Սյունեցի քանդակագործ, ազատամարտիկ Աշոտ Ավագյանը վստահ է՝ քանի դեռ Հայաստանում իշխանության է Նիկոլ Փաշինյանը՝ իր «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության անդամներով, 2025 թվականն էլ նախորդ 6 տարիների նման լինելու է ոչ թե ձեռքբերումների, այլ կորուստների տարի։
Սերժ Սարգսյանի կառավարման տասնամյակում այդ սկզբունքների հենքով բանակցային փաստաթղթի տեսք ստացավ Կազանյան կոչված տարբերակը (2011թ. հունիս), իսկ դրանից հետո եղած գաղափարները, առաջարկությունները, տարբերակները եղել են աշխատանքային մոտեցումներ՝ non paper ձևաչափով։
Կշարունակեն ավելի վատ ապրել նաև հաջորդ տարի, քան ապրում էին այս տարի, քանի որ վարչախումբը, ինչպես այս տարի, բյուջեում միջոցներ չի գտել՝ այս մարդկանց կյանքը եթե ոչ՝ բարելավելու, ապա գոնե՝ չվատացնելու համար։
«2018 թվականից մենք ապրում ենք պերմանենտ աղետի, ողբերգության մեջ, և 2018 թվականից ամեն օր կանգնած ենք ՀՀ պետականության կորստի գոյաբանական վտանգի առաջ»,- 168․am-ի հետ զրույցում ԱԺ նախկին պատգամավոր, «Ժողովրդավարություն և անվտանգություն» ՀԿ ղեկավար, քաղաքական գործիչ Նաիրա Զոհրաբյանն այս արձանագրումներով ամփոփեց 2024 թվականը, իսկ 2025 թվականի սպասումներում կարևորում է իշխանափոխության հրամայականը։
«Ցավոք սրտի, ոչ մի դրական սպասում չի կարելի ունենալ, եթե Հայաստանում իշխանության մնա Նիկոլ Փաշինյանը: 2025թ. մեր միակ սպասումը պետք է լինի այն, որ նա մեկ օր շուտ վռնդվի իշխանությունից՝ էդ իր փոքրիկ մնացած հանցավոր խմբի հետ:
«Ցավոք, Հայաստանի այս իշխանությունները նման կարողություն չունեն, անկարող են նման քաղաքականություն վարել, և, բնականաբար, միակ ճանապարհը Հայաստանի համար այս դժվար իրավիճակները շրջելու, «տաք» պահերից դուրս գալու և «մեջքը շտկելու», դա իշխանափոխությունն է: Այլապես ներկա թույլ, թուլամորթ և ձախողված իշխանության պարագայում ինչ իրավիճակ էլ լինի, անգամ, եթե բարվոք կացություն ստեղծվի, Հայաստանը չի կարող առաջ գնալ»:
«ՀՀ նախկին երեք նախագահները Ղարաբաղը տալիս էին, Ալիևն էլ ասում էր՝ չէ՜, չեմ ուզում, ես սպասում եմ Իջևանից Նիկոլը գա ու պարտադիր Նիկոլի ձեռքից վերցնե՞մ… Բա սա գժություն չէ, ի՞նչ է»,- «Պրեսսինգ» հաղորդաշարում ասաց Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) Գործադիր մարմնի (ԳՄ) անդամ, ՀՀ Ազգային ժողովի (ԱԺ) նախկին փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովը:
Անվտանգության, ռազմական հարցերով փորձագետ Հայկ Նահապետյանի գնահատմամբ՝ Հարավային Կովկասի ու Հայաստանի համար մարտահրավերներն ավելանում են, դրանք ավելի վտանգավոր կդառնան 2025 թվականին, եթե ՀՀ-ում որևէ քայլ չձեռնարկվի, մեծ խնդիրներ են սպասվում երկրին։
