Հարաբերությունները պետք է թեթև լինեն։ Հեշտ պետք է լինի հենց սկզբից։ Առաջին իսկ րոպեներից։ Ձեզ առավել հարմար է այն մարդը, ում հետ միանգամից կարծես տարիների ծանոթներ լինեք, քան այն մարդը, ում հետ պետք է տարիներով մերվել։
Մենք բոլորս էլ գիտենք, թե ինչպես է փոխվում տղամարդը երեխայի ծննդից հետո։ Նա կարող է լինել ամենաուշադիր ու հոգատար հայրը, մեկ ուրիշն էլ կխուսափի պատասխանատվությունից և ընդհանրապես կարող է փախչել։ Ինչպե՞ս նախապես իմանալ նրա ապագա արարքների մասին։
Ցանկության դեպքում մենք յուրաքանչյուր պահի կարող ենք համացանցում շփվել նրանց հետ, ում հետ ուզում ենք, բայց մի՞թե այդպիսի շփումն իսկական ընկերության վկայություն է: Միաժամանակ մարդիկ, ովքեր մեզ շրջապատում են ամենօրյա կյանքում, և որոնց վրա մենք սովորել ենք հույս դնել, կարող են նույնքան անհուսալի լինել, որքան վիրտուալ աշխարհի մեր ընկերները:
Երեխան կարող է օժտված լինել ստորև բերված ոլորտներից մեկում կամ մի քանիսում:
Քույր-եղբայրների միջև մղվող «պատերազմն» աշխարհի չափ հին պատմություն ունի։
Շատ կանանց դեռ մանկությունից սովորեցնում են, որ միշտ պետք է պահպանել հանգստությունը, դիմացկուն լինել։ Սովորեցնում են լինել հնազանդ ու սպասել, որ փոթորիկն անցնի ինքնին։
Հարաբերություններ կառուցելու և զուգընկեր ընտրելու համար պետք է կանգ առնել նրանց վրա, ովքեր ձեզնից կախված չեն լինի, և ում հետ դուք կկարողանաք զարգանալ։ Եթե տղամարդը կնոջից սեր է ուզում, պետք է փնտրի տնտեսապես անկախ կնոջ, որպեսզի վստահ լինի, որ վերջինս իր հետ է հաստատապես ոչ փողի համար։
Գաղտնիք չէ, որ խոսքով կարելի է խոցել, բայց կարելի է և բուժել։ Հենց այդ պատճառով է այդքան կարևոր մտերիմ մարդուն ասել, թե ինչ եք զգում նրա նկատմամբ, և, թե որքան է նա թանկ ձեզ համար։ Դրա համար էլ մեզ համար էլ է հաճելի լսել այդպիսի բառեր մեր հասցեին։
1. Լինելով դժբախտ մարդիկ` Դուք ոչ մի կերպ չեք կարող այնպես կառուցել հարաբերությունները երեխայի հետ, որպեսզի նա երջանիկ լինի: Իսկ եթե ծնողները երջանիկ են, ապա հատուկ ոչինչ անել պետք չէ:
Հոգեբան Ելենա Մակարենկոն կազմել է այն արտահայտությունների ցանկը, որոնք անպայման պետք է ասես երեխայիդ, որպեսզի նա ձևավորվի որպես լիարժեք անհատականություն, լինի երջանիկ և ուրախացնի ուրիշներին, գնահատի այն, ինչ ունի, և լինի շնորհակալ։
Հոգեբանական բեսթսելերների հեղինակ, փորձագետ Թիմ Էլմորն իր հետազոտությունների արդյունքում պարզել է ծնողների տիպիկ սխալները, որոնք երեխաների մեջ նախապես ծրագրավորում են անվստահություն և սահմանափակում կարիերայում ու անձնական կյանքում հաջողակ դառնալու նրանց հնարավորությունները:
Երջանիկ զույգերը պատմել են, թե ինչն է իրենց թույլ տալիս մնալ միասին եւ հարմարավետ զգալ:
Վիճակագրության համաձայն՝ տղամարդկանց 44 տոկոսն ինքնուրույն է իմանում կնոջ դավաճանության մասին, 30 տոկոսը դրա մասին իմանում է կնոջից, 21 տոկոսը՝ պատահաբար, 3 տոկոսին էլ օգնություն է անհրաժեշտ լինում:
Երեխայի դաստիարակությունը երկար ճանապարհ է, որն առաջացնում է մի շարք դժվարություններ: Նրանից, թե ինչ են ծնողները վաղ հասակում ներդնում իրենց երեխաների սրտերում և մտքերում, կախված է նրանց հետագա ամբողջ կյանքը:
Մինչև իրենց կյանքի վերջը միասին ապրելու որոշում կայացրած երջանիկ զույգերը գիտեն, թե ինչպես իրենց հարաբերություններն ավելի ամուր ու երկարաժամկետ դարձնեն: Իհարկե, ցանկացած հարաբերություն անքակտելի դարձնող կախադական բաղադրատոմս չկա, բայց կան գաղտնիքներ, որոնց մասին ցանկալի է իմանալ ցանկացած զույգի:
Եթե ձեր երեխան համառ է կամ նույնիսկ կամակոր, հնարավոր է, որ նա պարզապես կամքի մեծ ուժ ունի։ Ուժեղ երեխաները համաձայն են ապրել միայն իրենց սեփական կանոններով։
Մի՞թե սերը չի նշանակում՝ ուրիշ մարդու պահանջմունքները քո պահանջմունքներից վեր դասել: Երևի հենց դա է անվերապահ սերը: Սիրել նշանակում է՝ փոխարենը՝ չսպասել ոչինչ:
Յուրաքանչյուր ծնող ունի երեխաների դաստիարակության իր կանոնները։ Ինչպես ցույց է տալիս վիճակագրությունը, մեծ մասը հետևում է այն կանոններին, որոնք իրենց են փոխանցվել նախորդ սերունդներից։
30-ամյա փորձառություն ունեցող ընտանեկան հոգեբանը պատմում է կարևորագույն բաների մասին, որոնք հաճախ մենք բաց ենք թողնում մեր տեսադաշտից` փորձելով երեխայից մարդ մեծացնել:
Արդյո՞ք դուք մտածել եք այն մասին, թե ինչու մեր երեխաները չեն ուզում մեզ հետ ժամանակ անցկացնել:
Առաջին հայացքից կարող է թվալ, թե ավելի գրավիչ արտաքինով օժտված մարդիկ հեշտությամբ են զուգընկեր գտնում: Սակայն նման կարծիքը միշտ չէ ճիշտ դուրս գալիս:
Կանանց ու տղամարդկանց իրական իրավահավասարության հասնելու համար, այդ թվում՝ աշխատանքի վարձատրության առումով, կպահանջվի եւս 202 տարի:
Ուժեղ և անկախ կինը միշտ անկեղծ կլինի ձեզ հետ, երբ գործը հասնի իր պահանջմունքներին: Այնպես որ, դուք պետք է վստահ լինեք, որ լիովին պատրաստ եք դրան:
Ներքին համոզմունքներով ամրագրված ազնվությունը, բարությունը, ազատությունն ու բարոյական արժեքները մարդու դաստիարակության գլխավոր սկզբունքներն են։
Ես փորձում եմ, ես աշխատում եմ… Ես դեռ չգիտեմ, որ խնդիրը ես չեմ, այլ նրանց անհամաչափ սպասումների մեջ է այն։ Նրանք կարծես թե համարում եմ, որ ես ամեն ինչ կարող եմ անել, բայց ծուլանում եմ։
Բժիշկ Նիկոլաս Կարդարասը՝ ամերիկյան խոշորագույն վերականգնողական կենտրոններից մեկի գործադիր տնօրենը և նախկին կլինիկական պրոֆեսորը, գրել է «Լուսավորվող երեխաներ. ինչպես է էկրաններից կախվածությունը խլում մեր երեխաներին, և ինչպես հաղթահարել տրանսը»։
Երեխայի դաստիարակության պրոցեսը բոլորովին էլ հեշտ գործ չէ, ունի բազմաթիվ նրբություններ ու բարդություններ։ Չի լինում այնպես, որ երեխաներն իրենք իրենց մեծանան, որ դու հոգ տանես միայն նրանց առողջ սննդի ու մաքուր վերնաշապիկների մասին, իսկ հետո մի օրում երեխան հանկարծ արթնանա արդեն մեծ։ Յուրաքանչյուր ծնող գիտի, որ դա այդպես չէ։
Միայն բարձը գիտի ճշմարտությունն այն մասին, թե ինչ է կատարվում քո ներսում։ Եվ անցած գիշեր քո արցունքները կրկին թրջել են այն։ Առաջ դու քեզ սիրված ու առանձնահատուկ էիր զգում նրա կողքին։ Իսկ հանկարծ դու սկսեցիր նրա ատելությունը զգալ։ Եվ դա շարունակվում է։ Այդ ցավը չի անցնում։ Օրեցօր նա դանդաղ սպանում է քո մեջ դեռևս մնացած երջանկության մնացորդները։ Այն փոթորկում է հոգիդ ու քայքայում քեզ։
Ընտանիքն անորոշության աշխարհում հարմարավետության մի կղզյակ է։ Ընտանեկան կապերն անհավանական ու չքանդվող կապեր են։ Դա ուս է, որի վրա միշտ կարող ես հույս դնել, ոգեշնչման աղբյուր ու առաջ շարժվելու ցանկություն, ջերմություն, սեր և հոգատարություն։
Հոգեբանի գնահատմամբ՝ շատերը համոզված են, որ իսկական ընտրության ազատություն չկա, որ կան բաներ, որոնք կարելի է անել, և կան այնպիսիները, որ չի կարելի անել։ Եվ սա օրինապահ լինելու մասին չէ, այլ մարդկանց, ովքեր վստահ են, որ երբեք չեն կարողանա երազանքները կյանքի կոչել, ապրել այնպես, ինչպես ուզում են, և այդ ամենը՝ այն հոգեբանական որոգայթների պատճառով, որ հենց իրենք էլ դնում են իրենց առջև։