168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդաշարի եթերում Արցախի Հանրապետության Մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան, նախկին պետնախարար Արտակ Բեգլարյանը խոսելով Արցախի Հանրապետության ռազմաքաղաքական նախկին ղեկավարությանը հայրենիք վերադարձնելու քայլերի մասին, ասաց, որ նրանք իրականում պատանդներ են։
Արմեն Աբազյանն ազատվել է ԱԱԾ պետի պաշտոնից։ Համապատասխան հրամանագիրը ստորագրել է ՀՀ նախագահ Վահագն Խաչատուրյանը։
Սրանց պետք է հիշեցնել, որ պետական միջոցները վատնողների, պետությանը «քցողների», խնայողությունները գողացողների ու դրանց վրա աչք փակողների մեղքը դատարանով ապացուցում ու դատում են, ոչ թե թեման վերածում են էժանագին կապիկության` անգրագետ մասսայի ազգակործան բարեհաճությունը գողանալու համար:
«Ադրբեջանը Հայաստանի հետ խաղաղության պայմանագիր կստորագրեր, եթե դիտարկեր, որ այն իր անվտանգային համակարգի համար կարևոր է։ Եթե Ադրբեջանը տեսնի, որ Հայաստանը Իրանի ու Ռուսաստանի հետ հարաբերությունները մերձեցնում է, որ ռազմաքաղաքական տարածաշրջանային նոր դաշինք է ձևավորվել, որ մենք սինխրոնիզացնում ենք մեր բանակները՝ շահագրգռված կլինի ստորագրել խաղաղության պայմանագիրը»:
Ազգային ժողովի «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավոր Խաչատուր Սուքիասյանի ընտանեկան բիզնեսը շարունակում է պահպանել իշխանության նախընտրելին լինելու դիրքերը, հատկապես, երբ մեկ անձից և հրատապ կարգով մեկ անձից գնումներ են իրականացվում։
Իրանին ամեն կերպ փորձում են ներքաշել կռվի մեջ: Հաջորդ նման փորձը կարող է լինել նաև Սյունիքում:
Նիկոլ Փաշինյանի երեկվա հայտարարության մեջ առավել ուշագրավ հանգամանք կար, որ ՆԳ նախարար Վահե Ղազարյան-փոխնախարար Արփի Սարգսյան խորը առճակատման ֆոնին բավականին հետաքրքիր հանգուցալուծում է խոստանում:
«Հայաստանն անվտանգությունը փորձում է լցնել Արևմուտքի հետ նոր հարաբերություններով, հատկապես՝ ԵՄ-ի և ԱՄՆ-ի։ Սա է պատճառը, որ Հայաստանն ամենայն հավանականությամբ ԱՄՆ-ին տեսնում է Խաղաղության համաձայնագրի երաշխավորի դերում, իսկ Ադրբեջանը դա չի ցանկանում, քանի որ Ադրբեջանի համար այս գործընթացը հստակ ուրվագծեր չունի, հավակնությունները հստակ սահմաններ չունեն, այդ պատճառով էլ երաշխավորներ պետք չեն։ Քննարկվող հիմնական երթուղու վերաբերյալ ևս Ադրբեջանի դիրքորոշումը կարծր է, և եթե Երևանը չհամաձայնի, խաղաղության համաձայնագրի բանակցությունների եզրափակիչ փուլը փակուղի կմտնի՝ սրելով ռեգիոնալ իրավիճակը։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը APRI գիտահետազոտական կենտրոնի փորձագետ, պատմական գիտությունների թեկնածու, միջազգայնագետ, իսրայելագետ Սերգեյ Մելքոնյանն է։
Մենք ապրում ենք ատոմիզացման, թշնամության և ատելության տարածման ժամանակաշրջանում. հիմա քաոսի ժամանակներ են։ Ցավալիորեն, այս ամենի գեներացնողն անխուսափելիորեն երկրի այս իշխանությունն է, որովհետև, եթե անհատները որակապես կարողանում են փոխել իրենց նեղ շրջապատը, ապա հասարակության որակը փոխում են կառավարիչները։
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի՝ տեղական հեռուստաալիքներին տված հարցազրույցում արտահայտած վտանգավոր թեզերին, Հայաստանին ուղղված պահանջներին և զգուշացումներին մասնագետները հասցրել են անդրադառնալ, ուստի մենք կանդրադառնանք 44-օրյա պատերազմին առնչվող հայտարարություններին և «ինքնախոստովանություններին», որոնք չեն շեշտադրվել փորձագետների կողմից: Եվ այսպես.