«Մինսկի խմբի համանախագահությամբ ընթացող բանակցությունները նրա մասին էին, որ Արցախի խնդիրը լուծվում էր: Ինձ որ ասում են՝ սա լուծվող խնդիր էր՝ ինչի՞ չէիք լուծում, ես ասում եմ՝ բա էդ դեպքում ի՞նչ էր անում Սերժ Սարգսյանը Կազանում: Գնացել էր էդ խնդիրը լուծելու, չէ՞: Ինչո՞ւ չեղավ… Որովհետև գուցե այդ խնդիրը լուծելու պահը հասունացած չէր»,- «Պրեսսինգ» հաղորդաշարում ասաց Հայաստանի հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) Գործադիր մարմնի (ԳՄ) անդամ, ՀՀ պաշտպանության նախարարի նախկին առաջին տեղակալ Արտակ Զաքարյանը։
Հայաստանի կառավարությունը 2025 թվականին համար նախատեսել է հավաքել 2 տրլն 873 մլրդ դրամի հարկեր, տուրքեր և այլ եկամուտներ, ծախսել 3 տրլն 482 մլրդ դրամ, և քանի որ պետական բյուջեի ծախսերը գերազանցում են եկամուտները, բյուջեում առաջանալու է դեֆիցիտ՝ 609 մլրդ դրամի չափով։
Ֆրանսիայում աշխատաժամանակի կրճատումը հանգեցրեց տնտեսական աճի տեմպի 0,5 տոկոսային կետի կրճատման։ Հայաստանում նվազումն անհամեմատ ավելի մեծ կլինի՝ հաշվի առնելով տնտեսության տեխնիկական հետամնացությունն ու ցածր արտադրողականությունը։
«2025 թվականը հայ ազգի համար պետք է լինի պայքարի շարունակության, չհիասթափվելու տարի։ Ցանկացած միջոցով, որով մենք կարող ենք հասնել իշխանափոխության և դրանով կանխել Հայաստանի երկրորդ ու անդառնալի կապիտուլյացիան, մենք բոլորս՝ լինի կենտրոնացված թե ապակենտրոն ձևով, կոնսենսուսը դա պետք է լինի, որ բոլորս պետք է պայքարենք։ Յուրաքանչյուրս մեր պայքարի մեջ պետք է լինենք արդյունավետ։
«Հես ա Նոր տարի է գալիս, հիմա կսկսեն շտապօգնությունների «կալոնաները» դեպի թաղամասեր, կասեն՝ «յոթ օրվա բուդը կերանք, մտածում էինք՝ էս տարի չենք թունավորվի, բայց թարս է, էս տարի էլ թունավորվեցինք»»,- կառավարության նիստում Նիկոլ Փաշինյանն էր այս ոճով տրակտատ կարդում սննդի համար արդյունավետ ծախսելու մասին։
Եթե հակիրճ բնութագրենք այդ նախաձեռնությունը, ապա այն ակներև հետապնդում է պատմաիրավական ակնհայտ հիմքերը հիմնովին կեղծելու, խեղաթյուրելու միջոցով, արդեն հիմնական օրենքի ուժով Արցախի հարցը նենգափոխելու, այն մեկընդմիշտ փակելու, Հայաստանից բռնազավթած տարածքները չվերադարձնելու համար իրավական հիմքեր ստեղծելու և մեր երկրի նկատմամբ նոր հավակնություններ ամրագրելու, այդ թվում՝ մեր երկրին նոր Սահմանադրություն պարտադրելու հստակ նպատակ։
Տարիներ առաջ օտարերկրյա կապիտալը շատ ավելի մեծ վստահություն ուներ ու ակտիվություն էր ցուցաբերում Հայաստանում իրականացվող շինարարության նկատմամբ։ Որպեսզի պատկերացնեք, ասենք, որ 2017թ. առաջին 10 ամիսներին օտարերկրյա ներդրումները շինարարության մեջ անցնում էին 74 մլն դոլարից։ Այս տարի 20-21 անգամով պակաս են։
2023 թվականի տարեվերջին, երբ ամփոփում էինք հաշվետու տարում ՀՀ պաշտպանության նախարարության, նախարարի աշխատանքը կամ համագործակցությունը լրատվամիջոցների հետ, գրել էինք, որ 2018 թվականի իշխանափոխությունից հետո, ըստ էության, միայն Դավիթ Տոնոյանն է ՀՀ պաշտպանության նախարարի կարգավիճակում ասուլիսային կամ ճեպազրուցային տարբերակով պահպանել շփումը լրագրողների հետ և պատասխանել նրանց հարցերին, և նրա պաշտոնանկությունից հետո այս «կանոնը» չի պահպանվել ո՛չ Վաղարշակ Հարությունյանի, ո՛չ Արշակ Կարապետյանի, և դրանից հետո մոտ 2 տարի՝ ո՛չ էլ Սուրեն Պապիկյանի օրոք:
