Հոգեբանը հիշողությունը բարելավելու 5 խորհուրդ է տվել
Հոգեբան և ՄԿՀ-ի պրոֆեսիոնալ մարզիչ Օլգա Զրոդնիկովան Газета.Ru-ի հետ զրույցում նշել է, թե ինչպես կարելի է բարելավել մտապահման հմտությունները։ Առաջին ճանապարհը, ըստ նրա՝ «լոլիկ աճեցնելն» է։
«Երբ դուք լոլիկ եք աճեցնում, դուք դրանք հողից չեք հանում, որպեսզի տեսնեք՝ արդյոք արմատները մեծացե՞լ են: Մեր հիշողությանը նույնպես պետք է թույլ տալ, որ հասունանա: Մի շտապեք, այլ ստեղծեք այնպիսի պայմաններ, ինչպիսիք են լոլիկը ջերմոցում են. պարբերաբար ջրեք և պարարտացնեք: Մի բողոքեք վատ հիշողությունից, եթե չեք կրկնել գործողությունը, արտահայտությունը, գործընթացը այնքան, որ այն ձեզ մոտ մեխանիկական դառնա: Յուրաքանչյուր ուղեղ անհատական է, յուրաքանչյուրն ունի իր զարգացման ծրագիրը, բայց պտուղները հաստատ կհասունան, եթե համբերատար լինես»,- բացատրել է նա։
Երկրորդ մեթոդը «ֆլեշ կրիչը մաքրելն է»:
«Եթե մենք պատկերացնում ենք մեր երկարաժամկետ հիշողությունը որպես համակարգիչ, ապա նախ հավաքում ենք ամբողջ տեղեկատվությունը ֆլեշ կրիչի վրա։ Այս դերը կատարում է ուղեղի մի հատված, որը կոչվում է հիպոկամպուս: Հինգ զգայական համակարգերից (տեսողություն, լսողություն, հոտ, շոշափելիք, համ) բոլոր նոր տեղեկությունները կուտակվում են ամեն օր, իսկ գիշերը` տեղափոխվում երկարաժամկետ հիշողության մեջ: Բայց, իհարկե, ոչ բոլոր տեղեկությունները, այլ միայն նրանք, որոնք «պիտակավորված» են որպես անհրաժեշտ, արժեքավոր, օգտակար։ Մնացածը մաքրվում է: Մաքրումը տեղի է ունենում դանդաղ քնի փուլում, ուստի շատ կարևոր է բավականաչափ քնելը»,- ասել է հոգեբանը։
Երկու եղանակ կա՝ ձեր ուղեղին ցույց տալու համար, որ այն տեղեկատվությունը, որը դուք պետք է հիշեք, արժեքավոր է և նշանակալի:
«Առաջինը՝ այն, ինչ հիշում եք, պետք է շատ վառ գունավորված լինի զգացմունքներով: Նույնիսկ հիմա հեշտությամբ կարող եք մանրամասն հիշել ձեր ամենակարևոր օրերը՝ երեխայի ծնունդ, հարսանիք, հաղթանակ մրցույթում։ Այս ամենը ձեր հիշողության մեջ դրոշմվում է զգացմունքների միջոցով։ Այդ իսկ պատճառով նման հիշողությունները կոչվում են տպավորություններ։ Իսկ երկրորդ ճանապարհը բազմակի կրկնություններն են»,- ըստ shantnews-ի՝ նշել է մասնագետը։
Մեկ այլ հանրաճանաչ տեխնիկա է «ռետրիվերին ազատելը»։
«Շների նման ցեղատեսակ կա՝ ոսկե ռետրիվեր: Անունը գալիս է retrieve բայից՝ «գտնել և բերել»: Որպեսզի մեր հիշողությունն ավելի լավ աշխատի, մենք պետք է մի քիչ ռետրիվեր դառնանք: Նոր տեղեկատվությունն ամենից շատ հիշվում է, երբ այն հատուկ հանում ես հիշողությունից»,- խորհուրդ է տվել Զրոդնիկովան:
Չորրորդ ճանապարհը վախն է։ «Ոմանք պնդում են, որ իրենք լավ են հիշում բաները միայն սթրեսի ժամանակ։ Սրա բացատրությունն էլ կա. Կորտիզոլ հորմոնն արտադրվում է մակերիկամի կեղևում սթրեսի ժամանակ, ինչի հետևանքով մենք զգում ենք ագրեսիվություն, անհանգստություն և լարվածություն: Իսկ կորտիզոլի արտազատումը խթանում է ACTH (ադենոկորտիկոտրոպ հորմոն): Այսպիսով, ACTH-ն պատասխանատու է ոչ միայն սթրեսի և վտանգի պայմաններում ագրեսիայի համար, այլև բարելավում է հիշողությունը, մտապահումը և ուսումը:
Վտանգավոր իրավիճակները դաջված են մեր հիշողության մեջ, մեզ համար կարևոր է, որ դրանք նորից չհայտնվենք: Հետևաբար, չափավոր սթրես է անհրաժեշտ՝ գործելու, արձագանքելու և ձեր հարմարավետության գոտուց հեռանալու համար: Գլխավորն այն է, որ այն խրոնիկական չդառնա»,- զգուշացրել է մասնագետը։
Հինգերորդ ճանապարհը կանգ առնելն ու «կախվելն է»:
«Վերջին հայտնագործությունները հիշողության համախմբման մեջ բացահայտեցին մեկ պարզ սկզբունք. անգիր սովորելու համար հարկավոր է պարբերաբար ոչինչ չանել: Օրինակ, եթե համակարգիչը կատարում է չափազանց շատ առաջադրանքներ, և նրա RAM-ը չի կարողանում հաղթահարել, ապա այն «կախում» է: Այս պահին պրոցեսորն ավարտում է բաց առաջադրանքները:
Ինտենսիվ ուսումնասիրության ընթացքում օգտակար է ամեն ինչ մի կողմ դնել, հեռացնել տեղեկատվության աղբյուրներն ու ուշադրությունը շեղող աղբյուրները և թույլ տալ, որ տեղեկատվությունը «մարսվի»: 10-15 րոպե ընդմիջումներ արեք, ականջակալներում միացրեք «սպիտակ աղմուկը»՝ խուսափելով մտավոր գործունեությունից՝ օգնելու հիշողության ձևավորման նուրբ գործընթացին»,- եզրափակել է հոգեբանը։