Նրա դիտարկմամբ՝ որոշման նախագծում հաշվի չեն առել փոքր կենտրոնում բնակվողների իրավունքները, այստեղ է Երևանի ավագանին նախատեսել, այսպես կոչված, Ա գոտին, որտեղ կայանելու համար սահմանվել է տարեկան 160 հազար դրամ վարձավճար։ Սա անհեթեթ է, ոտնահարվել է այդ մարդկանց սահմանադրական իրավունքը։
168.am-ի հետ զրույցում խոսելով Բաքվի բռնապետի ագրեսիայի հերթական չափաբաժնից՝ ադրբեջանագետ Գառնիկ Դավթյանն արձանագրեց, որ Ադրբեջանը, ըստ իր պատկերացումների ու քաղաքականության, Հայաստանի հետ չի էլ ցանկանում խաղաղության պայմանագիր կնքել:
ՀՀ բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերության նախարարությունը 10 միլիոն դրամ դրամաշնորհ է հատկացրել Նորարար կրթական նախաձեռնությունների հիմնադրամին՝ «Նոր դաս հավելված ուսուցիչների համար» ծրագրի իրականացման համար:
«Պետք է լինի ոչ թե դիկտատուրա, այլ խղճի դիկտատուրա, որտեղ իրոք վերևից ներքև են հրամաններն արձակվում, բայց ամեն ինչ կանոնակարգային է։ Գիտեք, որ հաճախ մեր հասարակության մեջ արատավոր շատ հարցեր կան, այդ թվում՝ հեղինակություններ, փոխհարաբերություններ, որոնք նաև ներթափանցում են բանակ։ Կարծում եմ՝ խնդիրներից մեկը հենց սա է, որ հասարակության մեջ եղած սոցիալ-հոգեբանական արատավոր երևույթները շարունակում են մտնել բանակ ու գործել բանակային կյանքում։
«Այս իշխանությունն այնքան սխալներ է արել, այնքան ստվերային պարտավորություններ է վերցրել, այնքան ցածր վարկ ունի գործընկերների մոտ ու այնքան ցածր վստահություն՝ հանրության շրջանում, որ կարծում եմ՝ իրենք ոչինչ չեն կարող անել,- ի պատասխան՝ նշեց քաղաքագետը, ապա վստահեցրեց,- Հայաստանի համար միակ տարբերակն իշխող անձի փոփոխությունն է, հակառակ դեպքում՝ մեր խնդիրները գնալով ավելի են խորանալու»:
ՀՀ կառավարությունը 3,5 մլրդ դրամի բյուջետային վարկ տրամադրեց «ՋԻ ԹԻ ԲԻ ՍԹԻԼ» ՍՊԸ–ի կողմից Արարատ բնակավայրում պողպատի գործարանի կառուցումը ֆինանսավորելու նպատակով։
168.am-ի հետ զրույցում Ջերմուկի փոխհամայնքապետ Վարդան Սարգսյանն արձագանքելով Ալիևի այս հայտարարությանը՝ նկատեց՝ առաջին անգամ չէ, որ Ադրբեջանի ղեկավարը փորձում է Հայաստանի այս կամ այն տարածքն անվանել ադրբեջանական, ինչն աբսուրդ է։
Շատերը վրդովված են՝ տեղեկանալով, որ որպես գերակա շահ են ճանաչվել և քանդվելու են Պետական համալսարանի դիմացի այգում գտնվող թենիսի խաղահրապարակները։
«Ալիևը բացահայտ ասում է, որ իր համար ամենաարդյունավետը երկկողմ բանակցությունն է, Նիկոլ Փաշինյանի հետ տետ-ա-տետը, որի արդյունքում ինքը ստանում է այն, ինչ ցանկանում է: Որովհետև եթե այս պայմանավորվածությունները երաշխավորվեն որևէ երրորդ կողմի մասնակցությամբ՝ կլինի Արևմուտքը թե Ռուսաստանը, Ալիևն ունենալու է որոշակի պարտավորություններ: Իսկ ինքը շատ լավ գիտի, որ Նիկոլի իշխանությունն այն իշխանությունն է, որի առաջ ինքը երբևէ, անգամ ստորագրված փաստաթղթի դեպքում, որևէ պարտավորություն չի ունենալու:
Իհարկե, առաջնային և առանցքային օրակարգ են այս իշխանությունների ձեռամբ՝ մեր երկրի արտաքին անվտանգային խորացող սպառնալիքներն ու դրանց ամենօրյա դրսևորումները․ «խաղաղության» կեղծ փաթեթավորմամբ իրական պատերազմներ՝ անդառնալի կորուստներով, ազգային և պետական շահերի ստորադասում՝ իշխանության նեղ քաղաքական ու անձնական շահերին, նոր պատերազմի ավելացող սպառնալիքներ։