«Մարդիկ հիմա թմբիրի մեջ են, իրենց թվում է՝ վտանգները շատ հեռու են, բայց այդ վտանգները շատ մոտ են: Ցանկացած պահի կարող է ռազմական էսկալացիա սկսվել՝ ցանկացած պատրվակով: Մենք այս իրավիճակում քննարկում ենք, թե 30 տարի առաջ ով էր մեղավոր: Սա իշխանությունների բերած օրակարգն է. Անցյալը բերել են ասպարեզ, որ հասարակության ուշադրությունն ապագա վտանգներից շեղի»,- ընդգծեց նա՝ նշելով, որ, այսպես կոչված, խաղաղության պայմանագրի կետերից յուրաքանչյուրը կարող է դառնալ նոր պատերազմի լեգիտիմ հիմք»:
Լամարա Մանուկյանը նաև ասաց, որ այսօր կորոնավիրուսն ու շնչառական վիրուսները նույն ընթացքն ունեն, հետևաբար՝ Նիկոլ Փաշինյանի հրապարակումն ինչ-որ առումով անհիմն է։
«5 հարց՝ Արմեն Աշոտյանին» հեռակա զրույցի շրջանակներում ՀՀԿ փոխնախագահ, քաղբանտարկյալ Արմեն Աշոտյանը դարձյալ պատասխանել է քաղաքացիների հարցերին:
Նախաամանորյա տասնօրյակը երկրի քաղաքական կյանքում նշանավորվեց գործող վարչապետի՝ նախկին նախագահներին ուղղված բանավեճի մարտահրավերով իր առաջարկած պնդման վերաբերյալ․ «1994 թվականից ի վեր, այսինքն հրադադարից հետո, մեկնարկի պահից՝ բանակցային գործընթացը եղել է Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմ վերադարձնելու մասին»:
Արթուր Խաչիկյանը հարց հնչեցրեց՝ ինչո՞ւ Նիկոլ Փաշինյանը նախկինում չէր ասում, թե Հայաստանի նախկին ղեկավարներն Արցախն Ադրբեջանի կազմում են ճանաչել. «Նա խոսում էր թալանից, կոռուպցիայից, բա ինչո՞ւ չէր ասում, որ Արցախը ճանաչել են Ադրբեջանի կազմում: 2016թ. հետո 400 հեկտարի համար քննադատում էին, իսկ ինչո՞ւ չէին ասում, որ ոչ միայն 400 հեկտար, այլև ամբողջ Արցախը նրանք արդեն զիջել են: Եթե Արցախն արդեն զիջված էր 35 տարի, ինչի՞ մասին էին խոսում»:
Չմոռանանք, որ Փաշինյանը 2020 թվականի նոյեմբերի 9-10-ի եռակողմ հայտարարությունը ևս «թռած» է ստորագրել՝ կադրից դուրս: Իսկ առջևում նրան շատ ավելի լուրջ փախուստներ են սպասվում… Իսկ մինչ այդ Փաշինյանը փախնելու է իր իսկ հայտարարություններից, օրինակ, որ՝ «Հայաստանի՝ փաստացի բոլոր ժամանակների պաշտոնական դիրքորոշումն է, որ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը, այսինքն՝ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը, մեզ համար ռազմավարական դեր ունի»։
«Այնպես չէ, որ Լուկաշենկոն մեր աչքի լույսն է, բայց հիշեցնեմ՝ Լուկաշենկոն Բելառուսը ղեկավարում է սկսած այն ժամանակից, երբ Հայաստանում նախագահ էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, դրանից հետո՝ Ռոբերտ Քոչարյանը, Սերժ Սարգսյանը։ Այդ ինչպե՞ս է ստացվում, որ նախկին նախագահների ժամանակ Լուկաշենկոն այդպես չի իրեն պահում, բայց Նիկոլ Փաշինյանի օրոք նման պահվածք է դրսևորում։ Այդ բանավեճը, որն ամբողջ աշխարհը տեսավ՝ Փաշինյանի ու Լուկաշենկոյի միջև, շատ բացասական կարող է անդրադառնալ մեր երկրի իմիջի վրա»,- 168.am-ի հետ զրույցում նշեց Արմեն Պետրոսյանը։
