Eթե դուք հանկարծ զգաք, որ երազանք չունեք, ես պատրաստ եմ իմ երազանքով կիսվել ձեզ հետ: Վստահ եմ, որ միասին մենք այսօր կարող ենք ստեղծել ապագան, որպեսզի վաղը երազանքից ավելի վեր բարձրանանք:
Չկա մարդ, ով հաջողակ է, երբեք ետ չի կանգնել ու սխալներ թույլ չի տվել: Կան միայն հաջողակ մարդիկ, ովքեր սխալներ են թույլ տվել, բայց հետո փոխել են իրենց պլանները՝ հաշվի առնելով այդ սխալները: Ես այդ մարդկանցից մեկն եմ:
1977թ. հայազգի աշխարհահռչակ գիտնական, ֆիզիկոս, գյուտարար Միշել (Միքայել, Մայքլ) Տեր-Պողոսյանի (Michel Ter-Pogossian) ստեղծած համակարգչային տոմոգրաֆը իսկական հեղափոխություն է առաջացրել բժշկության մեջ: Նա Պոզիտրոնային ճառագայթման տոմոգրաֆիայի (Positron emission tomography (PET)) հայրերից մեկն է, ով մեծ ճանաչում և հեղինակություն ունի գիտության աշխարհում:
Նույն Բենքեր-Սարաֆյանին են պատկանում ավտոսիրողներին քաջ հայտնի բենզինային պոմպի (արտոնագրված 1961 թվականին` թիվ 2.977.862 արտոնագրով), ինչպես նաև ավտոյուղի չափիչի (արտոնագրված 1957 թվականին` թիվ 2.977.813 արտոնագրով) գյուտերը:
Մի ամուսնացեք մանրադրամի համար դրամապանակ ունեցող տղամարդու հետ: Ես թքած ունեմ՝ ինչ եք մտածում դուք իմ մասին: Ես ձեր մասին ընդհանրապես չեմ մտածում: Եթե դուք ցանկանում եք ունենալ մի բան, որը երբեք չեք ունեցել, ստիպված եք անել այն, ինչ երբեք չեք արել:
1940-ականների վերջերին Կալիֆոռնիայից մի հայտնագործող շրջում էր ԱՄՆ-ի գործարաններով՝ առաջարկելով գնել իր «հեղափոխական» հայտնագործության հեղինակային իրավունքները։ Հայտնագործության «հեղափոխականությունն» այն էր, որ տաք և սառը ջրերի երկու ծորակների փոխարեն՝ գործում էր միաբռնակ ծորակ։ Ամերիկացի ճարտարագետները հեգնեցին այդ գաղափարը, նրանցից մեկն անգամ, նայելով հայտնագործության նախագծին, ասաց.
Ընտանիք ստղծելու համար բավական է սիրել, իսկ այն պահպանելու համար պետք է համբերել եւ ներել սովորել։
McDonald’s-ի հիմնադիր Ռեյ Քրոկ: Մինչև 52 տարեկանը անձեռոցիկներ է վաճառել:
Ես սրտացավությամբ եմ ասում, ուզում եմ՝ փոխվի, և ինձ թվում է՝ ես կկարողանամ պայքարել, մի բան փոխել: Վերադառնալով՝ ես պայքարելու եմ: Թեկուզ իմ օրինակով, իմ ապրած կյանքով:
«Ես չէի մտածում դերասան դառնալու մասին, լրիվ բավարարված էի հանդիսատես լինելով: Ուղղակի մի անգամ մետրոյում պատահական տրորեցի մեկի ոտքը, և ասացի՝ վայ, կներեք: Այդ մարդն ինձ ասաց՝ դուք շատ հետաքրքիր ձայն ունեք:
Նրա խոսքով` 40 աստիճան ունեցող խմիչքը կարտադրվի էկոլոգիապես մաքուր հումքից եւ լեռնային աղբյուրների ջրից, որակը մանրակրկիտ կստուգվի:
Մի անգամ Ղրիմում նա հանդիպեց Գերմանիայի կանցլեր Վիլլի Բրանդտի հետ: Գերմանական պաշտոնյաները զարմանքից քար կտրեցին, երբ Բրեժնեւը Բրանդտին առաջարկեց զովանալ լողավազնում եւ նույնիսկ իր պահուստային լողազգեստը տվեց:
«Մարդը պետք է սիրի ինքն իրեն, որպեսզի կարողանա ինքնադրսևորվել: Անպայման չէ, որ գոռոզ լինի, բայց պետք է, որ իր գինն իմանա և հասկանա, թե ի՞նչ ձգտումներ ունի: Պարզ է` ամեն մեկը մտածում է` լավերից լավագույնն է ինքը, բայց եթե քո թույլ և ուժեղ կողմերը չիմանաս, մեկ է, չես կարող մինչև վերջ օբյեկտիվ լինել»,- ասում է Լևոն Արոնյանը:
Ֆրանսիայում գրպանի մորխրաման ստեղծելու գաղափարի հեղինակային իրավունքն իմն է: Ես ստեղծել եմ մոխրամանի 2 մոդել, որոնց հեղինակային իրավունքը ստանալու համար հայտ եմ ներկայացրել Ֆրանսիայի Արդյունաբերական պաշտպանության ազգային ինստիտուտ (Institut National de la Protection Industrielle):
Պապերս Սիս անունով հայկական գյուղից են: Նրանք շատ երկար ճանապարհ են անցել և, ի վերջո, հաստատվել են Լիբանանում: Ես երրորդ սերնդի հայ եմ: Ճիշտ է` սերտորեն կապված եմ այս երկրին, որտեղ ծնվել և մեծացել եմ, սակայն հավատարիմ եմ նաև իմ ծագմանը:
Ես գնացի Հայաստանից, որ շարունակեմ սիրել Հայաստանը: Ոչ մի օր հոգով չեմ հեռացել Հայաստանից: Իսկ այն, ինչ արեցին, իմ հանդեպ չէր, այլ արվեստի հանդեպ էր: Ես չէի կարող ապրել մի տարածքում, որտեղ արվեստի հետ այդպես են վարվում՝ ջարդում են գործը:
1943 թ. ահավոր վիճակի մեջ էինք, քաղցած, չգիտեի՝ ինչ անել, փոքրիկ Վիգենը երեք ամսական էր. ամեն ինչ վաճառում էինք, որպեսզի մեր գոյությունը պաշտպանենք: Մի օր Վարպետը շատ ուրախ տրամադրությամբ եկավ և ինձ ասաց. «Թո՛ղ թատրոնը, որ երեխաները և դուք սովամահ չլինեք, ես խոսել եմ Սննդառ-միության նախագահ ընկ. Ներսիսյանի հետ, որ գնաս «Կարմիր հացագործում» աշխատես, իսկ նրա տղան էլ պետք է գա ինձ մոտ ջութակի դասեր ստանա»:
1943թ. ծնվել է 35-ամյա Գայանե Ավետիսյանի և 65-ամյա Դերենիկ Դեմիրճյանի որդին` Վիգենը: Այս երեխային ևս Վիգեն են կոչել: Հետաքրքիր պատմություն կա. Ավետիք Իսահակյանը, Լևոն Շանթն ու Դերենիկ Դեմիրճյանը որոշել են որդի ունենալու դեպքում անվանել Վիգեն` ի պատիվ Անիի իշխաններից մեկի, ում անունը ևս Վիգեն էր: Երեքն էլ ունեցան արու զավակ:
«Մենք խնդրել ենք նիստ հրավիրել` նրա հիշատակին հարգանքի տուրք մատուցելու համար»:
Լյուսի Իշխանյանը Արամ Խաչատրյանի անվան միջազգային մրցույթի հոգաբարձուների խորհրդի փոխնախագահն էր, «Սթեյնվեյ արթիսթ» գործակալության անդամ։
Ճշմարտությունը չես կարող թաքցնել, քանի որ միլիոնավոր մարդիկ տարբեր վայրերում տուժել են ցեղասպանությունից, հետևաբար շատ առանձնահատուկ մի բան է:
Մեր ժամանակներում բոլորն իրար հետ մրցում էին ու ուզում էին ավելի ժամանակակից երգել, իսկ հիմա շատ տաղանդավոր աղջիկներ ու տղաներ ձգտում են ռաբիսի, որպեսզի ավելի շատ ծափերի արժանանան։ Հասկացանք, որ «տաշի-տուշի, դու գնացիր, ես եկա, աչքերդ թաց են» երգելով՝ նրանք ուզում են դուր գալ հանդիսատեսին։ Թեքումը դեպի ռաբիսը շատ զգալի է։
Երազում եմ գոնե 2-3 տարի հետո ունենալ նորմալ, քաղաքակիրթ երկիր, պետություն` իր նորմալ հասարակությունով, նորմալ աշխատող բիզնեսներով, որոնք չինովնիկների սուբյեկտիվ տրամադրություններից կախված չլինեն: Այդ ժամանակ հնարավոր կլինի, որ ես բիզնեսից դուրս գամ ու զբաղվեմ իմ թոռնիկներով:
Մարկեսին միջազգային ճանաչում էր բերել հատկապես նրա «Հարյուր տարվա մենություն» վեպը, որը թարգմանվել է բազմաթիվ լեզուներով, այդ թվում` հայերեն:
Արտակ Քալանթարյանը ճանաչված հայ ծրագրավորող է, առաջին հայերից, որ աշխատել է Microsoft և Amazon ՏՏ ոլորտի առաջատար ընկերություններում: 1990-ականների կեսերին Հայաստանից ԱՄՆ տեղափոխվելով` նա ոչ մի օր չի կտրել կապը Հայաստանի հետ: Իսկ մինչ այդ անցել է Հայաստանի համար դժվարին տարիներով` հովհարային անջատման պայմաններում գրելով առաջին ծրագրերն ամերիկյան շուկայի համար, և մասնակցել Հայաստանում առաջին ՏՏ ընկերության հիմնմանը:
«Թվիթեր»-ի ՏՏ ղեկավարը ամբողջ շաբաթ «Թումո»-ում կվարի ծրագրավորման առաջադեմ դասընթաց` համալսարանի ուսանողներին և ՏՏ ոլորտի մասնագետների համար:
Ես չեմ կարող մտքես անցնել, որ ռուս կառավարությունը իր շահերը զոհե մեզ, զի նա չի կարող թույլ տալ, որ այս բաժինն ավելի լավ վիճակ ունենա, քան իր երկրի հայերը, ուրեմն միշտ ձգտելու է պահել մեզ (եթե իրար չմիանանք) իրան կարոտ վիճակի մեջ, որպեսզի ապագա գրավման ձեռնտու տարր հանդիսանանք. արդեն մեր մեծ ջարդերն ապացույց են ասածներիս:
Առավոտյան ժամը 8:30-ին մտնում էր լաբորատորիա, մինչև երեկոյան ժամը 8:30-9:30-ը աշխատում էր: Այսինքն, աշխատանքային օրվա վերջում միայն ինքն ու պահակներն էին մնում, հետո նոր նա գնում էր: Անգամ այս վերջին օրերին էլ` այդ վիճակում զանգում էինք, ինչ-որ դիագնոզի մասին էինք հարցնում: Ուղեղը պարզ էր, այդ վիճակում անգամ, ինքն էլի ասում էր` որտեղից կարդանք, նայենք, ինչ անենք… Դժբախտաբար, այդպես երկար չձգեցինք ու մնացինք անտեր, իսկապես անտեր մնացինք… Բայց դե, պետք է փորձենք իր թողածով աշխատել:
ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանն այսօր այցելել էր ՀՀ էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարարություն, խոսել գազի սակագնի մասին: Նա ասել էր. «Այսօր արդեն, փառք Աստծո, գոնե որևէ մեկը չի խոսում գազի գնի մասին, որ ամրագրված է «Գազպրոմի» հետ պայմանագրում: Ինչո՞ւ չեն խոսում, որովհետև ամենացածր գինն է, որ Ռուսաստանը տալիս է որևէ երկրի, և երկրորդ՝ մի քանի անգամ մենք սրա մասին խոսեցինք, ասացինք, մարդիկ հասկացան, հասկացան նաև, որ այդ պայմանագիրը հինգ տարով ամրագրում է այս գինը, և այն կապակցված է Ռուսաստանի Դաշնության ներքին գների հետ, որոնք առանձնապես չեն աճելու կամ աճելու են առավելագույնը տարեկան մինչև հինգ տոկոս»:
Բոլոր նրանք, ովքեր Էջմիածին այցելելիս եղել են Նոր վեհարանում և բախտ են ունեցել ծանոթանալու երկրորդ հարկում ցուցադրվող արվեստի և պատմության բարձրարժեք ցուցանմուշներին, երբեք չեն կարող մոռանալ այն, ինչ տեսել են այդ սրահներում: Բայց կա մի բան, որի տպավորությունը դժվար է նկարագրել բառերով: