Իմ ամենահաջողված ստեղծագործությունն եմ գրում, «ռումբ» է լինելու․ Աշոտ Աղաբաբյանը մանրամասներ է ներկայացնում
Գրող, հրապարակախոս, լրագրող Աշոտ Աղաբաբյանը «Արմենպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում անկեղծանում է՝ այս օրերին գրում է իր ամենահաջողված գործը՝ «Թակարդ 2» վեպը։ Աղաբաբյանի՝ մի շնչով ընթերցվող գործերի մեջ սա իսկական «ռումբ» է լինելու. գրողն այդպես է բնութագրում։
«Ինձնից անընդհատ պահանջում էին «Թակարդ-2», որը ես նոր եմ սկսել գրել։ Շատ ծանր գործ է, ինձ թվում է՝ «ռումբ» է լինելու մյուսների համեմատ։ Գիրքն Արցախյան պատերազմների մասին է՝ մինչեւ մեր օրերը, ներառյալ սեպտեմբերյան մարտերը։ Հարցեր են հնչում՝ թե ինչո՞ւ այսպես եղավ։ Գրքի տպագրությունից հետո կա՛մ ոմանք ինձ դատի կտան, կա՛մ մի երկուսը Հայաստանը կլքեն»,-ընդգծում է գրողը՝ նշելով, որ այն գեղարվեստական վեպ է, որում տեղ գտած անձանց անունները որոշ դեպքերում իրական են։ «Թակարդ 2»-ի պայմանական, աշխատանքային վերնագիրը կլինի՝ «Սեւ հովազ»։
Իսկ մինչ այդ՝ նոյեմբերի 5-ին՝ «Գրքի օրը», «Բուկինիստ» գրախանութում տեղի կունենա Աշոտ Աղաբաբյանի «Գաղութ» գրքի շնորհանդեսը։ Ընթերցասերները հնարավորություն կունենան գիրքը ձեռք բերել հեղինակի մակագրությամբ, 30 տոկոս զեղչով։ «Գաղութը» էսսեների ժողովածու է՝ բաղկացած մի քանի գլխից։ Մի մեծ հատված պատմում է հայաստանյան գաղութներում տիրող իրավիճակի, «գողական աշխարհի» մասին, որի ականատեսն ու վկան եղել է հեղինակը։
«Շատերը գիտեն, որ ես 1991-1992 թթ․-ին եղել եմ գաղութներում՝ որպես լրագրող։ «Գաղութ» գրքում ընդգրկված են պատմություններ քրեակատարողական, գողական աշխարհի, նաեւ պատահաբար գաղութում հայտնված մարդկանց մասին։ Իմ մտերիմները պահանջում էին, որ հրատարակեմ, մտավախություն կար, որ ժամանակի մեջ կկորչեն այդ պատմությունները։ Այսպես ասեմ՝ գիրքը բացահայտումների շղթա է»,-նշեց հեղինակը։
«Գաղութ» գրքի գլուխներից մեկը նվիրված է 1991թ․-ին Նոյեմբերյանում տեղի ունեցած պետական տերորին, որի մասին, ըստ Աշոտ Աղաբաբյանի, շատերը մոռացել են։
«1991թ․-ին սովետական միության զորքերը գիշերը գնդակահարեցին Նոյեմբերյանի 14 ոստիկանների։ Դա պետության խայտառակություն էր, որի մասին մանրամասն գրքում նկարագրվում է։ «Մոսկվան արցունքներին չի հավատում» գլուխը հայտնի մարդկանց հետ մոսկովյան իմ հանդիպումների մասին է, հետաքրքիր պատմություններ են»,-պատմեց նա։
Հեղինակը նշեց, որ «Գաղութում» տեղ է գտել նաեւ Անկարայում 2007 թ․-ին մեծ աղմուկ հանած՝ «Հայ հետախույզը՝ Թուրքիայի մեջլիսի պատգամավոր» վերտառությամբ հոդվածը, որը թարգմանել եւ տպագրել են այն ժամանակ թուրքական հայտնի մի քանի թերթեր, այդ թվում՝ «Հյուրիեթը» եւ «Զամանը» ու ստիպել, որ Մեջլիսի նախագահը խոսի այդ մասին։
«Այո, տարօրինակ է, բայց եղել է այդպիսի բան։ Երբ այդ հոդվածը 2007 թ․-ին տպագրեցի «Սոբեսեդնիկ Արմենիի» թերթում, «Արմենպրես» պետական լրատվական գործակալությունից ինձ զանգեցին, ասացին՝ հետաքրքիր լուր է, կարդա։ Գործակալությունից իմացա, որ թուրքական մի քանի թերթ հոդվածս թարգմանել են, տպագրել ու ստիպել են Մեջլիսի ղեկավարին՝ արձագանքել։ Մեջլիսի նախագահը հատուկ ասուլիս է տալիս ու հերքում։ Իհարկե, ես ապացուցեցի, որ պատմությունը ճիշտ է»,-շեշտեց նա:
Հեղինակն ուշագրավ է համարում նաեւ գրքի՝ «Աղետը շարունակվում է» գլուխը, որը ցույց է տալիս 1988 թ․-ի Սպիտակի երկրաշարժից հետո ստեղծված պատկերը, թե ինչպես են երկկողմանի որբերի հասանելիքի հաշվին հարստացել մի շարք պաշտոնյաներ։
Վերջին մեկ տարում Աշոտ Աղաբաբյանը «Բուկինիստ» հրատարակչության հետ համագործակցությամբ տպագրել է 8 վեպ` ընդհանուր 25 հազար տպաքանակ, որի կեսն արդեն վաճառվել է։ 6 անգամ վերահրատարակվել է գրողի «Ռեզիդենտը» վեպը։ Մեկ տարվա մեջ երկու անգամ 3 հազար օրինակով լույս տեսավ նաև «Գաղտնիքների տիրակալը» ու կրկին սպառվեց։
«Իմ առաջին գիրքը եղել է «Ռեզիդենտը», որը վերահրատարակվել է 6 անգամ, վերջինն՝ անցյալ տարի՝ 3 հազար օրինակով։ Մեկ տարում երկրորդ անգամ հրատարակվում է «Գաղտնիքների տիրակալը», որի 3 հազար օրինակը 6 ամիս անց սպառվեց, «Բուկինիստը» 3 հազար օրինակով կրկին տպագրեց։ Ռեկորդ է «խփել» «Թակարդ» վեպը, որը հրատարակվել է 3 անգամ։ 3 հազար օրինակ տպեցինք՝ հինգերորդ ամսում սպառվեց, հետո 5 հազար օրինակ տպեցինք՝ կրկին արագ սպառվեց։ «Բուկինիստ»-ը համարձակություն ունեցավ այսքան վաճառված գիրքը 3 հազար օրինակով կրկին տպագրել, որն արդեն ավարտվում է»,-ուրախությամբ նշեց գրողը։
Լիանա Սարգսյան