«Մեկ բան հստակ է՝ Արցախը ծախվել է, Արցախը տրվել է զուտ իր հայտարարությունից հետո, դրա մասին վկայում են Պուտինի, Ալիևի խոսքերը, այդ թվում՝ բոլոր խելամիտ մարդկանց խոսքերը, Նիկոլն էր, չէ՞, ասում՝ ճանաչում ենք Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ 86.600 քկմ-ով՝ ներառյալ Արցախի Հանրապետությունը։ Ու այսքանից հետո ինչո՞ւ մենք այդքան զոհ ունեցանք՝ 2020 թվականին կորցրեցի միակ որդուս, 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին՝ աղջկաս նշանածին, ով որդուս մտերիմ ընկերն էր։ Հիմա ո՞րն է այս անմեղ երեխաների մեղքի բաժինը, որ հայրենասե՞ր են եղել, որ չե՞ն թողել իրենց դիրքը։ Հիմա այսքանից հետո, ես Նիկոլին ինչպե՞ս ասեմ՝ դու մարդ ես, կամ ղեկավար ես, քո հետ կարելի է ինչ-որ բան քննարկել»,- նշեց նա։
«Նիկոլ Փաշինյանը չի կարող ասել՝ ժողովո՛ւրդ, Ալիևի սիրուն աչքերի համար զիջում եմ անում։ Ինքը պետք է ինչ-որ ձևով ասի, որ «ինքնիշխանություն ենք պահում, դաշնակիցները չեն օգնում Հայաստանին, ուժային բալանս է փոխվել, աշխարհը գտնվում է փոթորկուն վիճակում», և այլն։ Շատ հեշտ կլիներ ասել հակառակը, որ ագրեսիա չկա, բայց դա խելամիտ չէ, որովհետև այդպես չէ»։
168․am-ը հետաքրքրվեց, թե ովքե՞ր են այդ տեղեկատուները, նա պատասխանեց․ «Անդրանիկ Քոչարյանը, ժամանակին բեղավոր էր, հետո՝ մորուք պահեց․․․ Անդրանիկ Քոչարյան, մի ճաղատ, մորուքով ու ակնոցով մեկը կա՝ Արթուր Հովհաննիսյանը, ում դատի ենք տվել, Արփի Դավոյանը»։
Երկիրը ղեկավարում է մարդ, ով, ինչպես գրեթե բոլոր կենսական հարցերում, գործում է հակառակ տրամաբանությամբ ու հակառակ հաջորդականությամբ։
Հանրային հեռուստաընկերությունը 2-րդ անգամ է կարմիր գիծ տրորում։ Բայց եթե այս իշխանությունները կարող են Կաթողիկոսի ճանապարհը փակել Սարդարապատում, ինչո՞ւ Հ1-ը չի կարող չհեռարձակել Վեհափառի ամանորյա ուղերձը։ Ամեն ինչ այլևս սպասելի է ՀՀ այս իշխանություններից:Սա թող դաս լինի այն հոգևորականների համար, ովքեր հարմարվողական մոտեցում են ցուցաբերում ու շարունակում համագործակցել այս իշխանությունների հետ։ Ես չեմ հասկանում՝ ինչպե՞ս կարելի է լինել բարձրաստիճան հոգևորական ու հարմարվել նրա հետ, ինչ անում են Վեհափառի նկատմամբ։ Սա թշնամի պետությունների երազանքն է։
168.am-ի հետ զրույցում ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար Տիգրան Աբրահամյանը նշեց, որ այդ հանդիպումները, փոխայցերն առաջին հերթին բխում են Թուրքիայի և Ադրբեջանի միջև առկա իրավապայմանագրերից, որոնք ենթադրում են քաղաքական, դիվանագիտական, ռազմական, քարոզչական-տեղեկատվական ուղղություններով գործողությունների ներդաշնակեցում:
Արցախի բանակցային գործընթացի մասին Նիկոլ Փաշինյանի վերջին գրառումը փորձագետները, Արցախի ԱԺ պատգամավորները որակում են՝ որպես աբսուրդ, իրականությունից կտրված։