Ադրբեջանում նախընտրական փուլ է, ուստի թշնամի երկրի նախագահ Ալիևը սովորականից ավելի բաց է խոսում իր ներկա և ապագա պլաններից։ Երեկ նա շուրջ երեք ժամ հարցազրույց է տվել ադրբեջանական մեդիաների լրագրողներին։
Շատ ավելի վտանգավոր է այն ենթագիտակցական ուղերձը, որ այս երկու միջադեպերի բերումով հղում է իշխանությունը. կարևորը փողն է, նյութականը, որը չարաշահելու համար պաշտոնյաները պատժվում են, իսկ մարդկային կյանքի պարագայում կարելի է պատմությունը փակված համարել «հանձնարարականներով»։
«Նախագահ Արայիկ Հարությունյանը պարբերաբար, կամ զանգով, կամ այցերով տեղեկանում էր, հետո արդեն Անվտանգության խորհրդի նիստում տեղեկացնում էր այն, ինչ Նիկոլ Փաշինյանը նրան ասել էր։ Իհարկե, չեմ կարող ասել, թե Նիկոլ Փաշինյանը որքանով է ամբողջ մանրամասները ներկայացրել, հետո Հարությունյանը որքանով է բոլոր մանրամասները ներկայացրել, բայց ընդհանուր առմամբ, պարբերաբար մենք նախագահից ստանում էինք որոշակի տեղեկություններ»։
«Պրեսսինգ» հաղորդաշարում Սաթիկ Սեյրանյանի հյուրը Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) Գործադիր մարմնի (ԳՄ) անդամ, ՀՀ Ազգային ժողովի (ԱԺ) նախկին փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովն է։
«Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության փոխնախագահ Դավիթ Խաժակյանը վստահեցնում է՝ Նիկոլ Փաշինյանը 2024 թվականին արտահերթ ընտրությունների գնալու համար հիմնավոր պատճառներ չունի, քանզի մի կողմից՝ խորհրդարանում ունի բացարձակ մեծամասնություն, մյուս կողմից՝ կա այնպիսի խորհրդարանական ընդդիմություն, որի հետ բանավեճում նա հաղթում է։
168.am-ի հետ զրույցում ռուս քաղաքական վերլուծաբան Անդրեյ Արեշևն ասաց, որ ԱՄՆ-ը ցանկանում է, որպեսզի գործընթացը լինի իր ազդեցության ներքո, սակայն պետք է արձանագրել նաև, որ չկան նաև այնպիսի ակտիվ քայլեր, Ադրբեջանի նկատմամբ այնպիսի մեխանիզմներ, որոնք իսկապես կստիպեն բանակցել։
168.am-ը երեկ գրել էր, որ Հակակոռուպցիոն դատարանը մերժել է հրթիռների գործով անցնող ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Դավիթ Տոնոյանի պաշտպանական խմբի՝ խափանման միջոց կալանքը փոխելու մասին միջնորդությունը: Տոնոյանի փաստաբանական խմբից մեզ հայտնեցին, որ դեռ չեն ստացել դատարանի որոշումը:
Հետպատերազմյան՝ չորրորդ, Փաշինյանի վարչապետության վեցերորդ տարին է, և նրա առաջացրած կառավարչական, ազգային-պետական և գոյաբանական փակուղին քանի գնում՝ խորանում է։
2018թ. իշխանափոխությունից հետո փաշինյանական իշխանությունն իսկական որս սկսեց նախկին իշխանությունների տարբեր տրամաչափերի գործիչների նկատմամբ: Հարուցվեցին քրեական գործեր, որոնց ճնշող մեծամասնությունը չի հանգուցալուծվում մինչ այժմ: Հարուցված քրեական գործերով 5-6 տարի անց չկան դատավճիռներ, թեպետ, իհարկե, գտնվեցին քննիչներ, ովքեր փութաջանորեն սկսեցին նախաքննություն իրականացնել («Դե, տուն ենք պահում, ի՞նչ անենք…» պատճառաբանությամբ), ու որոշները մինչ այժմ իրականացնում են, դատախազներ, ովքեր պաշտպանում են մեղադրանքը, և, իհարկե, կան դատավորներ, ովքեր դակում են նախաքննության վճիռները: Փաստացի, նրանք հանդիսանում են Նիկոլ Փաշինյանի ապօրինությունների թիվ մեկ գործիքը, որոնց միջոցով էլ «գործերը կարվում են»:
