չունի»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Քրիստինե Վարդանյանը:
ՀՀ իշխանությունները՝ ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, այս խնդրում իրենց պատասխանատվությունը չեն տեսնում, չեն ընդունում, որ այս խնդրի հասցեատերը նաև իրենք են, ոչ միայն Ռուսաստանը:
Գրեթե օրինաչափություն է դարձել, որ իշխանությունները պարբերաբար թիրախավորում են Երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանին։ Դա, սովորության համաձայն, անում են որպես խայծ օգտագործելով այն, ինչը մինչև 2018 թվականի իշխանափոխությունը տարիներ շարունակ շրջանառվում էր Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա թիմակիցների կողմից, իսկ արդեն չորսուկես տարի դարձել է իշխանական քարզչության անբաժանելի մասը։
Սրանից մեկ օր առաջ մարզպետների հետ հանդիպմանն էլ նա ասել էր, որ 2020թ. նոյեմբերի 9-ի լույս 10-ի գիշերը հայտնի դարձած վատ պայմանավորվածությունների իրագործումը վատ լուրերի երկրորդ ալիք է ստեղծում՝ վստահեցնելով, որ պատրաստ է մինչև վերջ կրել այս բեռը, որովհետև համոզված է՝ այդ վատ լուրերի այլընտրանքը ավելի վատը կարող է լինել:
Օկուպացված Շուշիում նոյեմբերի 8-ին Ադրբեջանի նախագահը հերթական անգամ, բռունցքը սեղմելով, ռազմատենչ հայտարարություններով հանդես եկավ՝ հերթական անգամ սպառնալով Հայաստանին պատերազմով, պահանջելով Հայաստանից, իր ձևակերպմամբ, «Զանգեզուրի միջանցք»։
Պետք է դիմագրավել Հայաստանին սպառնացող նոր կապիտուլյացիային։ Պատրաստ լինենք ամեն տեղ՝ պետական սահմաններին, մեր քաղաքների փողոցներում ու հրապարակներում և հատկապես Երևանում։
